حرم زیدبن علی(ع) در محاصره بازار میوه و تره بار خرم آباد

به گزارش لرستان خبر، مزار فرزندان، نوادگان و بستگان سببی و نسبی اهل بیت عصمت و طهارت در تمام نقاط  کشور ایران و حتی در میان اهل سنت دارای احترام و قرب فراوانی است.

این ابنیه مقدس علاوه بر تعریف به عنوان یک مکان زیارتی دارای کارکردهای دیگری هستند که برگزاری مراسم های مناسبتی مختلف، خواندن دعاهای دسته جمعی و یا قرائت قرآن از نمونه های آن است.

اما شاید مهمترین عملکرد این اماکن مقدس نشر فرهنگ ناب اسلامی است که با توجه به فعایت های تولیت هر حرم  و دلایل مشروحه دیگر، سطح فرهنگ سازی و انتشار آن درهر بقعه شریف، متفاوت است

در این راستا شهر خرم آباد مدت 1000 سال است که میزبان امام زاده واجب تعظیمی به نام زید بن علی (ع) است که تاریخ دقیق رحلت ایشان را به قرن 4 هجری و زمان حکومت غزنویان نسبت می دهند.

احداث بنای فعلی امام زاده زید بن علی (ع)  را به 1307 هجری شمسی نسبت می دهند و در دهه 50 شمسی نماکاری آن صورت گرفته است.

امام زاده زید بن علی (ع) در مرکز شهر و بازارسنتی خرم آباد محاط شده است همسایگی این دو مکان با یکدیگر سبب تاثیر گذاری بر یکدیگر شده، اما به دلایلی این سایه بازار است که برسر حرم سنگینی می کند.

راههای دسترسی اطراف حرم به قدری تنگ، شلوغ  و پر سر وصداست که شاید بعضی از دلباختگان اهل بیت عصمت و طهارت عطای زیارت این مکان شریف را به لقایش می بخشند.

نزدیکی مغازه های فروش میوه و تره بار و خشبکار به بقعه و کم عرض بودن معابر و کوچه های منتهی به تنها ورودی حرم، و گذرعابران در حجم زیاد، به جای اینکه حس معنویت و نزدیکی به یک مکان مذهبی را در انسان تقویت کند، استرس و فشارهای عصبی را افزایش می دهد.

در معماری سنتی و اصیل ایرانی به قدری احترام برای مساجد و حرم امام زادگان قائل شده اند، که حتی بر روی شکل گیری راسته های مختلف بازارهای نزدیک حرم تاثیر مستقیم گذاشته است که نمونه عینی آن اصناف فعال کنار حرم حضرت معصومه (ص) و یا مغازه های نزدیک مسجد جامع یزد است.

به عنوان مثال اگر یک بازار، در مسیر یک مکان مقدس قرار گرفته باشد سلسله مراتب دسترسی به مسجد به نحوی است که هرگز در نزدیکی بقعه یا مسجد، اصنافی مانند میوه فروشی، قصابی و یا آهنگری شکل نمی گیرند.

در معماری سنتی به علت تاثیر پذیری فراوان بازار از مسجد و یا یک حرم شریف، انتهای راسته اصلی بازار باید به مغازه هایی همانند عطاری و یا عطر فروشی ختم شود.

اما به راستی چرا اصناف فعال در مسیرهای منتهی به امام زاده زید بن علی (ع)، به هیچ عنوان تاثیر پذیری در نوع فعالیتشان از حرم مقدس دیده نمی شود.

چرا مرز  360 درجه حرم با بازار، شاهد شکل گیری مغازه هایی مانند فروش میوه و تربار و یا فروش شکمبه مرغ و گوسفند است.

هیاهو و فریادهای بلند کاسبان در اطراف حرم زید بن علی (ع) ، مجالی برای شنیدن صوت قران و ندبه نگذاشته، وبه جای تکریم امام زاده، متاسفانه با پس مانده میوه و سبزیجات، وجولان سطل های زباله، بی حرمتی به این ملجا نثار شده است.

از طرفی داخل حرم نیز دارای محدودیت ومحرومیت های فراوان است که مهمترین مشکل آن متراژ و مساحت کم  شبستان هاست به صورتی که برای اقامه نماز جماعت جای بسیار محدودی وجود دارد ودر قسمت مردانه  حتی 20 متر جا برای ساده ترین اعمال زیارت نیز وجود ندارد.

 مسئولان شهری در جاهای مختلف صحبت های جسته و گریخته ای در باره لزوم  آزاد سازی حریم امام زاده کرده اند ولی در حقیقت عزم جزمی در این زمینه، در بین هیچ یک از مسئولین استان وجود ندارد.

در حریم حرم، نزدیک به 110 مغازه خود مالک وجود دارد که برای خرید هر سرقفلی ،500 میلیون تومان برآورد شده است که با احتساب مغازه های موجود، بودجه 60 میلیاردی فقط برای خرید  مغازه ها نیاز است.

متاسفانه در سایه بی اهمیتی مسئولین و غفلت از ظرفیت فرهنگی این مکان شریف، بعضی از ساعات روز، دور حرم به  پاتوقی برای اراذل و اوباش بازو کلفت کرده و معتاد تبدیل شده است.

معمولا مزار امام زادگان، و حریم تعریف شده دور این مکان های مقدس آن قدر هویت بخش است که زیارت و همسایگی آنان باعث افزایش حس معنویت و توجه به خداست.

 اما چرا حرم عرشی نواده اهل بیت عصمت و طهارت در شهر خرم آباد به ناچار میزبان، مهمانان نامحرمی چون اراذل و اوباش است  آیا در این زمینه اوقاف، شهرداری و نیروی انتظامی به وظیفه خود عمل کرده اند.

متاسفانه حضور اراذل و اوباش در اطراف حرم مسئله ای  اتفاقی و یا از سر بیکاری نیست بلکه کاملا برنامه ریزی شده است و خود بعد از حضور چند باره برایم  ثابت شده که روبروی مقدس ترین مکان شهر، به محلی برای اغفال دختران و زنان بد حجاب تبدیل شده است و حضور گاه و بی گاه نیروی انتظامی در محل نیز حکایت از آن دارد.

بد بختانه خانم هاب بد حجاب نیز در بیرون حرم و داخل حیاط  جولان می دهند و با توجه به وسعت کم حرم و نبود ساز و برگ فرهنگی تعریف شده و قوی در این مکان، با هر پوششی می توان وارد صحن امام زاده شد.

مسئله ای که بسیار آشکار است این است که وضعیت فرهنگی حریم حرم متاثر از نوع معماری موجود بازار است و تا زمانی که کوچه های تنگ و باریک و محاصره حرم توسط دکان و اصناف وجود دارد هر عمل غیر فرهنگی در محل ممکن است.

هم اکنون در اطراف حرم پاسور، سی دی های مبتذل و اقلام فرهنگی به راحتی به فروش می رسد و نیروی انتظامی جسته و گریخته برخورد می کند اما موضوع تنها از راه آزاد سازی اطراف حرم، افزایش مساحت حرم و توسعه فرهنگ سازی در اطراف حرم ممکن است.

شهرداری اعلام کرده است که در حال برنامه ریزی طرحی است که براساس آن می توان منابع لازم برای خرید مغازه ها و تملک آنها را فراهم کرد. 

 امید می رود با مطالبه گری مردم و قرار دادن طرح آزادسازی حرم در فهرست کارهای مسئولین شهری و استانی، شاهد مکانی شایسته نام اهل بیت و زائران این مکان مقدس در خرم آباد باشیم.

به گزارش لرستان خبر، مزار فرزندان، نوادگان و بستگان سببی و نسبی اهل بیت عصمت و طهارت در تمام نقاط  کشور ایران و حتی در میان اهل سنت دارای احترام و قرب فراوانی است.

این ابنیه مقدس علاوه بر تعریف به عنوان یک مکان زیارتی دارای کارکردهای دیگری هستند که برگزاری مراسم های مناسبتی مختلف، خواندن دعاهای دسته جمعی و یا قرائت قرآن از نمونه های آن است.

اما شاید مهمترین عملکرد این اماکن مقدس نشر فرهنگ ناب اسلامی است که با توجه به فعایت های تولیت هر حرم  و دلایل مشروحه دیگر، سطح فرهنگ سازی و انتشار آن درهر بقعه شریف، متفاوت است

در این راستا شهر خرم آباد مدت 1000 سال است که میزبان امام زاده واجب تعظیمی به نام زید بن علی (ع) است که تاریخ دقیق رحلت ایشان را به قرن 4 هجری و زمان حکومت غزنویان نسبت می دهند.

احداث بنای فعلی امام زاده زید بن علی (ع)  را به 1307 هجری شمسی نسبت می دهند و در دهه 50 شمسی نماکاری آن صورت گرفته است.

امام زاده زید بن علی (ع) در مرکز شهر و بازارسنتی خرم آباد محاط شده است همسایگی این دو مکان با یکدیگر سبب تاثیر گذاری بر یکدیگر شده، اما به دلایلی این سایه بازار است که برسر حرم سنگینی می کند.

راههای دسترسی اطراف حرم به قدری تنگ، شلوغ  و پر سر وصداست که شاید بعضی از دلباختگان اهل بیت عصمت و طهارت عطای زیارت این مکان شریف را به لقایش می بخشند.

نزدیکی مغازه های فروش میوه و تره بار و خشبکار به بقعه و کم عرض بودن معابر و کوچه های منتهی به تنها ورودی حرم، و گذرعابران در حجم زیاد، به جای اینکه حس معنویت و نزدیکی به یک مکان مذهبی را در انسان تقویت کند، استرس و فشارهای عصبی را افزایش می دهد.

در معماری سنتی و اصیل ایرانی به قدری احترام برای مساجد و حرم امام زادگان قائل شده اند، که حتی بر روی شکل گیری راسته های مختلف بازارهای نزدیک حرم تاثیر مستقیم گذاشته است که نمونه عینی آن اصناف فعال کنار حرم حضرت معصومه (ص) و یا مغازه های نزدیک مسجد جامع یزد است.

