شانه یکی از اعضای بدن است که بیشترین آستانه حرکتی را دارد. در واقع یک مفصل ناپایدار بوده و ممکن است بر اثر حادثه یا یک وضع نادرست صدمه ببیند. آسیب های وارد شده به شانه متنوع است. این آسیب ها در بیشتر موارد جدی گرفته نمی شود و مشکلاتی رادر آینده برای بیماران به وجود می آورد.

انواع صدمات شانه


اول آسیب هایی که با شدت بالا وارد می شود، مثل کسانی که تصادف می کنند یا از ارتفاع پرت می شوند (آسیب های بزرگ ناشی از حوادث و سوانح آنقدر شدید است که بیمار را حتما به پزشک سوق می دهد و درمان مناسبی هم اتخاذ می شود) و نوع دیگر آسیب های جزئی است که در زندگی روزمره یا محیط کار اتفاق می افتد.

نوع دوم شایع تر است و مشکلات کمتری برای بیماران فراهم می کند و اتفاقا همین موارد است که تشخیص و درمان را کمی مشکل تر و مبهم تر می کند، زیرا بیماران کمتر به آن توجه می کنند و احساس می کنند درد ناحیه چندان مهم نیست و به پزشک مراجعه نمی کنند و همین باعث می شود بیماری کهنه و درمانش دشوارتر شود.

در واقع مفصل شانه، یک مفصل متحرک است و بر خلاف سایر مفاصل در جهات مختلفی حرکت می کند. تعداد زیادی از عضلات، کپسول مفصلی، تاندون ها و استخوان ها در ساخت شانه دخالت دارند. مفصل شانه اساسا ناپایدار بوده و پایداری آن به عضلات شانه متکی است که این عضلات نیز توسط تاندون ها به استخوان ها متصل می شود. بنابراین ضربات وارده یا به پایداری شانه آسیب می رساند یا به تاندون های اطراف شانه صدمه می زند.

در افراد مسن یا برخی از ورزشکاران، شاید این درد های کوچک مدام وجود داشته باشد و آن را طبیعی تلقی کنند، ولی درد مداوم همیشه یک علامت هشدار است و بیمار حتما باید به فکر چاره باشد. البته مورد مهم تر این که درد های شانه با درد های گردنی اشتباه گرفته می شود. درد گردن، درد شایعی است و افراد معمولی قادر به افتراق این دو نوع از درد نیستند. زیرا درد های گردن به شانه منتشر می شود و برعکس.

به همین دلیل اصلا برای شانه به پزشک مراجعه نمی کنند و ترجیح می دهند بالش خود را عوض کرده یا از مسکن و… استفاده کنند. گاهی فردی سال های طولانی دردی را در پهلوی شانه و گردن دارد و بعد از معاینه دقیق مشخص می شود این درد متعلق به تاندون شانه است. البته افرادی که سال ها از این درد رنج می برند، در اثر یک حادثه کوچک مانند برخورد در آسانسور با شانه یا تنه خوردن یا زمین خوردن با کف دست دچار مشکلات اساسی می شوند.

تفاوت درد شانه با درد گردن


درد در ناحیه شانه، بالای شانه یا قاعده گردن علامت شاخص آسیب به تاندون های شانه است که در سن بالا هم خیلی شایع است. این آسیب بتدریج بیشتر شده تا این که با کوچک ترین آسیبی تاندون (چرخاننده شانه) پاره می شود. پارگی تاندون بسیار دردناک بوده و باعث اختلال در خواب شبانه و کار و زندگی روزمره خواهد شد. اگر درمان بخوبی انجام نشود، ممکن است به تعویض مفصل شانه منتهی شود، اما بیماران معمولی نیز با کمی دقت می توانند متوجه شوند درد مربوط به گردن است یا شانه، زیرا مشخص ترین علامت این است که درد شانه با حرکت این عضو بدتر می شود. (بالابردن دست یا بردن دست به پشت و طرفین)

بیماری بیشتر در افراد بالای ۴۰ سال و کسانی که به مدت طولانی کارهایی بالاتر از سطح سرانجام می دهند، رخ می دهد. افرادی که ورزش هایی مانند والیبال، بسکتبال و وزنه برداری انجام می دهند یا مشاغلی مثل نقاش ساختمان، برقکار، نصاب پرده و… بیشتر در معرض خطر ابتلا به آسیب های شانه هستند چرا که این افراد باید به مدت طولانی دست های خود را بالای سر نگه دارند و این حالت فشار زیادی را به تاندون ها وارد می کند.

البته همیشه علت فقط نحوه قرار دادن نادرست شانه نیست. بلکه افزایش سن و زمینه ژنتیکی نیز در بروز بیماری نقش دارد. در برخی افراد به طور مادرزادی استخوانی داخل شانه وجود دارد که به علت کجی بالای تاندون چرخاننده شانه قرار نمی گیرد و موجب می شود تاندون براحتی پاره شود.

درمان درد شانه
تاندون ها، با بالا رفتن سن و بدون هیچ درد و علامتی می توانند پاره شوند، اما درمان وقتی الزامی است که بیمار درد داشته باشد. اگر ما به طور اتفاقی به چنین مواردی برخورد کنیم فقط بیمار را تحت نظر می گیریم تا بعدها و در صورت علامتدار شدن درمان را آغاز کنیم، اما بیماران دچار پارگی با درد را حتما درمان می کنیم و درمان عمدتا جراحی است.

عمده ترین مشکل در درد شانه بالا بردن دست ها بالای سر است. پس این حرکت حتما باید به حداقل برسد. (حتی در کسانی که شغل های اینچنینی دارند) . به هر حال هرکس در شانه خود احساس درد می کند، لازم است سریع تر به پزشک مراجعه کند، اما برخی حرکات ورزشی وجود دارد – که متخصصان فیزیوتراپ به بیماران آموزش می دهند – که می تواند وضع قرار گیری کتف را روی بدن تا حد زیادی اصلاح کند و ایجاد مشکل را به تاخیر اندازد.

چون قرارگیری درست استخوان کتف پشت قفسه سینه برای ما بسیار مهم است. کسانی که سرشانه های پایین دارند یا قوز می کنند هم ممکن است با این وضع غیرعادی به اعضای تشکیل دهنده شانه آسیب برسانند. فیزیوتراپی موجب صاف نگهداشتن کتف ها شده و وضع آناتومیک بدن را اصلاح می کند.

آسیب کپسول مفصلی
ورزشکارانی که بدون گرم کردن بدن و بدون مربی، ورزش سرشانه انجام می دهند، ناگهان دچار حالتی می شوند که در اصطلاح خالی کردن شانه نام دارد. این خالی کردن به معنای آن است که آسیب به کپسول مفصلی وارد شده است.

ورزشکاران دیگری هم هستند که ورزش های پرتابی انجام می دهند مانند والیبال و بدمینتون. این حالت در افرادی که ناگهان دستشان را به جلو پرت می کنند مثل کسی که کنار آب ایستاده و سنگی را به درون آب پرت می کند نیز دیده می شود. این افراد با پرت کردن سنگ احساس می کنند دست بی حال شده است. تکرار چنین مشکلی نشانه مهمی است؛ زیرا احتمال آسیب کپسول مفصلی بسیار بالاست. لق زدن شانه به مرور باعث تخریب سر استخوان خواهد شد و درمان در آسیب های مفصلی به صورت جراحی است.

بیمارانی که دچار لقی در شانه هستند، باید حتما از شنا کردن در آب های عمیق خودداری کنند. حرکت کرال یا پروانه ممکن است باعث در رفتن شانه در این بیماران شود که می تواند به غرق شدن آنها منجر شود. البته به استثنای ورزشکاران، لقی را بیشتر در افرادی می بینیم که به طور مادرزادی مفاصل شلی دارند مانند کسانی که انگشتان دستشان را براحتی وبیش از حد خم می کنند.

در رفتگی شانه باید با بیهوشی عمومی اصلاح شود. وقتی فرد هوشیار است عضلاتش نیز سفت بوده و در این حالت ممکن است حتی سر استخوان شکسته شود (از رفتن به شکسته بند های خانگی جدا خودداری کنید) اگر دو بار شانه در برود یا دو بار لق بزند، قریب به یقین عمل جراحی ضرورت می یابد.
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات