سلامت>  آموزش- همشهری آنلاین – زهره بانی: زخم بستر نوعی زخم است که در اثر تماس طولانی مدت و بدون حرکت پوست بدن با سطوح سفتی مانند تختخواب، ویلچر و… به وجود می آید.

زخم بستر (زخم فشاری) یکی از عوارض شایع بیماری های مزمن و بستری شدن های طولانی مدت است. این بیماری در سنین بالا به علت بیماری های مربوط به کهولت و بی تحرکی شیوع بیشتری دارد.

برخی پزشکان زخم بستر را بیشتر مقابله استخوان و پوست می دانند زیرا این بیماری بیشتر در قسمت هایی از بدن که استخوان با لایه نازکی از چربی پوشانده شده است، بروز می کند.

در بیمارانی که مدت زمان طولانی به پشت می خوابند قسمت هایی از بدن مثل استخوان خاجی، پشت استخوان های کتف، پشت سر، پشت پاشنه پا و… در خطر این بیماری قرار می گیرند. در بیمارانی که مجبور به خوابیدن طولانی مدت به پهلو هستند، طرفین سر، لاله های گوش، برجستگی های دو طرف لگن، برجستگی های کناره زانو و قوزک خارجی پا مورد تهدید این بیماری قرار دارند.

در بی تحرکی های دراز مدت یا بستری شدن های طولانی مدت، فشار وارده بر یک ناحیه باعث اختلال و کاهش خون رسانی و در نتیجه تخریب پوست و لایه های آن شده که ابتدا در این نواحی لک قرمز رنگ و دردناک، به عنوان نشان اولیه زخم بستر ایجاد می شود، این لک به راحتی برطرف نمی شود و در صورتی که جدی گرفته نشده و درمان نشود باعث ایجاد ترک در پوست و نهایتا تبدیل به زخم های عفونی می شود.

ایجاد زخم بستر چهار مرحله دارد که عبارتند از:

۱- ایجاد قرمزی روی پوست که با گذاشتن انگشت روی آن سفید نمی شود. این محل دردناک، سفت و دارای دمایی غیرطبیعی است یعنی یا گرم تر از معمول است و یا سردتر از معمول.

۲- لایه رویین پوست از بین رفته و زخمی کم عمق به رنگ قرمز یا صورتی ایجاد می شود که در برخی موارد این زخم با تاول همراه است.

۳- کم کم زخم عمیق شده به طوری که لایه چربی زیر پوست نمایان می شود و در انتهای زخم بافت مرده زرد رنگی به چشم می خورد. کم کم این زخم بافت های سالم را نیز درگیر می کند.

۴- با عمق گرفتن زخم ها، عضله و حتی استخوان نمایان می شود و زخم هم سطحی و هم عمقی گسترش می یابد.

پیشگیری و درمان

بیمارانی که به علت هر بیماری باید مدت طولانی بستری باشند باید حداقل هر دو ساعت یک بار با کمک مراقبان جا به جا شده و بدن بیمار به آرامی ماساژ شود.

ملحفه های بیمار مرتب تعویض شده و ملحفه ها از الیاف طبیعی باشد که ایجاد حساسیت نکند.

بستر بیمار دایم کنترل شود تا همواره خشک باشد زیرا نم و رطوبت خود از عوامل تشدید کننده زخم بستراست.

نوشیدن مقدار کافی آب و استفاده از مقادیر مناسب پروتئین و آهن باعث غذا رسانی مناسب به پوست و ترمیم بافت های آسیب دیده می شود.

روی زخم ها باید باز باشند و تابش کمی آفتاب در طول روز بر روی زخم ها می تواند در بهبود آن مفید باشد.

شستشوی زخم ها بهتر است به جای مواد ضدعفونی کننده با سرم نرمال سالین انجام شود.

استفاده از تشک های بادی که دارای پمپ هوا بوده و تغییر میزان باد آن در بستر بیمار، حرکت ایجاد می کند نیز گزینه بسیار مناسبی برای این بیماران است.

nhs. uk

در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات