سودی که غولهای نفتی جهان از نفت ایران به جیب می زدند
این شرکت ها پیش از این سابقه حضور درایران را داشتند که با تشدید تحریم ها مجبور شدند از بازار پرسود نفت ایران چشم پوشی کنند.
گروه اقتصادی: ایران و کشورهای عضو گروه ۱+۵ که در سومین دور از مذاکرات خود از زمان روی کار آمدن دولت حسن روحانی در ژنو گرد هم آمده بودند، پس از چهار روز گفت وگو سرانجام روز یک شنبه، سوم آذر، بر سر پرونده هسته ای ایران به توافق اولیه رسیدند.
به گزارش افکارنیوز ، به دنبال همین توافق در ژنو سوئیس بود که محمدباقر نوبخت، معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور ایران، روز سه شنبه به خبرگزاری ایسنا گفت که به اعتقاد او با رفع کامل تحریم ها «درآمد سالانه ۵۰ میلیارد دلاری» نفت به اقتصاد ایران واریز خواهد شد.
یژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران نیز گفته است که ملاقات هایی با شرکت های اروپایی و «به طور غیرمستقیم» با شرکت های آمریکایی داشته و از آنها دعوت کرده تا به ایران بازگردند.
وی این مطلب را روز سه شنبه، پنجم آذر، در گفت وگویی با نشریه بریتانیایی فایننشال تایمز بیان کرده و افزود که توافق نامه هسته ای که در ژنو امضا شده «پیام مثبتی» ارسال کرده تا مذاکرات نفتی نیز آغاز شود.
او در دهه ۱۹۹۰ نیز وزارت نفت ایران را برعهده داشت و در آن زمان، با وجود تحریم های آمریکا، موفق به جذب سرمایه گذاری شرکت هایی چون توتال، رویال داچ شل، اِنی، و استات اویل در بخش نفت و گاز ایران شد. گرچه در گزارش روزنامه فایننشال تایمز به نام شرکت های نفتی آمریکایی مورد نظر وزیر نفت ایران اشاره ای نشده است. اما وی به فایننشال تایمز گفت که همین شرکت ها نیز در میان شرکت هایی هستند که وی قصد بازگرداندن آنها به ایران را دارد.
این شرکت ها پیش از این سابقه حضور درایران را داشتند که با تشدید تحریم ها مجبور شدند از بازار پرسود نفت ایران چشم پوشی کنند.
شل
رویال داچ شل، که معمولأ بنام شل شناخته می شود، شرکت هلندی-بریتانیایی است، که دفاتر مرکزی آن، در شهر لاهه، هلند و لندن، بریتانیا مستقر است. سال ها پیش، که مارکوس ساموئل پدر، تجارت اشیای عتیقه را در بریتانیا، آغاز کرد و سپس صادرات و واردات صدف دریایی را به آن افزود، تصور نمی کرد که صدف های زیر دریا، آرام آرام به نفت کش های غول پیکری تبدیل شوند، که نفت و فرآورده های نفتی را جابجا می کنند!
برادران ساموئل، اگرچه راه پدر را در پیش گرفتند، اما مارکوس ساموئل پسر، در اواخر عمر خود، شرکت حمل ونقل و تجارت شل را تاسیس کرد، که پس از ادغام با شرکت نفت رویال داچ در سال های آغازین قرن بیستم، ابرشرکت رویال داچ شل، متولد شد… !
رویال داچ شل، از اولین شرکت های نفت و گاز جهان است. این کمپانی، در سال ۲۰۱۱ به عنوان دومین شرکت بزرگ جهان، انتخاب شد. این شرکت همچنین، یکی از شش کمپانی بزرگ نفتی جهان است، که با عنوان" سوپرمنیجر" ، شناخته می شوند.
حوزه فعالیت های شرکت رویال داچ شل، کل زنجیرهٔ صنعت نفت و گاز است! از اکتشاف، استخراج، پالایش؛ نفت خام و گاز طبیعی گرفته، تا توزیع و بازاریابی نفت، گاز و فرآورده های نفتی. بخش دیگر عملیات شرکت شل، مربوط به احداث خطوط لوله انتقال و نیز ساخت پالایشگاه ها و کارخانجات پتروشیمی است.
شرکت شل دارای عملیات، در بیش از ۹۰ کشور جهان و با در اختیار داشتن ۴۷ پالایشگاه، دارای ظرفیت پالایشی، معادل ۳٫۱ میلیون بشکه در روز است. کمپانی شل، در دهه ۱۹۶۰ میلادی، با تغییر سیاستگذاری خود، به شرکتی بین المللی تبدیل شد و افراد محلی را، در راس پست های حساس و کلیدی شرکت، قرار داد. شعار شل در این دوران «محلی فکر کنید و محلی عمل کنید» بود.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی این شرکت، حضور قوی در خاورمیانه داشت و اکتشافات جدیدی در آزمایشگاه های متعدد آن، به بخش عملیاتی صنعت نفت جهان، عرضه شد. در سال ۱۹۷۱ با مشارکت شرکت رویال داچ شل و شرکت ایتالیایی؛ آجیپ، موفق به کشف بزرگترین میدان گازی جهان (گنبد شمالی مشترک با پارس جنوبی ایران) درقطر شد.
شل تا پیش از افزایش تحریم های اتحادیه اروپا یکی از مشتریان نفت خام صادراتی ایران بود به طوری که این غول اروپایی به طور متوسط روزانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار بشکه طلای سیاه از ایران خریداری می کرد. با افزایش فشارهای کاخ سفید و اتحادیه اروپا، شرکت شل به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های نفتی اروپا از خرید نفت خام ایران انصراف داد اما به دلیل خرید معادل چهار محموله بزرگ نفت خام یا ۸ میلیون بشکه حدود دو میلیارد دلار بدهی نفتی به ایران دارد.
شل برای بازگشت به صنعت نفت ایران مشکل خاضی پیش رو ندارد و با توجه به کیفیت بالای اجرای طرح توسعه میادین نفتی سروش و نوروز و در نهایت پرداخت بدهی نفتی دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلاری به ایران به راحتی می تواند قراردادهای بزرگ نفت و گاز با شرکت ملی نفت ایران امضا کند.
استات اویل
استات اویل، شرکت نفتی استات اویل در سال ۱۹۷۲ و به دنبال کشف اولین میادین نفت و گاز نروژ، تاسیس شد. در ابتدا این شرکت کاملا دولتی بود و با هدف فعالیت در حوزه های مختلف صنعت نفت و گاز، از جمله: اکتشاف، تولید، حمل ونقل، پالایش، بازاریابی و فروش محصولات نفتی کشور نروژ، آغاز بکار کرد.
با شروع فعالیت های نفت و گاز نروژ در دهه ۱۹۷۰ میلادی این شرکت به همراه دو شرکت نفتی بزرگ دیگر به نام های نورسک هیدرو و ساگا پترولیوم، کار خود را در میادین نفت و گاز این کشور آغاز کردند.
بزرگترین سهامدار کمپانی استات اویل، دولت نروژ است. ۶۷٪ درصد از سهام این شرکت، در مالکیت وزارت نفت و انرژی نروژ می باشد. استات اویل با تمرکز بر فعالیت های خود در بخش صنعت نفت، هم اکنون دارای عملیات در ۳۶ کشور جهان است.
در سال ۲۰۱۰ شرکت استات اویل، در فهرست فورچون جهانی ۵۰۰؛ در رتبه سیزدهماز بزرگترین شرکت های نفتی جهان، قرار گرفت. همچنین از نظر میزان سود و درآمد نیز، بعنوان بزرگترین شرکت اروپای شمالی (که به منطقه نوردیک مشهور است) شناخته می شود.
شرکت استات اویل هیدروی نروژ پس از تحریم ها هم روابط خود را با ایران حفظ کرده است و به واردات گاز مایع و میعانات گازی از ایران به دلیل اجرای طرح توسعه فاز ۶ تا ۸ پارس جنوبی و در قبال قراردادهای بیع متقابل این دو پروژه مشغول است.
این شرکت نروژی تا پیش از تحریم ها علاوه بر توسعه سه فاز میدان مشترک گازی پارس جنوبی و در کشف بلوک نفتی اناران و به ویژه میدان مشترک نفتی آذر و طرح اکتشافی بلوک خرم اباد هم عملکرد قابل قبولی داشته است.
با این وجود تائید پرداخت رشوه به مسئولان دولتی برای امضای یک قرارداد نفتی و گازی با ایران هم اکنون تنها نکته سیاه پرونده کاری این شرکت اروپایی در صنعت نفت ایران است.
توتال
شرکت توتال در سال ۱۹۲۴ تحت نام" شرکت نفت فرانسه" تأسیس شد. دولت فرانسه و بخش خصوصی، در راه اندازی این شرکت، مشارکت داشتند.
توتال، در طول دهه ۱۹۳۰ میلادی، وارد فعالیت های اکتشاف و تولید نفت، در خاورمیانه شد. اولین پالایشگاه توتال، در سال ۱۹۳۳ و در شهر نورماندی فرانسه آغاز به کار کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، این شرکت، شروع به گسترش حوزه فعالیت های خود، در سطح بین المللی و اکتشاف نفت در کشورهای ونزوئلا، کانادا و آفریقا را آغاز کرد.
اکنون توتال برای بازگشت به صنعت نفت ایران مسیر دشواری را پیش روی دارد و بازگشت این غول نفتی فرانسوی با توجه به اظهارات جدید" لوران فابیوس" وزیر خارجه این کشور در مذاکرات ژنو دشوارتر شده است.
همچنین مشارکت توتال فرانسه و شرکت ملی نفت ایران در طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با وجود امضای چندین تفاهم نامه و حتی قرارداد به دلیل افزایش تحریم ها و فشارهای دولت پاریس هیچگاه عملیاتی نشد و در نهایت چینی ها جایگزین توتال شدند.
در همین حال، پرونده فساد توتال برای امضای قراردادهای نفتی با ایران هنوز در کمیسیون مختلف مجلس و دستگاه های نظارتی و بازرسی مختومه نشده است. چند ماه پیش وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرد که شرکت توتال برای حل و فصل اتهامات مربوط به پرداخت رشوه به مقام های دولت ایران، با پرداخت بیش از ۳۹۸ میلیون دلار جریمه موافقت کرده است. شرکت توتال متهم شده بود که در فاصله سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ میلادی (۱۳۷۳ تا ۱۳۸۳ شمسی) از طریق واسطه هایش، به مقام های ایرانی حدود ۶۰ میلیون دلار رشوه پرداخت کرده تا قرارداد توسعه چند میدان نفت و گاز را به دست آورد. گفته می شود که ۱۶ میلیون دلار از این مبلغ در سال ۱۹۹۵ تحت عنوان ارائه خدمات مشاوره و برای ورود مجدد توتال به بازار ایران و همکاری با شرکت ملی نفت ایران در بهره برداری از میدان های نفتی سیری A و E پرداخت شده است. توتال همچنین متهم است که در سال ۱۹۹۷ برای توسعه بخشی از میدان گازی پارس جنوبی ۴۴ میلیون دلار رشوه پرداخته است. با توجه به اینکه سهام توتال در بازار سهام نیویورک معامله می شود، بنابراین این شرکت موظف به رعایت قوانین آمریکاست. شرکت توتال در آمریکا علاوه بر پرداخت جریمه قبول کرده یک ناظر مستقل بر نحوه عملکرد این شرکت نظارت داشته باشد و تدابیری اتخاذ کند که قوانین آمریکایی ضد فساد به درستی به اجرا در آید. توتال با پرداخت یک جریمه ۲۴۵ میلیون و ۲۰۰ هزار دلاری به دولت آمریکا و یک جریمه ۱۵۳ میلیون دلاری به کمیسیون اوراق بهادار و بورس آمریکا موافقت کرده است.
اِنی
نام اِنی ؛از ابتدای نام موسس شرکت، " انریکو ماتائی" گرفته شده است. کمپانی اِنی، بمنظور تامین انرژی ایتالیا و کمک به توسعه صنعتی این کشور، تاسیس شد. دولت ایتالیا، تاسیس انی را در تاریخ ۱۰ فوریه ۱۹۵۳ اعلام کرده است.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی، با وجود برنامه های اولیه پس از جنگ جهانی، مدیرعامل و موسس این کمپانی، " انریکو ماتائی" ، آنرا به یک شرکت دولتی تبدیل کرد و بنام انته ناسیوناله ایدروکاربوری ثبت کرد، که البته در حال حاضر بنام انی فعالیت می کند.
سر انریکو ماتائی، یک سیاستمدار چپ گرای ایتالیایی بود، که با همکاری کشورهای کمونیستی، اقدام به واردات نفت، از اتحاد جماهیر شوروی می کرد.
اِنی، شرکت ایتالیایی، فعال در صنعت نفت و گاز است، که در ۷۹ کشور جهان، دارای عملیات است.
این شرکت، بزرگترین شرکت صنعتی ایتالیا است، درآمد این شرکت در سال ۲۰۰۸ معادل ۸۷٫۷ € میلیارد یورو بوده است.
دولت ایتالیا؛ مالک ۳۰٫۳٪ درصد، بانک کاسا دی پُستی؛ ۲۶٫۳۷٪ درصد و بی ان پی پاریبا؛ ۲٫۲۹٪ درصد از سهام شرکت اِنی هستند. کمپانی انی بهمراه بی پی، اکسان موبیل، شورون، کونوکو فیلیپس، رویال داچ شل و توتال با توجه به میزان درآمد، بنام" سوپرمیجر" ، طبقه بندی می شوند.
در سال ۲۰۰۷، شرکت اِنی از نظر تولید نفت خام و گاز طبیعی، بعنوان سومین کمپانی بزرگ نفتی، در اروپا شناخته شد. رتبه های اول و دوم را بترتیب رویال داچ شل و توتال بدست آوردند.
شرکت اِنی ایتالیا برای بازگشت مجدد به صنعت نفت و گاز ایران مسیر کاملا همواری را پیش روی دارد به طوری که کارنامه کاری این شرکت ایتالیایی برای توسعه فاز اول و دوم میدان نفتی دارخوین کاملا مطلوب و با کمترین اشکالات فنی بوده است.
این شرکت ایتالیایی با وجود تحریم نفتی ایران توسط ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا هم کماکان به خرید نفت خام ایران در قالب بازپرداخت منابع مایل قراردادهای بیع متقابل اقدام می کند و حتی از تحریم طلای سیاه ایران هم توسط اتحادیه اروپا و وزارت خزانه داری آمریکا مستثنی شده است.
به گزارش افکارنیوز ، به دنبال همین توافق در ژنو سوئیس بود که محمدباقر نوبخت، معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور ایران، روز سه شنبه به خبرگزاری ایسنا گفت که به اعتقاد او با رفع کامل تحریم ها «درآمد سالانه ۵۰ میلیارد دلاری» نفت به اقتصاد ایران واریز خواهد شد.
یژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران نیز گفته است که ملاقات هایی با شرکت های اروپایی و «به طور غیرمستقیم» با شرکت های آمریکایی داشته و از آنها دعوت کرده تا به ایران بازگردند.
وی این مطلب را روز سه شنبه، پنجم آذر، در گفت وگویی با نشریه بریتانیایی فایننشال تایمز بیان کرده و افزود که توافق نامه هسته ای که در ژنو امضا شده «پیام مثبتی» ارسال کرده تا مذاکرات نفتی نیز آغاز شود.
او در دهه ۱۹۹۰ نیز وزارت نفت ایران را برعهده داشت و در آن زمان، با وجود تحریم های آمریکا، موفق به جذب سرمایه گذاری شرکت هایی چون توتال، رویال داچ شل، اِنی، و استات اویل در بخش نفت و گاز ایران شد. گرچه در گزارش روزنامه فایننشال تایمز به نام شرکت های نفتی آمریکایی مورد نظر وزیر نفت ایران اشاره ای نشده است. اما وی به فایننشال تایمز گفت که همین شرکت ها نیز در میان شرکت هایی هستند که وی قصد بازگرداندن آنها به ایران را دارد.
این شرکت ها پیش از این سابقه حضور درایران را داشتند که با تشدید تحریم ها مجبور شدند از بازار پرسود نفت ایران چشم پوشی کنند.
شل
رویال داچ شل، که معمولأ بنام شل شناخته می شود، شرکت هلندی-بریتانیایی است، که دفاتر مرکزی آن، در شهر لاهه، هلند و لندن، بریتانیا مستقر است. سال ها پیش، که مارکوس ساموئل پدر، تجارت اشیای عتیقه را در بریتانیا، آغاز کرد و سپس صادرات و واردات صدف دریایی را به آن افزود، تصور نمی کرد که صدف های زیر دریا، آرام آرام به نفت کش های غول پیکری تبدیل شوند، که نفت و فرآورده های نفتی را جابجا می کنند!
برادران ساموئل، اگرچه راه پدر را در پیش گرفتند، اما مارکوس ساموئل پسر، در اواخر عمر خود، شرکت حمل ونقل و تجارت شل را تاسیس کرد، که پس از ادغام با شرکت نفت رویال داچ در سال های آغازین قرن بیستم، ابرشرکت رویال داچ شل، متولد شد… !
رویال داچ شل، از اولین شرکت های نفت و گاز جهان است. این کمپانی، در سال ۲۰۱۱ به عنوان دومین شرکت بزرگ جهان، انتخاب شد. این شرکت همچنین، یکی از شش کمپانی بزرگ نفتی جهان است، که با عنوان" سوپرمنیجر" ، شناخته می شوند.
حوزه فعالیت های شرکت رویال داچ شل، کل زنجیرهٔ صنعت نفت و گاز است! از اکتشاف، استخراج، پالایش؛ نفت خام و گاز طبیعی گرفته، تا توزیع و بازاریابی نفت، گاز و فرآورده های نفتی. بخش دیگر عملیات شرکت شل، مربوط به احداث خطوط لوله انتقال و نیز ساخت پالایشگاه ها و کارخانجات پتروشیمی است.
شرکت شل دارای عملیات، در بیش از ۹۰ کشور جهان و با در اختیار داشتن ۴۷ پالایشگاه، دارای ظرفیت پالایشی، معادل ۳٫۱ میلیون بشکه در روز است. کمپانی شل، در دهه ۱۹۶۰ میلادی، با تغییر سیاستگذاری خود، به شرکتی بین المللی تبدیل شد و افراد محلی را، در راس پست های حساس و کلیدی شرکت، قرار داد. شعار شل در این دوران «محلی فکر کنید و محلی عمل کنید» بود.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی این شرکت، حضور قوی در خاورمیانه داشت و اکتشافات جدیدی در آزمایشگاه های متعدد آن، به بخش عملیاتی صنعت نفت جهان، عرضه شد. در سال ۱۹۷۱ با مشارکت شرکت رویال داچ شل و شرکت ایتالیایی؛ آجیپ، موفق به کشف بزرگترین میدان گازی جهان (گنبد شمالی مشترک با پارس جنوبی ایران) درقطر شد.
شل تا پیش از افزایش تحریم های اتحادیه اروپا یکی از مشتریان نفت خام صادراتی ایران بود به طوری که این غول اروپایی به طور متوسط روزانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار بشکه طلای سیاه از ایران خریداری می کرد. با افزایش فشارهای کاخ سفید و اتحادیه اروپا، شرکت شل به عنوان یکی از بزرگترین شرکت های نفتی اروپا از خرید نفت خام ایران انصراف داد اما به دلیل خرید معادل چهار محموله بزرگ نفت خام یا ۸ میلیون بشکه حدود دو میلیارد دلار بدهی نفتی به ایران دارد.
شل برای بازگشت به صنعت نفت ایران مشکل خاضی پیش رو ندارد و با توجه به کیفیت بالای اجرای طرح توسعه میادین نفتی سروش و نوروز و در نهایت پرداخت بدهی نفتی دو میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلاری به ایران به راحتی می تواند قراردادهای بزرگ نفت و گاز با شرکت ملی نفت ایران امضا کند.
استات اویل
استات اویل، شرکت نفتی استات اویل در سال ۱۹۷۲ و به دنبال کشف اولین میادین نفت و گاز نروژ، تاسیس شد. در ابتدا این شرکت کاملا دولتی بود و با هدف فعالیت در حوزه های مختلف صنعت نفت و گاز، از جمله: اکتشاف، تولید، حمل ونقل، پالایش، بازاریابی و فروش محصولات نفتی کشور نروژ، آغاز بکار کرد.
با شروع فعالیت های نفت و گاز نروژ در دهه ۱۹۷۰ میلادی این شرکت به همراه دو شرکت نفتی بزرگ دیگر به نام های نورسک هیدرو و ساگا پترولیوم، کار خود را در میادین نفت و گاز این کشور آغاز کردند.
بزرگترین سهامدار کمپانی استات اویل، دولت نروژ است. ۶۷٪ درصد از سهام این شرکت، در مالکیت وزارت نفت و انرژی نروژ می باشد. استات اویل با تمرکز بر فعالیت های خود در بخش صنعت نفت، هم اکنون دارای عملیات در ۳۶ کشور جهان است.
در سال ۲۰۱۰ شرکت استات اویل، در فهرست فورچون جهانی ۵۰۰؛ در رتبه سیزدهماز بزرگترین شرکت های نفتی جهان، قرار گرفت. همچنین از نظر میزان سود و درآمد نیز، بعنوان بزرگترین شرکت اروپای شمالی (که به منطقه نوردیک مشهور است) شناخته می شود.
شرکت استات اویل هیدروی نروژ پس از تحریم ها هم روابط خود را با ایران حفظ کرده است و به واردات گاز مایع و میعانات گازی از ایران به دلیل اجرای طرح توسعه فاز ۶ تا ۸ پارس جنوبی و در قبال قراردادهای بیع متقابل این دو پروژه مشغول است.
این شرکت نروژی تا پیش از تحریم ها علاوه بر توسعه سه فاز میدان مشترک گازی پارس جنوبی و در کشف بلوک نفتی اناران و به ویژه میدان مشترک نفتی آذر و طرح اکتشافی بلوک خرم اباد هم عملکرد قابل قبولی داشته است.
با این وجود تائید پرداخت رشوه به مسئولان دولتی برای امضای یک قرارداد نفتی و گازی با ایران هم اکنون تنها نکته سیاه پرونده کاری این شرکت اروپایی در صنعت نفت ایران است.
توتال
شرکت توتال در سال ۱۹۲۴ تحت نام" شرکت نفت فرانسه" تأسیس شد. دولت فرانسه و بخش خصوصی، در راه اندازی این شرکت، مشارکت داشتند.
توتال، در طول دهه ۱۹۳۰ میلادی، وارد فعالیت های اکتشاف و تولید نفت، در خاورمیانه شد. اولین پالایشگاه توتال، در سال ۱۹۳۳ و در شهر نورماندی فرانسه آغاز به کار کرد.
پس از جنگ جهانی دوم، این شرکت، شروع به گسترش حوزه فعالیت های خود، در سطح بین المللی و اکتشاف نفت در کشورهای ونزوئلا، کانادا و آفریقا را آغاز کرد.
اکنون توتال برای بازگشت به صنعت نفت ایران مسیر دشواری را پیش روی دارد و بازگشت این غول نفتی فرانسوی با توجه به اظهارات جدید" لوران فابیوس" وزیر خارجه این کشور در مذاکرات ژنو دشوارتر شده است.
همچنین مشارکت توتال فرانسه و شرکت ملی نفت ایران در طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با وجود امضای چندین تفاهم نامه و حتی قرارداد به دلیل افزایش تحریم ها و فشارهای دولت پاریس هیچگاه عملیاتی نشد و در نهایت چینی ها جایگزین توتال شدند.
در همین حال، پرونده فساد توتال برای امضای قراردادهای نفتی با ایران هنوز در کمیسیون مختلف مجلس و دستگاه های نظارتی و بازرسی مختومه نشده است. چند ماه پیش وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرد که شرکت توتال برای حل و فصل اتهامات مربوط به پرداخت رشوه به مقام های دولت ایران، با پرداخت بیش از ۳۹۸ میلیون دلار جریمه موافقت کرده است. شرکت توتال متهم شده بود که در فاصله سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ میلادی (۱۳۷۳ تا ۱۳۸۳ شمسی) از طریق واسطه هایش، به مقام های ایرانی حدود ۶۰ میلیون دلار رشوه پرداخت کرده تا قرارداد توسعه چند میدان نفت و گاز را به دست آورد. گفته می شود که ۱۶ میلیون دلار از این مبلغ در سال ۱۹۹۵ تحت عنوان ارائه خدمات مشاوره و برای ورود مجدد توتال به بازار ایران و همکاری با شرکت ملی نفت ایران در بهره برداری از میدان های نفتی سیری A و E پرداخت شده است. توتال همچنین متهم است که در سال ۱۹۹۷ برای توسعه بخشی از میدان گازی پارس جنوبی ۴۴ میلیون دلار رشوه پرداخته است. با توجه به اینکه سهام توتال در بازار سهام نیویورک معامله می شود، بنابراین این شرکت موظف به رعایت قوانین آمریکاست. شرکت توتال در آمریکا علاوه بر پرداخت جریمه قبول کرده یک ناظر مستقل بر نحوه عملکرد این شرکت نظارت داشته باشد و تدابیری اتخاذ کند که قوانین آمریکایی ضد فساد به درستی به اجرا در آید. توتال با پرداخت یک جریمه ۲۴۵ میلیون و ۲۰۰ هزار دلاری به دولت آمریکا و یک جریمه ۱۵۳ میلیون دلاری به کمیسیون اوراق بهادار و بورس آمریکا موافقت کرده است.
اِنی
نام اِنی ؛از ابتدای نام موسس شرکت، " انریکو ماتائی" گرفته شده است. کمپانی اِنی، بمنظور تامین انرژی ایتالیا و کمک به توسعه صنعتی این کشور، تاسیس شد. دولت ایتالیا، تاسیس انی را در تاریخ ۱۰ فوریه ۱۹۵۳ اعلام کرده است.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی، با وجود برنامه های اولیه پس از جنگ جهانی، مدیرعامل و موسس این کمپانی، " انریکو ماتائی" ، آنرا به یک شرکت دولتی تبدیل کرد و بنام انته ناسیوناله ایدروکاربوری ثبت کرد، که البته در حال حاضر بنام انی فعالیت می کند.
سر انریکو ماتائی، یک سیاستمدار چپ گرای ایتالیایی بود، که با همکاری کشورهای کمونیستی، اقدام به واردات نفت، از اتحاد جماهیر شوروی می کرد.
اِنی، شرکت ایتالیایی، فعال در صنعت نفت و گاز است، که در ۷۹ کشور جهان، دارای عملیات است.
این شرکت، بزرگترین شرکت صنعتی ایتالیا است، درآمد این شرکت در سال ۲۰۰۸ معادل ۸۷٫۷ € میلیارد یورو بوده است.
دولت ایتالیا؛ مالک ۳۰٫۳٪ درصد، بانک کاسا دی پُستی؛ ۲۶٫۳۷٪ درصد و بی ان پی پاریبا؛ ۲٫۲۹٪ درصد از سهام شرکت اِنی هستند. کمپانی انی بهمراه بی پی، اکسان موبیل، شورون، کونوکو فیلیپس، رویال داچ شل و توتال با توجه به میزان درآمد، بنام" سوپرمیجر" ، طبقه بندی می شوند.
در سال ۲۰۰۷، شرکت اِنی از نظر تولید نفت خام و گاز طبیعی، بعنوان سومین کمپانی بزرگ نفتی، در اروپا شناخته شد. رتبه های اول و دوم را بترتیب رویال داچ شل و توتال بدست آوردند.
شرکت اِنی ایتالیا برای بازگشت مجدد به صنعت نفت و گاز ایران مسیر کاملا همواری را پیش روی دارد به طوری که کارنامه کاری این شرکت ایتالیایی برای توسعه فاز اول و دوم میدان نفتی دارخوین کاملا مطلوب و با کمترین اشکالات فنی بوده است.
این شرکت ایتالیایی با وجود تحریم نفتی ایران توسط ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا هم کماکان به خرید نفت خام ایران در قالب بازپرداخت منابع مایل قراردادهای بیع متقابل اقدام می کند و حتی از تحریم طلای سیاه ایران هم توسط اتحادیه اروپا و وزارت خزانه داری آمریکا مستثنی شده است.
