توافق میان تهران و قدرتهای بزرگ در بارۀ برنامۀ هسته ای ایران، که بدنبال ١٢ سال بحران و ٢ سال گفتگو، روز سه شنبه ١٤ ژوئیه/ ٢٣ تیرماه، بدست آمد، امکانات این کشور را در این زمینه بسیار محدود می کند. علیرغم اظهارات مقامات ایران، با به اجرا گذاشتن این توافق آنچه از برنامۀ هسته ای ایران باقی می ماند بگفتۀ بهروز بیات، «پوسته ای بیش نیست».

این توافق با این حال از آن رو که جلوی زیان بیش از این را می گیرد «بهر حال توافق خوبی» محسوب می شود. با توجه به «تبلیغات گسترده ای که نظام ایران در سالهای اخیر در بارۀ برنامۀ هسته ای این کشور کرده است»، به کنار نهادن کلی آن برای مقامات تهران دشوار بود و از همین رو این توافق «بشکلی تدوین شده است که برای رژیم ایران نیز بظاهر حفظ آبرو کند. اما در واقع با این توافق «چیز زیادی از این برنامه باقی نمی ماند». این امر با این حال به زیان مردم ایران نیست زیرا با توجه به هزینه های سنگینی که تا کنون این برنامه ببار آورده است، به گفتۀ بهروز بیات، کارشناس پیشین آژانس بین المللی انرژی اتمی در وین، «هر جا جلوی اینهمه زیان گرفته شود، سود است».

بهروز بیات این توافق را از همین رو به سود هر دو طرف، ایران و کشورهای بزرگ، می داند و می گوید «این برنامه در هیچ دوره ای از نظر اقتصادی سودی نداشته و هیچ سودی بر آن متصور نیست اما اینک با محدود شدن، مخارج آن کم می شود و همین از زیان بیشتر جلوگیری می کند».

منبع: آر.اف.آی

در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات