یادداشت/
بیدار شوید آقای کری!
گویا آقای جان کری فراموش کرده است که طرح ادعاهای کاذب و مطالعات ادعایی و غیر حقوقی در خصوص پرونده هسته ای ایران، دستپخت وی و سران دو حزب دموکرات و جمهوری خواه آمریکا بوده است! خبرگزاری فارس: بیدار شوید آقای کری!
حنیف غفاری امروز سه شنبه ۰۹/۰۷/۹۲ طی یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت: جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در برنامه تلویزیونی ۶۰ دقیقه شبکه سی بی اس به نکات قابل تاملی در رابطه با پرونده هسته ای کشورمان اشاره کرده است. وی در این خصوص می گوید: رسیدن به توافق بر سر مسئله هسته ای ایران در مدت سه تا شش ماهی که حسن روحانی رئیس جمهوری ایران خواستار آن شده امکان پذیر است اما تا زمانی که ایران درهای تاسیسات هسته ای خود را به روی بازرسان باز نکند تحریم ها لغو نخواهند شد. با افزایش تلاشهای دیپلماتیک می توان حتی زودتر از این زمان هم به توافق رسید و این بستگی دارد که
ایران تا چه حد آماده صداقت و شفافیت است.
جان کری که گویا برنامه تلویزیونی را با میتینگهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۰۴ میلادی (زمانی که کری نامزد حزب دموکرات بود) اشتباه گرفته بود در ادامه عنوان کرد که ایران باید قدمهای سریع، شفاف و متقاعدکننده ای بردارد تا خواسته های جامعه بین المللی را درباره برنامه هسته ایش برآورده کند.
بر این اساس تهران باید اقدامی صورت دهد که به آمریکا و دوستان کاخ سفید در منطقه اثبات شود که نباید نگران برنامه های هسته ای کشورمان باشند. کلیت اظهارات جان کری از چند جهت قابل بررسی است. نخستین مسئله به صلاحیت اظهار نظر آمریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران باز می گردد. چنانچه تا کنون بارها اشاره شده است کاخ سفید به جهت تولید و استفاده از سلاح های میکروبی و شیمیایی (در فلوجه عراق) و حتی استفاده از بمب هسته ای در هیروشیما و ناکازاکی اصلی ترین مولد و مروج تروریسم هسته ای در نظام بین الملل محسوب می شود.
در چنین شرایطی اساسا دولت آمریکا و وزیر امور خارجه این کشور صلاحیت اظهار نظر در خصوص مسائل مربوط به پرونده هسته ای ایران را ندارند. نکته دیگری که در این خصوص به نظر می رسد، لحن جان کری در قبال ایران است. کری همه چیز را منوط به شفاف سازی و صداقت جمهوری اسلامی ایران کرده است. عوض شدن جای شاکی و متهم در سخنان کری بسی مضحکانه به نظر می رسد!
گویا آقای جان کری فراموش کرده است که طرح ادعاهای کاذب و مطالعات ادعایی و غیر حقوقی در خصوص پرونده هسته ای ایران دستپخت وی و سران دو حزب دموکرات و جمهوریخواه آمریکا بوده است! از سوی دیگر، تعیین فاصله زمانی ۳ تا ۶ ماهه از سوی رئیس جمهور محترم کشورمان در خصوص حل و فصل پرونده هسته ای سوء تفاهم کودکانه ای را در ذهن جان کری به وجود آورده است. اعلام این بازه زمانی توسط آقای دکتر روحانی به معنای این نیست که جمهوری اسلامی ایران آماده است در مدت ۳ تا ۶ ماه در گوشه میدان ساکن ایستاده و شاهد رقص پا و خط و نشان کشیدن های اوباما و کری باشد! اعلام بازه زمانی فوق صرفا یک پیام برای آمریکا دارد: اینکه جمهوری اسلامی ایران بیش از این سیاسی کاری آغشته به دروغ را از سوی آمریکا بر نمی تابد و کاخ سفید باید در اسرع وقت از فضایی که به دست خود ایجاد کرده است خارج شود.
به عبارت بهتر، اعلام بازه زمانی فوق فرصتی به آمریکا جهت اصلاح مواضع نادرست و وقیحانه خود در قبال پرونده هسته ای ایران است نه یک درخواست مدت دار برای طلب ملاطفت کاخ سفید با تهران! وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا فراموش کرده است که دولت و کشور متبوعش مقصر اعمال تحریم های یکجانبه و ظالمانه علیه کشورمان و اعمال فشار بر روی ملت ایران طی سالهای اخیر هستند. در چنین شرایطی قاعدتا وی باید خود را برای تعظیم بدل از عذرخواهی در برابر ایران آماده کند نه چیز دیگر! حداقل انتظار این بود که آقای کری پس از شکست سال ۲۰۰۴ خود در برابر جرج بوش برخی قواعد و بایسته های بازی در عالم سیاست را برای جلوگیری از شکستهای آتی فراگیرد! با این حال اظهارات اخیر وی نشان می دهد که وی هنوز از درک پیامهای گویا در فضای دیپلماسی عاجز است.
از این رو بهتر است کری پیش از آنکه با ادامه توهمات وسوء تفاهم های خود برای دستگاه سیاست خارجی آمریکا هزینه تراشی کند، نزد افرادی مانند جیمی کارتر و برژینسکی و حتی مادلین آلبرایت برود و کمی از آنها ملزومات و پیش شرطهای سخن گفتن محاسبه شده در عالم سیاست را یاد بگیرد!
وزیر امور خارجه آمریکا، که گویا بابت ملاقات با وزیر امور خارجه کشورمان در نیویورک به شدت از سوی نتانیاهو و آویگدور لیبرمن مورد مواخذه قرار گرفته است، اعلام کرده است که متحدان آمریکا در خاورمیانه باید نسبت به مسئله هسته ای ایران خیالی آسوده داشته باشند! با یک قرینه یابی ساده می توان دریافت که منظور وزیر امور خارجه آمریکا از متحدان و رفقای کاخ سفید، بیشتر رژیم اشغالگر قدس است. کری در صدد است به رژیمی که بنا بر اعتراف ایهود اولمرت نخست وزیر سابق آن دارای کلاهک های هسته ای و بسیار خطرناک بوده و به قول محمد البرادعی مدیر کل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی اصلی ترین خطر برای منطقه محسوب می شود در خصوص صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران تضمین دهد! این سخن کری خود تلفیقی از تراژدی و طنز است که می تواند در آینده به عنوان یک شاهد مثال جهت تدریس مبحث گزافه گویی در روابط بین الملل در دانشگاههای آمریکا مورد استفاده قرار گیرد!
شاید بهترین پیشنهاد به دولت جنای آقای دکتر روحانی این باشد که به جان کری به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا فرصتی دهد تا بیش از این دچار توهمات پارانوئیدی سیاسی در قبال کشورمان نشود. البته در این خصوص باید منصفانه نگریست و به آقای کری حق داد! وی درست در زمانی این سخنان را بر زبان می راند که چرخش آمریکا به دکترین انزواگرایانه مونروئه پس از دهه ها ماجراجویی و کشتار و توطئه در عرصه سیاست خارجی امری اجتناب ناپذیر است.
از سوی دیگر، کری و اوباما باید در سال ۲۰۱۴ میلادی خود را برای اعلام شکست رسمی آمریکا در افغانستان آماده کنند. کری که خود در جنگ ویتنام حضور داشته است، به خوبی می داند که بالابردن پرچم سفید از سوی فرزندان جرج واشنگتن چه عواقب و تبعاتی برای کاخ سفید خواهد داشت. مهم تر اینکه کاخ سفید در حل معمای دمشق نیز ناکام مانده و سازمان سیا که قرار بود از سال ۲۰۱۲ میلادی مدل سوریه منهای اسد را در دمشق اجرا کند، هم اکنون نسبت به پیروزی رئیس جمهور سوریه در انتخابات سراسری آتی در سوریه هشدار می دهد! مذاکرات سازش میان تشکیلات خودگردان و تل آویو که کری بانی از سرگیری آن بوده است نیز نه تنها بر وفق مراد واشنگتن پیش نمی رود، بلکه به عالمی جهت اتحاد بیشتر در محور مقاومت و افتراق بیشتر در میان سیاستمداران صهیونیستی تبدیل شده است.
این در حالیست که در عرصه سیاست داخلی نیز دولت اوباما آسیب پذیر نشان داده است. حتی دیروز اعلام شد که دولت آمریکا با شکست مذاکرات مقامات کاخ سفید و کنگره در خصوص بودجه این کشور، در آستانه تعطیلی قرار گرفته است. بنابراین اوباما عملا قدرت تمرکز موثر خود را در عرصه بین المللی از دست داده است. در چنین شرایطی نمی توان سخنان مطرح شده از سوی جان کری را اظهاراتی برخاسته از یک ذهن بی دغدغه (به لحاظ سیاسی) دانست. جان کری مانند باراک اوباما نسبت به مطالعات ادعایی دروغین کشورش در قبال برنامه هسته ای ایران آگاه است. برنامه هسته ای کشورمان از ابتدا تاکنون به طور منظم زیر نظر آژانس بین المللی اتمی قرار داشته و ایران همواره بر حق خود برای استفاده از انرژی هسته ای برای تولید انرژی و مصارف پزشکی تاکید کرده است.
از سوی دیگر، آقای دکتر ظریف به عنوان وزیر امور خارجه کشورمان به صورتی صریح در گفتگو با شبکه تلویزیونی ABC اعلام کرده است که حق ایران در استفاده از انرژی هسته ای قابل مذاکره نیست و ایران هیچ گاه اورانیوم را در حدی که برای تولید سلاح هسته ای مناسب باشد غنی نکرده است… در نهایت اینکه اظهارات اخیر کری تنها در دو حالت قابل تفسیر است.
از یک سو این اظهارات می تواند نشان از کژفهمی مقامات آمریکایی نسبت به پرونده هسته ای ایران و رویکرد سیاسی و بین المللی دولت آقای دکتر روحانی و از سوی دیگر نشانه ای دال بر عدم حسن نیت مقامات آمریکایی در پذیرش حقوق مسلم هسته ای ملت ایران باشد. در هر دو حالت، این ایالات متحده آمریکاست که باید رویکرد خود را در قبال تهران تغییر دهد. اصلاح دیدگاه یا گفتار مقامات آمریکایی مقوله ای نیست که از آن سوی آتلانتیک هدایت شود! جان کری در نخستین آزمون گفتاری خود پس از مذاکرات صورت گرفته در نیویورک مردود شود. بدون شک تعداد دفعات شرکت دوباره وی و دیگر مقامات آمریکایی در آزمون های مجدد نامحدود نخواهد بود!
جان کری که گویا برنامه تلویزیونی را با میتینگهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۰۴ میلادی (زمانی که کری نامزد حزب دموکرات بود) اشتباه گرفته بود در ادامه عنوان کرد که ایران باید قدمهای سریع، شفاف و متقاعدکننده ای بردارد تا خواسته های جامعه بین المللی را درباره برنامه هسته ایش برآورده کند.
بر این اساس تهران باید اقدامی صورت دهد که به آمریکا و دوستان کاخ سفید در منطقه اثبات شود که نباید نگران برنامه های هسته ای کشورمان باشند. کلیت اظهارات جان کری از چند جهت قابل بررسی است. نخستین مسئله به صلاحیت اظهار نظر آمریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران باز می گردد. چنانچه تا کنون بارها اشاره شده است کاخ سفید به جهت تولید و استفاده از سلاح های میکروبی و شیمیایی (در فلوجه عراق) و حتی استفاده از بمب هسته ای در هیروشیما و ناکازاکی اصلی ترین مولد و مروج تروریسم هسته ای در نظام بین الملل محسوب می شود.
در چنین شرایطی اساسا دولت آمریکا و وزیر امور خارجه این کشور صلاحیت اظهار نظر در خصوص مسائل مربوط به پرونده هسته ای ایران را ندارند. نکته دیگری که در این خصوص به نظر می رسد، لحن جان کری در قبال ایران است. کری همه چیز را منوط به شفاف سازی و صداقت جمهوری اسلامی ایران کرده است. عوض شدن جای شاکی و متهم در سخنان کری بسی مضحکانه به نظر می رسد!
گویا آقای جان کری فراموش کرده است که طرح ادعاهای کاذب و مطالعات ادعایی و غیر حقوقی در خصوص پرونده هسته ای ایران دستپخت وی و سران دو حزب دموکرات و جمهوریخواه آمریکا بوده است! از سوی دیگر، تعیین فاصله زمانی ۳ تا ۶ ماهه از سوی رئیس جمهور محترم کشورمان در خصوص حل و فصل پرونده هسته ای سوء تفاهم کودکانه ای را در ذهن جان کری به وجود آورده است. اعلام این بازه زمانی توسط آقای دکتر روحانی به معنای این نیست که جمهوری اسلامی ایران آماده است در مدت ۳ تا ۶ ماه در گوشه میدان ساکن ایستاده و شاهد رقص پا و خط و نشان کشیدن های اوباما و کری باشد! اعلام بازه زمانی فوق صرفا یک پیام برای آمریکا دارد: اینکه جمهوری اسلامی ایران بیش از این سیاسی کاری آغشته به دروغ را از سوی آمریکا بر نمی تابد و کاخ سفید باید در اسرع وقت از فضایی که به دست خود ایجاد کرده است خارج شود.
به عبارت بهتر، اعلام بازه زمانی فوق فرصتی به آمریکا جهت اصلاح مواضع نادرست و وقیحانه خود در قبال پرونده هسته ای ایران است نه یک درخواست مدت دار برای طلب ملاطفت کاخ سفید با تهران! وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا فراموش کرده است که دولت و کشور متبوعش مقصر اعمال تحریم های یکجانبه و ظالمانه علیه کشورمان و اعمال فشار بر روی ملت ایران طی سالهای اخیر هستند. در چنین شرایطی قاعدتا وی باید خود را برای تعظیم بدل از عذرخواهی در برابر ایران آماده کند نه چیز دیگر! حداقل انتظار این بود که آقای کری پس از شکست سال ۲۰۰۴ خود در برابر جرج بوش برخی قواعد و بایسته های بازی در عالم سیاست را برای جلوگیری از شکستهای آتی فراگیرد! با این حال اظهارات اخیر وی نشان می دهد که وی هنوز از درک پیامهای گویا در فضای دیپلماسی عاجز است.
از این رو بهتر است کری پیش از آنکه با ادامه توهمات وسوء تفاهم های خود برای دستگاه سیاست خارجی آمریکا هزینه تراشی کند، نزد افرادی مانند جیمی کارتر و برژینسکی و حتی مادلین آلبرایت برود و کمی از آنها ملزومات و پیش شرطهای سخن گفتن محاسبه شده در عالم سیاست را یاد بگیرد!
وزیر امور خارجه آمریکا، که گویا بابت ملاقات با وزیر امور خارجه کشورمان در نیویورک به شدت از سوی نتانیاهو و آویگدور لیبرمن مورد مواخذه قرار گرفته است، اعلام کرده است که متحدان آمریکا در خاورمیانه باید نسبت به مسئله هسته ای ایران خیالی آسوده داشته باشند! با یک قرینه یابی ساده می توان دریافت که منظور وزیر امور خارجه آمریکا از متحدان و رفقای کاخ سفید، بیشتر رژیم اشغالگر قدس است. کری در صدد است به رژیمی که بنا بر اعتراف ایهود اولمرت نخست وزیر سابق آن دارای کلاهک های هسته ای و بسیار خطرناک بوده و به قول محمد البرادعی مدیر کل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی اصلی ترین خطر برای منطقه محسوب می شود در خصوص صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران تضمین دهد! این سخن کری خود تلفیقی از تراژدی و طنز است که می تواند در آینده به عنوان یک شاهد مثال جهت تدریس مبحث گزافه گویی در روابط بین الملل در دانشگاههای آمریکا مورد استفاده قرار گیرد!
شاید بهترین پیشنهاد به دولت جنای آقای دکتر روحانی این باشد که به جان کری به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا فرصتی دهد تا بیش از این دچار توهمات پارانوئیدی سیاسی در قبال کشورمان نشود. البته در این خصوص باید منصفانه نگریست و به آقای کری حق داد! وی درست در زمانی این سخنان را بر زبان می راند که چرخش آمریکا به دکترین انزواگرایانه مونروئه پس از دهه ها ماجراجویی و کشتار و توطئه در عرصه سیاست خارجی امری اجتناب ناپذیر است.
از سوی دیگر، کری و اوباما باید در سال ۲۰۱۴ میلادی خود را برای اعلام شکست رسمی آمریکا در افغانستان آماده کنند. کری که خود در جنگ ویتنام حضور داشته است، به خوبی می داند که بالابردن پرچم سفید از سوی فرزندان جرج واشنگتن چه عواقب و تبعاتی برای کاخ سفید خواهد داشت. مهم تر اینکه کاخ سفید در حل معمای دمشق نیز ناکام مانده و سازمان سیا که قرار بود از سال ۲۰۱۲ میلادی مدل سوریه منهای اسد را در دمشق اجرا کند، هم اکنون نسبت به پیروزی رئیس جمهور سوریه در انتخابات سراسری آتی در سوریه هشدار می دهد! مذاکرات سازش میان تشکیلات خودگردان و تل آویو که کری بانی از سرگیری آن بوده است نیز نه تنها بر وفق مراد واشنگتن پیش نمی رود، بلکه به عالمی جهت اتحاد بیشتر در محور مقاومت و افتراق بیشتر در میان سیاستمداران صهیونیستی تبدیل شده است.
این در حالیست که در عرصه سیاست داخلی نیز دولت اوباما آسیب پذیر نشان داده است. حتی دیروز اعلام شد که دولت آمریکا با شکست مذاکرات مقامات کاخ سفید و کنگره در خصوص بودجه این کشور، در آستانه تعطیلی قرار گرفته است. بنابراین اوباما عملا قدرت تمرکز موثر خود را در عرصه بین المللی از دست داده است. در چنین شرایطی نمی توان سخنان مطرح شده از سوی جان کری را اظهاراتی برخاسته از یک ذهن بی دغدغه (به لحاظ سیاسی) دانست. جان کری مانند باراک اوباما نسبت به مطالعات ادعایی دروغین کشورش در قبال برنامه هسته ای ایران آگاه است. برنامه هسته ای کشورمان از ابتدا تاکنون به طور منظم زیر نظر آژانس بین المللی اتمی قرار داشته و ایران همواره بر حق خود برای استفاده از انرژی هسته ای برای تولید انرژی و مصارف پزشکی تاکید کرده است.
از سوی دیگر، آقای دکتر ظریف به عنوان وزیر امور خارجه کشورمان به صورتی صریح در گفتگو با شبکه تلویزیونی ABC اعلام کرده است که حق ایران در استفاده از انرژی هسته ای قابل مذاکره نیست و ایران هیچ گاه اورانیوم را در حدی که برای تولید سلاح هسته ای مناسب باشد غنی نکرده است… در نهایت اینکه اظهارات اخیر کری تنها در دو حالت قابل تفسیر است.
از یک سو این اظهارات می تواند نشان از کژفهمی مقامات آمریکایی نسبت به پرونده هسته ای ایران و رویکرد سیاسی و بین المللی دولت آقای دکتر روحانی و از سوی دیگر نشانه ای دال بر عدم حسن نیت مقامات آمریکایی در پذیرش حقوق مسلم هسته ای ملت ایران باشد. در هر دو حالت، این ایالات متحده آمریکاست که باید رویکرد خود را در قبال تهران تغییر دهد. اصلاح دیدگاه یا گفتار مقامات آمریکایی مقوله ای نیست که از آن سوی آتلانتیک هدایت شود! جان کری در نخستین آزمون گفتاری خود پس از مذاکرات صورت گرفته در نیویورک مردود شود. بدون شک تعداد دفعات شرکت دوباره وی و دیگر مقامات آمریکایی در آزمون های مجدد نامحدود نخواهد بود!
