سرنوشت گندم و گندم کاران چه می شود؟
هنوز هم گندم کاران بدون دریافت پولی دانه طلایی های خود را به دولتی ها تحویل می دهند، هنوز هم بخشی از مطالبات گندم کاران مانند چایکاران باقی مانده و قسطی پرداخت می شود، هنوز هم مسوولان معتقدند می توان با تصحیح مکانیسم خرید نیاز داخلی را جمع آوری کرد و از واردات بی نیاز شد اما…
درحالی که میزان خرید تضمینی و واردات گندم در پنج ماهه امسال به شش میلیون تن هم نمی رسد و از سوی دیگر داستان پرداخت های قسطی مطالبات چایکاران به گندم کاران سرایت کرده است، سرنوشت این دانه طلایی کم بهای ایران همچنان در هاله ای از ابهام است.
از سال گذشته بازنگری در قیمت خرید تضمینی گندم در دستور کار قرار گرفت و نهایتا پس از بحث و بررسی های طولانی نرخ خرید تضمینی گندم درم و معمولی از کشاورزان به کیلویی ۷۲۰ و ۷۵۰ تومان رسید اما کشاورزان ناراضی بودند؛ این شد که پاداش صد تومانی رییس جمهوری برای تحویل گندم به دولت انگیزه گندم کاران را قدری افزایش داد.
گرچه از همان زمان تا کنون تکلیف پاداش و کرایه حمل مشخص نشد و قیمت ها همان قیمت های قبلی بود اما روزهای پایانی دولت دهم معاون اول رییس جمهوری وقت دستور افزایش ۸۰ تومانی نرخ خرید تضمینی گندم را به وزارت خانه های جهاد کشاورزی، تجارت، معاونت برنامه ریزی و بانک مرکزی ابلاغ کرد تا شاید خاطره خوشی از خود و دولت سابق برای کشاورزان باقی بماند اما گویا این خبر خوش در همان روزهای اول گندم کاران را خوشحال کرد چرا که مراکز خرید دولتی نه نقدینگی برای افزایش نرخ خرید تضمینی داشتند و نه پولی برای پرداخت بهای گندم کشاورزان به همان قیمت های قبلی.
و این شد که خبر می رسید انگار گندم کاران هم به سرنوشت چایکاران دچار شده اند چرا که آن ها محصولشان را به امید دریافت بهای آن در آینده تحویل می دهند و مطالباتشان هم قسطی پرداخت می شود.
ناصر توکلی - معاون امور تولیدات گیاهی وزارت جهاد کشاورزی - در این باره گفت: چگونه است که برای خرید گندم خارجی یک شبه پول تامین می شود اما نوبت کشاورزان زحمت کش ایرانی که می رسد اعتبار ندارند و گویا می خواهند صدقه بدهند درصورتی که گندم کاران نیازی به صدقه ندارند و باید حقشان پرداخت شود.
روزها و هفته ها از ابلاغ نرخ جدید خرید تضمینی گندم گذشت اما وضعیت همان بود که بود و در این میان گندم کاران هم که دلخوشی برای تحویل گندم به دولت نداشتند، دانه طلایی های خود را در انبارهایشان ذخیره و از فروش بدون پول آن به دولت خودداری می کردند.
گرچه توکلی معتقد است: مسوولان و متولیان خرید تضمینی گندم باید نگاه مثبتی به تولید داخلی و زحمات کشاورزان ایرانی داشته باشند و به جای تکریم دلالان و واردکنندگان حداقل به کشاورزان هم به همان اندازه احترام بگذارند و تکریم آن ها را که در اولویت قرار دارد در عمل ثابت کنند اما آمار رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران در چهار ماهه امسال نشان می دهد واردات گندم به دلیل برخی مشکلات ارزی با کاهش بیش از ۶۰ درصدی نسبت به همین مدت زمانی مواجه شده است که این مساله نشان می دهد با ادامه این روند امسال نه خبری از خودکفایی است و نه گندم های خارجی!
بر اساس آمار گمرک در چهار ماهه امسال حدود ۹۶۳ هزار تن دانه سخت گندم به ارزش ۳۹۹ میلیون دلار به کشور وارد شده است. شاید مسوولان با واردات حدود هفت میلیون تنی گندم در سال گذشته حسابی ذخایر استراتژیک کشور را پر کرده اند و خیالشان هم از این بابت خالی است که در این انبارها جایی برای گندم وجود ندارد چه داخلی و چه خارجی…
با وعده های رییس جمهوری در حوزه حمایت از کشاورزی و تولید داخلی از آغاز رقابت های انتخاباتی تا کنون و برنامه های محمود حجتی باید دید تدبیر دولت یازدهم به کار گندم کاران می آید یا سال زراعی پیش رو هم تفاوت چندانی با سال های پیش از آن نخواهد داشت؟
از سال گذشته بازنگری در قیمت خرید تضمینی گندم در دستور کار قرار گرفت و نهایتا پس از بحث و بررسی های طولانی نرخ خرید تضمینی گندم درم و معمولی از کشاورزان به کیلویی ۷۲۰ و ۷۵۰ تومان رسید اما کشاورزان ناراضی بودند؛ این شد که پاداش صد تومانی رییس جمهوری برای تحویل گندم به دولت انگیزه گندم کاران را قدری افزایش داد.
گرچه از همان زمان تا کنون تکلیف پاداش و کرایه حمل مشخص نشد و قیمت ها همان قیمت های قبلی بود اما روزهای پایانی دولت دهم معاون اول رییس جمهوری وقت دستور افزایش ۸۰ تومانی نرخ خرید تضمینی گندم را به وزارت خانه های جهاد کشاورزی، تجارت، معاونت برنامه ریزی و بانک مرکزی ابلاغ کرد تا شاید خاطره خوشی از خود و دولت سابق برای کشاورزان باقی بماند اما گویا این خبر خوش در همان روزهای اول گندم کاران را خوشحال کرد چرا که مراکز خرید دولتی نه نقدینگی برای افزایش نرخ خرید تضمینی داشتند و نه پولی برای پرداخت بهای گندم کشاورزان به همان قیمت های قبلی.
و این شد که خبر می رسید انگار گندم کاران هم به سرنوشت چایکاران دچار شده اند چرا که آن ها محصولشان را به امید دریافت بهای آن در آینده تحویل می دهند و مطالباتشان هم قسطی پرداخت می شود.
ناصر توکلی - معاون امور تولیدات گیاهی وزارت جهاد کشاورزی - در این باره گفت: چگونه است که برای خرید گندم خارجی یک شبه پول تامین می شود اما نوبت کشاورزان زحمت کش ایرانی که می رسد اعتبار ندارند و گویا می خواهند صدقه بدهند درصورتی که گندم کاران نیازی به صدقه ندارند و باید حقشان پرداخت شود.
روزها و هفته ها از ابلاغ نرخ جدید خرید تضمینی گندم گذشت اما وضعیت همان بود که بود و در این میان گندم کاران هم که دلخوشی برای تحویل گندم به دولت نداشتند، دانه طلایی های خود را در انبارهایشان ذخیره و از فروش بدون پول آن به دولت خودداری می کردند.
گرچه توکلی معتقد است: مسوولان و متولیان خرید تضمینی گندم باید نگاه مثبتی به تولید داخلی و زحمات کشاورزان ایرانی داشته باشند و به جای تکریم دلالان و واردکنندگان حداقل به کشاورزان هم به همان اندازه احترام بگذارند و تکریم آن ها را که در اولویت قرار دارد در عمل ثابت کنند اما آمار رسمی گمرک جمهوری اسلامی ایران در چهار ماهه امسال نشان می دهد واردات گندم به دلیل برخی مشکلات ارزی با کاهش بیش از ۶۰ درصدی نسبت به همین مدت زمانی مواجه شده است که این مساله نشان می دهد با ادامه این روند امسال نه خبری از خودکفایی است و نه گندم های خارجی!
بر اساس آمار گمرک در چهار ماهه امسال حدود ۹۶۳ هزار تن دانه سخت گندم به ارزش ۳۹۹ میلیون دلار به کشور وارد شده است. شاید مسوولان با واردات حدود هفت میلیون تنی گندم در سال گذشته حسابی ذخایر استراتژیک کشور را پر کرده اند و خیالشان هم از این بابت خالی است که در این انبارها جایی برای گندم وجود ندارد چه داخلی و چه خارجی…
با وعده های رییس جمهوری در حوزه حمایت از کشاورزی و تولید داخلی از آغاز رقابت های انتخاباتی تا کنون و برنامه های محمود حجتی باید دید تدبیر دولت یازدهم به کار گندم کاران می آید یا سال زراعی پیش رو هم تفاوت چندانی با سال های پیش از آن نخواهد داشت؟
