گزارش تصویری از تشییع دو شهید گمنام درمعمولان، همراه با سفرنامه مختصر.
قرار شده بود در ویسیان بیست دقیقه ای توقف کنیم تا مردمی که از قبل با سرپرست اکیپ(حاج ناصر فرید، مدیر کل بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس استان لرستان) هماهنگ کرده بودند، این دو شهید گمنام را زیارت کنند، البته چون دیر هماهنگ کرده بودند و وقت برنامه ریزی برای مراسم بهتری نبود، توقفمان کوتاه بود و شهدا را در همان آمبولانس حلال احمر زیارت کردند.
به روستای چم حیدر رسیدیم، مسئولین معمولان همه در ابتدای این آبادی کوچک جمع شده بودند، نیروی انتظامی، سپاه، بسیج، امام جمعه معمولان و . . . طبق هماهنگی ها گفته بودند که چند دقیقه ای صبر کنیم تا دیگر افراد هم برسند. ستون عظیمی از ماشین هایی که به استقبال این شهدا آمده بودند در جاده به چشم می خورد و چقدر این شهر یا بخش شهید دوست هستند (باور کنید من تا آن روز هیچ شناختی از مردم معمولان نداشتم،اما هر چه بود استقبالشان به نسبت شهرشان از شب گذشته که شهدا در خرم آباد بودند بیشتر و گرمتر بود، اصلا همه شان آمده بودند).
شهدا را از آمبولانس به بالای خودرو های از پیش آماده شده برای حمل تابوت های شهدا انتقال دادند و با آرامی وارد شهر معمولان شدند.
با دیدن حضور مردم دل گرم شدم، زن و مرد همه شان آمده بودند، تا چشمشان به تابوت ها می افتاد اشک از چشمانشان جاری می شد.
شهدا را مردم به سپاه معمولان انتقال دادند، دم غروب شده بود و کم کم باید منتظر شنیدن اذان مغرب می شدیم، در حین ورود دسته های عزاداری دم گرفته بودند “ای اهل حرم میر و علمدار نیامد،علمدار نیامد ابوالفضل نیامد” و دسته دیگر جواب می داد “سقای حسین سید و سالار نیامد…..” برای لحظاتی احساس می کردم که عصر تاسوعاست، با تمام وجودشان سینه می زدند و گریه می کردند.
برنامه این بود که نماز خوانده شود و بعد از نماز مغرب و عشاء ساعت ده شب دعای کمیل قرائت شود و فردا صبح هم دعای ندبه و بعد به سمت تپه شهدایی که آماده شده بود برای خاکسپاری شهدای گمنام.
قبل از شروع دعای کمیل، حیات سپاه (حوزه مقاومت) خلوت شده بود، اهالی رفته بودند تا ساعت ده بتوانند بیایدند برای خواندن دعای کمیل، و در همین فاصله پاسدار ها و سرباز ها فرصتی برایشان پیش آمده بود تا بتوانند با شهدا خلوت کنند.
دعای کمیل شروع شد،حیات هم پر شده بود،از اینکه بین آدم هایی بی ریا بودم و با این صمیمیت دعا می خواندند خیلی خوشحال بودم و فراز های دعای کمیل خیلی زیباتر از قبل برایم شده بود.
شب را در سپاه معمولان و کنار شهدا تا روز رساندیم، راستی کنار شهدا خوابیدن حس خوبی دارد.
صبح بعد از دعای ندبه که توسط مداحان معمولان خوانده شد، مراسم نماز شهدا و سان نظامی توسط نیروی انتظامی و سپاه برگزار شد. پیکر شهدا روی خودرو ها قرار گرفت و با حضور مردم تا تپه شهدا با نوحه خوانی تشییع شدند.
هر چه از مهمان نوازی و شهید نوازی معمولان بگویم کم است.
عکس: امیر امیدنژاد
منبع: دیدبان لر
