لرستان خبر گزارش می دهد
خواستهها و آرزوهای دو خواهر معلول بروجردی/ زهره و راضیه از تنها تجربه رفتن به پارک می‌گویند
من و زهره دندانهایمان خراب است و بیشتر مواقع درد می‌کنند، بنابراین مسئولان به ما کمک کنند و هزینه کشیدن دندان هایمان را تهیه کنند تا دیگر شبانه روز درد نکشیم.
به گزارش لرستان خبر، فعالیت و حضور تأثیرگذار قشر معلول در عرصه‌ها و صحنه‌های مختلف جامعه همچون حوزه‌های ورزشی، علمی، فرهنگی، مذهبی و ... گواهی بر این حقیقت است که معلولیت نمی‌تواند موجب محدودیت شود.
همت دو خواهر معلول بروجردی در راه سوادآموزی نمونه بازر دیگری است که به عینه ثابت میکند، معلولیت و ناتوانی جسمی نمی تواند مانعی بر سر راه عزم و اراده آهنین این قشر باشد.
به عبارت دیگر این افراد با نمایش توانمندیهای خود می‌خواهند به جامعه ثابت کنند، چیزی کمتر از افراد سالم و بدون معلولیت ندارند.
تلاش نستوه و خستگی ناپذیر زهره و راضیه گودرزی دو خواهر معلول سوادآموز بروجردی صحنه‌های بسیار زیبا و دلنشینی را از دمیدن قدرت لایزال الهی در پیکره نیمه جان آنها به نمایش می‌گذارد و آنان چه زیبا از این هدیه الهی در راه سودآموزی استفاده می‌کنند.
زهره و راضیه گودرزی همچنین با درک شرایط خانواده و پائین آوردن سطح توقع خود میکوشند، در حد توان بار مالی به دوش پدر و مادر خود تحمیل نکنند.
این دو خواهر معلول سوادآموز بروجردی کم توقع تهیه ویلچر و تأمین هزینه درمانی دندانهایشان را دو خواسته خود از مسئولان میدانند.
انتظار میرود مسئولان دستگاههای ذی‌ربط با احترام به نیازهای حداقلی این دو خواهر کم توقع در حل مشکلات آنان بکوشند، تا به این واسطه زهره و راضیه دیگر در سایه نبود ویلچر از بیرون رفتن محروم نمانند.
راضیه گودرزی آرزو دارد پزشک شود
در ادامه یکی از دو خواهر معلول بروجردی برای دقایقی به گفت و گو با خبرنگار فارس نشست و از آرزوهایش گفت.
راضیه گودرزی گفت: دوست دارم درس خواندن را ادامه دهم، تا با ورود به دانشگاه به آرزویم دست یابم و پزشک شوم.
وی به پاس شاگردی و به سختی کلمات را در کنار هم ردیف کرد تا از مهربانی‌ها و آموزش‌های همراه با صبر و حوصله معلم خود قدردانی کرده باشد.
خاطره دلنشین اولین رفتن به پارک
این سوادآموز معلول بروجردی از تنها خاطره بیرون رفتنش گفت و افزود: تنها یک بار پدر یکی از دوستانم ما را با ماشین به یکی از پارکهای شهر برد و هنوز هم با دیدن عکس های آن دلم می خواهد دوباره به پارک رفته و بازی کنم.
گودرزی در ادامه اما به یاد روزهای فصل تعطیل تابستان افتاد که نه ماشینی بود تا آنها را بیرون ببرد و نه حتی ویلچری تا مادر و مربی او و خواهرش را به نزدیک‌ترین پارک برنند.
وی اظهار کرد: ماندن من و خواهرم در خانه حوصله هر دو مان را سر برده است، بنابراین دوست دارم در آینده ماشینی بخرم تا دیگر مجبور نباشیم هر روز فضای کوچک اتاق و خانه را تحمل کنیم.
معلول بروجردی خوشبختی خانواده‌اش را آرزو میکند
این سوادآموز معلول بروجردی با وجود همه مشکلات به خانواده خود عشق ورزیده و با بیانی ساده و کوتاه گفت: من خانوادهام را خیلی دست دارم.
گودرزی برای خانواده‌اش هم آرزو کرد و افزود: آرزو دارم خانوادهام سالم و خوشبخت باشند و من بتونم به آنها کمک کنم.
وی سپس یکی از مهمترین خواستههایش از مسئولان را حمایت از معلولان مشابه شرایط خود برشمرد و ادامه داد: مسئولان کمک کنند تا افراد معلول بتوانند به تحصیل پرداخته و سوادآموزی کنند.
تهیه ویلچر و تأمین هزینه پزشکی تنها خواسته راضیه از مسئولان
این سوادآموز معلول بروجردی وقتی به خواستههای خود و خواهرش از مسئولان رسید، گفت: اگر می‌شود دو ویلچر برای من و زهره تهیه کنند تا حسرت بیرون رفتن در دلمان نماند.
گودرزی همچنین به دندان دردهای خود و خواهرش اشاره و اضافه کرد: من و زهره دندانهایمان خراب است و بیشتر مواقع درد می‌کنند، بنابراین مسئولان به ما کمک کنند و هزینه کشیدن دندان هایمان را تهیه کنند تا دیگر شبانه روز درد نکشیم.
دشواری نگهداری از دو فرزند معلول
مادر دو خواهر معلول سوادآموز بروجردی گفت: انجام آزمایشهای مختلف ژنتیکی حکایت از بیماری ناشناخته دو فرزندم دارد.
زهرا گودرزی با اشاره به دشواریهای نگهداری از دو فرزند معلولش، اظهار کرد: جابجایی، نظافت، استحمام و دیگر کارهای روزمره آنها بسیار سخت است، اما با پذیرش شرایط با این مشکلات کنار آمده و آنها را پذیرفتهام.
وی خاطرنشان کرد: اگرچه با وجود دو فرزند معلول از حضور در همه جا محروم ماندهایم و به نوعی ارتباط ما با بیرون قطع است، اما سختی تحمل و گذراندن روزهای تابستان چیز دیگری است.
تابستان بدترین روزهای زندگی خانواده ما است
مادر دو خواهر معلول سوادآموز بروجردی ادامه داد: تعطیلات تابستان آن هم بدون ویلچری که بتوان زهره و راضیه را به خیابان و یا پارک برد، برای خانواده ما بسیار طاقت فرسا و دردناک است.
گودرزی با اشاره به پوسیدگی دندانهای زهره و راضیه و دندان دردهای مداوم آنها، تاکید کرد: مشکلات مالی و هزینههای بالای خدمات دندانپزشکی ما را در ترمیم دندانهای آنها ناتوان کرده است.
وی تصریح کرد: در صورتی که زهره و راضیه مبلغ مستمری از اداره بهزیستی دریافت میکردند، امکان استخدام پرستار برای کمک در انجام کارهای روزمره آنها برایم وجود داشت.
مادر دو خواهر معلول سوادآموز بروجردی اظهار کرد: با وجود بیبهره ماندن آنان از دریافت مستمری و مشکلات مالی و ناتوانی خانواده در استخدام پرستار با تحمل سختی‌های زیاد خودم بچه‌ها را تر و خشک می‌کنم.
مربی دو خواهر معلول جسمی حرکتی بروجردی گفت: قریب به 9 سال سابقه خدمت در نهضت سوادآموزی را دارم که از این مدت حدود سه سال را به سوادآموزی این دو خواهر معلول اما مستعد گذرانده‌ام.
زهرا دالوند اظهار کرد: در ابتدای معرفی برای آموزش این دو خواهر نگران یادگیری آنها بودم اما زهره و راضیه خیلی زود سطح یادگیری بالای خود را به من نشان دادند.
وی عنوان کرد: تجربه حضور و به عبارتی زندگی سه ساله در کنار زهره و راضیه دیدگاهم درباره معلولیت و سطح توانایی اینگونه افراد را کاملا تغییر داده است.
راضیه و زهره می‌خواهند داستان زندگی خود را چاپ برسانند
این مربی نهضت سوادآموزی خاطرنشان کرد: علاقمندی بالا، سطح یادگیری و درک خوب و توجه به وضعیت معیشتی خانواده و درک آن از ویژگی‌های زهره و راضیه گودرزی است.
دالوند با اشاره به اینکه این دو خواهر معلول داستان زندگی خود را نوشته‌اند و تصمیم به چاپ آن دارند، اضافه کرد: توانایی آنها در انشاء نویسی و نقاشی نیز در جای خود تحسین برانگیز است.
وی یادآور شد: معمولا ساعات و روزهای آموزش را بین این خواهر تقسیم می‌کنم، اما علاقه و شور وافر آنان به سوادآموزی موجب می‌شود، تسلیم پشتکار این دو برای یادگیری شوم.
معلولیت مانع آموزش نشد
این مربی نهضت سوادآموزی اظهار کرد: شور و علاقه وصف ناپذیر زهره و راضیه به سوادآموزی باعث می‌شود تا بیش از ساعات مقرر درسی در کنار آنها بمانم، از سویی خود نیز به حضور در کنار این دو خواهر علاقمند شدهام.
