پرویز کاظمی در گفت وگو ب افکارنیوز:
برعکس آنچه همه فکر می کنند احمدی نژاد بر مشایی و بقایی مسلط بود
در یکسال حتی دوسال نباید انتظار داشته باشیم بدنه اقتصادی که ضررهای بسیار زیادی دیده است جبران شود.
گروه سیاسی – پرویز کاظمی اولین وزیری بود که از کابینه محمود احمدی نژاد اخراج شد البته چنانکه خودش می گوید وقتی به این نتیجه رسید که نمی تواند با دولت نهم کار کند استعفا داد؛ وزیری که رئیس کابینه نهم حتی در جلسه رأی اعتمادش در مجلس گفت «کاظمی را خدا به من معرفی کرد» . ۱۰ ماه از عمرش در کابینه نگذشت که به دلیل آنچه استفاده از افراد چندپستی در وزارت رفاه و نداشتن خروجی مناسب عنواان گرفت از دولت رانده شد. اینگونه بود که کاظمی با وجود همه سوابق مفصل و پرو پیمانش اولین وزیر مستعفی دولت محمود احمدی نژاد لقب گرفت و از وزارت رفاه و تامین اجتماعی بیرون آمد.
به گزارش افکارنیوز ؛ کاظمی پس از خروج از کابینه دیگر پستی در دولت نگرفت و راهی بخش خصوصی شد. در سوابق پرویز کاظمی سمت هایی چون مدیرعامل شرکت های گروه سایپا، مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری گروه صنعتی ایران خودرو، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات ایران، رییس هیت مدیره بانک سرمایه، عضو هیت امنای صندوق ذخیره فرهنگیان، رییس مجمع باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال، رییس یا عضو هیئت مدیره شرکت های (فولاد خراسان، ملی صنایع مس ایران، صنعتی معدنی چادرملو، صنایع آذرآب، واگن پارس، شهاب خودرو، تجارت الکترونیک و… ) عضو شورای اقتصاد دولت، عضو کمیسون اجتماعی دولت، رییس شورای تامین اجتماعی، رییس مجمع بیمه روستاییان و عشایر، رییس شورای سازمان بهزیستی و… دیده می شود گفت و گوی زیر به بیان گوشه ها و ناگفته هایی از دوران وزارت کاظمی در دولت نهم و نیز دیدگاه های وی درباره سیاست، اقتصاد و ورزش می پردازد.
در مراسم رای اعتماد در مجلس اقای احمدی نژاد درباره شما گفته بوده «خدا کاظمی را به من معرفی کرد» اما اولین وزیری بودید که از کابینه کنار گذاشته شدید دقیقا از چه زمانی متوجه شدید احمدی نژاد با کسی که پیش از این تصور می کردید متفاوت است؟
دو موضوع در این بحث وجود دارد، در آن زمان که دولت نهم به ریاست محمود احمدی نژاد تشکیل شد افرادی که قابلیت کار در زمینه های مختلف را داشته باشند در اطراف احمدی نژاد نبودند و یا کم بودند که همین امر باعث شد تا دولت با مشکلات عدیده ای مواجه شود و از طرف دیگر افرادی که منتسب به وی بودند وقتی به مجلس معرفی می شدند رای اعتماد نمی گرفتند، گویا شخص احمدی نژاد باورش نشده بود رییس جمهور شده است.
قبل از اینکه من به عنوان وزیر رفاه و تامین اجتماعی به مجلس معرفی شوم سید مهدی هاشمی معرفی شد که رای لازم را از خانه ملت کسب نکرد و در نشستی، مهدی هاشمی من را به احمدی نژاد و ثمره هاشمی معرفی کرد که در آن جلسه دیدگاه ها و نظراتم در خصوص مدیریت و صنعت و همچنین سابقه کارهای مدیریتی ام مطرح کرد که بر همین مبنا تصمیم بر آن شد در این عرصه ورود پیدا کنم و وقتی به مجلس معرفی شدم بالا ترین رای اعتماد را از نمایندگان مجلس کسب کردم که احمدی نژاد گفت «خدا کاظمی را به من معرفی کرده است» .
بعد از گذشت زمان به این نتیجه رسیدم که به علت کمبود نیرو به ما پیشنهاد وزارتخانه را دادند و بعد از گذشت مدتی دنبال افرادی بودند که صرفا «بله قربانگو» باشند؛ من در این مورد انتقادات شدیدی داشتم. احمدی نژاد دیدگاهش این بود که من ژنرال هستم و بقیه افرادی که در کابینه اش هستند حکم سرباز را دارند و همین امر اختلافات شدیدی را ایجاد کرد. در بحث مدیریتی مخالف و موافق وجود دارد و انتقادات و بحث ها در زمینه های مختلف باید مطرح و بررسی شود تا به یک نتیجه واحد برسیم ولی در جلساتی که ما داشتیم مباحث مدیریتی کار شناسی مطرح نبود و محیط جلسه بیشتر شبیه جاده یک طرفه بود که بعضا مسائل کشور و تحلیل ها در نظر گرفته نمی شد و من احساس کردم در آینده، کار دچار مشکل می شود.
با توجه به اینکه به مجلس معرفی شدم و با ۱۸۰ رای از فیل تر خانه ملت بیرون آمدم و احمدی نژاد هم گفته بود «خدا کاظمی را به من معرفی کرده است» ، من خواستم این نعمت را حفظ کنم، اما رییس دولت این نعمتی که خدا به او داده بود را پس داد. احمدی نژاد به من گفت که ما نمی توانیم با هم کار کنیم که بنده نیز گفتم من هم چنین احساسی دارم و همین امر باعث شد من استعفایم را بنویسم. با توجه به شخصیت احمدی نژاد که به دنبال استراتژی ژنرال- سرباز می گشت، آینده را خطرناک دیدم. ما قصد خدمت داشتیم نه کشیدن ذلت و خوشحال هستم به عنوان اولین نفر تشخیص دادم و از کابینه دولت بیرون آمدم.
در جلسات وقتی از عیوب کار ها و مدیریت مطلبی بیان می شد این کار چندان به مذاق احمدی نژاد خوش نمی آمد و انتظار داشت فقط در جلسات از حسن ها و خوبی های کار مدیریت گفته شود که چنین چیزی درست نیست چرا که کار مدیریتی و اجرایی نیاز به تحلیل های مخالف و موافق دارد. بر همین اساس است که امروز می بینیم از چشم انداز ها فاصله گرفتیم، استیضاح ها بالا گرفت، فاصله بین مجلس و دولت بیشتر شد، صدور حکم حکومتی به اوج خود رسید و وضعیت معیشت مردم، صنعت، اشتغال و روابط بین المللی در شرایط افتضاحی قرار دارد. چه کسی مسئول این همه اتفاقات است؟ حتی در مناظره هایی که بین نامزد ها برگزار شد بیشتر از عیب های دولت سخن گفته شد پس ما چه کاری انجام دادیم! ؟
در تصمیم گیریهای مربوط به دولت سهم مشایی و بقایی را بسیار زیاد می دانند آیا این رویه در زمان ابتدای دولت نهم وجود داشت یا فکر می کنید در دولت دهم بود که احمدی نژاد تمایل زیادی به مشایی و بقایی پیدا کرد؟
من باورم بر این است که مشایی و بقایی مسلط بر احمدی نژاد نیست برخلاف آن چیزی که سیاستمداران و تحلیلگران می گویند، بلکه کاملا برعکس است و این احمدی نژاد است که حرف ها، اهداف و کار هایش را از جانب مشایی می گوید. اگر حتی به روز ثبت نام ریاست جمهوری نگاه کنیم می بینیم که احمدی نژاد دست مشایی را بالا گرفت و اصلا مشایی در فضای دیگری بود.
با توجه به روحیاتی که از احمدی نژاد می شناسید فکر می کنید در انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری شرکت کند؟
دو دیدیگاه در این موضوع دیده می شود، اولین موضوع تمایل خود شخص است که با چه اهداف و برنامه های وارد میدان می شود، دومین رویکرد، اقبال عمومی است که آیا جامعه پذیرا هست شخصی مثل احمدی نژاد یکبار دیگر دولتداری را بعهده بگیرد یا خیر؟ که ایشان علاقه عجیبی به خدمت دارند! ولی با توجه به عملکرد مدیریتی خود در روزهای پایانی اقبال عمومی اجازه چنین کاری را یکبار دیگربه احمدی نژاد نمی دهد. اگر ایشان مدتی کارهای خود را درست تحلیل کنند فکر کنم دیگر اقدامی برای انتخابات نمی کند.
علامت تعجبی که گفتید به چه منظوری که بود؟
یعنی شخص محمود احمدی نژاد فکر می کند که خدمت می کند ولی اینطوری نیست هرکاری انجام می دهد جزء خدمت کردن.
در زمان وزارت شما وزات رفاه به مدیریت باشگاه ورزشی استقلال ورود کرد آیا اساسا با دولتی کردن ورزش موافقید و فکر می کنید اقدامات انجام گرفته تا کنون نتیجه مثبت داشته است؟
در آن زمان که من وزارتخانه را بعهده داشتم، بحث بر سر این بود که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با قدمت دیرینه ای که در تاریخ فوتبال برای خود ثبت کرده اند را بعهده بگیریم.
این دو باشگاه با اینکه طرفداران زیادی دارند، محل درآمدی نداشتند که بتواند کسب درامد کنند و امور مالی خود را تامین کنند همین امر موجب شد که وزارتخانه وارد این موضوع شود و بعنوان پشتوانه از باشگاه استقلال قرار دادی را با آقای یزدانی خرم امضاء کردیم که از سوی علی آبادی و احمدی نژاد مورد استقبال قرار گرفت. با کمک های مالی که باشگاه آبی پوش از سوی وزارت کار، رفاه و تامین اجتماعی صورت گرفت در همان سال اول شدند.
دیدگاه وزارتخانه آسیب شناسی ورزشی بود، ما ورزش را فقط فوتبال نمی دیدیم و بر این باور بودیم باید ورزشهای دیگر در مناطق محروم مورد حمایت قرار دهیم تا جوانان بتوانند استفاده کنند، والیبال در شهر گنبد، هندبال در اراک، تنیس رومیزی در سنندج و کشتی در سیستان بلوچستان مورد حمایت قرار دادیم ولی با توجه به اختلافی که در کار بین من و احمدی نژاد بوجود آمد این برنامه تا به امروز راکد مانده است.
چرا باشگاه استقلال را انتخاب کردید؟
بخاطر وضعیت نابسامانی و سوء مدیریتی که در باشگاه دیده می شد تصمیم بر این شد تا آبی پوشان را مورد حمایت قرار دهیم.
پیشنهاد از سمت کی بود؟
خاطرم نیست ولی فکر کنم آقای علی آبادی مطرح کردند.
حالا شما استقلالی هستید؟
نه، به همه گفتم استقلالی نیستم.
یکی از چالش های پیش روی دولت یازدهم موضوع بیکاری است. فکر می کنید بهترین راهکار اشتغالزایی چیست؟
در ایجاد اشتغال ۲ موضوع مطرح است؛ یکی اشتغال پایدار و دیگری اشتغال کاذب. مسئولیت دولت ایجاد اشتغال پایدار است که باید دید از کجا شروع می شود. اگر به دنبال این هستیم که اشتغال پایدار ایجاد کنیم باید چرخه تولید ناخالص ملی ما افزایش پیدا کند. وقتی چرخه تولید ناخالص ملی ما افزایش پیدا کند، یعنی اینکه رونق اقتصادی در کشور حاصل می شود. رشد تولید ناخالص ملی به منزله افزایش درآمد سرانه ملی نیز هست که آن وقت رفاه عمومی و قدرت خرید مردم نیز بیشتر می شود. این ها همه به هم مرتبط است. در کنار این، حالا اشتغال هم به وجود می آید.
ما منابع داریم اما از منابع خود خوب استفاده نمی کنیم یا به صورت مناسب این منابع را تخصیص نمی دهیم. مثلا در دولت های نهم و دهم بحث ایجاد ظرفیت مطرح بود که از نگاه مدیریتی غلط است. در حالی بر ایجاد ظرفیت تاکید شده که مهم تر از آن بحث تولید است. مثلا عنوان شده برای تولید فولاد ۱۹ میلیون تن ظرفیت ایجاد شده و حتی برای آن جشن گرفته ایم اما تولید ما در این بخش ۱۲ میلیون تن است. یعنی ما ۷ میلیون تن ظرفیت خالی داریم. این یعنی ما زمین، سوله و ماشین آلات گرفتیم و همه این کار ها را انجام دادیم اما تولید نداریم.
این یعنی سرمایه ها را در این بخش ها بلوکه کرده اند که از نگاه کار شناسی و مدیریتی این موضوع غلط است. در حالی که جمعیت جوان ما نیاز به اشتغال دارد اما ما منابع را در بخش هایی خرج کردیم که بلوکه و راکد مانده اند. این جنس موضوعات جدای از بحث تحریم و دیگر مواردی است که من اصلا به آن ها ورود پیدا نمی کنم. در واقع این ها همه بحث های مدیریتی است که ما نتوانستیم از منابع خودمان درست استفاده کنیم.
آقای روحانی چند نمونه از مشکلاتی را که در اقتصاد با ان ها درگیر است برای مردم توضیح داد را برون رفت از شرایط رکود تورمی را در چه اقداماتی می دانید؟
بحث های اقتصادی بسیار مهم است با توجه به وضعیت اقتصادی که ما با آن مواجه هستیم نمی توانیم احساسی برخورد کنیم، در یک سال و نیم اخیر ضررهای زیاد و جبران ناپذیری به بدنه اقتصاد ایران خورده است فرصت چندانی نداریم. بحث اقتصاد مجموعه زنده و پویا است که با دستور دادن درست نمی شود باید انجام شود و در چرخه بچرخد تا بتوانیم ضرر ها را جبران کنیم.
ما باید بر روی سیستم های بانکی، بازرگانی کشتیرانی و… تمرکز کنیم تا چرخه اقتصادی که عقب مانده است را به جلو برآنیم باید تبادل با دنیا را دوباره آغاز کنیم واردات و صادرات را بیشتر کنیم.
در یکسال حتی دوسال نباید انتظار داشته باشیم بدنه اقتصادی که ضررهای بسیار زیادی دیده است جبران شود. در حال حاضر بودجه ۹۲هنوز مشخص نیست، بودجه ۲۱۰ هزار میلیارد بسته شده است که ۱۳۰ هزار میلیاردش محقق می شود سوال اینجا مطرح می شود چه کسی پاسخگوی این موضوع است دولت یازدهم یا مجلس نهم است؟ لایحه بودجه ۹۲ به مجلس با دیرکرد چندماهه آمد و با بررسی هایی که صورت گرفت نمایندگان مجلس گفتند بعضی از هزینه ها محقق نمی شود، با توجه به اینکه کمیسیون تلفیق برای بررسی بودجه تشکیل شده است و نمایندگان چند روز وقت گذاشتند ولی هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده اند مشکل ما همین جا هست.
بودجه ۹۲ اصلاح شود با اتمام سال مواجه می شویم الان نیمی از سال گذشته است پس ما نباید انتظاری در سال ۹۲ داشته باشیم روحانی باید تمام تمرکز خود را در سال ۹۳ بگذارد که بتواند ضررهای وارد را تا حدودی جبران کند.
به عنوان آخرین سوال بفرمایید تاسیس دانشگاه توسط احمدی نژاد را چطور ارزیابی می کنید؟
به هر حال بهتر از بیکاری است.
به گزارش افکارنیوز ؛ کاظمی پس از خروج از کابینه دیگر پستی در دولت نگرفت و راهی بخش خصوصی شد. در سوابق پرویز کاظمی سمت هایی چون مدیرعامل شرکت های گروه سایپا، مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری گروه صنعتی ایران خودرو، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری توسعه معادن و فلزات ایران، رییس هیت مدیره بانک سرمایه، عضو هیت امنای صندوق ذخیره فرهنگیان، رییس مجمع باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال، رییس یا عضو هیئت مدیره شرکت های (فولاد خراسان، ملی صنایع مس ایران، صنعتی معدنی چادرملو، صنایع آذرآب، واگن پارس، شهاب خودرو، تجارت الکترونیک و… ) عضو شورای اقتصاد دولت، عضو کمیسون اجتماعی دولت، رییس شورای تامین اجتماعی، رییس مجمع بیمه روستاییان و عشایر، رییس شورای سازمان بهزیستی و… دیده می شود گفت و گوی زیر به بیان گوشه ها و ناگفته هایی از دوران وزارت کاظمی در دولت نهم و نیز دیدگاه های وی درباره سیاست، اقتصاد و ورزش می پردازد.
در مراسم رای اعتماد در مجلس اقای احمدی نژاد درباره شما گفته بوده «خدا کاظمی را به من معرفی کرد» اما اولین وزیری بودید که از کابینه کنار گذاشته شدید دقیقا از چه زمانی متوجه شدید احمدی نژاد با کسی که پیش از این تصور می کردید متفاوت است؟
دو موضوع در این بحث وجود دارد، در آن زمان که دولت نهم به ریاست محمود احمدی نژاد تشکیل شد افرادی که قابلیت کار در زمینه های مختلف را داشته باشند در اطراف احمدی نژاد نبودند و یا کم بودند که همین امر باعث شد تا دولت با مشکلات عدیده ای مواجه شود و از طرف دیگر افرادی که منتسب به وی بودند وقتی به مجلس معرفی می شدند رای اعتماد نمی گرفتند، گویا شخص احمدی نژاد باورش نشده بود رییس جمهور شده است.
قبل از اینکه من به عنوان وزیر رفاه و تامین اجتماعی به مجلس معرفی شوم سید مهدی هاشمی معرفی شد که رای لازم را از خانه ملت کسب نکرد و در نشستی، مهدی هاشمی من را به احمدی نژاد و ثمره هاشمی معرفی کرد که در آن جلسه دیدگاه ها و نظراتم در خصوص مدیریت و صنعت و همچنین سابقه کارهای مدیریتی ام مطرح کرد که بر همین مبنا تصمیم بر آن شد در این عرصه ورود پیدا کنم و وقتی به مجلس معرفی شدم بالا ترین رای اعتماد را از نمایندگان مجلس کسب کردم که احمدی نژاد گفت «خدا کاظمی را به من معرفی کرده است» .
بعد از گذشت زمان به این نتیجه رسیدم که به علت کمبود نیرو به ما پیشنهاد وزارتخانه را دادند و بعد از گذشت مدتی دنبال افرادی بودند که صرفا «بله قربانگو» باشند؛ من در این مورد انتقادات شدیدی داشتم. احمدی نژاد دیدگاهش این بود که من ژنرال هستم و بقیه افرادی که در کابینه اش هستند حکم سرباز را دارند و همین امر اختلافات شدیدی را ایجاد کرد. در بحث مدیریتی مخالف و موافق وجود دارد و انتقادات و بحث ها در زمینه های مختلف باید مطرح و بررسی شود تا به یک نتیجه واحد برسیم ولی در جلساتی که ما داشتیم مباحث مدیریتی کار شناسی مطرح نبود و محیط جلسه بیشتر شبیه جاده یک طرفه بود که بعضا مسائل کشور و تحلیل ها در نظر گرفته نمی شد و من احساس کردم در آینده، کار دچار مشکل می شود.
با توجه به اینکه به مجلس معرفی شدم و با ۱۸۰ رای از فیل تر خانه ملت بیرون آمدم و احمدی نژاد هم گفته بود «خدا کاظمی را به من معرفی کرده است» ، من خواستم این نعمت را حفظ کنم، اما رییس دولت این نعمتی که خدا به او داده بود را پس داد. احمدی نژاد به من گفت که ما نمی توانیم با هم کار کنیم که بنده نیز گفتم من هم چنین احساسی دارم و همین امر باعث شد من استعفایم را بنویسم. با توجه به شخصیت احمدی نژاد که به دنبال استراتژی ژنرال- سرباز می گشت، آینده را خطرناک دیدم. ما قصد خدمت داشتیم نه کشیدن ذلت و خوشحال هستم به عنوان اولین نفر تشخیص دادم و از کابینه دولت بیرون آمدم.
در جلسات وقتی از عیوب کار ها و مدیریت مطلبی بیان می شد این کار چندان به مذاق احمدی نژاد خوش نمی آمد و انتظار داشت فقط در جلسات از حسن ها و خوبی های کار مدیریت گفته شود که چنین چیزی درست نیست چرا که کار مدیریتی و اجرایی نیاز به تحلیل های مخالف و موافق دارد. بر همین اساس است که امروز می بینیم از چشم انداز ها فاصله گرفتیم، استیضاح ها بالا گرفت، فاصله بین مجلس و دولت بیشتر شد، صدور حکم حکومتی به اوج خود رسید و وضعیت معیشت مردم، صنعت، اشتغال و روابط بین المللی در شرایط افتضاحی قرار دارد. چه کسی مسئول این همه اتفاقات است؟ حتی در مناظره هایی که بین نامزد ها برگزار شد بیشتر از عیب های دولت سخن گفته شد پس ما چه کاری انجام دادیم! ؟
در تصمیم گیریهای مربوط به دولت سهم مشایی و بقایی را بسیار زیاد می دانند آیا این رویه در زمان ابتدای دولت نهم وجود داشت یا فکر می کنید در دولت دهم بود که احمدی نژاد تمایل زیادی به مشایی و بقایی پیدا کرد؟
من باورم بر این است که مشایی و بقایی مسلط بر احمدی نژاد نیست برخلاف آن چیزی که سیاستمداران و تحلیلگران می گویند، بلکه کاملا برعکس است و این احمدی نژاد است که حرف ها، اهداف و کار هایش را از جانب مشایی می گوید. اگر حتی به روز ثبت نام ریاست جمهوری نگاه کنیم می بینیم که احمدی نژاد دست مشایی را بالا گرفت و اصلا مشایی در فضای دیگری بود.
با توجه به روحیاتی که از احمدی نژاد می شناسید فکر می کنید در انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری شرکت کند؟
دو دیدیگاه در این موضوع دیده می شود، اولین موضوع تمایل خود شخص است که با چه اهداف و برنامه های وارد میدان می شود، دومین رویکرد، اقبال عمومی است که آیا جامعه پذیرا هست شخصی مثل احمدی نژاد یکبار دیگر دولتداری را بعهده بگیرد یا خیر؟ که ایشان علاقه عجیبی به خدمت دارند! ولی با توجه به عملکرد مدیریتی خود در روزهای پایانی اقبال عمومی اجازه چنین کاری را یکبار دیگربه احمدی نژاد نمی دهد. اگر ایشان مدتی کارهای خود را درست تحلیل کنند فکر کنم دیگر اقدامی برای انتخابات نمی کند.
علامت تعجبی که گفتید به چه منظوری که بود؟
یعنی شخص محمود احمدی نژاد فکر می کند که خدمت می کند ولی اینطوری نیست هرکاری انجام می دهد جزء خدمت کردن.
در زمان وزارت شما وزات رفاه به مدیریت باشگاه ورزشی استقلال ورود کرد آیا اساسا با دولتی کردن ورزش موافقید و فکر می کنید اقدامات انجام گرفته تا کنون نتیجه مثبت داشته است؟
در آن زمان که من وزارتخانه را بعهده داشتم، بحث بر سر این بود که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با قدمت دیرینه ای که در تاریخ فوتبال برای خود ثبت کرده اند را بعهده بگیریم.
این دو باشگاه با اینکه طرفداران زیادی دارند، محل درآمدی نداشتند که بتواند کسب درامد کنند و امور مالی خود را تامین کنند همین امر موجب شد که وزارتخانه وارد این موضوع شود و بعنوان پشتوانه از باشگاه استقلال قرار دادی را با آقای یزدانی خرم امضاء کردیم که از سوی علی آبادی و احمدی نژاد مورد استقبال قرار گرفت. با کمک های مالی که باشگاه آبی پوش از سوی وزارت کار، رفاه و تامین اجتماعی صورت گرفت در همان سال اول شدند.
دیدگاه وزارتخانه آسیب شناسی ورزشی بود، ما ورزش را فقط فوتبال نمی دیدیم و بر این باور بودیم باید ورزشهای دیگر در مناطق محروم مورد حمایت قرار دهیم تا جوانان بتوانند استفاده کنند، والیبال در شهر گنبد، هندبال در اراک، تنیس رومیزی در سنندج و کشتی در سیستان بلوچستان مورد حمایت قرار دادیم ولی با توجه به اختلافی که در کار بین من و احمدی نژاد بوجود آمد این برنامه تا به امروز راکد مانده است.
چرا باشگاه استقلال را انتخاب کردید؟
بخاطر وضعیت نابسامانی و سوء مدیریتی که در باشگاه دیده می شد تصمیم بر این شد تا آبی پوشان را مورد حمایت قرار دهیم.
پیشنهاد از سمت کی بود؟
خاطرم نیست ولی فکر کنم آقای علی آبادی مطرح کردند.
حالا شما استقلالی هستید؟
نه، به همه گفتم استقلالی نیستم.
یکی از چالش های پیش روی دولت یازدهم موضوع بیکاری است. فکر می کنید بهترین راهکار اشتغالزایی چیست؟
در ایجاد اشتغال ۲ موضوع مطرح است؛ یکی اشتغال پایدار و دیگری اشتغال کاذب. مسئولیت دولت ایجاد اشتغال پایدار است که باید دید از کجا شروع می شود. اگر به دنبال این هستیم که اشتغال پایدار ایجاد کنیم باید چرخه تولید ناخالص ملی ما افزایش پیدا کند. وقتی چرخه تولید ناخالص ملی ما افزایش پیدا کند، یعنی اینکه رونق اقتصادی در کشور حاصل می شود. رشد تولید ناخالص ملی به منزله افزایش درآمد سرانه ملی نیز هست که آن وقت رفاه عمومی و قدرت خرید مردم نیز بیشتر می شود. این ها همه به هم مرتبط است. در کنار این، حالا اشتغال هم به وجود می آید.
ما منابع داریم اما از منابع خود خوب استفاده نمی کنیم یا به صورت مناسب این منابع را تخصیص نمی دهیم. مثلا در دولت های نهم و دهم بحث ایجاد ظرفیت مطرح بود که از نگاه مدیریتی غلط است. در حالی بر ایجاد ظرفیت تاکید شده که مهم تر از آن بحث تولید است. مثلا عنوان شده برای تولید فولاد ۱۹ میلیون تن ظرفیت ایجاد شده و حتی برای آن جشن گرفته ایم اما تولید ما در این بخش ۱۲ میلیون تن است. یعنی ما ۷ میلیون تن ظرفیت خالی داریم. این یعنی ما زمین، سوله و ماشین آلات گرفتیم و همه این کار ها را انجام دادیم اما تولید نداریم.
این یعنی سرمایه ها را در این بخش ها بلوکه کرده اند که از نگاه کار شناسی و مدیریتی این موضوع غلط است. در حالی که جمعیت جوان ما نیاز به اشتغال دارد اما ما منابع را در بخش هایی خرج کردیم که بلوکه و راکد مانده اند. این جنس موضوعات جدای از بحث تحریم و دیگر مواردی است که من اصلا به آن ها ورود پیدا نمی کنم. در واقع این ها همه بحث های مدیریتی است که ما نتوانستیم از منابع خودمان درست استفاده کنیم.
آقای روحانی چند نمونه از مشکلاتی را که در اقتصاد با ان ها درگیر است برای مردم توضیح داد را برون رفت از شرایط رکود تورمی را در چه اقداماتی می دانید؟
بحث های اقتصادی بسیار مهم است با توجه به وضعیت اقتصادی که ما با آن مواجه هستیم نمی توانیم احساسی برخورد کنیم، در یک سال و نیم اخیر ضررهای زیاد و جبران ناپذیری به بدنه اقتصاد ایران خورده است فرصت چندانی نداریم. بحث اقتصاد مجموعه زنده و پویا است که با دستور دادن درست نمی شود باید انجام شود و در چرخه بچرخد تا بتوانیم ضرر ها را جبران کنیم.
ما باید بر روی سیستم های بانکی، بازرگانی کشتیرانی و… تمرکز کنیم تا چرخه اقتصادی که عقب مانده است را به جلو برآنیم باید تبادل با دنیا را دوباره آغاز کنیم واردات و صادرات را بیشتر کنیم.
در یکسال حتی دوسال نباید انتظار داشته باشیم بدنه اقتصادی که ضررهای بسیار زیادی دیده است جبران شود. در حال حاضر بودجه ۹۲هنوز مشخص نیست، بودجه ۲۱۰ هزار میلیارد بسته شده است که ۱۳۰ هزار میلیاردش محقق می شود سوال اینجا مطرح می شود چه کسی پاسخگوی این موضوع است دولت یازدهم یا مجلس نهم است؟ لایحه بودجه ۹۲ به مجلس با دیرکرد چندماهه آمد و با بررسی هایی که صورت گرفت نمایندگان مجلس گفتند بعضی از هزینه ها محقق نمی شود، با توجه به اینکه کمیسیون تلفیق برای بررسی بودجه تشکیل شده است و نمایندگان چند روز وقت گذاشتند ولی هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده اند مشکل ما همین جا هست.
بودجه ۹۲ اصلاح شود با اتمام سال مواجه می شویم الان نیمی از سال گذشته است پس ما نباید انتظاری در سال ۹۲ داشته باشیم روحانی باید تمام تمرکز خود را در سال ۹۳ بگذارد که بتواند ضررهای وارد را تا حدودی جبران کند.
به عنوان آخرین سوال بفرمایید تاسیس دانشگاه توسط احمدی نژاد را چطور ارزیابی می کنید؟
به هر حال بهتر از بیکاری است.
