" سیده زهرا " توان فراق پدر را نداشت

يكي از فرزندان شهيد رحيمي بنام سيده زهرا بود كه پس از شهادت پدر بزرگوارشان همواره در فراق پدر عاشقانه مي‌سوخت، و از خداوند طلب مي‌كرد تا مانند پدر شهيدش با فخر و عظمت در پيشگاه الهي حاضر شود.

شهيد سيده زهرا رحيمي در يكي از خاطرات خود اين چنين مي نويسد: روز پنجشنبه 18 ارديبهشت طبق روال هميشه بر سر مزار پدر رفتم و ديدار تازه كردم،‌ البته دلم مي خواست كه مدت زيادي آنجا بمانم و يا بهتر بگويم دوست دارم منزلگاهم براي هميشه هر چه زودتر به آنجا نزد قبر مطهر پدرم انتقال يابد، آن وقت است كه مي‌دانم لطف و عنايت پروردگار شامل حالم شده است...«يا ايتها النفس المطمئنه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه فادخلي في عبادي و ادخلي جنتي.»

سرانجام در روز 23/10/1365 در سن 17 سالگي به هنگام بازگشت از دبيرستان به منزل، ‌بر اثر حمله وحشيانه هواپيماهاي رژيم بعثي صدام به مناطق مسكوني خرم آباد به درجه رفيع شهادت نائل آمد و به ملكوت اعلي پيوست.