دیدگاه های نادرست درباره ازدواج سالمندان
یک جامعه شناس گفت: باید دیدگاه ها و ایدئولوژی های نادرستی که در لایه های مختلف ذهنی افراد نسبت به ازدواج سالمندان شکل گرفته و افرادی که به سن تجرد قطعی رسیده اند، تغییر کند و برای دستیابی به این هدف، به فرهنگ سازی نیاز است.
به گزارش افکارنیوز، دکترعالیه شکربیگی افزود: جامعه ایران در حال سالمند شدن است و پزشکان درباره مسایل جسمانی آنان در مواردی مانند تغذیه و بیماری هایی نظیر آلزایمر کارهای زیادی کرده اند؛ این در حالیست که نیازهای اجتماعی و فرهنگی این افراد هنوز مورد بررسی قرار نگرفته و دست پژوهشگران حوزه جامعه شناسی در این زمینه خالی است.
وی اعلام کرد: در حال پژوهش هستیم که نیازهای اجتماعی سالمندان را چگونه حل و فرهنگ سازی کنیم تا ازدواج یک سالمند را مردم از جمله خانواده سالمندان باور کنند.
شکربیگی با بیان اینکه لازم است سالمندان را به مثابه سرمایه اجتماعی بنگریم، اظهارکرد: در جهت حفظ سرمایه های اجتماعی باید تلاش کنیم، درحالیکه موضوع سپردن برخی سالمندان به خانه های سالمندان مطرح می شود، بنابراین دراین شرایط ضروری است تا درباره نحوه برخورد با سالمندان و شناخت نیازهای آنان، رسانه های مختلف اعم از نوشتاری، بیداری و شنیداری برای افکارعمومی اطلاع رسانی کنند.
این جامعه شناس تاکید کرد: ازدواج موجب همدلی و همبستگی میان دو فرد و رفع تنهایی آنان می شود؛ چرا که از پیامدهای تنهایی، افسردگی است و افسردگی برای سالمندان نوعی مرگ تدریجی محسوب می شود. اگر سالمندی شرایط ازدواج کردن را دارد، باید به او اجازه چنین کاری داده شود نه اینکه با مخالفت کردن در جهت تنهاتر کردن و در انزوا قرار دادن سالمند عمل کرد، بنابراین لازم است تلاش کنیم تا رفتارهای خانوادگی در جامعه امروز مطابق با اندیشه های نو و نیازهای افراد به ویژه سالمندان باشد؛ البته در این زمینه نمی توان تنها از دولت یا مردم توقع کمک داشت.
این مدرس دانشگاه با تاکید براینکه جامعه به مثابه یک سیستم است و اگر عضوی کارکرد خود را به درستی انجام ندهد، سایرعضوها نیز نمی توانند عملکرد مطلوبی داشته باشند، گفت: در حال حاضر با دسترسی خانواده ها به شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی، برخی ارزش های جامعه تغییر کرده است.
شکربیگی با اشاره به حضور سالمندان در محافل مختلف، اظهار کرد: سالمندان با حضور در محافل مختلف از جمله انجمن های خیریه، به آگاهی دست می یابند و نوعی آگاهی جنسیتی نسبت به حق و حقوق خود پیدا می کنند، بنابراین ازدواج سالمندان اثر مطلوبی می تواند در شرایط روحی آنان داشته باشد و لازم است از سالمندان حمایت اجتماعی شود و اطلاع رسانی مستمر و وسیعی در زمینه نیازهای سالمندان صورت گیرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: در یک نظرسنجی از مردم پرسیده شد که آیا موافق ازدواج سالمندان هستند و پیامدهای ازدواج آنان چیست؟ در پاسخ به این سوال بیشتر افراد با این کار موافق بودند. چرا که به اعتقاد آنان، سالمندان نیز حق زندگی دارند و باید از دسترنج خود در جهت رفاه خود استفاده ببرند، چرا که براساس نتایج این تحقیق، احساس تنهایی یکی از دغدغه های ذهنی سالمندان است و اگر شرایط ازدواج آنان فراهم شود، می تواند در سلامت روانی آنان تاثیر زیادی داشته باشد.
این جامعه شناس درباره پیامدهای ازدواج در میانسالی و سالمندی گفت: پیامدهای ازدواج در چنین سنینی نسبی است و در آن فشار فرزندان و از همه مهم تر انگاره های ذهنی مردم موثر است و هنوز برخی از افراد معتقد هستند که تنها باید در طول زندگی، یک بار زندگی کرد و دختر با لباس سفید به خانه شوهر می رود و با کفن از آن بیرون می آید، هرچند که این طرز تفکر کمرنگ شده ولی همچنان وجود دارد.