به عنوان مثال اگر یک بازار، در مسیر یک مکان مقدس قرار گرفته باشد سلسله مراتب دسترسی به مسجد به نحوی است که هرگز در نزدیکی بقعه یا مسجد، اصنافی مانند میوه فروشی، قصابی و یا آهنگری شکل نمی گیرند.

در معماری سنتی به علت تاثیر پذیری فراوان بازار از مسجد و یا یک حرم شریف، انتهای راسته اصلی بازار باید به مغازه هایی همانند عطاری و یا عطر فروشی ختم شود.

اما به راستی چرا اصناف فعال در مسیرهای منتهی به امام زاده زید بن علی (ع)، به هیچ عنوان تاثیر پذیری در نوع فعالیتشان از حرم مقدس دیده نمی شود.

چرا مرز  360 درجه حرم با بازار، شاهد شکل گیری مغازه هایی مانند فروش میوه و تربار و یا فروش شکمبه مرغ و گوسفند است.

هیاهو و فریادهای بلند کاسبان در اطراف حرم زید بن علی (ع) ، مجالی برای شنیدن صوت قران و ندبه نگذاشته، وبه جای تکریم امام زاده، متاسفانه با پس مانده میوه و سبزیجات، وجولان سطل های زباله، بی حرمتی به این ملجا نثار شده است.

از طرفی داخل حرم نیز دارای محدودیت ومحرومیت های فراوان است که مهمترین مشکل آن متراژ و مساحت کم  شبستان هاست به صورتی که برای اقامه نماز جماعت جای بسیار محدودی وجود دارد ودر قسمت مردانه  حتی 20 متر جا برای ساده ترین اعمال زیارت نیز وجود ندارد.

 مسئولان شهری در جاهای مختلف صحبت های جسته و گریخته ای در باره لزوم  آزاد سازی حریم امام زاده کرده اند ولی در حقیقت عزم جزمی در این زمینه، در بین هیچ یک از مسئولین استان وجود ندارد.

در حریم حرم، نزدیک به 110 مغازه خود مالک وجود دارد که برای خرید هر سرقفلی ،500 میلیون تومان برآورد شده است که با احتساب مغازه های موجود، بودجه 60 میلیاردی فقط برای خرید  مغازه ها نیاز است.

متاسفانه در سایه بی اهمیتی مسئولین و غفلت از ظرفیت فرهنگی این مکان شریف، بعضی از ساعات روز، دور حرم به  پاتوقی برای اراذل و اوباش بازو کلفت کرده و معتاد تبدیل شده است.

معمولا مزار امام زادگان، و حریم تعریف شده دور این مکان های مقدس آن قدر هویت بخش است که زیارت و همسایگی آنان باعث افزایش حس معنویت و توجه به خداست.

 اما چرا حرم عرشی نواده اهل بیت عصمت و طهارت در شهر خرم آباد به ناچار میزبان، مهمانان نامحرمی چون اراذل و اوباش است  آیا در این زمینه اوقاف، شهرداری و نیروی انتظامی به وظیفه خود عمل کرده اند.

متاسفانه حضور اراذل و اوباش در اطراف حرم مسئله ای  اتفاقی و یا از سر بیکاری نیست بلکه کاملا برنامه ریزی شده است و خود بعد از حضور چند باره برایم  ثابت شده که روبروی مقدس ترین مکان شهر، به محلی برای اغفال دختران و زنان بد حجاب تبدیل شده است و حضور گاه و بی گاه نیروی انتظامی در محل نیز حکایت از آن دارد.

بد بختانه خانم هاب بد حجاب نیز در بیرون حرم و داخل حیاط  جولان می دهند و با توجه به وسعت کم حرم و نبود ساز و برگ فرهنگی تعریف شده و قوی در این مکان، با هر پوششی می توان وارد صحن امام زاده شد.

مسئله ای که بسیار آشکار است این است که وضعیت فرهنگی حریم حرم متاثر از نوع معماری موجود بازار است و تا زمانی که کوچه های تنگ و باریک و محاصره حرم توسط دکان و اصناف وجود دارد هر عمل غیر فرهنگی در محل ممکن است.

هم اکنون در اطراف حرم پاسور، سی دی های مبتذل و اقلام فرهنگی به راحتی به فروش می رسد و نیروی انتظامی جسته و گریخته برخورد می کند اما موضوع تنها از راه آزاد سازی اطراف حرم، افزایش مساحت حرم و توسعه فرهنگ سازی در اطراف حرم ممکن است.

شهرداری اعلام کرده است که در حال برنامه ریزی طرحی است که براساس آن می توان منابع لازم برای خرید مغازه ها و تملک آنها را فراهم کرد. 

 امید می رود با مطالبه گری مردم و قرار دادن طرح آزادسازی حرم در فهرست کارهای مسئولین شهری و استانی، شاهد مکانی شایسته نام اهل بیت و زائران این مکان مقدس در خرم آباد باشیم.