پالتو پوست حنایی رنگ و خوش طرح، جا خوش کرده است میان ردیف پالتوهای گرم و ضخیمی که برای دومین بار به فروش می روند. فروشنده راضی به نظر می رسد و برای فروش پالتو پوست روباه، بازارگرمی می کند: «این را یک میلیون می دهم. مفت است. نو آن را زیر سه میلیون تومن پیدا نمی کنی. »

به گزارش افکارنیوز ، دلیل خرید لباس دست دوم به وسیله او چیست؟ دستش را به کمرش می گیرد و سرخوشانه می گوید: «این جنسا خیلی کیفیت داره. درسته دست دومه اما می ارزه. »

پالتوهای مارک دار خارجی دست دوم، روی «رگال» فشرده شده اند و اگر چشم هایت را نیمه باز بگذاری و به هم فشار دهی، تنها هاله رنگ های بی حال زمستانی و پاییزی را می بینی. گویی هیچ لباسی در این ردیف، شخصیت مستقلی ندارد. اما صاحب مغازه، از تنوع و فراوانی اجناس تازه وارد زمستانی اش کیفور است.

چندجا زنگ می زند: «سلام. اگه جنس خوب می خوای، همین الان بپر بیا مغازه که تا شب هیچیش نمی مونه. »

دو فروشنده، انگار دنبالشان کرده باشند، مشغول جادادن بقیه لباس ها روی رگال هستند و از تمام قدرت خود برای جادادن آنها استفاده می کنند. صاحب مغازه داد می زند: «نه! آن را برای مشتری خودمان نگه دار و فروشنده یک پالتوی چرم خرمایی رنگ را جدا می کند و روی پیشخوان می گذارد. »

آفتاب رنگ پریده زمستان از در شیشه ای و شیک مغازه لباس دست دوم فروشی، خودی نشان می دهد و محو می شود. کاغذی روی شیشه چسبانده اند که روی آن قیمت اجناس را نوشته اند: «کاپشن: ۳۰هزارتومان، پالتو: ۲۰هزارتومان، بافت: ۱۰هزارتومان. »

زن جوانی، کاپشن قرمزرنگی را برمی دارد و جلو صورت دخترش که شش ساله به نظر می رسد، می گیرد. یکی از فروشندگان به سمتش می آید: «خیلی بهش میاد. » زن جوان نگاهی به دخترش و بعد نگاهی به کاپشن می کند: «چند است؟ » فروشنده به نرمی پاسخ می دهد: «۲۰ تومن. » زن پرخاش می کند: «شب ها همین را دستفروش های دور میدان امام ارزان تر می دهند. » کاپشن را ۱۵هزارتومان می خرد.

وقتی از او پرسیده می شود چرا از اینجا خرید می کنی، پاسخش قابل پیش بینی است: «لباس های نو خیلی گران شده اند و کیفیت هم ندارند. اگر وسعم می رسید نو می خریدم. »
مشتریان دیگر مشغول «پرو» کردن و خریدن پیراهن های مردانه، شلوارهای مارک دار جین و پالتو و کاپشن هستند.

گوشه فروشگاه لباس دست دوم که برخلاف تصور قبلی بوی مواد شیمیایی و پاک کننده نمی دهد، صاحب مغازه با اکراه به دنبال پاسخ دادن به سوال های پی درپی خبرنگار است: «حدود پنج ساله که بازار اروپا از بین رفته و بیشتر اجناس از چین و تایوان و کره میاد. »

می گوید لباس ها را اینجا نمی شویند چون برای هر لباسی حدود هفت هزارتومان باید خرج کنند تا شست وشو و ضدعفونی شود. چشمانش برقی می زند و تاکید می کند که مشتریانش در فصل زمستان از سه هزارنفر بیشترند. بسته به کیفیت، مارک، جنس و مدل، قیمت پوشاک دست دوم هم فرق می کند و از ۸۰۰تومان برای پیراهن و شلوار شروع می شود تا به قیمت های میلیونی برای پالتوهای خاص و مارک دار می رسد. لباس های ارزان تر، روی هم سوارند و مشتریان باید در میان آنها بگردند تا به نتیجه قطعی برای خرید برسند.

چشم های دوربین مداربسته مغازه «تاناکورا» فروشی، هر حرکت مشتریان را تعقیب می کند. مشتریان ثابت آمده اند و سراغ اجناس سفارشی شان را می گیرند. یکی شان خود را مریم معرفی می کند و می گوید: «قیمت های اجناس نو عادلانه نیست. جنس ۴۰تومانی را می فروشند ۴۰۰تومان و توقع دارند بخریم. »

مریم که با پوشش مد روز و خلاف عرف مشغول جدا کردن لباس های مجلسی زنانه است، دقایقی بعد پول هایش را می شمارد و ۱۵۰هزارتومان به صاحب مغازه می دهد. بیرون از فروشگاه عرضه لباس های تاناکورا، چند فروشگاه بزرگ کفش های دست دوم، چکمه های چرمی دست دوم و چند کارگاه رفوگری است. چکمه ها و کفش های فراموش شده دست دوم، در روزهای سرد سال، دوباره مشتری پیدا کرده اند.

در میان اجناس دست دوم، وجود لباس ها و کفش های بچگانه قابل تامل است. فروشنده در مورد مشکل بهداشتی پوشیدن این کفش ها و لباس ها برای بچه ها، با بی قیدی می گوید: «چه مشکلی؟ وقتی یکی از متخصصان پوست و مو مشتری دایم ماست، این سوال معنی ندارد. » دکتر محمود فرشچیان، متخصص پوست در مورد پیامدهای استفاده از لباس های دست دوم می گوید: اگر این لباس ها به خوبی شست وشو شوند و سپس به اتوشویی داده شوند، پوشیدنشان مشکلی ایجاد نمی کند.

به گفته او، به دلیل شرایط نامناسب نگهداری، ممکن است لباس های تاناکورا حاوی تخم کک و حشرات موذی باشند که با شست وشو و اتوشویی از بین می روند.

خریداران کفش های دست دوم، وسط بازار سرگذر همدان، در یک مغازه فروش کفش و لباس دست دوم، سعی دارند از مصاحبه طفره بروند و حرفی نمی زنند. در حرف ها و عمق نگاه آنهایی که از ناچاری و دستمزدهای ناچیز به اینجا آمده اند و خرید می کنند، رضایتی دیده نمی شود. اما آنهایی که دنبال مارک و مد روز و تنوعند، اهمیتی نمی دهند که لباسی را می خواهند بپوشند که قبلا فرد دیگری آن را پوشیده و دور انداخته است.

دکترمحمد احمدپناه، روانشناس می گوید: «پوشیدن لباس دست دوم خصوصا برای کسانی که به خاطر شرایط بد اقتصادی تن به این کار می دهند، حس خوبی ندارد و عزت نفس انسان را پایین می آورد. » به گفته او، تعداد محدودی از خریداران این لباس ها به دنبال مد و پوشیدن لباس های مارک دار هستند و سایر خریداران این لباس ها به خاطر شرایط اقتصادی بد، راه دیگری ندارند.

بیرون از محوطه فروش اجناس تاناکورا، مردمی هستند که طور دیگری فکر می کنند. چند قدم آن طرف تر وقتی از مرد بازنشسته ای پرسیده می شود بقیه فروشگاه های تاناکورا کجاست، با اضطراب، خواهش می کند که سراغ این لباس ها نروید و به جای جنس مارک دار، جنس معمولی اما مطمئن بخرید. اما دو گروه خریداران و مخالفان خرید اجناس تاناکورا بر عقیده خود پافشاری می کنند و به خود اطمینان دارند.
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات