مناسبترین روش بخیه در سزارین
دوختن پوست با روش پیوسته زیر جلدی، عفونت زخم و درد کمتری در مقایسه با روش مجزا دارد و به عنوان روش ارجح محسوب می شود.
سزارین، یکی از شایع ترین اعمال جراحی در مامایی است؛ لذا، توجه به عوارض زخم سزارین و تعیین عوامل مؤثر در کاهش این عوارض اهمیت ویژه ای دارد. در این راستا، مطالعه ای با هدف مقایسه دو روش بستن پوست به روش بخیه های جدا از هم و روش زیر پوستی (پیوسته) در عمل جراحی سزارین از نظر عوارض زخم توسط دکتر مریم کاشانیان، استاد گروه زنان و مامایی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران و همکارانش انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی بود که روی هزار و ۴۴ بیماری که کاندیدای عمل جراحی سزارین بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در یک گروه برای دوختن پوست از بخیه های مجزا از هم و در گروه دیگر از بخیه های پیوسته زیر جلدی استفاده شد. پوست در تمام بیماران با نخ نایلون دو صفر ترمیم شد، سپس بیماران دو گروه از نظر عوارض زخم شامل عفونت، بازشدگی، اریتم و شدت درد پس از جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۷) و آزمون های آماری تی، کای دو و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین سن بیماران در این تحقیق، ۲۷.۸ سال بود و دو گروه از نظر سن، شاخص توده بدنی، سن بارداری، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و اجتماعی، مدت زمان پارگی کیسه آب، علت و مدت سزارین، تعداد معاینات واژینال و بیماری های زمینه یی با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند.
یافته ها حاکی از آن است که عوارض زخم در ۲۸ نفر (۴۲.۴۲ درصد) از گروه پیوسته و ۳۸ نفر (۵۷.۵۷ درصد) از گروه مجزا مشاهده شد که تفاوت معنی داری نداشت. عفونت زخم در ۲۱ نفر (۴.۱ درصد) از گروه مجزا و ۱۰ نفر (۱.۹ درصد) از گروه پیوسته مشاهده شد که اختلاف معنی داری داشت. دو نفر (۰.۴ درصد) از گروه بخیه پیوسته و ۶ نفر (۱.۲ درصد) از گروه مجزا دچار بازشدگی زخم شدند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. دو گروه از نظر اریتم اطراف زخم تفاوت معنی داری نداشتند. درد شدید در گروه پیوسته کمتر از گروه مجزا بود.
طبق نتایج این پژوهش، دوختن پوست با روش پیوسته زیر جلدی، عفونت زخم و درد کمتری در مقایسه با روش مجزا دارد و به عنوان روش ارجح محسوب می شود.
این مطالعه در مجله دانشگاه علوم پزشکی مشهد منتشر شده است.
این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی بود که روی هزار و ۴۴ بیماری که کاندیدای عمل جراحی سزارین بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در یک گروه برای دوختن پوست از بخیه های مجزا از هم و در گروه دیگر از بخیه های پیوسته زیر جلدی استفاده شد. پوست در تمام بیماران با نخ نایلون دو صفر ترمیم شد، سپس بیماران دو گروه از نظر عوارض زخم شامل عفونت، بازشدگی، اریتم و شدت درد پس از جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۷) و آزمون های آماری تی، کای دو و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین سن بیماران در این تحقیق، ۲۷.۸ سال بود و دو گروه از نظر سن، شاخص توده بدنی، سن بارداری، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و اجتماعی، مدت زمان پارگی کیسه آب، علت و مدت سزارین، تعداد معاینات واژینال و بیماری های زمینه یی با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند.
یافته ها حاکی از آن است که عوارض زخم در ۲۸ نفر (۴۲.۴۲ درصد) از گروه پیوسته و ۳۸ نفر (۵۷.۵۷ درصد) از گروه مجزا مشاهده شد که تفاوت معنی داری نداشت. عفونت زخم در ۲۱ نفر (۴.۱ درصد) از گروه مجزا و ۱۰ نفر (۱.۹ درصد) از گروه پیوسته مشاهده شد که اختلاف معنی داری داشت. دو نفر (۰.۴ درصد) از گروه بخیه پیوسته و ۶ نفر (۱.۲ درصد) از گروه مجزا دچار بازشدگی زخم شدند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. دو گروه از نظر اریتم اطراف زخم تفاوت معنی داری نداشتند. درد شدید در گروه پیوسته کمتر از گروه مجزا بود.
طبق نتایج این پژوهش، دوختن پوست با روش پیوسته زیر جلدی، عفونت زخم و درد کمتری در مقایسه با روش مجزا دارد و به عنوان روش ارجح محسوب می شود.
این مطالعه در مجله دانشگاه علوم پزشکی مشهد منتشر شده است.
