کوچ سلیقه ای پایتخت ممنوع
داستان تکراری خروج تهران از پایتخت اداری سیاسی دوباره مطرح شد. طرحی که تاکنون نتیجه نداشته و مخالفان و موافقان زیادی دارد و معلوم نیست این بار چه سرنوشتی در انتظار این طرح است.
به گزارش افکارنیوز ، طرح خروج تهران از پایتخت اداری و سیاسی سال هاست که از سوی مسئولان مطرح می شود ولی تاکنون به نتیجه نرسیده است.
در بهمن سال گذشته این طرح به امضای بیش از ۱۵۰ نماینده رسید و همچنین در کمیسیون عمران مجلس هم رای مثبت به خروج پایتخت سیاسی تهران داده اند.
سیداحسن علوی، عضو کمیسیون عمران در این باره گفت: در جلسه ای که برگزار شد شش مورد از مواد کلیت این مساله مورد بررسی قرار گرفت، مواردی مثل این که یک شورای عالی با حضور رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور، شهردار تهران، وزیر راه و تعداد دیگری از مسئولین تشکیل شود.
وی ادامه داد: همچنین بحث طراحی و مکان یابی و مکان سنجی هم جزء این طرح است که باید انجام شود و در طول یک سال ارائه شود.
علوی گفت: کمیسیون در مجموع با این طرح موافق بود هرچند که تعدادی هم مخالف آن بودند اما در نهایت رای گیری در راستای تایید رای انجام شد چرا که با توجه به رشد فزاینده جمعیت، لزوم انشقاق مسائل سیاسی و حاکمیتی از این کلان شهر مطرح شده است.
این عضو کمیسیون عمران مجلس تصریح کرد: قرار است جلسه دیگری در همین رابطه تشکیل شود.
بر اساس این گزارش، سال هاست مسئولان طرح انتقال پایتخت اداری از تهران را مطرح می کنند و برخی از مسئولان دولت قبل از جمله استاندار معتقد بود بهترین مکان برای این انتقال پایتخت به آن مکان شهر پرند است.
تمدن در ادامه هم گفته بود انتقال پایتخت اداری به پرند خیالی و فانتزی نیست و هرچه سریع تر باید ساختمان وزارتخانه ها به شهر پرند منتقل شود و بر اساس مطالعات و جانمایی شکل گرفته این اقدام باید انجام شود.
استاندار دولت دهم گفته بود با جانمایی انجام شده در شهر جدید پرند رباط کریم، تعدادی از وزارتخانه ها به این شهر منتقل شوند. مکان یابی جهت انتقال وزارتخانه ها به شهرجدید پرند انجام شده و ۴۰۰ هکتار زمین در پرند برای انتقال و ایجاد پایتخت اداری دیده شده است.
در اوایل دهه ۶۰ هم موضوع انتقال پایتخت به طور رسمی و علنی مطرح شد و پس از آن نیز چندین بار مطرح شد ولی در نهایت در دولت نهم و دهم این طرح پیگیری شد و حتی تعدادی از کارکنان را از تهران خارج کردند و در نهایت این طرح با شکست رو به رو شد.
محمد رضا باهنر نماینده مجلس در این باره گفت: به عنوان مثال برخی اعلام کردند سه میلیون نفر را از تهران بیرون خواهیم کرد. این موضوع بیشتر شبیه طنز بود تا یک اتفاق مهم، حاکمیتی و اجتماعی رخ دهد.
به گفته باهنر، قرار بود سه میلیون آدم را از تهران بیرون بفرستند یا متوجه عدد و ارقامی که اعلام کرده اند نبودند یا مهاجرت را نمی شناختند.
وی اضافه کرد: از مجموع شعارها، حرف های این مسئله در مجموع ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر را به زور از تهران بیرون فرستادند که این افراد به شهرستان ها رفته و گرفتاری های خاص خودشان را پیدا کرده اند.
به اعتقاد باهنر، این افراد از کارمندان معمولی بودند که با زور، تشویق، فشار و ترغیب از تهران خارج کردند.
وی با بیان به اینکه ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر از تهران خارج شدند، گفت: شاید بیش از این تعداد افراد جدید وارد تهران شدند.
به گفته باهنر، این راه حل ها مشکلات اجتماعی را حل نمی کنند.
طرح خروج تهران از پایتخت اداری و سیاسی موافقان و مخالفانی دارد و اظهار نظرهای متفاوتی در این زمینه شده است.
