«دره دیمه» دلفان روستایی در اوج محرومیت

به گزارش لرستان خبر، بارها و بارها از مسئولین دولتی و مجلس نشین های بهارستانی اخباری به سمع مان رسیده که نشان می دهد تدابیری برای جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها در دست اقدام است

اما متاسفانه علی رغم این شعارها خالی شدن بیش از پیش روستاها نشان می دهد مسئولین چندان به شعارهایشان معتقد و پایبند نیستند.

برای نمونه حتی یک روستا را پیدا نخواهید کرد که در مقایسه با گذشته از نظر جمعیت با رُشد مواجه شده باشد و در عوض شهرها هر روز و هر ساعت رو به شلوغی و ازدحام می روند.

علت این مهاجرت ها چیست؟

چرا روستانشینان دل از خاک و آبادی خود می بُرند و آواره شهرها می شوند.

با چند تن از مردم روستائی که به شهر مهاجرت کرده اند صحبت کردیم و علت را جویا شدیم. در این تحقیق مشخص شد عدم امکانات و همچنین عدم رسیدگی مسئولین از جمله علل اصلی مهاجرت هاست.

روستاهای بسیاری وجود دارند که روزگاری خروس خوان صبح شان با هیاهو و نشاط مردم آمیخته بود و امروز خالی از سکنه اند و به ویرانه تبدیل شده اند.

روستایی در حدود ۱۰ کیلومتری شهر نورآباد وجود دارد به نام دره دیمه

یک زمانی ۲۰ الی ۲۵ خانوار در این آبادی سرسبز به سر برده اند ، چندین خانواده شهید و ایثارگر در بین آنان یافت می شود ، افراد تحصیل کرده ای از دامان این خانواده ها در ادارات دلفان مشغول به خدمت هستند…

اما امروز از این روستای سرزنده تنها دو یا سه خانواده بیشتر باقی نمانده است. روح نشاط و زندگی در این روستا به شدت رو به زوال رفته است.

دره دیمه روستایی است که کوچکترین نشانه ای از اجرای طرح هادی در آن پیدا نیست. مردم این روستا از عادی ترین امکانات اولیه زندگی نیز برخوردار نیستند ، از جمله نعمت آب و برق ، با وجود اینکه از ۲ الی ۳ کیلومتری این روستا برق عبور کرده است اما از این نعمت الهی بی بهره مانده اند.

تلفن ثابت (کابلی) که پیش کش ، حتی تلفن همراه نیز در آنجا آنتن دهی ندارد و معلوم نیست اگر نیمه شبی اتفاقی در این محل رُخ دهد ساکنین فعلی روستا به چه صورت باید دادشان را به گوش سایرین برسانند.

از نظر نظارت بر بهداشت و سلامت و مشاوره چه در بحث دام و چه در بحث انسان کوچکترین نشانه ای در آنجا به چشم نمی خورد.

اراضی مرغوب برای کشاورزی و باغ در اطراف دره دیمه فراوان یافت می شود اما جوی آب در مسیر این روستا و زمین های اطراف آن بعلت عدم زهکشی و ساماندهی به خوبی آب را به این منطقه منتقل نمی کند و درصد زیادی از آب به حدر می رود.

جاده دسترسی به این روستا خاکی و در زمستانها هنگام بارش برف و باران غیر قابل تردد است.

یکی از اهالی روستا در گفتگو با خبرنگار ما از عدم رسیدگی مسئولین به شدت گلایه داشت و با آهی ناامید کننده گفت : اکثر اهالی این روستا بخاطر عدم امکانات محل زندگی خود را ترک کردند و رفتند.

وی که محمد یعقوبی نام داشت در ادامه افزود : مسئولین از یک طرف دَم از جلوگیری از مهاجرت روستانشینان می زنند و از طرفی با عدم توسعه روستاها و فراهم نمودن امکانات اولیه ، اهالی روستاها را ناچار به مهاجرت می کنند؟

این روستایی ریش سفید گفت : زندگی ما با امور کشاورزی می گذرد اما انصافأ حتی برای دریافت کود شیمیایی هم با مشکل مواجه ایم و باید از طریق بازار آزاد یا از طریق دلال های مربوطه کود مورد نیازمان را تهیه کنیم.

یکی از فرهنگیان شهر نورآباد که از بچه های همین روستا بوده در تکمیل گفته های محمد یعقوبی به خبرنگار ما گفت : حدود ۴۰ هکتار زمین آبی و ۸۰ هکتار زمین دیم مرغوب در این روستا وجود دارد.

این فرهنگی که خود را احمد جعفری معرفی کرد افزود : اگر امکانات و ابزار کار برای کشاورزان و اهالی این روستا فراهم می شد چندین و چند خانواده می توانستند از این طریق مخارج زندگی شان را تهیه کنند و از آوارگی آنان در شهرها جلوگیری می شد.

وی ما را به سمت منزل گاه پدری اش که اکنون بخاطر مهاجرت خالی مانده و به خرابه ای تاسف بار تبدیل شده راهنمایی کرد.

وی که گویی به یاد خاطرات کودکی اش افتاده بود و سعی می کرد نم اشکی که به چشمانش نشسته را از ما مخفی کند گفت : اکثر منازل این روستا بخاطر خالی بودن از سکنه به ویرانه تبدیل شده است.

منبع: نسیم دلفان