گزارش افکارنیوز از دربی ۷۸ ام:
۱۰برش از یک بازی بی خاصیت؛ همه سر کاریم!
تا کی باید میلیارد ها تومان پول و هزاران ساعت پای این نمایش رقت بار به هدر برود و بازیگران آن سرخوش از زندگی و عافیت طلبی به ریش خلق الله بخندند؟
گروه ورزشی - مثل همیشه بود؛ بی خاصیت، ملال آور، افتضاح و البته صفر-صفر! این نمایش حقارت بار تا کی باید ادامه داشته باشد؟ تا کی باید میلیارد ها تومان پول و هزاران ساعت پای این نمایش رقت بار به هدر برود و بازیگران آن سرخوش از زندگی و عافیت طلبی به ریش خلق الله بخندند؟ نوشتن و تحلیل کردن این دربی مانند تماشای آن بی فایده است. می شود دقیقاً همان نوشته ها و تحلیل های سه بازی قبلی دو تیم را برای این بازی هم گذاشت و زحمت خود را کم کرد.
به گزارش گزارش افکارنیوز؛ مثل بازیکنان گرانقیمت دو تیم که در هنگام تصاحب توپ خیلی خود را به زحمت نمی انداختند. درست مثل مربیان دو تیم که حتی زحمت تعویض کردن هم به خود ندادند! نمایش افتضاح سرخآبی های پایتخت برای چهارمین بار متوالی بدون گل خاتمه یافت اما بی تردید هر دو تیم باختند چون باخت می تواند کمترین نتیجه برای این بازی باشد!
۱
این دربی علیرغم همه صفر هایش، هنوز یک نکته مثبت داشت. اینکه هنوز بالای ۸۰ هزار نفر حاضرند برای کسل کننده ترین برنامه بعدازظهر جمعه، پول بدهند و به استادیوم بیایند. اما آیا اصولا برای اقتصاد دولتی فوتبال ایران، حضور ۵ هزار نفر یا ٨٠ هزار نفر تفاوتی خواهد داشت؟ تماشاچی هایی که به بهانه دیدن یک دربی داغ از صد ها کیلومتر دور تر مشقت سفر را به جان می خرند و هر ساله چیزی جز یک جای خواب دم در استادیوم، چند ساندویچ سرد مانده و در آخر هم یک بازی یخ چیزی حاصلشان نمی شود.
۲
از کیفیت مهمانانی که به استودیوی شبکه سوم آمده اند، می توان سطح احتمالی عیار دربی را حدس زد. سوای پژمان جمشیدی و محمد نوازی از قدیمی های دو تیم، حضور یک بازیگر طنز، یک بازیگر تلویزیون و یک دوومیدانی کار، نشان می دهد که پربیننده ترین برنامه تلویزیون در ساعت دربی نیز، مهم ترین اتفاق ورزشی کشور را جدی نمی گیرد. شاید به همین دلیل باشد که سیاوش مفیدی (بازیگر خنده بازار) قبل از شروع مسابقه می گوید؛ کاش این دربی هم صفر- صفر تمام شود!
۳
بازی که کری های قبلش دیگر رنگ و بوی یک بازی داغ را ندارد. شاید همه به این نکته رسیده اند که از آتش این بازی آبی را گرم نخواهد کرد چون تمام شعله هایش تنها حرف های قلمبه سلمبه پیش از بازی است و وقتی پای عمل می رسد، همه غلاف می کنند و می گویند بکش زیرش.
۴
بی تردید پرکار ترین عنصر دربی، توپ بازی بود. در این فوتبال علی اصغری که بکش بکش شده اصل بازی، توپ بیچاره مدام باید طول زمین را طی کنند. شاید اگر تور والیبال در وسط زمین می گذاشتند، حداقل تماشاچیان یک والیبال هیجان انگیز را مشاهده می کردند.
۵
دربی ۷۸ حتی برای عکاسان رسانه ها هم خسته کننده بود. طوری که وقتی دوربین های تلویزیونی عکاسان پشت دروازه ها را به تصویر می کشیدند آن ها بیکار بوده و مثل همه آن ۸۰ -۷۰ هزار نفر داخل زمین محو تماشای بازی بودند. قطعا این عکاسان اگر دنبال عکس های خاص و ویژه بودند، چیزی جز صحنه های مربوط به درگیری، اعترض و دعوا نصیبشان نمی شد و خب طبیعی است که نمی شود یک مموری کارت را با عکس های مشابه پر کرد! عکاسانی که به دنبال ثبت لحظه به ثمر رسیدن گل، ۳۶۰ دقیقه است که پشت دروازه ها به انتظار می نشینند و البته هیچ چیزی عایدشان می شود!
این هفته ما از نزدیک آخرین تمرینات استقلال و پرسپولیس برای دربی را به چشم دیده ایم؛ تمریناتی که به جز یکسری اصول ابتدایی صرف و کلیشه ای دمده چیز دیگری نداشت. استقلال در روز چهارشنبه یک ساعت و نیم وقت روی ضربات ایستگاهی و حرکات ابتدایی فوتبال گذاشت و عجبا که در پرسپولیس هم در مهم ترین تمرین تاکتیکی پیش از بازی دربی، همه چیز شبیه همین بود. ضربات کاشته و ایستگاهی!
به نظر دو مربی هیچ تاکتیک دیگری برای رسیدن به گل نداشتند! تمریناتی که مشخص نیست تا کی مربیان ایران آن را به خورد بازیکنان می دهند. نکته عجیب تر اینکه پرسپولیس روز چهارشنبه مهم ترین تمرینِ پیشِ از بازی (تمرینِ ۴۸ ساعت پیش از مسابقه) را انجام نداد اما در دربی به طرز عجیبی روان تر بازی کرد. این نشان می دهد که تیم های بزرگِ ما حتا وقتی تمرین می کنند، کارِ خاصی انجام نمی دهند و اینکه برنامه های تمرینیشان، معمولا واردِ جریانِ فعالِ بازی نمی شود!
۶
۹۰ دقیقه و فقط یک تعویض، این دربی تهران است. دو مربی در پیله احتیاط کاری با تیمشان می کنند که نتیجه چیزی جز تساوی نیست. دربی ۷۸ که چهارمین تساوی بدون گل متوالی دربی ها را در پی داشت فقط یک تعویض داشت. اینکه مجید غلام نژاد جای مهرداد اولادی را در ترکیب استقلال گرفت، بازیکنی که طبق معمول همیشه نتواست این مسابقه را بدون اخطار تمام کند و از داور بازی روی یک خطای شدید کارت زرد گرفت. یک تعویض، یک بار دیگر هم می نویسم؛ فقط یک تعویض.
۷
دایی و به خصوص قلعه نویی با انتخاب تاکتیک های به شدت محتاطانه در ردیف نخست اتهام هستند برای این حس بیزاری ما از فوتبال و دربی. قلعه نویی و دایی مقصران اصلی این تساوی بی خاصیت هستند. از آن جهت که برای حفظ توپ و پاس های متوالی تنها متوسل به دروازه بان های خود بودند، ستاره های پرکاری که امروز شاید فراموش کرده بودند، دست نیز دارند و فقط پاس کاری را خوب بروز دادند. درگیری در میانه میدان با خطاهای مکرر و درگیری های زننده. شاید اگر کمی این دو مربی ریسک پذیر بودند، به جای درگیری، بزن بزن و بزن زیرش! کمی خلاقیت را به بازیکنان خود می آموختند. قلعه نویی و دایی فوتبالی که باید مظهر لذت برای هوادار باشد را به مذاق هوادار زهر کردند، آن هم در مصافی که نه بعد فنی داشت و نه بعد اخلاقی.
۸
چهارمین تساوی پیاپی در دیدارهای اخیر رقم خورد تا شاید به قول سام درخشانی، بازیگر سینما و تلویزیون، نتیجه ای رقم بخورد که همه شب راحت بخوابند و مسئولان سیما به دلیل نداشتن بعد فنی در دربی، به دنبال بعدهای طنز باشند و امثال درخشانی ها و سیاوش مفیدی ها را به جای کار شناس دعوت کنند!
۹
نه، این بازی افتضاح نبود بلکه جانمایه و بازتابنده همه حقیقتی بود که در لیگ ایران جریان دارد. واقعا باقی بازی های لیگ بر تر چه چیزی بیشتر از دربی دارد؟ این بازی از نُرمِ بازیهای لیگ بر تر پایین تر نبود. بلکه نیمه دوم اش از خیلی بازی ها بهتر هم بود.
۱۰
آنچه که از این دربی برای ما به جای می ماند، رسیدن به این حقیقت کلیدی است که استقلال و پرسپولیس در این بازی خاص احتیاط نمی کنند، آن ها چیز بیشتری برای عرضه ندارند و سقفشان همین افتضاحی است که امروز برای چهارمین مسابقه متوالی به نمایش اش گذاشتند.
به گزارش گزارش افکارنیوز؛ مثل بازیکنان گرانقیمت دو تیم که در هنگام تصاحب توپ خیلی خود را به زحمت نمی انداختند. درست مثل مربیان دو تیم که حتی زحمت تعویض کردن هم به خود ندادند! نمایش افتضاح سرخآبی های پایتخت برای چهارمین بار متوالی بدون گل خاتمه یافت اما بی تردید هر دو تیم باختند چون باخت می تواند کمترین نتیجه برای این بازی باشد!
۱
این دربی علیرغم همه صفر هایش، هنوز یک نکته مثبت داشت. اینکه هنوز بالای ۸۰ هزار نفر حاضرند برای کسل کننده ترین برنامه بعدازظهر جمعه، پول بدهند و به استادیوم بیایند. اما آیا اصولا برای اقتصاد دولتی فوتبال ایران، حضور ۵ هزار نفر یا ٨٠ هزار نفر تفاوتی خواهد داشت؟ تماشاچی هایی که به بهانه دیدن یک دربی داغ از صد ها کیلومتر دور تر مشقت سفر را به جان می خرند و هر ساله چیزی جز یک جای خواب دم در استادیوم، چند ساندویچ سرد مانده و در آخر هم یک بازی یخ چیزی حاصلشان نمی شود.
۲
از کیفیت مهمانانی که به استودیوی شبکه سوم آمده اند، می توان سطح احتمالی عیار دربی را حدس زد. سوای پژمان جمشیدی و محمد نوازی از قدیمی های دو تیم، حضور یک بازیگر طنز، یک بازیگر تلویزیون و یک دوومیدانی کار، نشان می دهد که پربیننده ترین برنامه تلویزیون در ساعت دربی نیز، مهم ترین اتفاق ورزشی کشور را جدی نمی گیرد. شاید به همین دلیل باشد که سیاوش مفیدی (بازیگر خنده بازار) قبل از شروع مسابقه می گوید؛ کاش این دربی هم صفر- صفر تمام شود!
۳
بازی که کری های قبلش دیگر رنگ و بوی یک بازی داغ را ندارد. شاید همه به این نکته رسیده اند که از آتش این بازی آبی را گرم نخواهد کرد چون تمام شعله هایش تنها حرف های قلمبه سلمبه پیش از بازی است و وقتی پای عمل می رسد، همه غلاف می کنند و می گویند بکش زیرش.
۴
بی تردید پرکار ترین عنصر دربی، توپ بازی بود. در این فوتبال علی اصغری که بکش بکش شده اصل بازی، توپ بیچاره مدام باید طول زمین را طی کنند. شاید اگر تور والیبال در وسط زمین می گذاشتند، حداقل تماشاچیان یک والیبال هیجان انگیز را مشاهده می کردند.
۵
دربی ۷۸ حتی برای عکاسان رسانه ها هم خسته کننده بود. طوری که وقتی دوربین های تلویزیونی عکاسان پشت دروازه ها را به تصویر می کشیدند آن ها بیکار بوده و مثل همه آن ۸۰ -۷۰ هزار نفر داخل زمین محو تماشای بازی بودند. قطعا این عکاسان اگر دنبال عکس های خاص و ویژه بودند، چیزی جز صحنه های مربوط به درگیری، اعترض و دعوا نصیبشان نمی شد و خب طبیعی است که نمی شود یک مموری کارت را با عکس های مشابه پر کرد! عکاسانی که به دنبال ثبت لحظه به ثمر رسیدن گل، ۳۶۰ دقیقه است که پشت دروازه ها به انتظار می نشینند و البته هیچ چیزی عایدشان می شود!
این هفته ما از نزدیک آخرین تمرینات استقلال و پرسپولیس برای دربی را به چشم دیده ایم؛ تمریناتی که به جز یکسری اصول ابتدایی صرف و کلیشه ای دمده چیز دیگری نداشت. استقلال در روز چهارشنبه یک ساعت و نیم وقت روی ضربات ایستگاهی و حرکات ابتدایی فوتبال گذاشت و عجبا که در پرسپولیس هم در مهم ترین تمرین تاکتیکی پیش از بازی دربی، همه چیز شبیه همین بود. ضربات کاشته و ایستگاهی!
به نظر دو مربی هیچ تاکتیک دیگری برای رسیدن به گل نداشتند! تمریناتی که مشخص نیست تا کی مربیان ایران آن را به خورد بازیکنان می دهند. نکته عجیب تر اینکه پرسپولیس روز چهارشنبه مهم ترین تمرینِ پیشِ از بازی (تمرینِ ۴۸ ساعت پیش از مسابقه) را انجام نداد اما در دربی به طرز عجیبی روان تر بازی کرد. این نشان می دهد که تیم های بزرگِ ما حتا وقتی تمرین می کنند، کارِ خاصی انجام نمی دهند و اینکه برنامه های تمرینیشان، معمولا واردِ جریانِ فعالِ بازی نمی شود!
۶
۹۰ دقیقه و فقط یک تعویض، این دربی تهران است. دو مربی در پیله احتیاط کاری با تیمشان می کنند که نتیجه چیزی جز تساوی نیست. دربی ۷۸ که چهارمین تساوی بدون گل متوالی دربی ها را در پی داشت فقط یک تعویض داشت. اینکه مجید غلام نژاد جای مهرداد اولادی را در ترکیب استقلال گرفت، بازیکنی که طبق معمول همیشه نتواست این مسابقه را بدون اخطار تمام کند و از داور بازی روی یک خطای شدید کارت زرد گرفت. یک تعویض، یک بار دیگر هم می نویسم؛ فقط یک تعویض.
۷
دایی و به خصوص قلعه نویی با انتخاب تاکتیک های به شدت محتاطانه در ردیف نخست اتهام هستند برای این حس بیزاری ما از فوتبال و دربی. قلعه نویی و دایی مقصران اصلی این تساوی بی خاصیت هستند. از آن جهت که برای حفظ توپ و پاس های متوالی تنها متوسل به دروازه بان های خود بودند، ستاره های پرکاری که امروز شاید فراموش کرده بودند، دست نیز دارند و فقط پاس کاری را خوب بروز دادند. درگیری در میانه میدان با خطاهای مکرر و درگیری های زننده. شاید اگر کمی این دو مربی ریسک پذیر بودند، به جای درگیری، بزن بزن و بزن زیرش! کمی خلاقیت را به بازیکنان خود می آموختند. قلعه نویی و دایی فوتبالی که باید مظهر لذت برای هوادار باشد را به مذاق هوادار زهر کردند، آن هم در مصافی که نه بعد فنی داشت و نه بعد اخلاقی.
۸
چهارمین تساوی پیاپی در دیدارهای اخیر رقم خورد تا شاید به قول سام درخشانی، بازیگر سینما و تلویزیون، نتیجه ای رقم بخورد که همه شب راحت بخوابند و مسئولان سیما به دلیل نداشتن بعد فنی در دربی، به دنبال بعدهای طنز باشند و امثال درخشانی ها و سیاوش مفیدی ها را به جای کار شناس دعوت کنند!
۹
نه، این بازی افتضاح نبود بلکه جانمایه و بازتابنده همه حقیقتی بود که در لیگ ایران جریان دارد. واقعا باقی بازی های لیگ بر تر چه چیزی بیشتر از دربی دارد؟ این بازی از نُرمِ بازیهای لیگ بر تر پایین تر نبود. بلکه نیمه دوم اش از خیلی بازی ها بهتر هم بود.
۱۰
آنچه که از این دربی برای ما به جای می ماند، رسیدن به این حقیقت کلیدی است که استقلال و پرسپولیس در این بازی خاص احتیاط نمی کنند، آن ها چیز بیشتری برای عرضه ندارند و سقفشان همین افتضاحی است که امروز برای چهارمین مسابقه متوالی به نمایش اش گذاشتند.
