افزایش خطر بروز تاندونیت به هنگام کار
یک فوق تخصص زانو گفت: حالت نامناسب بدن به هنگام کار در محل کار یا خانه، کشش ضعیف بدن و یا آماده نبودن ماهیچه ها قبل از ورزش یا بازی های ورزشی باعث افزایش خطر بروز تاندونیت می شود.
به گزارش افکارنیوز، دکتر علیرضا وریانی با اشاره به اینکه تاندونیت به تورم یا التهاب تاندون ها گفته می شود، گفت: تاندون ها بافت هایی به شکل طناب هستند و عضله را به استخوان متصل می کنند.
وی در خصوص عوامل مستعد کننده تاندونیت گفت: این عارضه در نتیجه تکرار یک عمل، تاثیر جزئی در منطقه آسیب دیده و یا در اثر حوادث ناگهانی و با شدت آسیب بالا ایجاد می شود.
این فوق تخصص زانو با بیان اینکه بعضی از مشاغل باعث ایجاد تاندونیت می شوند، گفت: باغبانی، نجاری، نقاشی، پارو کردن، جارو کردن، اسکی و تنیس که احتیاج به پرتاب کردن یا کشش عضله دارند موجب بروز این عارضه می شوند.
وریانی یادآور شد: حالت نامناسب بدن به هنگام کار کردن در محل کار یا خانه و یا کشش ضعیف بدن و یا آماده نبودن ماهیچه ها قبل از ورزش یا بازی های ورزشی نیز باعث افزایش خطر بروز تاندونیت می شود.
وی گفت: درد در محل تاندون و اطراف آن از علایم ابتلا به تاندونیت است، درد ممکن است به تدریج بروز پیدا کند و یا ناگهانی و با شدت بالا باشد، بخصوص اگر رسوبات کلسیم در اطراف تاندون وجود داشته باشد.
وریانی گفت: فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند خطر تاندونیت را افزایش دهد. استخوان و یا مفصلی که شکل غیرطبیعی و ناهنجار دارد، به عنوان مثال پاهایی که دارای اختلاف طول هستند و یا التهاب مفصل و تورم مفاصل که باعث ایجاد فشار بر بافت های نرم بدن می شود از علل بروز این مشکل هستند.
وی افزود: فشار ناشی از بیماری هایی مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، اختلالات تیروئیدی و یا واکنش های غیرطبیعی به داروها نیز موجب بروز تاندونیت می شوند.
تاندونیت پس از فعالیت های ورزشی شایع است
این فوق تخصص زانو خاطرنشان کرد: تاندونیت در افرادی که فقط آخر هفته ها به ورزش و فعالیت بدنی می پردازند بسیار شایع است. فعالیت بدنی بیش از حد معمول به ویژه زمانی که ماهیچه ها آمادگی کافی ندارند و مدتهاست که در حالت کم تحرکی قرار داشته اند، موجب افزایش خطر ابتلا به تاندونیت می شود.
وریانی گفت: هر فردی ممکن است به تاندونیت مبتلا شود اما این وضعیت بیشتر در افراد ۴۰ سال و بالاتر رخ می دهد. با بالا رفتن سن تحمل تاندو ن ها نسبت به استرس و فشار کم می شود، خاصیت کشسانی تاندون ها نیز کمتر شده و در نتیجه راحت تر دچار کشیدگی یا پارگی می شوند.
وی بیان کرد: تاندونیت در هر قسمتی از بدن و در واقع در هر جایی که تاندون رابط بین استخوان و ماهیچه است می تواند اتفاق بیفتد ولی بروز این عارضه عمدتا در قاعده انگشت شست، آرنج، شانه، مفصل ران، زانو و تاندون آشیل (ساق پا) ایجاد می شود.
وریانی تصریح کرد: برای پیشگیری از ابتلا به این عارضه باید در ابتدا هر فعالیتی با سرعت کم انجام شود و به تدریج شدت آن افزایش یابد. در انجام کارها از نیروی محدود استفاده شده و تلاش شود حتی الامکان از انجام کارهای تکرار شونده خودداری شده یا در حد معمول تکرار شود.
وی گفت: اگر در اثر انجام کاری درد غیرطبیعی بروز کند باید بلافاصله کار متوقف شود و انجام کار به زمانی دیگر موکول شود. در صورتی که درد عود کرد باید انجام آن تا چند روز بعد به تعویق افتد.
وریانی در خصوص راهکارهای اولیه درمان تاندونیت پیش از مراجعه به پزشک گفت: اجتناب از فعالیت هایی که مشکل را تشدید می کند، استراحت دادن به قسمت آسیب دیده، یخ گذاشتن در ناحیه آسیب دیده در بروز حادثه و مصرف قرص و یا ژل های ضدالتهابی موجب کاهش درد می شود.
وی در پایان گفت: اگر در مبتلایان به عارضه تاندونیت پس از گذشت یک هفته درد و ناراحتی، تخفیف پیدا نکرد، باید حتما به پزشک مراجعه شود.
وی در خصوص عوامل مستعد کننده تاندونیت گفت: این عارضه در نتیجه تکرار یک عمل، تاثیر جزئی در منطقه آسیب دیده و یا در اثر حوادث ناگهانی و با شدت آسیب بالا ایجاد می شود.
این فوق تخصص زانو با بیان اینکه بعضی از مشاغل باعث ایجاد تاندونیت می شوند، گفت: باغبانی، نجاری، نقاشی، پارو کردن، جارو کردن، اسکی و تنیس که احتیاج به پرتاب کردن یا کشش عضله دارند موجب بروز این عارضه می شوند.
وریانی یادآور شد: حالت نامناسب بدن به هنگام کار کردن در محل کار یا خانه و یا کشش ضعیف بدن و یا آماده نبودن ماهیچه ها قبل از ورزش یا بازی های ورزشی نیز باعث افزایش خطر بروز تاندونیت می شود.
وی گفت: درد در محل تاندون و اطراف آن از علایم ابتلا به تاندونیت است، درد ممکن است به تدریج بروز پیدا کند و یا ناگهانی و با شدت بالا باشد، بخصوص اگر رسوبات کلسیم در اطراف تاندون وجود داشته باشد.
وریانی گفت: فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که می تواند خطر تاندونیت را افزایش دهد. استخوان و یا مفصلی که شکل غیرطبیعی و ناهنجار دارد، به عنوان مثال پاهایی که دارای اختلاف طول هستند و یا التهاب مفصل و تورم مفاصل که باعث ایجاد فشار بر بافت های نرم بدن می شود از علل بروز این مشکل هستند.
وی افزود: فشار ناشی از بیماری هایی مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، اختلالات تیروئیدی و یا واکنش های غیرطبیعی به داروها نیز موجب بروز تاندونیت می شوند.
تاندونیت پس از فعالیت های ورزشی شایع است
این فوق تخصص زانو خاطرنشان کرد: تاندونیت در افرادی که فقط آخر هفته ها به ورزش و فعالیت بدنی می پردازند بسیار شایع است. فعالیت بدنی بیش از حد معمول به ویژه زمانی که ماهیچه ها آمادگی کافی ندارند و مدتهاست که در حالت کم تحرکی قرار داشته اند، موجب افزایش خطر ابتلا به تاندونیت می شود.
وریانی گفت: هر فردی ممکن است به تاندونیت مبتلا شود اما این وضعیت بیشتر در افراد ۴۰ سال و بالاتر رخ می دهد. با بالا رفتن سن تحمل تاندو ن ها نسبت به استرس و فشار کم می شود، خاصیت کشسانی تاندون ها نیز کمتر شده و در نتیجه راحت تر دچار کشیدگی یا پارگی می شوند.
وی بیان کرد: تاندونیت در هر قسمتی از بدن و در واقع در هر جایی که تاندون رابط بین استخوان و ماهیچه است می تواند اتفاق بیفتد ولی بروز این عارضه عمدتا در قاعده انگشت شست، آرنج، شانه، مفصل ران، زانو و تاندون آشیل (ساق پا) ایجاد می شود.
وریانی تصریح کرد: برای پیشگیری از ابتلا به این عارضه باید در ابتدا هر فعالیتی با سرعت کم انجام شود و به تدریج شدت آن افزایش یابد. در انجام کارها از نیروی محدود استفاده شده و تلاش شود حتی الامکان از انجام کارهای تکرار شونده خودداری شده یا در حد معمول تکرار شود.
وی گفت: اگر در اثر انجام کاری درد غیرطبیعی بروز کند باید بلافاصله کار متوقف شود و انجام کار به زمانی دیگر موکول شود. در صورتی که درد عود کرد باید انجام آن تا چند روز بعد به تعویق افتد.
وریانی در خصوص راهکارهای اولیه درمان تاندونیت پیش از مراجعه به پزشک گفت: اجتناب از فعالیت هایی که مشکل را تشدید می کند، استراحت دادن به قسمت آسیب دیده، یخ گذاشتن در ناحیه آسیب دیده در بروز حادثه و مصرف قرص و یا ژل های ضدالتهابی موجب کاهش درد می شود.
وی در پایان گفت: اگر در مبتلایان به عارضه تاندونیت پس از گذشت یک هفته درد و ناراحتی، تخفیف پیدا نکرد، باید حتما به پزشک مراجعه شود.