شکربیگی در پایان تصریح کرد: ممکن است ازدواج اول برخی افراد ناموفق باشد. اما آنان با بهره گیری از تجربه های به دست آمده، بتوانند ازدواج دوم موفقی داشته باشند.
وی اعلام کرد: در حال پژوهش هستیم که نیازهای اجتماعی سالمندان را چگونه حل و فرهنگ سازی کنیم تا ازدواج یک سالمند را مردم از جمله خانواده سالمندان باور کنند.
شکربیگی با بیان اینکه لازم است سالمندان را به مثابه سرمایه اجتماعی بنگریم، اظهارکرد: در جهت حفظ سرمایه های اجتماعی باید تلاش کنیم، درحالیکه موضوع سپردن برخی سالمندان به خانه های سالمندان مطرح می شود، بنابراین دراین شرایط ضروری است تا درباره نحوه برخورد با سالمندان و شناخت نیازهای آنان، رسانه های مختلف اعم از نوشتاری، بیداری و شنیداری برای افکارعمومی اطلاع رسانی کنند.
این جامعه شناس تاکید کرد: ازدواج موجب همدلی و همبستگی میان دو فرد و رفع تنهایی آنان می شود؛ چرا که از پیامدهای تنهایی، افسردگی است و افسردگی برای سالمندان نوعی مرگ تدریجی محسوب می شود. اگر سالمندی شرایط ازدواج کردن را دارد، باید به او اجازه چنین کاری داده شود نه اینکه با مخالفت کردن در جهت تنهاتر کردن و در انزوا قرار دادن سالمند عمل کرد، بنابراین لازم است تلاش کنیم تا رفتارهای خانوادگی در جامعه امروز مطابق با اندیشه های نو و نیازهای افراد به ویژه سالمندان باشد؛ البته در این زمینه نمی توان تنها از دولت یا مردم توقع کمک داشت.
این مدرس دانشگاه با تاکید براینکه جامعه به مثابه یک سیستم است و اگر عضوی کارکرد خود را به درستی انجام ندهد، سایرعضوها نیز نمی توانند عملکرد مطلوبی داشته باشند، گفت: در حال حاضر با دسترسی خانواده ها به شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی، برخی ارزش های جامعه تغییر کرده است.
شکربیگی با اشاره به حضور سالمندان در محافل مختلف، اظهار کرد: سالمندان با حضور در محافل مختلف از جمله انجمن های خیریه، به آگاهی دست می یابند و نوعی آگاهی جنسیتی نسبت به حق و حقوق خود پیدا می کنند، بنابراین ازدواج سالمندان اثر مطلوبی می تواند در شرایط روحی آنان داشته باشد و لازم است از سالمندان حمایت اجتماعی شود و اطلاع رسانی مستمر و وسیعی در زمینه نیازهای سالمندان صورت گیرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: در یک نظرسنجی از مردم پرسیده شد که آیا موافق ازدواج سالمندان هستند و پیامدهای ازدواج آنان چیست؟ در پاسخ به این سوال بیشتر افراد با این کار موافق بودند. چرا که به اعتقاد آنان، سالمندان نیز حق زندگی دارند و باید از دسترنج خود در جهت رفاه خود استفاده ببرند، چرا که براساس نتایج این تحقیق، احساس تنهایی یکی از دغدغه های ذهنی سالمندان است و اگر شرایط ازدواج آنان فراهم شود، می تواند در سلامت روانی آنان تاثیر زیادی داشته باشد.
این جامعه شناس درباره پیامدهای ازدواج در میانسالی و سالمندی گفت: پیامدهای ازدواج در چنین سنینی نسبی است و در آن فشار فرزندان و از همه مهم تر انگاره های ذهنی مردم موثر است و هنوز برخی از افراد معتقد هستند که تنها باید در طول زندگی، یک بار زندگی کرد و دختر با لباس سفید به خانه شوهر می رود و با کفن از آن بیرون می آید، هرچند که این طرز تفکر کمرنگ شده ولی همچنان وجود دارد.
شکربیگی در پایان تصریح کرد: ممکن است ازدواج اول برخی افراد ناموفق باشد. اما آنان با بهره گیری از تجربه های به دست آمده، بتوانند ازدواج دوم موفقی داشته باشند.
