ماجرای عکس یادگاری «خاتمی» با «آرنولد»

در این بین گاهی «افراط» و «تفریط» هایی دیده می شود؛ آن هم از سوی کسانی که خود را نماد «اعتدال» ، «تحمل مخالف» ، «گفتگو» و «خردورزی» به حساب می آورند.

یکی را توی ده راه نمی دادند، سراغ کاخ سعدآباد را می گرفت!

جناب خاتمی اخیراً ضمن بیاناتی که در جمع تعدادی از دانشجویان بر زبان جاری ساخته اند، فرموده اند که: «… الان هم که ما امیدوارکننده حرفی می زنیم هیچ توقعی نداریم جز اینکه پایبندی باشد به همان شعارها و رویکردها و جهت گیری هایی که بود و مردم به آن رای دادند. »

اما نفرموده اند که اصولاً چه مشکلی در دولت «تدبیر وامید» ملاحظه کرده اند که اینگونه تهدیدآمیز فرمایش می فرمایند. ضمناً اگر امیدوارکننده حرف زدن شما و رفقایتان این مدلی است، جسارتاً اگر ناامید شدید، روزه سکوت بگیرید!

همه را نقد کنید جز ما!

به نظر می رسد جناب «خاتمی» از یاد برده اند که درس دیکته ربطی به دوران دانشگاه ندارد و به همین سبب در تلاش هستند که مانند عصر طلایی و شکوهمند اصلاحات، مسایلی را به دانشجویان دیکته کنند. درست مشخص نیست که ایشان دلتنگ فتنه ای شبیه فتنه سال۷۸ کوی دانشگاه تهران هستند یا مثلاً قصد دارند برنامه دیگری را عملی کنند، اما از جمله زیر، یقیناً برداشت های خوبی نمی توان کرد:

«به هنگام نقد نباید فقط سراغ دولت بروید. دولت توسعه گرا و برآمده از خواست مردم و اهل تحمل است. در ابتدا برای نقد باید به سراغ بخش هایی از قدرت بروید که تحمل کمتری دارند. »

حال از جمله بالا، چه نتایجی حاصل می شود؟

الف) برای نقد کردن و انتقاد و اعتراض، الان سراغ دولت نروید؛ اما در دولت نهم و دهم اشکالی نداشت، همچنین در دوره اصلاحات نیز اشکال داشت اگر از دولت انتقاد می کردید.

ب) سراغ سایر منابع قدرت هم بروید؛ مثلا مثل آغاجری، سراغ مرجعیت بروید و حرف های قشنگ بر زبان جاری کنید.

ج) دانشجویان عزیز منابع قدرت شامل شورای نگهبان هم می شود. حالا اینکه این شورا از ارکان نظام است مهم نیست؛ اما خوب در فتنه۸۸ نشد شورای نگهبان را از دور خارج کنیم، ولی حالا دیدی شد و توانستیم!

د) دانشجویان عزیز، هیچ نیازی نیست که بنشینید و فکر کنید؛ من خودم جای همه شما فکر می کنم و دستورات لازمه را صادر می فرمایم.

ج) خدای ناکرده سراغ نقد کردن بنده نروید که اصلاًً تحملش را ندارم.

جناب خاتمی فراموش کرده اند که اصولا ایشان اکنون مسئولیتی در دولت ندارند و حالا هر چه قدر هم دوست دارند می توانند سراغ کاخ سعدآباد را بگیرند اما با حلواحلوا گفتن، دهان هیچ بنی بشری شیرین نمی شود.

مراقب باشید! خاتمی افشا می کند

خاتمی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که «امروز با کمال تاسف بعضی تلاش ها صورت می گیرد تا دولت را ناکارآمد نشان دهند» ، بیان کرد: «مگر چقدر از عمر دولت گذشته است که بخواهیم همه چیز را حل کند؟ امید این است که گشایشی بیشتر ایجاد شود و ما هم نباید دولت را تحت فشار قرار دهیم و باید نسبت به آنان که می خواهند دولت را تحت فشار قرار دهند نصیحت کنیم و احیانا برنامه های نادرست آنان را افشاء کنیم. » وی یادآور شد: «مثلا در زمینه روابط خارجی ابدا دولت نمی خواهد اصول و منافع ملت را زیر پا بگذارد ولی وقتی می خواهد با حفظ اصول منطقی تر با دنیا برخورد کند کسانی و محافلی جوسازی می کنند و فشار می آورند. »

جالب اینجاست که اولین فشار به دولت از سوی حامیان جناب خاتمی حول انتخاب افراد تندرو وافراطی برای تصدی وزارت علوم بود که به ثمر ننشست. یقیناً اگر لازم باشد، جزئیات فعالیت آن جریانات هم قابل افشا است!

ضمناً در زمینه روابط خارجی، نظر رهبر انقلاب به صراحت اعلام و درباره اشتباهات صورت گرفته در سفر نیویورک هم مفصلاً در مطبوعات و رسانه ها، مطالبی عرضه شد. حال اگر کسی دوست دارد خود را در نقش حامی دولت جا بزند و دلش می خواهد از «ظرفیت» نشریات و سایت های زنجیره ای استفاده کرده و تحت عنوان افشاگری، فضای سیاسی کشور را به سمت وسوی اغتشاشات دوره اصلاحات سوق دهد، امری جداگانه است.

عقبه، خط مقدم و توپ پر آقای متمدن

گویا رئیس دولت اصلاحات هشدار داده است: «می خواهند آقای رئیس جمهور را از عقبه اش جدا کنند و از طرفی چنان وانمود کنند که دولت ناکارآمد است. باید متوجه باشیم خیلی در زمین صاف و همواری راه نمی رویم. »

ابتدا باید عرض شود که یک ضرب المثل معروفی می گوید: «داماد نمی تواند حرکات موزون کند، می گوید زمین کج است! »

در ادامه باید عرض شود که احتمالا شکست اصلاحات در انتخابات مجلس هفتم و هشتم و نهم و ریاست جمهوری نهم و دهم و یازدهم بخاطر ناهمواری زمین بوده است! فراموش نکنیم که رییس جمهور محترم هرگز مدعی اصلاح طلب بودن نیست و بر فراجناحی بودن تأکید دارد. حالا اینکه خاتمی می خواهند خودش را به عنوان عقبه ایشان معرفی کنند، هم نیازمند تلاش زیاد است و هم نیازمند آن است که یک ملت، خودش را به ندیدن بزند!

حکایت همسایه ما و آرنولد

همسایه ما مرد جالبی است. سفری کرده بود به آمریکا و رفته بود خودش را به آرنولد چسبانده بود و یک عکس یادگاری زورکی گرفته بود. دایم آن عکس را به ما نشان می داد و می گفت چون شهرت من جهانگیر است، آرنولد خودش آمد و به زور با من عکس یادگاری گرفت.

حالا حکایت آنهاست که در انتخابات یازدهم، خودشان را به زور شریک پیروزی دکتر روحانی کردند و حالا دنبال سهم خود هستند و با چماق افراطی خواندن مخالفان خود، می کوشند تا هر صدای منتقدی را با برچسب اقلیت بودن، به سرعت خفه کنند.

کاملا جدی با «سیدمحمد خاتمی»

جناب خاتمی، هنوز از یاد نبرده ایم نقش آفرینی شما در جریان فتنه سال ۸۸ را و هنوز به خاطر داریم که اهانت به تصویر نورانی امام خمینی (ره) در ۱۶آذر۸۸ را محکوم نکردید. فراموش نکرده ایم که در عاشورای همان سال، مشتی اوباش اقدام به تخریب اموال عمومی، شادی و هلهله و هتک حرمت روز شهادت سالار شهیدان کردند و باز شما در جایگاه جبهه حامیان آنها نشستید.

آقای سید محمد خاتمی! هنوز فیلم روزی که به دانشگاه تهران رفته بودید و در مقام ریاست جمهوری اقدام به تهدید دانشجویان کردید و در پاسخ اعتراضان از آنها خواستید که آدم باشند (گویی دانشجویان معترض به شما که در میانشان اصلاح طلب هم بود، اصلاً آدم نیستند! ) در موبایل های ما وجود دارد.

جناب رییس جمهور اسبق! شعارهای روز۹دی را فراموش نکنید، خصوصاً آنها را که همین مردم خطاب به شما بیان کردند.

آقای خاتمی! این روزها مردم ایران خروش «مرگ بر آمریکا» را برآورده اند، لذا از شما که آبراهام لینکلن (یکی از رییس جمهورهای آمریکا که ترور شد) را شهید می دانید، خواهش می کنیم اگر قصد همراهی با ملت ایران را ندارید، دستِ کم کوشش نکنید خود را در نقش قیّم و وکیل آنها جا بزنید.