دالوند تصریح کرد: فعالیت سه ساله حضور در کنار دو خواهر معلول سوادآموز این باور را در وجودم تقویت کرده است که معلولیت به هیچ وجه مانعی برای آموزش و یادگیری آنها نشده است.
وی به صبوری زهره و راضیه گودرزی اشاره و تاکید کرد: گاهی موقع نوشتن دستانشان خسته می‌شود، اما باز هم برای ادامه دادن علاقه و توان دارند.
زهره و راضیه بدون ویلچر از دیدن پارک محروم ماندند
این مربی نهضت سوادآموزی ادامه داد: زهره و راضیه در مسابقه مقاله نویسی و داستان نویسی نهضت هم شرکت کردهاند و قرار است جوایزی به آنها داده شود.
دالوند در ادامه به گوشههایی از مشکلات این دو خواهر معلول سوادآموز اشاره و اظهار کرد: زهره و راضیه با وجود نداشتن ویلچر حتی از رفتن به پارک هم محروم شده اند و حضور مداوم آنها در خانه در روحیه و شادابی آنان تأثیر گذاشته است.
وی به ضرورت توجه بیش از پیش مسئولان به این دو خواهر سوادآموز اشاره و عنوان کرد: بی شک تقویت ابعاد حمایتی از آنان نقش بسیار سازنده و اثربخشی در تقویت روحیه زهره و راضیه دارد و میتواند عاملی مهم در رشد و پیشرفت تحصیلی آنان باشد.
این مربی نهضت سوادآموزی تهیه ویلچر و استفاده از آن برای بیرون بردن زهره و راضیه را یکی از خواستههای اصلی آنان دانست و افزود: حمایت از این دو معلول حتی اگر کوچک و به ظاهر کم اهمیت باشد، نقش بسیار موثری در تشویق و دلگرمی آنها دارد.
تحصیل دو خواهر معلول در پایه‌های ششم و اول سوادآموزی
مدیر اداره آموزش و پرورش بروجرد گفت: پس از معرفی زهره و راضیه گودرزی به این اداره از سوی اداره بهزیستی یک آموزگار برای آموزش آنان در منزل معرفی و مشغول به کار شد.
جمشید ابوالفتحی اظهار کرد: هم اکنون زهره گودرزی در پایه ششم مشغول به تحصیل است و خواهر وی راضیه گودرزی دوره سوادآموزی را آغاز کرده است.
وی تاکید کرد: گزارش معلم این دو خواهر حکایت از هوش و استعداد بالای آنان در فراگیری علم و باسواد شدن دارد.
مدیر اداره آموزش و پرورش بروجرد به طرح سوادآموزی وزارت آموزش و پرورش برای افراد ناتوان اشاره و خاطرنشان کرد: در این طرح مربیان با حضور در منزل افراد ناتوان که امکان حضور در کلاس درس را ندارند، آموزش و باسواد کردن آنان را بر عهده میگیرند.
ابوالفتحی ادامه داد: در این راستا چهار مربی در شهرستان بروجرد برای افراد ناتوان از حضور در کلاسهای درس سوادآموزی را با مراجعه به منازل این افراد در دستور کار خود دارند.
بیش از 98 درصد شهروندان بروجردی باسواد هستند
وی اظهار کرد: وجود 5800 بیسواد در شهرستان بروجرد آمار قابل توجهی است که حکایت از کاهش چشمگیر آمار سوادآموزی دارد.
مدیر آموزش و پرورش بروجرد تاکید کرد: این در حالی است که پیش از پیروزی انقلاب اسلامی کمتر از 50 درصد جمعیت این شهرستان باسواد بودهاند.
ابوالفتحی رشد سوادآموزی در شهرستان بروجرد را همچون دیگر نقاط کشور در سایه پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی بارز و حداکثری خواند و گفت: به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هم اکنون بیش از 98 درصد مردم بروجرد باسواد هستند.
وی عنوان کرد: با معرفی معلولان آموزشپذیر به اداره آموزش و پرورش از سوی اداره بهزیستی این شهرستان در خصوص سوادآموزی این افراد اقدام می‌شود.
در ادامه رئیس اداره بهزیستی بروجرد گفت: زهره و راضیه گودرزی تحت پوشش حمایتی این نهاد قرار دارند و ماهیانه به ازای هر نفر از آنها 300 هزار تومان به مرکز جسمی حرکتی افق پرداخت می‌شود.
کرم رضا پیردایه اظهار کرد: این دو خواهر معلول در کنار 31 معلول جسمی-حرکتی دیگر در مرکز افق نگهداری میشوند.منبع: فارس
-----------------
