تشییع پیکر مطهر 2 شهید گمنام در بیرانشهر
دیار لاله‌های واژگون میزبان لاله‌های بی‌نشان/ گمنامی در اوج نام‌آوری+ عکس
شهدای گمنام در اوج تلاش برخی افراد برای کسب نام و نشان باوجود قرار گرفتن در اوج افتخار، گمنام و بی‌نام‌ونشان از پس سال‌ها مانده‌اند و این روزها میهمان مردمان شهرمان شده‌اند.
لرستان خبر: اینجا بیرانشهر، استان لرستان، مردادی‌ترین روز سال است. در پرتو تیز و داغ آفتاب روی یک شست پا ایستاده، چشمانش را تنگ‌تر می‌کند تا برق آفتاب روبرو دید نگاهش را نگیرد و آنچه را می‌خواهد از دوردست مشاهده کند؛ کمی آن‌طرف‌تر پیرزنی با قدی خمیده و شاخه‌ای گل به دست چادرش را به کمربسته و از خستگی انتظار لبه بلوار کناری خیابان نشسته و دوردست‌ها را می‌نگرد.
آن‌طرف با رسیدن کاروان دو شهید گمنام سال‌های عاشقی شور و ولوله‌ای به پا می‌شود و چشمان منتظر به میهمانی لاله‌هایی هدایت می‌شود که از پس سال‌ها گمنامی به این شهر آمده‌اند. پیرزن لک‌ولک‌کنان خود را به خیل تشیع کنندگان می‌رساند و اشک‌های مزاحم را از گوشه چشمانش پاک می‌کند با همان صدای لرزان و ضعیف خود درحالی‌که تلاش می‌کند تا شاخه گلی را که به دست دارد بر روی تابوت دو شهید گمنام بیندازد می‌گوید: خوش‌آمدید فرزندان من.
و چه آرام در هجوم نگاه‌های بی‌قرار شهر جوانی‌ات را با اشک‌های گرم و داغ این روزهای مردادماه آمیختی و به دنبال پیکرهای شهیدان گمنام عاشقانه دویدی، گاه می‌اندیشم آنچه در دل این مردمان هنوز پس از آوار سال‌ها دوری از شما شهدا نمرده است عشقی است پرتلاطم که برای این روزها در دل‌های خود بیدار گذاشته‌اند.
شنیده‌ام در اوج گمنامی در آغازین بهار جوانی و در سن 17 و 20 سالگی عاشقانه به دیدار سرور و سالار شهیدان پر کشیده‌اید و مگر می‌شود تمام جوانی‌ات را درراه دفاع از باورها و عقاید خود نثار کنی و این‌چنین چشم‌ها را به میهمانی خود فرانخوانی!؟.
اصلاً فرق میهمانی گمنامی در همین ازدحام نگاه‌هاست همین مادران و پدرانی که فرزندان شهیدشان را درراه دفاع از ارزش‌ها تقدیم کرده‌اند و امروز میزبان قدوم دلباختگان نگاه یارند؛ گمنامی آن‌ها بانام مادر شهدا، حضرت زهرا(س) گره‌خورده است و آن‌ها را متنعم از سفره بابرکت بی‌بی دوعالم کرده است.
و چه روان بر روی دستان عاشق مردمان این دیار تشییع می‌شدید به یاد تشییع غریبانه مادر بی‌نشانتان. نمی‌دانم نگاه منتظر و بی‌قرار کدام مادری در سرزمینم امروز به تابوت‌های شما دوخته و منتظر خیره به در مانده است تا خبری از فرزند مفقودالاثرش بیاورند غافل از اینکه فرزند دلبندش امروز بر روی دستان هزاران نفر از عاشقان جانانه تشییع می‌شود.
کاش می‌شد به همه مادران منتظر و چشم‌به‌راه شهدا نام و نشان فرزندان گمنامشان را داد و آن‌ها را از چشم‌انتظاری نجات داد مثل همان مادری که سال‌ها رادیو هم‌نشین او بود تا از فرزند بی‌نام‌ونشانش خبری به دست آورد و این روزها پاره‌های استخوان او را پس از 30 سال عاشقانه در آغوش می‌کشد و خیال نگرانی‌هایش راحت می‌شود.
به احترام نام‌آوری‌ات در اوج گمنامی می‌ایستم و به روان مطهرتان درود و صلوات می‌فرستم؛« الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم»
انتهای پیام/
کجایند شهدا که ببینند چه بر سر مملکت آورده اند کجایند سبک بالان عاشق که ببینند به بهانه برخورد با قاچاق جوانی لری را به ضرب گلوله از پای درآورد<