بر اساس تازه ترین گزارش مرکز آمار؛
افزایش نرخ بیکاری در کشور/ کمترین و بیشترین میزان بیکاری در کدام استان ها است
قتصاد ایران در یک دهه اخیر با مشکلات و چالش های فراوانی مواجه شده که یکی از مهمترین آنها افزایش جمعیت در سن کار، ورود آنها به بازار کار و بالا رفتن نرخ بیکاری می باشد.تازه ترین گزارشات حاکی از آن است که نرخ بیکاری مجدداً افزایش یافته است.
امیدعلی پارسا، رئیس مرکز آمار ایران دوشنبه ۲۳ اسفند ماه همزمان با انتشار نتایج اولیه سرشماری جمعیت سال ۱۳۹۵ گفت که نیمی از جمعیت فعال ایران در فاصله سالهای ۹۰ تا ۹۵ بیکار هستند. پارسا نرخ بیکاری امسال را ۱۲.۴ درصد اعلام کرد که به نسبت یکسال قبل ۱.۴ درصد افزایش یافته است.
رئیس مرکز آمار در واکنش به غیرواقعی بودن نرخ بیکاری در ایران، دستکاری آمارها توسط دولت را رد کرد و گفت: در دنیا تعریف این است که هر فردی یک ساعت در هفته کار کند، بیکار نیست.
گفتنی است مرکز آمار اخیراً چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در سال 1395را منتشر کرده است. در این گزارش، شاغل به تمام افراد 10 ساله و بیش تر که در طول هفته مرجع، طبق تعریف کار حداقل یک ساعت کار کرده و یا بنا به دلایلی به طور موقت کارشان را ترک کرده باشند اطلاق می شود. شاغل به طور عمده شامل دو گروه مزد و حقوق بگیران و خوداشتغالان می شوند. بنا به این گزارش این تعریف برگرفته از سازمان بین المللی کار می باشد.
همچنین بیکار به تمام افراد 10 ساله و یا بیشتر گفته می شود که: 1) در هفته مرجع فاقد کار باشند. 2) در هفته مرجع و یا هفته بعد از آن آماده برای کار باشند. 3) در هفته مرجع و یا سه هفته قبل از آن جویای کار باشند.
تازهترین گزارش مرکز آمار ایران نشان میدهد که نرخ بیکاری در ۲۲ استان در سال ۹۵ نسبت به سال ۹۴ افزایش یافته و تعداد بیکاران هم به ۳ میلیون و ۲۰۳ هزار و ۳۹۸ نفر رسیده است.
البته همین مرکز تأیید کرده که دولت در ازای بیش از یک میلیون و 90هزار نفری که نسبت به سال 94متقاضی شغل بودهاند، موفق شده بیش از 615هزار نفر شغل ایجاد کند.
بر اساس نتایج این طرح در سال جاری 39.4 درصد جمعیت در سن کار (10 ساله و بیشتر)، از نظر اقتصادی فعال بودهاند که نرخ مشارکت اقتصادی را نشان میدهد؛ یعنی در گروه شاغلان یا بیکاران قرار گرفتهاند. همچنین این نتایج نشان میدهد که نرخ مشارکت اقتصادی در بین زنان نسبت به مردان و در نقاط شهری نسبت به نقاط روستایی کمتر بوده است.
به گفته رئیس مرکز آمار ایران اگر قرار باشد همه کسانی که در طول هفته کمتر از ۴۴ ساعت کار میکنند، بیکار محسوب شوند، نرخ بیکاری با ۱۰ درصد افزایش به ۲۲ درصد خواهد رسید. براساس اظهارات پارسا تنها در پائیز و زمستان امسال ۸۰۰ هزار نفر به جمعیت بیکاران ایران افزوده شده است.
افراد دارای اشتغال ناقص شامل تمام شاغلانی است که در هفته مرجع، حاضر در سرکار یا غایب موقت از محل کار بوده و به دلایل اقتصادی نظیر رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت کار بیش تر، قرار داشتن در فصل غیرکاری و ... کم تر از 44 ساعت کار کرده، خواهان و آماده برای انجام کار اضافی در هفته مرجع بوده اند.
در سال 95براساس یافتههای مرکز آمار ایران استانهای کرمانشاه و چهارمحال و بختیاری بهترتیب با 22و 20.2درصد بالاترین نرخ بیکاری را تجربه کردهاند و پس از آن استانهای اردبیل، کردستان، اصفهان، البرز، کهگیلویه و بویراحمد، خراسان رضوی، لرستان، سیستان و بلوچستان، یزد، خوزستان و گلستان قرار دارند که نرخ بیکاری در این استانها از متوسط نرخ بیکاری 12.4درصدی کل کشور بیشتر گزارش شده است.
این گزارش میافزاید: استانهای مرکزی با 7.3درصد، سمنان با 8.6درصد، همدان با 9.5درصد و زنجان با 9.7درصد بهترتیب کمترین نرخ بیکاری و البته بیکاری تکرقمی را تجربه کردهاند.
همچنین نرخ بیکاری در استانهای هرمزگان، خراسان جنوبی، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، قم، خراسان شمالی، گیلان، بوشهر، فارس، کرمان، مازندران، قزوین، تهران و ایلام هم پایینتر از نرخ بیکاری کل کشور برآورد شده است.
در سال 95نسبت به سال 94استانهای کهگیلویه و بویراحمد، هرمزگان، فارس، مرکزی، مازندران، لرستان، خراسان رضوی، قم و قزوین با کاهش نرخ بیکاری مواجه شدهاند و از سوی دیگر استانهای خراسان جنوبی، اردبیل، تهران، آذربایجان شرقی، کرمان، چهارمحال و بختیاری و کرمانشاه با رشد بالای 2درصد نرخ بیکاری سال 95را به پایان رساندهاند.
گفتنی است حسین راغفر، استاد دانشگاه و اقتصاددان معتقد است بازار تقاضای کار ما بسیار ناتوان است و از آنجا که جامعه نتوانسته برای آنها بازار مناسبی طراحی کرده و آنها را در یک فرآیند برای مشارکت در تولید ملی جذب کندبخش قابل توجهی از این افراد هم بیکار میمانند.
این اقتصاددان عنوان می کند نرخ بیکاری اعلام شده نشان دهنده میزان بیکاری مطلق است؛ یعنی افرادی در این آمار به عنوان بیکار شناخته می شوند که حتی یک ساعت در هفته نیز فعالیت اقتصادی نداشته باشند. برای مثال افرادی که در هفته ۱۵ ساعت کار می کنند، دارای اشتغال ناقص هستند. حالا اگر این افراد را نیز به میزان جمعیت بیکاران مطلق اضافه کنیم، نرخ بیکاری واقعی به رقمی حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد افزایش می یابد.
راغفر درباره عملکرد دولت در حوزه ایجاد اشتغال نیز می گوید: به هر حال باید عملکرد دولت یازدهم در زمینه ایجاد اشتغال را با توجه به محدودیتها و ظرفیتهای موجود بررسی کرد. درآمدهای نفتی که دولتهای ایران به شدت به آن وابسته هستند به مقدار قابل توجهی کاهش داشته است. با توجه به این موضوع باید اذعان داشت اگر چه دولت یازدهم با محدودیت هایی مواجه بوده اما رغم تمام کمبودهای موجود، میتوانست عملکرد بسیار بهتری در زمینه اشتغال داشته باشد.
انتهای پیام/
منبع: الف