هر سال با شروع فصل سرما بسیاری از کارگران فصلی از مناطق دور و نزدیک و شهرهای کوچک به امید یافتن کاری مناسب عازم کلان شهرها می شوند تا معیشت خود و خانواده هایشان را فراهم کنند؛ در این بین کارگران شاغل در بخشهای ساختمانی، کشاورزی و صیادی، کارگران کارخانه های برنج کوبی، قند و رب و کنسروسازی بیشترین تعداد کارگران فصلی را تشکیل می دهند.

به گزارش افکارنیوز ، بر اساس قانون کار، مشاغل فصلی جزو کارهای غیرمستمر و غیردائم محسوب می شوند و از این منظر شامل قراردادهای موقت کارند لذا چنانچه کارگری در چنین مشاغلی اشتغال به کار داشته و تغییر عمده ای در ماهیت شغلی وی ایجاد نشده باشد تا زمانی که در همان شغل اشتغال داشته باشد به عنوان کارگر فصلی شناخته می شود.

متاسفانه در بحث پرداخت دستمزد، رابطه کارگری و کارفرمایی میان کارگر فصلی و کارفرما در غیر فصول کاری به حالت تعلیق در آمده و با توجه به قرارداد اولیه کار و قبول شرایط کار از سوی کارگر، دستمزدی برای غیر فصل کار پرداخت نمی شود، مضاف بر اینکه هنگام محاسبه سنوات خدمت تنها مجموع فصول کار به عنوان سابقه کار مفید کارگر ملاک عمل قرار می گیرد؛ در مشاغل فصلی نوع خاصی از قرارداد کار استفاده نمی شود بلکه هر سه نوع قرارداد کار اعم از موقت، معین و دائم منعقد می شود و نوع قرارداد کار هیچ ارتباطی با فصلی بودن یا نبودن کار موضوع آن قرارداد ندارد.

در سالهای گذشته بسیاری از کارگران فصلی به دلیل افزایش هزینه ها و تورم موجود و عدم بهره مندی از مزایای بیمه و حقوق مکفی خواهان اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، رفع مشکلات سنواتی و افزایش دستمزد ماهانه شده اند، شرایط سخت و طاقت فرسای مشاغل فصلی و بیکاری های مداوم از یک سو و عدم بیمه کارگران فصلی از سویی دیگر یکی از دغدغه ها و نگرانی های اساسی این گروه از کارگران به شمار می رود.

در همین رابطه سخنگوی کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور می گوید: با شروع فصل سرما بسیاری از کارگران فصلی از جمله کارگران ساختمانی به دلیل کاهش تقاضای کار دچار افت کار می شوند و ناچار برای تامین معیشت خانواده به شهرهای بزرگ عزیمت می کنند.

هادی ابوی با بیان اینکه تاکنون شغل جایگزینی برای کارگران فصلی پیش بینی نشده می افزاید: کارگران فصلی فاقد امنیت شغلی هستند و این مساله یکی دیگر از دغدغه های اصلی آنان به شمار می رود.

این فعال کارگری اشاره ای هم به نحوه فعالیت کارگران فصلی کرده و می گوید: فرایند کار کارگران فصلی این طور نیست که شش ماه از سال کار کنند و شش ماه دیگر بیکار بمانند بلکه به دلیل تامین معیشت خانواده و بنا به نوع کار یا فصل سال، به تغییر شغل روی می آورند و کار دیگری را دست می گیرند؛ مثلا در کارخانجات رب گوجه فرنگی، کارگران در یک فصل خاص بعد از برداشت محصول شروع به کار می کنند و با اتمام کار به کارخانجات کنسرو و کمپوت می روند و در آنجا مشغول کار می شوند.

سخنگوی کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور در عین حال بر ضرورت برخورداری کارگران فصلی از حمایتهای اجتماعی و پوشش های بیمه ای تاکید می کند و می گوید: کارگران فصلی با وجود فعالیت در مزارع و کارخانه ها از خدمات و مزایای بیمه که مهمترین دغدغه کارگران است، محرومند.

به گفته ابوی، کارگران فصلی حتی از یک تشکل صنفی قوی که بتواند آنها را حمایت و مطالباتشان را پیگیری کند، محروم هستند زیرا به دلیل عدم ثبات نیروها در یک کار خاص پراکنده می شوند و تشکیلاتشان هم از بین می رود در حالی که این کارگران عمدتا کارمزدی هستند و باید بیشتر به آنها رسیدگی شود.

در این بین رییس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور نیز بر ضرورت برقراری بیمه بیکاری برای کارگران فصلی و پیش بینی راهکارهایی به جهت بهره مندی آنها از درآمد حداقلی و مزایای تامین اجتماعی تاکید می کند.

اولیا علی بیگی می گوید: در قانون کار ماهیت برخی مشاغل و قراردادهای کار، مستمر و دائمی و برخی دیگر فصلی، موقت و غیرمستمر تعریف شده است؛ در برخی از بنگاهها و کارگاههایی که فصل تولیدشان شش ماهه نخست سال است مانند کارخانجات قند و چغندر، کارگران بر سرکار هستند و اشتغال به کار دارند ولی به محض شروع فصل سرما به دلیل توقف تولید کارخانه، کارگران هم بیکار می شوند.

از نگاه وی، کارگران فصلی عمدتا در بخشهای کشاورزی و ساختمانی مشغول به کار هستند که معمولا شش ماه از سال را کار می کنند و با پایان کار پروژه یا برداشت محصول از زمین به دلیل آنکه ماهیت کار ایجاب می کند، دست از کار می کشند.

علی بیگی با بیان اینکه باید به سمت و سوی اتخاذ راهکارهای حمایت از کارگران فصلی برویم، می افزاید: این راهکار باید به گونه ای باشد که کارگرانی که در نیمه دوم سال بیکار می شوند از قدرت معیشت و درآمد حداقلی برخوردار شوند.

رییس کانون شوراهای اسلامی کار کشور معتقد است که اگر چه مشکلات سنواتی برخی از کارگران فصلی حل شده اما قانون طبقه بندی مشاغل همچنان در مورد آنها اجرا نمی شود.

به گزارش ایسنا، با وجود آنکه فعالیت کارگران فصلی در بهره وری تولید و بازار کار نقش بسزایی دارد اما این کارگران از کمترین حمایتهای اجتماعی و بیمه ای برخوردار بوده و از این نظر جزو مظلوم ترین اقشار جامعه به شمار می روند. برابر آمارها، بیشترین تعداد کارگران فصلی را کارگران ساختمانی، صیادی و کارگران بخش کشاورزی تشکیل می دهند اما بسیاری از آنان در حالی به سن بازنشستگی رسیده اند که به دلیل تعویق در پرداخت حق بیمه کارفرمایان عملا از امکان بازنشسته شدن و استفاده از مزایای تامین اجتماعی محروم شده اند. در کشورهای پیشرفته زمانی که کارگری بیکار می شود یا شغل خود را به هر دلیل از دست می دهد بلافاصله تحت حمایت سازمانهای کاریابی و پوشش بیمه بیکاری قرار می گیرد تا به این طریق نیازهای روزمره زندگی خود و خانواده اش را تامین کند از این رو ضرورت حفظ امنیت شغلی، پیش بینی مشاغل جایگزین برای کارگران فصلی و فراهم کردن امکان استفاده آنان از مزایای بیمه و دیگر پوششهای حمایتی از سوی دولت و نهادهای حمایتگر بیش از پیش احساس می شود.
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات