کلانی؛
چرا پرسپولیس نباید قهرمان شود؟ !
پیشکسوت پرسپولیس می گوید اگر در جشن ۵۰ سالگی باشگاه پرسپولیس نام کسی از قلم افتاده، عمدی نبوده است.
به گزارش افکارنیوز ، حسین کلانی در جشن ۵۰ سالگی این باشگاه انتقادی از مسئولان برگزاری جشن کرد و گفت که در چنین مراسمی نباید جایگاه VIP وجود داشته باشد.
او البته از آشفتگی های جشن ۵۰ سالگی باشگاه دفاع می کند و می گوید که برگزاری چنین مراسمی آن هم برای اولین بار، قطعا با ضعف هایی همراه خواهد بود که در آینده برطرف می شود. حسین کلانی از عملکرد رویانیان دفاع کرد و گفت که او خدمات زیادی به باشگاه پرسپولیس کرده است.
* جشن ۵۰ سالگی باشگاه پرسپولیس به نوعی پنجاهمین سال از بین رفتن باشگاه شاهین بود. حتما شما علاوه بر اینکه به خاطر پرسپولیس خوشحال بودید، به دلیل از بین رفتن مکتب شاهین هم ناراحت هستید.
- البته ۵۰ سال از تاسیس پرسپولیس گذشته و ۴۶ سال از انحلال باشگاه شاهین. از روزی که شرکتی سیاسی به نام پرسپولیس تاسیس شد و بعدا همین شرکت تبدیل به باشگاه پرسپولیس شد ۵۰ سال می گذرد. دی ماه بود که این شرکت تجاری فرهنگی و ورزشی به ثبت رسید. نهایتا بعضی از اقلام ورزشی هم در آن دخالت داشتند. مثل بولینگ، استخر و بعد از یک مدتی والیبال و بسکتبال و کاراته. البته بولینگ پرسپولیس بیشتر از بقیه ورزش های آن معروف بود. بعد از یکی دو سال هم تیم فوتبالی تشکیل شد که در دسته های پایین شروع به فعالیت کرد. در سال ۴۶ که شاهین را منحل کردند، بعد از ۷-۸ ماه همگی ما به باشگاه پرسپولیس آمدیم.
* بازیکنان شاهین به پرسپولیس رفتند اما روح باشگاه شاهین به پرسپولیس نرفت.
- اتفاقا روح باشگاه شاهین هم به پرسپولیس منتقل شد. الان بیش از ۴۰ سال از آن ماجرا می گذرد. در طول این سال ها خیلی تحولات در زمینه های فرهنگی اجتماعی و ورزشی مملکت ما به وقوع پیوسته که این ها روی خیلی از مسائل اثرگذار بوده. یکی از این مسائل هم ورزش بود که در طول این سال ها تحت تاثیر قرار گرفته.
* جشن ۵۰ سالگی باشگاه پرسپولیس چند روز قبل در حالی برگزار شد که نام بعضی از پیشکسوتان باشگاه از قلم افتاده بود. شما هم البته گفتید که از قلم افتادن نام این نفرات باعث نمی شود که آن ها از تاریخ باشگاه پاک شوند.
- صد در صد همین طور است. وقتی تاریخ پرسپولیس را مرور می کنید، می بینید که در هر دهه ای چند سری بازیکن جدید می آیند و می روند و بازنشسته می شوند. بعضی ها می روند و بعضی ها می مانند. پیشکسوتان و ارگان های دیگر هم ممکن است خدمتی به باشگاه انجام دهند. زمینه هایی هست که باید عمیق تر و با حوصله تر به آن توجه کرد. اگر گاهی اوقات اسم بعضی ها از قلم می افتد به این دلیل است که باشگاه پرسپولیس بزرگ است و آدم های بزرگ و مختلفی در آن کار کرده اند. جوان ها می آیند به شهرت و محبوبیت می رسند، بازنشسته می شوند و می روند. بعضی ها تداوم دارند به عنوان مربی یا کمک مربی. نهایتا در زمانی که یک جمع بندی می کنند بعضی ها از قلم می افتند. این بی احترامی نیست. یک سوء تفاهم در شلوغی کار است. به نظرم نباید زیاد در مورد این موضوع صحبت کنیم. این تجربه ای می شود که در آینده بهتر باشیم.
* پس شما به افرادی که نامشان از قلم افتاده توصیه می کنید که این موضوع را فراموش کنند؟
- جشنی که برای ماندگارهای باشگاه پرسپولیس برگزار شد یک بدعت بود. جشن تولد ۵۰ سالگی هم یک بدعت بود که باشگاه های دیگر هم باید از آن تاثیر بپذیرند. نهایتا یک کاری که در ابتدا شروع می شود، چه هنر باشد چه موزیک یا معماری یا نقاشی، در شروع یک مقداری اشکالات دارد. وقتی رادیو یا تلویزیون را اختراع کردند چه شکلی بود؟ اما تکامل بعدا به وجود آمد تا به اینجا رسید. هر عملی وقتی چند بار اجرا شود تجربه بیشتری پیدا می کند و کاستی ها پیدا می شود. نهایتا به حد تکامل می رسد. الان هم برای اولین بار چنین اتفاقاتی افتاده و اگر مراسم نقصی داشته، پیشکسوتان نباید ناراحت شوند.
* یکی از افرادی که ناراحت شده محمد مایلی کهن است. او می گوید چرا نامش در لیست کاپیتان ها و مربیان پرسپولیس قرار نگرفته.
- این ها از روی عمد نبوده. ایشان حق دارد. هر کدام از بچه ها که اسمشان نیامده ولی در پرسپولیس بوده اند حق دارند. آن ها همگی خدمت کرده اند. مایلی کهن کم به پرسپولیس خدمت نکرده. مرحوم دهداری و شاهرخی و صفر ایرانپاک و ایرج سلیمانی و جمشید محمدی یا شیرزادگان و افرادی که نامشان خاطرم نیست کم خدمت نکرده اند. اما وقتی شما می خواهید نام پیشکسوتان را بنویسید ممکن است یک لحظه نام افرادی را فراموش کنید که این عمدی نیست. من از مایلی کهن پوزش می خواهم که چرا نام او از قلم افتاده. او خدمات زیادی به پرسپولیس و فوتبال این مملکت انجام داده. او هم با سعه صدر قبول می کند و می پذیرد که یک اشتباه بوده.
* جشن باشگاه پرسپولیس نظم زیادی نداشت که رسانه ها هم از آن انتقاد کردند. این موضوع را قبول دارید؟
- این قدر پرسپولیس بزرگ هست که اصلا جای ما کم بود. بعدش هم یکی از ایراداتی که خود من گرفتم این بود که ما همه در یک سطح هستیم و هیچ کدام نسبت به دیگری برتری نداریم. هر کدام از بچه ها، چه قدیمی و چه جدید، سعی کردیم وظیفه مان را نسبت به باشگاه پرسپولیس و مردمی که علاقه مند هستند انجام دهیم. نهایتا هیچ کدام برتری و اولویت نداریم. پس نباید جایگاهی به نام VIP داشته باشیم. تمام سالن باید VIP باشد. هر کسی که زودتر آمد جلوتر می نشیند. با این حال چون اولین بار است که چنین جشنی برگزار شده، باید این مسئله را ندیده بگیریم و در خود خانواده تذکر بدهیم.
* بازیکنان فعلی پرسپولیس در جشن ۵۰ سالگی باشگاه حضور نداشتند که این موضوع توی چشم می زد.
- علی دایی گفته به نمایندگی از بازیکنان در این جشن شرکت کرده. چون پرسپولیس بازی و تمرین داشت، بازیکنان باید استراحت می کردند و نمی توانستند تا ساعت ۱۱ شب در جشن حضور داشته باشند. این باعث افت فیزیکی بازیکنان می شد.
* محمد رویانیان هم در این جشن نشان داد که علاقه زیادی برای مجری شدن دارد.
- رویانیان به علت علاقه ای که به پرسپولیس دارد، احساساتی است. او برای تیم زحمت کشیده و در این دو سال برای باشگاه کار کرده است. او هم مثل دادکان به پرسپولیس خدمت کرده است. دادکان در زمان حضورش در فدراسیون فوتبال باشگاه های استقلال و پرسپولیس را از بلاتکلیفی درآورد و فرقی بین باشگاه های پرسپولیس و استقلال نگذاشت. دادکان به این اندازه دستش باز بود که دو تا ساختمان به باشگاه های استقلال و پرسپولیس بدهد و آن ها از دربدری خارج شوند. رویانیان هم وقتی آمد همه می گفتند او تجربه فوتبالی ندارد. من گفتم تجربه مدیریتی که دارد. اجازه بدهید ببینیم در بحث مدیریتی چه کار می کند. او در دوره حضورش، کمیته پیشکسوتان، آکادمی، دانشگاه، زیرساخت ها، بیمه، کمیته پیشکسوتان و شرکت های مختلفی تجاری را ایجاد کرده است. این ها در آینده خودش را نشان می دهد. یک کاری شروع شده و باید حمایت شود. باید صبر و تحمل و سعه صدر داشت. باید قدرشناس باشیم. رویانیان در حد توانش کار می کند. جشن ۵۰ سالگی هم همه را ذوق زده کرد. وقتی جشن صد سالگی پرسپولیس را برسد ما زنده نیستیم. همان طور که در جشن ۵۰ سالگی، خود عبدو زنده نبود. ولی این کارها در تاریخ باشگاه پرسپولیس می ماند.
* پرسپولیس امسال شرایط خوبی در لیگ برتر دارد. دایی می تواند تیم را قهرمان کند؟
- چرا پرسپولیس قهرمان نشود؟ البته من کارشناس فوتبال نیستم. یک زمانی فوتبال بازی می کردم اما اطلاعات فنی کاملی ندارم. من وقتی فوتبال را تماشا می کنم در لحظه زندگی می کنم. نمی توانم تجزیه تحلیل کنم. اما پرسپولیس می تواند قهرمان شود.
او البته از آشفتگی های جشن ۵۰ سالگی باشگاه دفاع می کند و می گوید که برگزاری چنین مراسمی آن هم برای اولین بار، قطعا با ضعف هایی همراه خواهد بود که در آینده برطرف می شود. حسین کلانی از عملکرد رویانیان دفاع کرد و گفت که او خدمات زیادی به باشگاه پرسپولیس کرده است.
* جشن ۵۰ سالگی باشگاه پرسپولیس به نوعی پنجاهمین سال از بین رفتن باشگاه شاهین بود. حتما شما علاوه بر اینکه به خاطر پرسپولیس خوشحال بودید، به دلیل از بین رفتن مکتب شاهین هم ناراحت هستید.
- البته ۵۰ سال از تاسیس پرسپولیس گذشته و ۴۶ سال از انحلال باشگاه شاهین. از روزی که شرکتی سیاسی به نام پرسپولیس تاسیس شد و بعدا همین شرکت تبدیل به باشگاه پرسپولیس شد ۵۰ سال می گذرد. دی ماه بود که این شرکت تجاری فرهنگی و ورزشی به ثبت رسید. نهایتا بعضی از اقلام ورزشی هم در آن دخالت داشتند. مثل بولینگ، استخر و بعد از یک مدتی والیبال و بسکتبال و کاراته. البته بولینگ پرسپولیس بیشتر از بقیه ورزش های آن معروف بود. بعد از یکی دو سال هم تیم فوتبالی تشکیل شد که در دسته های پایین شروع به فعالیت کرد. در سال ۴۶ که شاهین را منحل کردند، بعد از ۷-۸ ماه همگی ما به باشگاه پرسپولیس آمدیم.
* بازیکنان شاهین به پرسپولیس رفتند اما روح باشگاه شاهین به پرسپولیس نرفت.
- اتفاقا روح باشگاه شاهین هم به پرسپولیس منتقل شد. الان بیش از ۴۰ سال از آن ماجرا می گذرد. در طول این سال ها خیلی تحولات در زمینه های فرهنگی اجتماعی و ورزشی مملکت ما به وقوع پیوسته که این ها روی خیلی از مسائل اثرگذار بوده. یکی از این مسائل هم ورزش بود که در طول این سال ها تحت تاثیر قرار گرفته.
* جشن ۵۰ سالگی باشگاه پرسپولیس چند روز قبل در حالی برگزار شد که نام بعضی از پیشکسوتان باشگاه از قلم افتاده بود. شما هم البته گفتید که از قلم افتادن نام این نفرات باعث نمی شود که آن ها از تاریخ باشگاه پاک شوند.
- صد در صد همین طور است. وقتی تاریخ پرسپولیس را مرور می کنید، می بینید که در هر دهه ای چند سری بازیکن جدید می آیند و می روند و بازنشسته می شوند. بعضی ها می روند و بعضی ها می مانند. پیشکسوتان و ارگان های دیگر هم ممکن است خدمتی به باشگاه انجام دهند. زمینه هایی هست که باید عمیق تر و با حوصله تر به آن توجه کرد. اگر گاهی اوقات اسم بعضی ها از قلم می افتد به این دلیل است که باشگاه پرسپولیس بزرگ است و آدم های بزرگ و مختلفی در آن کار کرده اند. جوان ها می آیند به شهرت و محبوبیت می رسند، بازنشسته می شوند و می روند. بعضی ها تداوم دارند به عنوان مربی یا کمک مربی. نهایتا در زمانی که یک جمع بندی می کنند بعضی ها از قلم می افتند. این بی احترامی نیست. یک سوء تفاهم در شلوغی کار است. به نظرم نباید زیاد در مورد این موضوع صحبت کنیم. این تجربه ای می شود که در آینده بهتر باشیم.
* پس شما به افرادی که نامشان از قلم افتاده توصیه می کنید که این موضوع را فراموش کنند؟
- جشنی که برای ماندگارهای باشگاه پرسپولیس برگزار شد یک بدعت بود. جشن تولد ۵۰ سالگی هم یک بدعت بود که باشگاه های دیگر هم باید از آن تاثیر بپذیرند. نهایتا یک کاری که در ابتدا شروع می شود، چه هنر باشد چه موزیک یا معماری یا نقاشی، در شروع یک مقداری اشکالات دارد. وقتی رادیو یا تلویزیون را اختراع کردند چه شکلی بود؟ اما تکامل بعدا به وجود آمد تا به اینجا رسید. هر عملی وقتی چند بار اجرا شود تجربه بیشتری پیدا می کند و کاستی ها پیدا می شود. نهایتا به حد تکامل می رسد. الان هم برای اولین بار چنین اتفاقاتی افتاده و اگر مراسم نقصی داشته، پیشکسوتان نباید ناراحت شوند.
* یکی از افرادی که ناراحت شده محمد مایلی کهن است. او می گوید چرا نامش در لیست کاپیتان ها و مربیان پرسپولیس قرار نگرفته.
- این ها از روی عمد نبوده. ایشان حق دارد. هر کدام از بچه ها که اسمشان نیامده ولی در پرسپولیس بوده اند حق دارند. آن ها همگی خدمت کرده اند. مایلی کهن کم به پرسپولیس خدمت نکرده. مرحوم دهداری و شاهرخی و صفر ایرانپاک و ایرج سلیمانی و جمشید محمدی یا شیرزادگان و افرادی که نامشان خاطرم نیست کم خدمت نکرده اند. اما وقتی شما می خواهید نام پیشکسوتان را بنویسید ممکن است یک لحظه نام افرادی را فراموش کنید که این عمدی نیست. من از مایلی کهن پوزش می خواهم که چرا نام او از قلم افتاده. او خدمات زیادی به پرسپولیس و فوتبال این مملکت انجام داده. او هم با سعه صدر قبول می کند و می پذیرد که یک اشتباه بوده.
* جشن باشگاه پرسپولیس نظم زیادی نداشت که رسانه ها هم از آن انتقاد کردند. این موضوع را قبول دارید؟
- این قدر پرسپولیس بزرگ هست که اصلا جای ما کم بود. بعدش هم یکی از ایراداتی که خود من گرفتم این بود که ما همه در یک سطح هستیم و هیچ کدام نسبت به دیگری برتری نداریم. هر کدام از بچه ها، چه قدیمی و چه جدید، سعی کردیم وظیفه مان را نسبت به باشگاه پرسپولیس و مردمی که علاقه مند هستند انجام دهیم. نهایتا هیچ کدام برتری و اولویت نداریم. پس نباید جایگاهی به نام VIP داشته باشیم. تمام سالن باید VIP باشد. هر کسی که زودتر آمد جلوتر می نشیند. با این حال چون اولین بار است که چنین جشنی برگزار شده، باید این مسئله را ندیده بگیریم و در خود خانواده تذکر بدهیم.
* بازیکنان فعلی پرسپولیس در جشن ۵۰ سالگی باشگاه حضور نداشتند که این موضوع توی چشم می زد.
- علی دایی گفته به نمایندگی از بازیکنان در این جشن شرکت کرده. چون پرسپولیس بازی و تمرین داشت، بازیکنان باید استراحت می کردند و نمی توانستند تا ساعت ۱۱ شب در جشن حضور داشته باشند. این باعث افت فیزیکی بازیکنان می شد.
* محمد رویانیان هم در این جشن نشان داد که علاقه زیادی برای مجری شدن دارد.
- رویانیان به علت علاقه ای که به پرسپولیس دارد، احساساتی است. او برای تیم زحمت کشیده و در این دو سال برای باشگاه کار کرده است. او هم مثل دادکان به پرسپولیس خدمت کرده است. دادکان در زمان حضورش در فدراسیون فوتبال باشگاه های استقلال و پرسپولیس را از بلاتکلیفی درآورد و فرقی بین باشگاه های پرسپولیس و استقلال نگذاشت. دادکان به این اندازه دستش باز بود که دو تا ساختمان به باشگاه های استقلال و پرسپولیس بدهد و آن ها از دربدری خارج شوند. رویانیان هم وقتی آمد همه می گفتند او تجربه فوتبالی ندارد. من گفتم تجربه مدیریتی که دارد. اجازه بدهید ببینیم در بحث مدیریتی چه کار می کند. او در دوره حضورش، کمیته پیشکسوتان، آکادمی، دانشگاه، زیرساخت ها، بیمه، کمیته پیشکسوتان و شرکت های مختلفی تجاری را ایجاد کرده است. این ها در آینده خودش را نشان می دهد. یک کاری شروع شده و باید حمایت شود. باید صبر و تحمل و سعه صدر داشت. باید قدرشناس باشیم. رویانیان در حد توانش کار می کند. جشن ۵۰ سالگی هم همه را ذوق زده کرد. وقتی جشن صد سالگی پرسپولیس را برسد ما زنده نیستیم. همان طور که در جشن ۵۰ سالگی، خود عبدو زنده نبود. ولی این کارها در تاریخ باشگاه پرسپولیس می ماند.
* پرسپولیس امسال شرایط خوبی در لیگ برتر دارد. دایی می تواند تیم را قهرمان کند؟
- چرا پرسپولیس قهرمان نشود؟ البته من کارشناس فوتبال نیستم. یک زمانی فوتبال بازی می کردم اما اطلاعات فنی کاملی ندارم. من وقتی فوتبال را تماشا می کنم در لحظه زندگی می کنم. نمی توانم تجزیه تحلیل کنم. اما پرسپولیس می تواند قهرمان شود.
