تراژدی غم انگیز زندگی بیماران دیالیزی؛

بیماران دیالیزی گروهی ار بیماران سخت درمان هستند که حکایت زندگی آنان یک تراژدی غم انگیز است که غم این تراژدی دردناک را بجز خداوند و مبتلایان به این بیماری و کسانی که از نزدیک مرتبط با آنها هستند؛ هیچ کس دیگری درک نخواهد کرد

 به گزارش لرستان خبر، سال ۹۳ ازطرف  شبکه بهداشت شهرستان دلفان منتشر شده است، ۷۶ بیمار دیالیزی  در منطقه  دلفان ( فارغ از کاهش یا افزایش این آمار) وجود دارد که باید به صورت مداوم  سه روز در هفته  خونشان توسط دستگاههای دیالیز تصفیه شود و در واقع ادامه ی حیات این بیماران وابسته به این دستگاهها می باشد.

 

 

هرچند گفته می شود دستگاههای دیالیز بیمارستان این شهرستان که تعداد ۵ دستگاه می باشد معیوب و قدیمی می باشند؛ اما به جهت اینکه تا کنون فقط توانسته اند مرگ این تعداد بیمار را به تأخیر بیاندازند، جای شکر و سپاسگزاری دارد. ولی  لازم است مسئولین امر نسبت به افزایش و جایگزینی این دستگاه های معیوب اقدام جدی نمایند.

 

 

اگرچه هزینه دیالیز این بیماران رایگان است، اما سایر هزینه های جنبی دیگری مانند تهیه ی دارو، تهیه ی رژیم غذایی خاص، پرستاری از آنان و هزینه ی ایاب و ذهاب به مراکز درمانی، رنج آنان را دو چندان نموده است. گاهی بعضی از بیماران  مجبورند به استانهای دیگر مراجعه کنند که همین امر هزینه ی سنگینی را  برای آنان در پی خواهد داشت،  این در حالی است که وضعیت اقتصادی بیشتر آنها  آنچنان نامطلوب و دشوار است که  زندگیشان را به کابوسی وحشتناک تبدیل نموده است.

 

 

هرچند انجمنی با نام انجمن حمایت از بیماران کلیوی نیز در این شهرستان تشکیل شده است، اما سطح کمک های مردمی و خیرین به این انجمن که بیشتر از طریق صندوق های تعبیه شده در سطح شهر تأمین می گردد؛ آنقدر ناچیز است که اگر آن را به یک نفر بدهند او را قانع نخواهد ساخت. باید گفت که مشکلات این قشر خاص از بیماران جز با نگاه مهربانانه تر مسئولین مرتفع نخواهد شد، در حالی که وضعیت اقتصادی بسیاری از خانواده های تحت حمایت نهاد های حمایتی مانند کمیته ی امداد و بهزیستی نسبت به این قشر ممکن است وضعیت مطلوب تری داشته باشند، اما تا کنون هیچ مسئول یا نهاد دیگری به فکر مدد رسانی به وضع ناگوار زندگی این بیماران نبوده است.

 

 

بعضی از این بیماران که سرپرست خانواده و نان آور خانه هستند، دیگر نانی بوسیله دستان آنان بر سر سفره ی دیده نمی شود و باید دیدگانشان را بر لطف و کرم خدای و کمک های موردی افراد خیّر بدوزند. لذا همّت  مسئولین را می طلبد که  هرچند بارهای گران تری بر دوش دارند، اما هول و هراس این بارهای برزمین مانده را تحمل کنند و اندکی از حلاوت و شیرینی زندگی  تلخ شده ی این عزیزان را از طریق قانون گذاری درجهت حمایت مالی و بهبود وضع معیشت آنان، باز گردانند.

 

 

این امر می تواند در قالب طرحی  که ضمیمه طرح نظام جامع بیمه سلامت گردد به آسانی میسر شود که هم محل تأمین بودجه برای دولت محترم با دشواری موجه نخواهد شد و هم اندکی از درد جانکاه زندگی پرمشقت این بیماران با حداقل کمک مالی کاسته خواهد شد،  که رمز توفیق خدمتگزاران در خدمت رسانی  به  طبقه ی محروم  و رنج کشیده ی جامعه می باشد.

 


منبع: سلام دلفان
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات