معابر و اماکن لرستان باید به اسم شهدا و مفاخر استان باشد/ از مردم عذرخواهی کنید

به گزارش لرستان خبر، بعد از اتفاقات رخ داده شده در جلسه شورای شهر خرم اباد و مخالفت با نامگذاری معابر به اسم شهدا هیئات های مذهبی شهرستان بیانیه ای صادر کردند که در زیر آمده است:

«من در میان شما باشم و یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش مى‏کنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. نگذارید پیشکسوتانِ شهادت و خون در پیچ و خم زندگى روزمره خود به فراموشى سپرده شوند» (صحیفه امام، ج‏21: 93).

در روزهایی که شاهد پرگشودن عاشقان سبکبال از جمع خود بودیم و بار دیگر عطر شهادت مدافعان حرم، مشام خستگان از خیانت های نااهلان و نامحرمان به انقلاب را می نوازید، خبری نابهنگام کام مردم خداجو و شهادت پیشه شهرمان را تلخ نموده است.

چند روزیست که خرم آباد در پی مخالفت برخی از اعضای شورای شهر و مسئولان شهرداری خرم آباد با نام گذاری یکی از پل های در حال افتتاح به نام شهید سرافراز «علی راست پیرحیاتی» و در عوض پیشنهاد نام «مازیار» در حزن و حیرت فرو رفته است.

درد آنگاه جانکاه میشود که گفته های بی شرمانه برخی از ایشان مانند این جمله که «با پیشنهاد نام گذاری خیابانها و کوچه ها به نام مردگان، خرم آباد را قبرستان نکنید» نمک به زخم مردم می پاشد.

به راستی چه چیزی این افراد را چنین جسارتی بخشیده است که پرده ریا را دریده و علناً بر خلاف کلام خدا که شهدا را زندگان ابدی می داند، دم برآورده اند.

آیا از نظر اینان «مازیار» که بیش از هزار سال است سر در گوری ناپیدا گذارده، زنده است و شهدا مردهاند و سرزمین و خواستگاهشان قبرستان؟

اکنون پرسش این است؛ اگر قرار بر نام گذاری محلات و معابر به اسم مفاخر و بزرگانی است که یاد و ذکرشان بازتاب هویت اجتماعی آن جامعه باشد،  آیا می دانستید «مازیار» از خاندان های شاهنشاهی ساسانی بوده که برای رسیدن به قدرت از سوی مامون عباسی به دروغ خود را مسلمان خوانده و پس از آن رسماً از اسلام روی گردانده و مسلمانان آن دیار را قتل عام نموده و بر مردم منطقه ظلم و ستم فراوان روا نموده و به غارت اموال آنها پرداخته و مساجد را با خاک یکسان ساخته و در نهایت با تسلیم اطرافیان خود به دست خلیفه عباسی به قتل میرسد؟ (برای اطلاع از ظلم و خیانتهای مازیار به کتاب دو قرن سکوت نوشته عبدالحسیــن زرینکوب از انتشارات امیرکبیر در سال 1336: صفحات 219 تا 222 رجوع شود)

اساساً مازیار چه ارتباطی با سرزمین لرستان و دین و آیین مردم مسلمان خرم آباد دارد؟ آیا بهتر نبود شما که عنوان خدمتگزاری مردم در شورای شهر و شهرداری را یدک می کشید، از نظرات و علائق مردم منطقه و معتمدین محل بهره ای می بردید؟

اگر به گفته امام خمینی (ره) اعتقاد دارید که « انقلاب اسلامى بزرگ ما قبل از آنکه انقلاب سیاسى و اجتماعى باشد، یک انقلاب معنوى روحانى است» (خمینی، 1385، ج12: 149)» و در کنار هر عنصر مادی از فرهنگ مردم آن عنصری معنوی می درخشد، چنانچه کمترین کارکرد نام گذاری معابر و محلات، یافتن نشانی و رسیدن به مقصد است، بدانید که شهدا ستارگان هدایت ما به مسیر درست و سرمنزل مقصودند و بر این مبنا این را آویزه گوشتان کنید که «خیابانها را به نام شهدا کردیم تا هر وقت نشانی منزل را می دهیم، بدانیم از گذرگاه خون کدام شهید با آرامش و امنیت به منزل می رسیم»

در پایان امیدواریم، مسئولین مربوطه بیش از این بر طبل جدایی از ملت نکوبیده و هر چه سریعتر درصدد جبران مافات برآمده و ضمن عذرخواهی در پیشگاه مردم، پل مذکور را به نام شهید والاقدری که از این دیار برای دفاع از عزت و شرف هموطنانش برخواسته و جان شیرینش را نثار درگاه احدیت نموده است، زینت بخشند.

هیات یوسف زهرا (س)/ هیات متوسلین به باقرالعلوم (ع)/ هیات ام الشهدا(س)/ هیات ابناء الزهراء/ فاطمیون/ بیت العباس(ع)/ میعادالشهدا/ عشاق الحسین(ع)/ نورالزهرا(س)/ متوسلین به حضرت فاطمه الزهرا(س)/ ام ابیها(س)/ متوسلین به باقرالعلوم(ع)/ عشاق الهمدی(عج ا...)/ انصارالهمدی(عج ا...)/یازهرا(س)/ کاظمیون/ نورالشهدا/ فطرس/ محبان علی ابن ابیطالب(ع)/ محبین امام حسن مجتبی(ع)/ رقیه بنت الحسین(س)/ دلسوختگان حضرت رقیه(س)/ فاطمه الزهرا(س)/ رآیت العباس(ع)/ حضرت سیدالشهدا(ع)مسجدالرسول(ص)/ المهدیون/ هیئت محبان المهدی (عج) و رهروان شهدا/ محبان امام حسین(ع) پشته شهید مطهری/شباب الامام الخمینی(ره)/ مؤسسه قاریان قرآن محدثه  و مساکین الزهرا (س)/هیات محراب / عصر انتظار / کانون فرهنگی امام حسن مجتبی علیه السلام/ هیأت عاشوراییان، متوسلین به امام زمان (عجل ا.. تعالی فرجه الشریف).