روانشناسی که خود روانی بود

براساس گزارش فاکس نیوز، عصب شناسی به نام جیمز فالون در کتابش با عنوان" روانی درون" داستانی درباره تحقیقاتش در دانشگاه کالیفرنیا آیروین که در سال ۲۰۰۵ برروی اسکن های مغزی قاتل ها، مبتلایان به شیزوفرنی، افسرده ها و مغزهای عادی انجام شده را عنوان کرده است و نتیجه گیری تکان دهنده این مطالعات را نیز منتشر کرده است.

فالون به صورت ویژه روی بخش هایی از اسکن های مغزی متمرکز بود که با اخلاقیات، همدلی و خود دار بودن در ارتباط بودند. وی معتقد است این مناطق از مغز افراد روانی از فعالیت کمی برخوردارند. وی در کنار این تحقیقات برروی آلزایمر نیز تحقیق کرده و طی این تحقیقات برروی اسکن های مغزی خود و اعضای خانواده اش نیز بررسی هایی انجام داده است. وی در میان اسکن های مغزی اسکنی مشاهده کرد که در وضعیت مشابه با اسکن های مغزی بیماران روانی قرار داشت.

فالون در نهایت شگفتی دریافت که این اسکن به خود وی تعلق دارد. وی برای اطمینان از صحت تصویر دستگاه اسکن مغزی لابراتوار خود را دوباره کنترل کرد اما نتوانست هیچ نقصی در آن بیابد. از این رو فالون ابتدا به این نکته اندیشید که نظریه اش درباره غیرفعال بودن بخشهایی از مغز در افراد روانی نقص دارد، اما در نهایت قطعات این پازل کم کم در کنار یکدیگر قرار گرفتند.

وی با هفت قاتل از جمله لیزی بوردن که در سال ۱۸۹۲ متهم به قتل پدر و مادرخوانده اش شده بود اما در نهایت از این اتهام تبرئه شد، در ارتباط بوده است. همچنین جد پدری وی بیش از ۳۰۰ سال پیش به دلیل قتل یک زن در آمریکا به دار آویخته شده است. فالون فردی به شدت رقابتی است به اندازه ای که حتی به نوه هایش نیز اجازه نمی دهد در یک بازی برنده شوند اما باوجود اینکه وی خود را فردی پرخاشگر می داند، معتقد است پرخاشگری اش در راستای شکست دادن افراد به کار گرفته می شوند نه زدن آنها.

وی که تا پیش از این به سلطه ساختار ژنتیکی انسان ها بر روند زندگی شان باور داشت، اکنون دیدگاه خود را تغییر داده است. فالون اکنون در تلاش است رفتارهای خود را اصلاح کند و همدلی و محبت بیشتری به اطرافیان خود نشان دهد، تا بتواند با این شیوه بخش های ازکار افتاده مغزش را دوباره فعال کرده و از میان لیست روانی ها خارج شود.