ماجرای تهرانی شدن ارامنه هم بر می گردد به دوران قاجار؛ پس از جلوس فتحعلی شاه بر تخت سلطنت، ارامنه به تدریج از نواحی مختلف ایران به تهران مهاجرت کردند. خانواده‏های صنعتگر ارمنی به فرمان فتحعلی شاه از جلفای اصفهان و تبریز به تهران آمده و در حوالی دروازه قزوین و شاه عبدالعظیم اسکان داده‏ شدند. در زمینهای میان دروازه ‏قزوین و گمرک، مقابر و گورهای مربوط به مسیحیان ارامنه جای دارد.

به گزارش افکارنیوز ، سندی که در زیرآورده شده در موسسه تاریخ معاصر ایران نگهداری می شود و گویای محدودیتهایی است که دولت ایران در تردد مسلمانان به کلیسا و تدفین اموات در قبرستان ‏ارامنه، همچنین ممنوعیت دفن مردگان در محدوده اراضی شهر تهران برقرار کرده است. نگارنده آن ناصرالدین شاه است و مخاطبش وزیر خارجه.

جناب وزیر خارجه
در فقره کلیسای پروتستان‏ها و غیره گفتم کنت را بیاورید [قراری بدهید] که مسلمان به کلیسا نرود؛ چه کرده است؟

و باید با سفرایی که کشیش تبعه آنها است، حرف سخت بزند که اگر مسلمان را به کلیسا راه بدهند، هر عیبی و حادثه من بعد رو بدهد، دولت ایران مسئول نخواهد بود.

پروتستانی‏ها مابین دروازه قزوین و گمرک احداث قبرستانی کرده اند در داخل شهر؛ سه هزار زرع زمین را دیوار کشیده اند؛ چند اتاق ساخته، اموات را آنجا دفن می کنند. ایجاد قبرستان جدید در داخله شهر عموما" برای مسلمانها غدغن است؛ تا چه رسد به فرنگی و ارمنی. چه شده است؟ به اجازه کی این کار شده است، یعنی چه؟ و می گویند که در اینجا کلیسایی هم بنا خواهند کرد. درست از کنت و غیره تحقیق کرده به عرض می رساند؛ و باید منع شدید کرد.
[۶۴۴۹۳ - ق]
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات