دو دمه ها میراث عاشورایی ما هستند. یاد گار پدر بزرگ ها

اشعار دودمه اشعاری هستند که از قدیم در هیات ها خوانده می شد. مردم در هیات ها به دو دسته تقسیم می شدند و این اشعار را با هم می خواندندبصورت پی در پی یک بیت یک گروه و بیت دیگر گروه دیگر. این اشعار حاوی مطالب جامعی است در باره فرد مورد نظر و تقریبا برای تمام شخصیتهای کربلایی یک یا چند دودمه سروده شده است.
افکارنیوز - در زیر چند دو دمه را با هم می خوانیم.



حضرت عباس:

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
علم دار نیامد
علم دار نیامد

سقای حسین سید و سالار نیامد
سقای حسین سید و سالار نیامد
علم دار نیامد
علم دار نیامد




حضرت عباس:

زینب به حرم تاب ندارد
زینب به حرم تاب ندارد
مظلوم ابوالفضل.
مظلوم ابوالفضل.

سقا به جز از اشک روان آب ندارد
سقا به جز از اشک روان آب ندارد
مظلوم ابوالفضل.
مظلوم ابوالفضل.



شب عاشورا: امام حسین

امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
امشبی را شه دین در حرمش مهمان است
نکن ای صبح طلوع.
نکن ای صبح طلوع.

صبح فردا بدنش زیر سم اسبان است
صبح فردا بدنش زیر سم اسبان است
نکن ای صبح طلوع.
نکن ای صبح طلوع.




علی اکبر

بر سر نعش تو بابای تو بی چاره ی توست
عمه آواره ی توست
عمه آواره ی توست

همه ی دشت پر از پیکر صد پاره ی توست
عمه آواره ی توست
عمه آواره ی توست



عبد الله:

گرچه باشد ای عمو جان دستم از پیکر جدا
گشته ام حاجت روا گشته ام حاجت روا

وعده ی ما ای عمو باشد به روی نیزه ها
گشته ام حاجت روا گشته ام حاجت روا




برای رهبرم دل بی شکیب است
عموی من غریب است عموی من غریب است

دو دستم مانع قتل حبیب است
عموی من غریب است عموی من غریب است




حضرت علی اصغر

به خیمه قحط آب است
دل سقا کباب است
علی اصغر به دامان رباب است

عطش بالا گرفته
دل سقا گرفته
که اصغر تشنه ی یک جرعه آب است
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات