سیاست های کنترل جمعیت از دیروز تا امروز

به گزارش افکارنیوز ، آغاز سیاست های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده به سال های دهه ۳۰ باز می گردد؛ زمانی که برای اولین بار مسئله کنترل موالید در برنامه های دولت قرار گرفت.

سال های دهه چهل شمسی هم زمان شد با گسترش و فراگیری سیاست های کنترل جمعیت و این مسائل همواره در دستور کار حاکمیت وقت قرار می گرفت.

در سال های پایانی دهه پنجاه که همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی بود، باعث شد سیاست های کنترل جمعیت به طور کلی متوقف شود و جای خود را به سیاست های تشویقی افزایش زاد و ولد بدهد و نتیجه این سیاست را می توان با نگاهی اجمالی به آمار موالید سال های پایانی دهه پنجاه و سال های ابتدایی دهه شصت دید.

پس از افزایش چشمگیر زاد و ولد در سال های دهه شصت، اما مدیران وقت در سال های پایانی دهه شصت و دهه هفتاد تصمیم گرفتند که بار دیگر کنترل جمعیت را سرلوحه برنامه های خود قرار دهند.

سیاست های کاهش زاد و ولد ادامه پیدا کرد تا سال های پایانی دهه هشتاد که رئیس جمهور مردم را به افزایش زاد و ولد دعوت کرد.

از سویی، مقام معظم رهبری نیز سال گذشته با تاکید بر آمارهای تاسف برانگیز زاد و ولد در سال های اخیر، فرمودند: لزوم سیاست کنترل جمعیت به آن معنا که در گذشته بوده دیگر وجود ندارد. پس از آن ایشان بار ها در فرمایشات شان بر لزوم دخالت دولت در افزایش زاد و ولد تاکید کردند.

چرا باید زاد و ولد افزایش پیدا کند

پرسشی که در این میان مطرح می شود این است که چرا افزایش جمعیت مورد تاکید مسئولان کشور قرار گرفته است و به طور کلی ضرورت این افزایش چه می تواند باشد. برای پاسخ به این پرسش می توان نگاهی اجمالی به عاقبت جوامعی انداخت که در دهه های اخیر سیاست های کنترل جمیعت را سرلوحه برنامه خود قرار داند.

مشاهدات نشان می دهد این جوامع طی چند دهه با رشد منفی جمعیت و خطر انقراض نسل روبه رو شدند و به اجبار به سیاست های مهاجرپذیری روی آوردند تا از این طریق از نابودی نسل خود جلوگیری کنند.

در این میان اگر سیاست های کاهش زاد و ولد در کشور ما ادامه پیدا کند، ما هم در دهه های آتی با پیری جمعیت و انقراض نسل روبه رو می شویم، اتفاقی که همین امروز می توانیم با سیاست های صحیح قابل پیشگیری باشد.