مهدی چمران عضو شورای اسلامی شهر تهران لازمه جابجایی پایتخت اداری کشور را انجام مطالعه وتحقیق مفصل دانست و گفت: اینکه هرکس بدون مطالعه و بررسی، شهری را برای جابه جایی به عنوان پایتخت پیشنهاد دهد درست نیست. البته اگر این طرح مطالعه شود و نتایج مطالعات به ما ارائه شود قطعا درباره جابجایی می توان تصمیم گیری کرد.
وی احتمال وقوع زلزله و بحران کم آبی را از علل مطرح شدن این جابه جایی عنوان و اضافه کرد: پیشنهادات موجود برای جابجایی پاییتخت اداری به شهرهای همچون پرند و سمنان متوجه می شویم که وضعیت شهرهای پیشنهادی دراین زمینه فرقی نمی کند. حداقل تهران برخلاف آن ها در کوهپایه قرار دارد.
بر اساس این گزارش، انتقال مراکز سیاسی و اداری پایتخت مستلزم طی مراحل و افق جدید است و نمی توان به یک بار این کار را انجام داد.
برای اجرای این طرح باید از کارهای سلیقه ای پرهیز شود و تمامی موقعیت ها در نظر گرفته شود تا مردم آسیبی نبینند.
در حال حاضر تراکم جمعیت در تهران، آلودگی هوا، ترافیک و غیره از جمله مشکلاتی است که تقریبا دیگر حل نشدنی است و باید برای رفع این مشکلات راه کارهای اساسی در نظر گرفت چرا که روش های مقطعی در این باره جواب نمی دهد و روز به روز این مشکلات که با روان مردم در ارتباط مستقیم است بیشتر می شود.
بر اساس این گزارش، در بسیاری از کشورهای دنیا پایتخت های علمی، فرهنگی و اقتصادی از یکدیگر جدا هستند و لزوم اجرای این طرح در کشور ما نیز به خوبی محسوس است ولی باید با برنامه و به دور از نگاه های سلیقه ای انجام شود.
در حال حاضر معضل ترافیک و آلودگی هوا در تهران زیاد است وپایتخت وضعیت رضایت بخشی در این زمینه ندارد.
با توجه به گسترش جمعیت ساخت بناهای غول پیکر چهره شهر را بر هم زده و مشکلات فراوانی ایجاد کرده است. هجوم جمعیت به تهران هم باعث بروز مشکلات فراوانی شده است.
برای خروج جمعیت از تهران باید شرایط لازم فراهم شود و اگر این اتفاق نیافتد تاثیر هر اقدامی موقتی خواهد بود یا نتیجه منفی خواهد داشت.
بر اساس این گزارش، کلان شهر تهران با حاشیه های رو به گسترش در دامنه رشته کوه های البرز از سال ۱۷۳۵ پایتخت ایران است. حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت ثابت و ۱۵ میلیون جمعیت سیار دارد و بزرگترین شهر در خاور میانه است. تهران روی گسل است و هر لحظه زلزله در کمین تهرانی هاست و طبق نظر کارشناسان در ۲ ساعت اول وقوع زلزله ۶۰ درصد زیر آوار ماندگان جان خود را از دست می دهند و باید برای رفع این مشکل اقدامات اساسی انجام شود. در صورتی که تهران منتقل شود باید نقطه درستی برای این کار در نظر گرفته شود.
بهرام عکاشه زلزله شناس ایرانی گفت که یک پایتخت تازه باید قم و دلیجان در استان مرکزی ساخته شود.
وی گفت این ناحیه ای است که طی دو هزار سال هیچ زلزله ای به خود ندیده است.
بر اساس این گزارش، ساختن یک شهر جدید معمولا ۱۰ تا ۲۰ سال زمان می برد.
مرتضی طلایی عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت به عنوان یک شهروند انتقال پایتخت را شدنی نمی دانم چون پایتخت به هر شهری منتقل شود آن شهر هم به مشکلات تهران دچار می شود، اما راهی که برای تهران وجود دارد این است که ما بتوانیم با الگوبرداری از تجربه های موفق سایر کشور ها مثل مالزی دستگاه های مرتبط با کل کشور را در شهری در اطراف تهران مثل ساوه یا قزوین تحت عنوان «شهر اداری» مستقر بکنیم تا بتواند سرویس های لازم را داشته باشد.
طلایی افزود: به نظر می رسد متمرکز کردن تمامی دستگاه های اجرایی در یک نقطه هم امکان سرویس دادن راحت به مردم را فراهم می کند و هم تنها راهکار عملیاتی برای حل معضلات شهری تهران باشد.
وی در مورد هزینه انتقال این مراکز از پایتخت به شهرک های هم جوار گفت: مردم تهران نباید هزینه استقرار دستگاه های اجرایی که در کل کشور سرویس می دهند را متحمل شوند و دولت باید هزینه سرویس و تسهیلاتی که به مردم تهران داده می شود را پرداخت کند.
طرح خروج تهران از پایتخت اداری و سیاسی دوباره مطرح شده و معلوم نیست که دوباره این طرح به سرنوشت دوره های قبل دچار می شود یا خیر؟
در بهمن سال گذشته این طرح به امضای بیش از ۱۵۰ نماینده رسید و همچنین در کمیسیون عمران مجلس هم رای مثبت به خروج پایتخت سیاسی تهران داده اند.
سیداحسن علوی، عضو کمیسیون عمران در این باره گفت: در جلسه ای که برگزار شد شش مورد از مواد کلیت این مساله مورد بررسی قرار گرفت، مواردی مثل این که یک شورای عالی با حضور رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور، شهردار تهران، وزیر راه و تعداد دیگری از مسئولین تشکیل شود.
وی ادامه داد: همچنین بحث طراحی و مکان یابی و مکان سنجی هم جزء این طرح است که باید انجام شود و در طول یک سال ارائه شود.
علوی گفت: کمیسیون در مجموع با این طرح موافق بود هرچند که تعدادی هم مخالف آن بودند اما در نهایت رای گیری در راستای تایید رای انجام شد چرا که با توجه به رشد فزاینده جمعیت، لزوم انشقاق مسائل سیاسی و حاکمیتی از این کلان شهر مطرح شده است.
این عضو کمیسیون عمران مجلس تصریح کرد: قرار است جلسه دیگری در همین رابطه تشکیل شود.
بر اساس این گزارش، سال هاست مسئولان طرح انتقال پایتخت اداری از تهران را مطرح می کنند و برخی از مسئولان دولت قبل از جمله استاندار معتقد بود بهترین مکان برای این انتقال پایتخت به آن مکان شهر پرند است.
تمدن در ادامه هم گفته بود انتقال پایتخت اداری به پرند خیالی و فانتزی نیست و هرچه سریع تر باید ساختمان وزارتخانه ها به شهر پرند منتقل شود و بر اساس مطالعات و جانمایی شکل گرفته این اقدام باید انجام شود.
استاندار دولت دهم گفته بود با جانمایی انجام شده در شهر جدید پرند رباط کریم، تعدادی از وزارتخانه ها به این شهر منتقل شوند. مکان یابی جهت انتقال وزارتخانه ها به شهرجدید پرند انجام شده و ۴۰۰ هکتار زمین در پرند برای انتقال و ایجاد پایتخت اداری دیده شده است.
در اوایل دهه ۶۰ هم موضوع انتقال پایتخت به طور رسمی و علنی مطرح شد و پس از آن نیز چندین بار مطرح شد ولی در نهایت در دولت نهم و دهم این طرح پیگیری شد و حتی تعدادی از کارکنان را از تهران خارج کردند و در نهایت این طرح با شکست رو به رو شد.
محمد رضا باهنر نماینده مجلس در این باره گفت: به عنوان مثال برخی اعلام کردند سه میلیون نفر را از تهران بیرون خواهیم کرد. این موضوع بیشتر شبیه طنز بود تا یک اتفاق مهم، حاکمیتی و اجتماعی رخ دهد.
به گفته باهنر، قرار بود سه میلیون آدم را از تهران بیرون بفرستند یا متوجه عدد و ارقامی که اعلام کرده اند نبودند یا مهاجرت را نمی شناختند.
وی اضافه کرد: از مجموع شعارها، حرف های این مسئله در مجموع ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر را به زور از تهران بیرون فرستادند که این افراد به شهرستان ها رفته و گرفتاری های خاص خودشان را پیدا کرده اند.
به اعتقاد باهنر، این افراد از کارمندان معمولی بودند که با زور، تشویق، فشار و ترغیب از تهران خارج کردند.
وی با بیان به اینکه ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر از تهران خارج شدند، گفت: شاید بیش از این تعداد افراد جدید وارد تهران شدند.
به گفته باهنر، این راه حل ها مشکلات اجتماعی را حل نمی کنند.
طرح خروج تهران از پایتخت اداری و سیاسی موافقان و مخالفانی دارد و اظهار نظرهای متفاوتی در این زمینه شده است.
مهدی چمران عضو شورای اسلامی شهر تهران لازمه جابجایی پایتخت اداری کشور را انجام مطالعه وتحقیق مفصل دانست و گفت: اینکه هرکس بدون مطالعه و بررسی، شهری را برای جابه جایی به عنوان پایتخت پیشنهاد دهد درست نیست. البته اگر این طرح مطالعه شود و نتایج مطالعات به ما ارائه شود قطعا درباره جابجایی می توان تصمیم گیری کرد.
