آذربایجان به بازی شاهان ایران رحم نکرد
کشور آذربایجان تا کمتر از دو ماه دیگر پرونده ای را به نام «چوگان؛ بازی محلی قره داغ» برای ثبت جهانی در اجلاس یونسکو ارائه می کند، ایران با ارسال نامه ای به یونسکو، معترض این موضوع شده و از یونسکو خواسته است که این پرونده را به نام ایران و آذربایجان ثبت کند.
به گزارش افکارنیوز ، کمتر از دو ماه دیگر اجلاس یونسکو در کشور آذربایجان برگزار می شود و این کشور از این فرصت، استفاده کرده است تا با تهیه پرونده ثبت جهانی «چوگان» این ورزش ایرانی را به نام خود در دنیا ثبت کند.
چوگان از ورزشهای کهن ایرانی است که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. امروزه بیش از ۷۷ کشور مسابقات و برنامه های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند.
چوگان همچنین از جمله ورزش هایی است که از سال ۱۹۰۰ میلادی تا سال ۱۹۳۹ میلادی به عنوان یک ورزش درمسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش های جهانی شناخته شده است.
اما ایران در برابر این حرکت کشور آذربایجان که مسبوق به سابقه در خصوص برداشتن کاشی های فارسی مقبره نظامی است چه اقدامی قرار است انجام دهد؟
مهدی حجت، معاون میراث فرهنگی کشور در این زمینه اعلام کرده است: با ارسال نامه ای به یونسکو اعتراض ایران نسبت به این حرکت آذربایجان را اعلام می کنیم.
وی می افزاید: از یونسکو می خواهیم تا چوگان را فقط به نام آذربایجان ثبت جهانی نکند و چون با ایران مشترک است.
حجت می گوید: آذربایجان تنها یک انجمن چوگان دارد و ما در ایران فدراسیونی در این زمینه داریم.
وی تأکید می کند که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موضوع ثبت چوگان را تا رسیدن به نتیجه پیگیری خواهد کرد.
وزارت ورزش و جوانان نیز پیگیر این موضوع است تا از ثبت جهانی چوگان به نام کشور آذربایجان جلوگیری شود.
رودکی نخستین شاعری است که پس از اسلام از چوگان گفته است و فردوسی نیز فراوان از آن نام می برد. فردوسی قصهٔ چوگان بازی سیاوش و افراسیاب را به نظم درمی آورد و می گوید:
همه کودکان را به میدان فرست / برای دیدن گوی و چوگان فرست
اسناد تاریخی نشان داده اند که شاه عباس چوگان باز بوده است و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می کرده است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود.
اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به طور حرفه ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعدها نیز ورزش هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته های استفاده شده در این بازی ها به همان چوب چوگان برمی گردد.
در سال ۱۸۶۰ میلادی چوگان در انگلیس متداول می شود. سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می رود و به شدت رواج می یابد چنانکه اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می شود و طرفداران بسیاری نیز دارد.
چوگان از ورزشهای کهن ایرانی است که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. امروزه بیش از ۷۷ کشور مسابقات و برنامه های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند.
چوگان همچنین از جمله ورزش هایی است که از سال ۱۹۰۰ میلادی تا سال ۱۹۳۹ میلادی به عنوان یک ورزش درمسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش های جهانی شناخته شده است.
اما ایران در برابر این حرکت کشور آذربایجان که مسبوق به سابقه در خصوص برداشتن کاشی های فارسی مقبره نظامی است چه اقدامی قرار است انجام دهد؟
مهدی حجت، معاون میراث فرهنگی کشور در این زمینه اعلام کرده است: با ارسال نامه ای به یونسکو اعتراض ایران نسبت به این حرکت آذربایجان را اعلام می کنیم.
وی می افزاید: از یونسکو می خواهیم تا چوگان را فقط به نام آذربایجان ثبت جهانی نکند و چون با ایران مشترک است.
حجت می گوید: آذربایجان تنها یک انجمن چوگان دارد و ما در ایران فدراسیونی در این زمینه داریم.
وی تأکید می کند که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موضوع ثبت چوگان را تا رسیدن به نتیجه پیگیری خواهد کرد.
وزارت ورزش و جوانان نیز پیگیر این موضوع است تا از ثبت جهانی چوگان به نام کشور آذربایجان جلوگیری شود.
رودکی نخستین شاعری است که پس از اسلام از چوگان گفته است و فردوسی نیز فراوان از آن نام می برد. فردوسی قصهٔ چوگان بازی سیاوش و افراسیاب را به نظم درمی آورد و می گوید:
همه کودکان را به میدان فرست / برای دیدن گوی و چوگان فرست
اسناد تاریخی نشان داده اند که شاه عباس چوگان باز بوده است و حتی پیش از اینکه به اصفهان بیاید در قزوین که پایتخت ایران بوده چوگان بازی می کرده است. همچنین میدان نقش جهان اصفهان برای چوگان بازی بنا نهاده شده بود.
اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و افسران انگلیسی نیز به طور حرفه ای چوگان را در باشگاه کلکته آموخته و با خود با انگلیس بردند. بعدها نیز ورزش هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته های استفاده شده در این بازی ها به همان چوب چوگان برمی گردد.
در سال ۱۸۶۰ میلادی چوگان در انگلیس متداول می شود. سپس از این کشور بازی به آمریکای جنوبی می رود و به شدت رواج می یابد چنانکه اکنون چوگان در آمریکای جنوبی از همه جای دنیا بیشتر بازی می شود و طرفداران بسیاری نیز دارد.
