کم آبی پوست علل و راه های رفع آن
یک پوست سالم همانند پوست یک کودک نرم؛لطیف و دارای قوام مناسب است این در حالیست که یک پوست کم آب بی روح، خسته، دارای دانسیته و قوام کمتری است.
به گزارش افکارنیوز ، کم آبی یکی از مشکلات شایع پوست است. کم آبی از دست رفتن آب از بدن را بیان می کند. این مشکل به عدم توان پوست در بازگرداندن رطوبت محدود از دست رفته خود به اپی درمیس بر می گردد. میزان آب و رطوبت منتقل شده از داخل پوست (آنچه که در داخل پوست ذخیره می شود) به لایه های خارجی پوست (اپی درمال) وابسطه به میزان رطوب داخلی پوست است. از دست رفت آب از طریق پوست (ترانس درمال) نیز به معنای حرکت و انتقال آب از طریق اپی درم است. اغلب مردم کم آبی را با خشکی پوست اشتباه می گیرند. خشکی درحقیقت کمبود چربی بر روی پوست است و کم آبی کمبود رطوبت در آن است. یک
پوست سالم همانند پوست یک کودک نرم؛لطیف و دارای قوام مناسب است این در حالیست که یک پوست کم آب بی روح، خسته، دارای دانسیته و قوام کمتری است.
اما چه اتفاقی می افتد:
همزمان با افزایش سن ما سلولهای ما با سلولهایی که حاوی آب کمتری هستند جایگزین می گردند و این امر در چهره و ظاهر ما نیز تاثیر می گذارد. ۸۰ درصد وزن یک کودک تازه متولد شده را آب تشکیل می دهد و این در حالیست که آب تنها ۵۰ درصد وزن یک فرد مسن دارای چین چروک را شامل می گردد. مایع میان بافتی از طریق خون به تمامی بافتهای بدن می رسد. این مایع با نفوذ از طریق مویرگها و گردش در درون سلولها مواد مغذی و آب را که برای عملکرد مناسب یک سلول حیاتی است حمل می نماید. سپس مواد زائد و سمی را جمع آوری نموده و از طریق سیستمهای دفعی دفع می نمایند. اگر چنین فرایندی رخ ندهد سلولها عملکرد خود را از دست داده و میمیرند.
علل بروز کم آبی پوست:
از منظر داخلی این امر ناشی از کاهش میزان چربی آزاد دریافتی در برنامه تغذیه ای و تعدادی دیگر از فاکتورهای فیزیکی ؛شیمیایی و محیطی است
اما عوامل خارجی عبارتند ار:
۱- پاکسازی پوست:
هر پاک کننده ای که پوست را کاملا تمیز نموده و صدای خش خش ناشی از تماس پوست دست با محل شسته شده را ایجاد نماید موجب کم آبی پوست می گردد. صابون نیز می تواند موجب بروز آسیب گردد زیرا حاوی مواد قلیایی بوده و سبب آسیب به لایه محافظ روکش مانند آبی - چربی وسبب برداشت آن از روی سطح اپی درم گردیده و موجب درمعرض خطر قرار گرفتن لایه شاخی پوست می شود. کاهش سطح محافظت لایه شاخی موجی کاهش رطوب آن خواهد شد. دیگرعوامل پاک کننده قلیایی همانند فوم های پاک کننده و محلول های الکلی که برای مراقبت یا درمان پوست های چرب و اکنه ای بکار می روند نیز می توانند مشکل زا باشند.
۲- آسیب پوست:
آسیب پوست می تواند ناشی از بکار گیری عوامل درمانی آکنه همانند هیدروژن پراکساید، رتینوئیک اسید؛ بنزوئیل پراکساید؛هگزاکلروکرفن… باشد این مواد سبب تغییر در پروسه کراتینیزاسیون پوست شده و در نتیجه موجب کاهش توان سولهای لایه شاخی در اتصال به یکدیگرمی گردند. پروسه ای مشابه نیزاز تابش مداوم نور آفتاب رخ می دهد و در نهایت بافت پوست که متاثرازاین فرایندهاست در حفظ رطوبت خود دچار مشکل شده و عملکرد خود را ازدست می دهد. دراین زمان است که چنین پوستهایی نیازمند کمک و محافظت اضافی در سطح لایه شاخی ؛ اولین سطح ارتباطی با خارج می باشد.
۳- عدم توجه کافی:
عدم توجه کافی شامل طیف وسیعی از اقداماتی است که باید صورت بگیرد ولی انجام نمی شود ؛ اقداماتی نظیر نوشیدن مقادیر کافی و لازم آب و مایعات؛ استفاده منظم و معمول کرم به عنوان محافظت از پوست واقداماتی که نظیر این که به عملکرد طبیعی پوست آسیب می رسانند. استعمال دخانیات برای مثال به طور مستقیم با ایجاد چروک از طریق تاثیر منفی بر خونرسانی مویرگی و کاهش جریان خون در این شبکه انتقالی و به طبع آن کاهش میزان رطوبت و عوامل تغذیه ای سلولی در این رابطه تاثیر گذار است.
۴- مصرف داروها و بیماری:
بیماری هایی خاص ممکن است سبب کم آبی داخلی شده و در نتیجه موجب کم آبی پوست گردد. داروهای مدر و بسیاری از فراورده های ضد سرماخوردگی و انفولانزا که موجب خشکی مخاط می گردند در سطح پوست نیز عوارض ناخواسته خشکی را ایجاد می نمایند. مصرف کورتن یا همان کورتیزون ها نیز سبب کم آبی می گردد و ممکن است سبب اثرات دائمی در زمان اثرشان در لایه های پوستی گردند
۵- بکارگیری مرطوب کننده نامناسب:
بکار گیری مرطوب کننده های نامناسب و یا با قوام شیری که به محض مصرف بر روی پوست محو می شوند و هیچگونه تاثیر بلند مدتی بر روی پوست نمی گذارند نیز می توانند مشگل زا باشند. در این نوع از مرطوب کننده ها آب فرمولاسیون به سرعت تبخیر شده و و فقط احساس رطوبت را بر روی پوست باقی می گذارند و لایه شاخی هرگز به خوبی رطوبت لازم را دریافت نمی نماید. بکارگیری این نوع از محصولات می توانند خود موجب خشکی و از دست رفت رطوبت شوند.
۶- استفاده از اسکراب:
استفاده مرتب از مواد ساینده و اسکراب می تواند موجب از بین بردن اتصال بین سلولی در انواع خاصی از پوست گردد و در نتیجه توان بازگشت رطوبت به پوست کاهش یافته و به علاوه سیستم مویرگی نیز تحت تاثیر قرار بگیرد.
۷- مواد قابض:
هر گونه تونیک و یا دستمال مرطوب حاوی الکل می تواند موجب برداشت سبوم از روی پوست گردد و همانند یک پاک کندده قوی عمل نماید. از بکار گیری تونر ها در پوست خشک تا حد امکان خود داری نموده و بهتر است این مواد را بر روی پوست چرب و خیلی چرب بکار برد ؛ در ضمن بهتر است در زمان مصرف این فراروده ها پوست خشک باشد.
۸- تهویه هوا:
دستگاه های تهویه هوا به علت ایجاد جریانی سیار از هوا می توانند سبب تبخیر آب پوست گردند، این عمل بخصوص در زمان خشکی فضای اتاق تشدید می گردد در نتیجه بهتر است در زمان قرار گرفتن در چنین شرایطی به مدت زمان طولانی از محافظ های لازم برای پوست بدن استفاده نمود. البه شایان ذکر است محافظت های مشابهی نیز در زمان قرار گرفتن در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد نیز لازم است.
۹- دوش آبگرم:
شدت و داغی آب در زمان دوش گرفتن می تواند سبوم را از روی پوست بردارد و سبب از دست رفت آب و آسیب شبکه مویرگی پوست گردد. معمولا بهتر است صورت خود را جدا گانه و با آب ولرم شستشو دهید. البه بکار گیری آب ولرم برای کل بدن نیز توصیه می گردد.
۱۰- رژیم غذایی:
مصرف بیش از اندازه نمک طعام در رژیم غذایی نیز می تواند موجب از دست رفت آب گردد. این ماده موجب انتقال آب از داخل سلول به جریان آب میان بافتی و در نتیجه موجب کم آبی سلولی گردد. قهوه نیز میتواند موجب بروز کم آبی گردد.
راه های افزایش رطوبت پوست:
دریافت آب خوراکی اضافی:
میزان آب خوراکی به حد دو لیتر در روز افزایش دهید. بهترین راه تشخیص برای کافی بودن آب دریافتی تغییر رنگ ادرار از رنگ زرد به بی رنگ است. افزایش آب مصرفی خوراکی موجب طراوت و سر زندگی سلولها و پوست صورت و بدنتان می گردد.
محافظت در برابر تابش اشعه آفتاب:
تابش نور آفتاب و اشعه های مضر موجود در آن سبب خشکی پوست و کاهش سطح چربی در پوست می گردند و با محافظت در برابر آن به نحو مقتضی میتوان از ازدست رفت آب و بروز خشکی نیز جلوگیی نمود. بهتر است با توجه به منطقه جغرافیایی زندگی خود و پوستتان اقدام به انتخاب ضد آفتاب مناسب نمائید.
اصلاح تغذیه:
بدن در طول روز به حداقل هایی تاز مواد غذایی شامل کربو هیدرات، چربی ؛ پروتئین ؛ ویتامین و املاح برای ادامه صحیح حیات سلول های خود دارد. در صورتیکه دریافت این مواد غذایی به اندازه کافی صورت نپذیرد مشکلات فراوانی از جمله خشکی و از دست رفت آب پوست نیز ممکن است رخ دهد. لذا دریافت مقادیری از چربی، پروتئین و کربوهیدرات در طول روز به همراه املاح و ویتامین ضروری است.
استفاده از کرم یا دیگر محصولات مرطوب کننده:
کرم های محافظت کننده پوست بخصوص آنهائیکه دارای مقادیر کافی و مناسبی از چربی هستند و موجب تامین چربی از دست رفته سطح پوست می گردند لازم است. بهتر است از کرم هایی استفاده نمائیم که دارای ساختاری مناسب و سازگار با پوست باشند. صرف وجود یک ماده چرب در کرم یا لوسیون دلیلی بر برطرف نمودن مشکل پوست نیست و در صورت وجود روغن های نا مناسب این محصولات می توانند ود موجب بروز آسیب درپوست همانند ایجاد جوش و خارش گردند.
اما چه اتفاقی می افتد:
همزمان با افزایش سن ما سلولهای ما با سلولهایی که حاوی آب کمتری هستند جایگزین می گردند و این امر در چهره و ظاهر ما نیز تاثیر می گذارد. ۸۰ درصد وزن یک کودک تازه متولد شده را آب تشکیل می دهد و این در حالیست که آب تنها ۵۰ درصد وزن یک فرد مسن دارای چین چروک را شامل می گردد. مایع میان بافتی از طریق خون به تمامی بافتهای بدن می رسد. این مایع با نفوذ از طریق مویرگها و گردش در درون سلولها مواد مغذی و آب را که برای عملکرد مناسب یک سلول حیاتی است حمل می نماید. سپس مواد زائد و سمی را جمع آوری نموده و از طریق سیستمهای دفعی دفع می نمایند. اگر چنین فرایندی رخ ندهد سلولها عملکرد خود را از دست داده و میمیرند.
علل بروز کم آبی پوست:
از منظر داخلی این امر ناشی از کاهش میزان چربی آزاد دریافتی در برنامه تغذیه ای و تعدادی دیگر از فاکتورهای فیزیکی ؛شیمیایی و محیطی است
اما عوامل خارجی عبارتند ار:
۱- پاکسازی پوست:
هر پاک کننده ای که پوست را کاملا تمیز نموده و صدای خش خش ناشی از تماس پوست دست با محل شسته شده را ایجاد نماید موجب کم آبی پوست می گردد. صابون نیز می تواند موجب بروز آسیب گردد زیرا حاوی مواد قلیایی بوده و سبب آسیب به لایه محافظ روکش مانند آبی - چربی وسبب برداشت آن از روی سطح اپی درم گردیده و موجب درمعرض خطر قرار گرفتن لایه شاخی پوست می شود. کاهش سطح محافظت لایه شاخی موجی کاهش رطوب آن خواهد شد. دیگرعوامل پاک کننده قلیایی همانند فوم های پاک کننده و محلول های الکلی که برای مراقبت یا درمان پوست های چرب و اکنه ای بکار می روند نیز می توانند مشکل زا باشند.
۲- آسیب پوست:
آسیب پوست می تواند ناشی از بکار گیری عوامل درمانی آکنه همانند هیدروژن پراکساید، رتینوئیک اسید؛ بنزوئیل پراکساید؛هگزاکلروکرفن… باشد این مواد سبب تغییر در پروسه کراتینیزاسیون پوست شده و در نتیجه موجب کاهش توان سولهای لایه شاخی در اتصال به یکدیگرمی گردند. پروسه ای مشابه نیزاز تابش مداوم نور آفتاب رخ می دهد و در نهایت بافت پوست که متاثرازاین فرایندهاست در حفظ رطوبت خود دچار مشکل شده و عملکرد خود را ازدست می دهد. دراین زمان است که چنین پوستهایی نیازمند کمک و محافظت اضافی در سطح لایه شاخی ؛ اولین سطح ارتباطی با خارج می باشد.
۳- عدم توجه کافی:
عدم توجه کافی شامل طیف وسیعی از اقداماتی است که باید صورت بگیرد ولی انجام نمی شود ؛ اقداماتی نظیر نوشیدن مقادیر کافی و لازم آب و مایعات؛ استفاده منظم و معمول کرم به عنوان محافظت از پوست واقداماتی که نظیر این که به عملکرد طبیعی پوست آسیب می رسانند. استعمال دخانیات برای مثال به طور مستقیم با ایجاد چروک از طریق تاثیر منفی بر خونرسانی مویرگی و کاهش جریان خون در این شبکه انتقالی و به طبع آن کاهش میزان رطوبت و عوامل تغذیه ای سلولی در این رابطه تاثیر گذار است.
۴- مصرف داروها و بیماری:
بیماری هایی خاص ممکن است سبب کم آبی داخلی شده و در نتیجه موجب کم آبی پوست گردد. داروهای مدر و بسیاری از فراورده های ضد سرماخوردگی و انفولانزا که موجب خشکی مخاط می گردند در سطح پوست نیز عوارض ناخواسته خشکی را ایجاد می نمایند. مصرف کورتن یا همان کورتیزون ها نیز سبب کم آبی می گردد و ممکن است سبب اثرات دائمی در زمان اثرشان در لایه های پوستی گردند
۵- بکارگیری مرطوب کننده نامناسب:
بکار گیری مرطوب کننده های نامناسب و یا با قوام شیری که به محض مصرف بر روی پوست محو می شوند و هیچگونه تاثیر بلند مدتی بر روی پوست نمی گذارند نیز می توانند مشگل زا باشند. در این نوع از مرطوب کننده ها آب فرمولاسیون به سرعت تبخیر شده و و فقط احساس رطوبت را بر روی پوست باقی می گذارند و لایه شاخی هرگز به خوبی رطوبت لازم را دریافت نمی نماید. بکارگیری این نوع از محصولات می توانند خود موجب خشکی و از دست رفت رطوبت شوند.
۶- استفاده از اسکراب:
استفاده مرتب از مواد ساینده و اسکراب می تواند موجب از بین بردن اتصال بین سلولی در انواع خاصی از پوست گردد و در نتیجه توان بازگشت رطوبت به پوست کاهش یافته و به علاوه سیستم مویرگی نیز تحت تاثیر قرار بگیرد.
۷- مواد قابض:
هر گونه تونیک و یا دستمال مرطوب حاوی الکل می تواند موجب برداشت سبوم از روی پوست گردد و همانند یک پاک کندده قوی عمل نماید. از بکار گیری تونر ها در پوست خشک تا حد امکان خود داری نموده و بهتر است این مواد را بر روی پوست چرب و خیلی چرب بکار برد ؛ در ضمن بهتر است در زمان مصرف این فراروده ها پوست خشک باشد.
۸- تهویه هوا:
دستگاه های تهویه هوا به علت ایجاد جریانی سیار از هوا می توانند سبب تبخیر آب پوست گردند، این عمل بخصوص در زمان خشکی فضای اتاق تشدید می گردد در نتیجه بهتر است در زمان قرار گرفتن در چنین شرایطی به مدت زمان طولانی از محافظ های لازم برای پوست بدن استفاده نمود. البه شایان ذکر است محافظت های مشابهی نیز در زمان قرار گرفتن در معرض هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد نیز لازم است.
۹- دوش آبگرم:
شدت و داغی آب در زمان دوش گرفتن می تواند سبوم را از روی پوست بردارد و سبب از دست رفت آب و آسیب شبکه مویرگی پوست گردد. معمولا بهتر است صورت خود را جدا گانه و با آب ولرم شستشو دهید. البه بکار گیری آب ولرم برای کل بدن نیز توصیه می گردد.
۱۰- رژیم غذایی:
مصرف بیش از اندازه نمک طعام در رژیم غذایی نیز می تواند موجب از دست رفت آب گردد. این ماده موجب انتقال آب از داخل سلول به جریان آب میان بافتی و در نتیجه موجب کم آبی سلولی گردد. قهوه نیز میتواند موجب بروز کم آبی گردد.
راه های افزایش رطوبت پوست:
دریافت آب خوراکی اضافی:
میزان آب خوراکی به حد دو لیتر در روز افزایش دهید. بهترین راه تشخیص برای کافی بودن آب دریافتی تغییر رنگ ادرار از رنگ زرد به بی رنگ است. افزایش آب مصرفی خوراکی موجب طراوت و سر زندگی سلولها و پوست صورت و بدنتان می گردد.
محافظت در برابر تابش اشعه آفتاب:
تابش نور آفتاب و اشعه های مضر موجود در آن سبب خشکی پوست و کاهش سطح چربی در پوست می گردند و با محافظت در برابر آن به نحو مقتضی میتوان از ازدست رفت آب و بروز خشکی نیز جلوگیی نمود. بهتر است با توجه به منطقه جغرافیایی زندگی خود و پوستتان اقدام به انتخاب ضد آفتاب مناسب نمائید.
اصلاح تغذیه:
بدن در طول روز به حداقل هایی تاز مواد غذایی شامل کربو هیدرات، چربی ؛ پروتئین ؛ ویتامین و املاح برای ادامه صحیح حیات سلول های خود دارد. در صورتیکه دریافت این مواد غذایی به اندازه کافی صورت نپذیرد مشکلات فراوانی از جمله خشکی و از دست رفت آب پوست نیز ممکن است رخ دهد. لذا دریافت مقادیری از چربی، پروتئین و کربوهیدرات در طول روز به همراه املاح و ویتامین ضروری است.
استفاده از کرم یا دیگر محصولات مرطوب کننده:
کرم های محافظت کننده پوست بخصوص آنهائیکه دارای مقادیر کافی و مناسبی از چربی هستند و موجب تامین چربی از دست رفته سطح پوست می گردند لازم است. بهتر است از کرم هایی استفاده نمائیم که دارای ساختاری مناسب و سازگار با پوست باشند. صرف وجود یک ماده چرب در کرم یا لوسیون دلیلی بر برطرف نمودن مشکل پوست نیست و در صورت وجود روغن های نا مناسب این محصولات می توانند ود موجب بروز آسیب درپوست همانند ایجاد جوش و خارش گردند.
