لبخند 30میلیارد دلاری دولت به ترکیه

به گزارش لرستان خبر، شاید نام نساجی مازندران به تنهایی همه مشکلات این صنف و موضوع تولید پوشاک در ایران و تقویت نشدن برندهای داخلی و واردات پوشاک با کیفیت پایین تر از کشورهایی نظیر ترکیه وچین را تشریح کند.

هرچه از سابقه تولید پوشاک که دیرینه ای هزار ساله دارد، می گذرد، غصه های این صنعت هم بیشتر می شود. ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک یکی از کسانی است که بر مسئله پوشاک اشراف کامل دارد. او گفته است: درحال حاضر صنعت پوشاک کشور در موقعیت خاصی قرار دارد، تولیدکنندگان داخلی باید ارتقاء سطح کیفت کالای خود و با جلب اعتماد مشتری، مصرف‌کننده را از کیفیت تولید خود مطمئن کند. پوشاک داخلی نیازمند برندسازی است تا بتواند مطرح شود اما وجود مشکلات فراوان در مسیر راه‌ تولیدکننده، باعث شده تا آنها تمایلی به برندسازی نداشته باشند

.

اما این مشکلات چیست؟ چرا تولید کنندگان داخلی پوشاک تمایلی برای برندسازی ندارند.

به نظر می رسد مشکلات ابتدایی و مقدمه تولید در صنعت پوشاک با مشکل مواجه است.‌ تعداد بنگاه های کوچک در این صنعت بسیار زیاد است و با تعداد زیادی کارگر هم در حال فعالیت هستند ولی نبود همان ملزومات اولیه تولید پوشاک امنیت شغلی جامعه کارگری را به مخاطره انداخته است.

از سویی تجهیزات مستهلک و و وارداتی که حالا سالیان سال است که تعویض نشده اند، مشکل اساسی بخش صنعت و تولید کشور است. تعرفه های زیاد گمرک هم انمکان واردات این تجهیزات را برای تولید کنندگان عملا غیر ممکن کرده است.

طبیعی است در شرایطی که کالاهای لوکس و مصرفی با قیمت های کلان مثل خودروها به راحتی از گمرک آزاد می شوند تا هزینه مازاد کشور را اضافه کنندف تجهیزاتی که برای تولید و بخش تولیدی کشور باید وارد شوند در هزاتوری بوروکراسی معطل می مانند.

با همه اینها اما برخی تولید کنندگان پوشاک گفته اند که توان رقابت با برندهای خارجی را دارند. در حالی که صنعت پوشاک عملا از حمایت دولت بی بهره است و حتی واردات گسترده اخیر که طی توافقنامه ترجیحی با ترکیه صورت گرفته است مشکلت این صنف را بیشتر کرده است. پس از مذاکرات متعدد دولت‌های گذشته با کشور ترکیه سرانجام قرارداد ترجیحی ایران و ترکیه از اول ژانویه 2015 اجرایی شد تا در آینده سطح مناسبات دو کشور به رقم 30میلیارد دلار برسد.  این توافقنامه که بسیاری آن را ترکمانچای صادرات و واردات نامیده اند، مشکلات اساسی مخصوصا به صنعت پوشاک وارد خواهد کرد.

یکی از مطلعین پیرامون این توافق نامه ترجیحی نوشته است: ترک‌ها سال نو میلادی را در حیطه اقتصاد خوب آغاز کردند، این کشور به همان اندازه که در سیاست منطقه در مقابل ایران شکست خورد و هنوز طعم تلخ شکست‌هایش را به‌ویژه در عراق و سوریه در دهان خود مزه می‌کند؛ ولی در بعد اقتصادی پیروزی خوبی را نصیب خود کرد و سرانجام بعد از هشت سال پیگیری، مقامات ایرانی را به امضای موافقت نامه تعرفه ترجیحی مجاب کرد.

این توافق‌نامه تیشه به ریشه برخی از صنایع کشور می‌زند که همین الان نیز قاچاق و واردات گسترده آن صنایع را از رمق انداخته است. صنعت نساجی و پوشاک شاید یکی از مهم‌ترین آن‌ها باشد. این صنعت در چند سال گذشته آنچنان از رقیبان خود به‌ویژه ترکیه ضربه خورده که دیگر توانی برای ادامه حیات در این وضعیت برایش باقی نمانده است. به نظر می‌رسد این توافق‌نامه آخرین میخی است که دولت به تابوت این صنعت خواهد کوبید. مسعود دانشمند عضو اتاق بازرگانی می گوید: در این قرارداد برای پوشاک ترکیه در ایران تعرفه ترجیحی قائل شده‌ایم که به‌معنی عقب‌نشینی صنعت نساجی و پوشاک ایران در قبال ترک‌ها است که به تولید ملی لطمه وارد می‌کند. هم اکنون این صنعت از واردات و قاچاق محصولات ترک به اندازه کافی آسیب دیده است و حجم بالایی از کارگاه‌های داخلی در این سال‌ها در نتیجه عدم حمایت دولت، ورشکست شده است و کارگران آن‌ها از کار بیکار شدند. با اجرای این توافق‌نامه به نظر می‌رسد که دولت عزم خود را برای ازبین‌بردن کامل این صنعت جزم کرده است؛ زیرا دیگر توان و رمقی برای رقابت در صنعت پوشاک کشور باقی نخواهد ماند.در این میان اما سخنان مهدی غضنفری وزیر پیشین صنعت، معدن و تجارت در دولت دهم بیش از همه قابل تأمل بود. وی در واکنش به امضای این قرارداد می‌گوید: بنده هشت سال در مقابل امضای این توافق‌نامه مقاومت کردم؛ زیرا پیشنهاد ترک‌ها بسیار خفت بار بود و حال نمی‌دانم که مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت با چه توجیهی چنین قرادادی را امضا کردند که کالاهایی با ارزش افزوده بسیار بالا را با تعرفه ترجیحی روانه بازار ایران کنند و از آن طرف، کالاهای خام ایرانی را با ارزش افزوده بسیار ناچیز به ترکیه صادر کنند!

حمید رضا غزنوی دبیر کل مجمع کارآفرینان ایران در نشستی خبری با اشاره به اینکه به اعتقاد تولیدکنندگان داخلی قرار ترجیحی ایران و ترکیه غیر عادلانه و باید لغو شود، اظهارداشت: کشور دارای پتانسیل و ویژگی بالایی است به همین منظور نباید بازار خود را به راحتی در اختیار محصولات خارجی قرار دهیم .

مجمع کارآفرینان در نامه ای به جهانگیری نوشته است: چنین موافقت نامه‌ای که در تنظیم آن نظر معاونت محترم تولید وزارت صنعت معدن و تجارت نیز لحاظ نشده، با تمام توان تولید را نشانه رفته است در واقع توافق ناعادلانه، در شرایطی که طرف خارجی امتیازات متعددی چون منابع مالی ارزان قیمت و فراغت از هرگونه تحریم و محدودیتی در واردات و صادرات و دسترسی به بازارهای آزاد را در اختیار دارد. چیزی جز اعطای امتیاز برای رشد صنعت در کشور ترکیه را دربرنخواهد داشت .

این قرار داد ترجیحی وضعیت نامطلوب پوشاک را وخیم تر نیز کرده است. قرار داد و لبخند 30میلیارد دلاری به ترکیه در حالی اتفاق می افتد که با تولیدکنندگان داخلی به سختی برخورد می شود. رییس اتحادیه پوشاک در تشریح مشکلات پیش روی تولیدکنندگان برای تبدیل شدن به برندهای معتبر گفت: « اگر قرار است تولیدکننده داخلی تبدیل به برند شود دولتمردان و مسئولان باید حمایت کنند. برند شدن هزینه دارد اگر تولید کننده یا فروشنده بخواهد خودش را با هزینه های سنگین برند ایرانی معرفی کند، دولت باید حمایت کند نه اینکه به محض تبدیل شدن از یک بنگاه کوچک به یک بنگاه بزرگ سروقت او برویم و با اخذ موارد متعدد مالی او را از پا درآوریم.

همه اینها تنها مشکلات صنعت پوشاک در بخش تولید است. این صنعت در مرحله های توزیع و طراحی و برندشدن با مشکلات عدیده ای مواجه است که به آنها خواهیم پرداخت.منبع:سراج24

انتهای پیام/