وی احتمال وقوع زلزله و بحران کم آبی را از علل مطرح شدن این جابه جایی عنوان و اضافه کرد: پیشنهادات موجود برای جابجایی پاییتخت اداری به شهرهای همچون پرند و سمنان متوجه می شویم که وضعیت شهرهای پیشنهادی دراین زمینه فرقی نمی کند. حداقل تهران برخلاف آن ها در کوهپایه قرار دارد.
بر اساس این گزارش، انتقال مراکز سیاسی و اداری پایتخت مستلزم طی مراحل و افق جدید است و نمی توان به یک بار این کار را انجام داد.
برای اجرای این طرح باید از کارهای سلیقه ای پرهیز شود و تمامی موقعیت ها در نظر گرفته شود تا مردم آسیبی نبینند.
در حال حاضر تراکم جمعیت در تهران، آلودگی هوا، ترافیک و غیره از جمله مشکلاتی است که تقریبا دیگر حل نشدنی است و باید برای رفع این مشکلات راه کارهای اساسی در نظر گرفت چرا که روش های مقطعی در این باره جواب نمی دهد و روز به روز این مشکلات که با روان مردم در ارتباط مستقیم است بیشتر می شود.
بر اساس این گزارش، در بسیاری از کشورهای دنیا پایتخت های علمی، فرهنگی و اقتصادی از یکدیگر جدا هستند و لزوم اجرای این طرح در کشور ما نیز به خوبی محسوس است ولی باید با برنامه و به دور از نگاه های سلیقه ای انجام شود.
در حال حاضر معضل ترافیک و آلودگی هوا در تهران زیاد است وپایتخت وضعیت رضایت بخشی در این زمینه ندارد.
با توجه به گسترش جمعیت ساخت بناهای غول پیکر چهره شهر را بر هم زده و مشکلات فراوانی ایجاد کرده است. هجوم جمعیت به تهران هم باعث بروز مشکلات فراوانی شده است.
برای خروج جمعیت از تهران باید شرایط لازم فراهم شود و اگر این اتفاق نیافتد تاثیر هر اقدامی موقتی خواهد بود یا نتیجه منفی خواهد داشت.
بر اساس این گزارش، کلان شهر تهران با حاشیه های رو به گسترش در دامنه رشته کوه های البرز از سال ۱۷۳۵ پایتخت ایران است. حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت ثابت و ۱۵ میلیون جمعیت سیار دارد و بزرگترین شهر در خاور میانه است. تهران روی گسل است و هر لحظه زلزله در کمین تهرانی هاست و طبق نظر کارشناسان در ۲ ساعت اول وقوع زلزله ۶۰ درصد زیر آوار ماندگان جان خود را از دست می دهند و باید برای رفع این مشکل اقدامات اساسی انجام شود. در صورتی که تهران منتقل شود باید نقطه درستی برای این کار در نظر گرفته شود.
بهرام عکاشه زلزله شناس ایرانی گفت که یک پایتخت تازه باید قم و دلیجان در استان مرکزی ساخته شود.
وی گفت این ناحیه ای است که طی دو هزار سال هیچ زلزله ای به خود ندیده است.
بر اساس این گزارش، ساختن یک شهر جدید معمولا ۱۰ تا ۲۰ سال زمان می برد.
مرتضی طلایی عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت به عنوان یک شهروند انتقال پایتخت را شدنی نمی دانم چون پایتخت به هر شهری منتقل شود آن شهر هم به مشکلات تهران دچار می شود، اما راهی که برای تهران وجود دارد این است که ما بتوانیم با الگوبرداری از تجربه های موفق سایر کشور ها مثل مالزی دستگاه های مرتبط با کل کشور را در شهری در اطراف تهران مثل ساوه یا قزوین تحت عنوان «شهر اداری» مستقر بکنیم تا بتواند سرویس های لازم را داشته باشد.
طلایی افزود: به نظر می رسد متمرکز کردن تمامی دستگاه های اجرایی در یک نقطه هم امکان سرویس دادن راحت به مردم را فراهم می کند و هم تنها راهکار عملیاتی برای حل معضلات شهری تهران باشد.
وی در مورد هزینه انتقال این مراکز از پایتخت به شهرک های هم جوار گفت: مردم تهران نباید هزینه استقرار دستگاه های اجرایی که در کل کشور سرویس می دهند را متحمل شوند و دولت باید هزینه سرویس و تسهیلاتی که به مردم تهران داده می شود را پرداخت کند.
طرح خروج تهران از پایتخت اداری و سیاسی دوباره مطرح شده و معلوم نیست که دوباره این طرح به سرنوشت دوره های قبل دچار می شود یا خیر؟
