آسیب شناسی انتخابات در لرستان(1)؛

انتخابات در استان لرستان معمولا بر اساس طایفه گرایی انجام می شود و فرد پیروز بر این اساس انتخاب می شود.

به گزارش لرستان خبر، یکی از مسائلی که در سیستم اداری و انتخاباتی مطرح است، بحث برخورد منصفانه و درست با خویشاوندان و طایفه است.

 

بحث طایفه گرایی در دو حیطه قابل بررسی است:

 

  1. انتخابات و رأی دادن طایفه ای توسط مردم
  2. به کار گماردن خویشاوندان در امور اجرایی توسط مدیران                      

 

 

نکته اول. در قرآن و روایات ما بر انفاق و نیکی به خویشاوند بسیار توصیه شده است. حتی در مورد خویشاوند کافر هم در قرآن و روایات توصیه هایی داریم. قطع رحم با خویشاوند حرام است و صله ی رحم حتی با خویشاوندی که ارتباطش را با شما قطع کرده واجب است؛ مگر در شرایط خاصی مانند اینکه قطع ارتباط بعنوان نهی از منکر باعث ترک شرک و کفر شود.

 

نکته دوم. امیرالمؤمنین (ع) در نامه ای به مالک اشتر، می فرمایند: "ای مالک، در مورد دوستان و نزدیکان و خویشاوندانت سعی کن انصاف را رعایت کنی". البته انصاف در مورد خویشاوند، بستگی به شرایط دارد. اول این که انسان در بحث های مدیریتی و مسئولیتی، نباید حق او را ضایع کند. بعنوان نمونه اگر یکی از بستگان او انسان توانایی است، نباید به صرف اینکه از بستگان اوست، حق او را ضایع کند و مردم را از خدمات وی محروم سازد. اما به ناحق هم نباید او را بر دیگران ترجیح دهد. از آنجا که مورد اخیر در برخورد با خویشاوندان مصادیق بیشتری دارد به برخورد مشهور حضرت امیر با برادرش عقیل اشاره می کنیم:

 

امیرالمؤمنین در خطبه 215 نهج البلاغه (مطابق شرح ابن میثم) در مورد برخورد با برادرش عقیل، بیانات تکان دهنده ای دارند.این خطبه برای تمام کسانی که مسئولیتی دارند و می خواهند با خویشاوند و بیت المال درست برخورد کنند، باید سرلوحه و الگو قرار بگیرد. حضرت می فرمایند:" به خدا سوگند اگر بر روی خارهای سعدان به سر  ببرم یا با غل و زنجیر به این سوی و آن سوی کشیده شوم خوش تر دارم تا خدا و پیامبرش را در  روز  قیامت در حالی ملاقات کنم که به برخی از بندگان ستم و چیزی از اموال را غصب کرده باشم، چگونه بر کسی ستم کنم برای نفس خویش که به سوی کهنگی و پوسیده شدن می رود و در خاک زمان طولانی اقامت می کند". می فرمایند من چگونه برای این دنیای خودم تلاش کنم و حق دیگران را ضایع کنم  که این دنیا بالاخره گذراست و به سرعت هم تمام می شود.

 

سپس می فرمایند:

"به خدا سوگند برادرم عقیل را دیدم که به شدت تهیدست شده و از من درخواست داشت تا یک من از  گندم های بیت المال را به او ببخشم، کودکانش را دیدم که از گرسنگی دارای موهای ژولیده و رنگشان تیره شده بود گویا با نیل رنگ شده بودند، پی در پی مرا دیدار و درخواست خود را تکرار می کرد، چون گفته های او را گوش فرا دادم پنداشت که دین خود را به او واگذار می کنم به دلخواه او رفتار و از  راه و رسم عادلانه ی خود دست برمی دارم.

 

روزی آهنی را در آتش گداخته به جسمش نزدیک کردم تا او را بیازمایم پس چنان بیمار از  درد فریاد زد و نزدیک بود از حرارت آن بسوزد، به او گفتم ای عقیل! گریه کنندگان بر تو بگریند؛ از حرارت آهنی می نالی که انسانی به بازیچه آن را گرم ساخته است اما مرا به آتش دوزخی می خوانی که خدای جبارش با خشم خود آن را گداخته است؟ تو از حرارت ناچیز می نالی و من از حرارت آتش الهی ننالم؟ و از این حادثه شگفت آورتر اینکه شب هنگام کسی به دیدار م آمد و ظرفی سرپوشیده پر از حلوا داشت، معجونی در آن ظرف بود که از آن تنفر داشتم.

 

گویی آن را با آب دهان مار سمی یا قی کرده ی آن مخلوط کرده اند، به او گفتم زکات است؟ صدقه است؟ گفت: نه بلکه هدیه است!! گفتم زنان بچه مرده بر تو بگریند آیا از راه دین وارد شده ای که مرا بفریبی؟ یا عقلت آشفته شده یا جن زده شده ای یا هذیان می گویی؟! به خدا سوگند اگر هفت اقلیم را با آنچه در زیر آسمان هاست به من بدهند تا خدا را نافرمانی کنم که پوست جویی را از مورچه ای به ناروا بگیرم چنین نخواهم کرد و همانا این دنیای آلوده ی شما نزد من از برگ جویده شده ی دهان ملخ پست تر است؛ علی را با نعمت های فناپذیر و لذت های ناپایدار چکار؟ به خدا پناه می بریم از خفتن عقل و زشتی لغزش ها و از او یاری می جوئیم".

 

همانطور که در این خطبه می بینید امیرالمؤمنین می فرمایند اگر همه ی آسمان ها و زمین را به من بدهند حاضر نیستم پوست جویی را به ستم از دهان موری بگیرم. این نشان می دهد که از منظر علی (ع) ،ملک دنیا حتی به پوست جویی نمی ارزد. مگر این که انسان حقی را احیاء کند یا با باطلی را براندازد!

 

نتیجه اینکه در مقام رأی دادن هم کسی حق ندارد آخرتش را حتی برای دنیای خودش خراب کند تا چه رسد به دنیای خویشاوندان! و در مقام سپردن مسئولیتها نیز انسان نبایستی افرادی را به کار بگمارد که حقوق مردم را نمی شناسند و بیت المال را ضایع می کنند.

 

از حضرت علی سؤال شد چه کسی بدبخت ترین انسان هاست، ایشان فرمودند: مَن باعَ دِینَهُ بِدُنیا غَیرِهِ، یعنی کسی که دین خود را به دنیای دیگری (خویشاوند یا غیر خویشاوند!) بفروشد. (أمالی الصدوق : 322 / 4).

 

از آنجا که نتیجه انتخابات های مختلف نظام جمهوری اسلامی ایران, بطور مستقیم یا غیر مستقیم در به کار گماشته شدن افراد در پستهای مختلف تأثیر به سزایی دارد؛ انتخاب مردم از این منظر از حساسیت ویژه ای برخوردار است و نهایت دقت در انتخاب اصلح باید به عمل آید.

نویسنده: دکتر ویسکرمی

در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید
  • ناشناس

    <b>این جناب نویسنده خود دور گذشته جهت کسب چهارتا رای دست به هر تقلبی از جمله توزیع پوستر شش ماه قبل از انتخابات زدند که نمونه اش انداختن توی حیاط هادر گلدشت بود که عدم التزام عملی وی را به قانون و شرع مى رساند حالا باز هم .....با چهره دیگری حرف مى زند</b>

  • الف

    آقاي محترم اين احاديث و روايات چه ربطي به طايفه گرايي دارد و يا راي دادن جناب عالي دكتر هستيد!!!!! از اين فرمايشات نفرماييد اين احاديت در مورد اجراي عدل و عدالت است نه درباره راي دادن و اينجنين نتيجه گيري

  • عبدالله

    اتفاقا طایفه بازی در نقطه مقابل عدالت طلبی است.پس ربط جدی داره!برخورد علی با برادر خودش ربطی به طایفه بازی نداره؟!دست مریزاد! وانگهی, به شهادت مراجع قانونی, ایشان از سالمترین روش انتخابات استفاده کردند.همینکه شما به نوع تقلب ایشان اشاره کردید,فهمیدیم که چقدر قانون شکنی کرده!! معلومه تخلف ندیده اید!!

  • احمد

    ای کاش به جای مباحث حاشیه ای,نظر خود را در موردطایفه گرایی در انتخابات,بیان کنید.دکتر ویسکرمی را همه می شناسند و مردم بعد از خدا,بهترین گواه رفتار همه از جمله ایشان هستند.اما من میدانم ایشان روی آگاهی مردم حساب می کند اما بقیه کاندیداها چی؟!!

نظرات