چرا بوی هوای سرد و گرم متفاوت است؟
یک دانشمند آمریکایی به این پرسش که چرا هوای سرد بویی متفاوت از هوای گرم دارد، پاسخ داده است.
به گزارش افکارنیوز ، پاملا دالتون، دانشمند بوشناس در «مرکز حس های شیمیایی مونل» واقع در فیلادلفیا، معتقد است یکی از علل بوی متفاوت هوای سرد این است که مولکول های بو با افت دما، بسیار کندتر حرکت می کنند.
این بدین معناست که بوهای کمتری در روزهای سرد و در مقایسه با تعداد بوهای هوای مرطوب و گرم، وجود دارند.
درست به همین دلیل است که سوپ داغ بیشتر از سوپ سرد بو دارد و در روزهای گرم، زباله ها قوی ترین بو را در هوا پخش می کنند.
همچنین بینی های انسان در محیط سرد به خوبی عمل نمی کنند.
محققان مرکز مونل با بافت برداری از گیرنده های بویایی موجود در عمق درون بینی دریافتند که طی روزهای سرد، این گیرنده ها خود را اندکی بیشتر در عمق بینی فرو می برند.
دالتون معتقد است این موضوع احتمالا به عنوان واکنشی دفاعی در مقابل هوای خشک و سرد است.
آلن هیرش، عصب شناس و روانکاو در شیکاگو نیز بر این باور است هوای سرد، عصب سه قلوی حساس به محرک را تحریک می کند. این همان عصبی است که به هنگام پوست گرفتن پیاز، موجب سرازیرشدن اشک از چشمها می شود.
زمانی که بوها هر دو عصب سه قلو و عصب بویایی را تحریک می کنند، تجربه بوکردن متفاوت تر می شود.
هیرش همچنین بر این باور است: آنچه که ما انتظار داریم بو کنیم، اثر بزرگی بر بویی که واقعا به مشاممان می رسد، دارد.
هیرش گفت: تصوری که فرد از یک بو دارد، بر دوست داشتن آن و چگونگی درک این بو توسط وی تاثیرگذار است. بنابراین، بیرون رفتن در فصل زمستان و عادت داشتن به بوییدن برف یا بلوط های موجود در آتش، بر تفسیر وی از بوها تاثیر می گذارد.
این بدین معناست که بوهای کمتری در روزهای سرد و در مقایسه با تعداد بوهای هوای مرطوب و گرم، وجود دارند.
درست به همین دلیل است که سوپ داغ بیشتر از سوپ سرد بو دارد و در روزهای گرم، زباله ها قوی ترین بو را در هوا پخش می کنند.
همچنین بینی های انسان در محیط سرد به خوبی عمل نمی کنند.
محققان مرکز مونل با بافت برداری از گیرنده های بویایی موجود در عمق درون بینی دریافتند که طی روزهای سرد، این گیرنده ها خود را اندکی بیشتر در عمق بینی فرو می برند.
دالتون معتقد است این موضوع احتمالا به عنوان واکنشی دفاعی در مقابل هوای خشک و سرد است.
آلن هیرش، عصب شناس و روانکاو در شیکاگو نیز بر این باور است هوای سرد، عصب سه قلوی حساس به محرک را تحریک می کند. این همان عصبی است که به هنگام پوست گرفتن پیاز، موجب سرازیرشدن اشک از چشمها می شود.
زمانی که بوها هر دو عصب سه قلو و عصب بویایی را تحریک می کنند، تجربه بوکردن متفاوت تر می شود.
هیرش همچنین بر این باور است: آنچه که ما انتظار داریم بو کنیم، اثر بزرگی بر بویی که واقعا به مشاممان می رسد، دارد.
هیرش گفت: تصوری که فرد از یک بو دارد، بر دوست داشتن آن و چگونگی درک این بو توسط وی تاثیرگذار است. بنابراین، بیرون رفتن در فصل زمستان و عادت داشتن به بوییدن برف یا بلوط های موجود در آتش، بر تفسیر وی از بوها تاثیر می گذارد.
