ویژ گی های بازی برد برد
نخستین ویژگی بازی برد برد در موضوع هسته ای کشورمان این است که منافع حیاتی دو طرف تامین شود و منافع حیاتی در اینجا همانی است که در معاهده NPT به صراحت آمده است.
به گزارش افکارنیوز، مهدی فضائلی طی یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: اصطلاح برد برد چند سالی هست که پایش به موضوع هسته ای ایران باز شده است. اگر بخواهیم ویژگی های این بازی را برشماریم، می توانیم به سه مورد اشاره کنیم.
نخستین ویژگی بازی برد برد در موضوع هسته ای کشورمان این است که منافع حیاتی دو طرف تامین شود و منافع حیاتی در اینجا همانی است که در معاهده NPT بصراحت آمده است.
جمهوری اسلامی ایران مانند تمامی کشورهایی که به این معاهده پیوسته اند، حقوقی دارد و تکالیفی و نمی توان و نباید از وزن حقوق ایران کاست و به وزن تکالیفش اضافه کرد.
دومین ویژگی بازی برد برد، همسنگی و همترازی آن چیزی است که به عنوان امتیاز می دهیم و آنچه در ازای آن می گیریم.
روشن است که آنچه جمهوری اسلامی ایران حاضر است بدهد امتیاز است نه منافع حیاتی خود! چرا که هیچ کشوری بر سر منافع حیاتی خود معامله نمی کند، ضمن این که امتیازات قابل معامله باید مشروط و محدود به زمان و شرایط معینی باشد؛ چراکه دولتمردان امروز نمی توانند بر سر امتیازاتی که به نسل های آینده این کشور نیز تعلق دارد، معامله کنند.
همزمانی نتیجه، سومین ویژگی بازی برد برد است؛ یعنی امتیازاتی که بده بستان می شود، باید همزمان اتفاق بیفتد.
نمی توان ایران را مکلف کرد امروز و نقد امتیازاتی را بدهد و امتیازات طرف مقابل به آینده موکول و به طور نسیه به ایران داده شود؛ بویژه این که طرف مقابل سابقه عهدشکنی هم داشته باشد.
اگر این سه ویژگی بدرستی و با دقت رعایت شود، می توان نتیجه این بازی را برد برد اعلام کرد و در غیر این صورت باید شاهد به یغما رفتن منافع و زیر پا گذاشته شدن عزت ملی خود باشیم، البته هیهات که چنین اتفاقی بیفتد!
درباره مذاکرات تیم جدید هسته ای کشورمان که نخستین دور آن هفته گذشته در ژنو آغاز شد، قضاوت زود است، چراکه اولا دور جدید مذاکرات در آغاز راه است و نباید انتظار معجزه داشته باشیم و ثانیا محتوای مذاکرات و بویژه طرح پیشنهادی ایران محرمانه اعلام شده است که اکنون از چون و چرا درباره آن پرهیز می کنیم، اما براساس آنچه از سوی نمایندگان رسمی دو طرف اعلام شد، باید بگوییم متاسفانه لحن نمایندگان ۱+۵ بویژه کشورهای غربی همچنان طلبکارانه، تحکم آمیز و از موضع بالاست و در چنین شرایطی نباید لحن نمایندگان تیم مذاکره کننده کشورمان انفعالی و از موضع پایین باشد.
نخستین ویژگی بازی برد برد در موضوع هسته ای کشورمان این است که منافع حیاتی دو طرف تامین شود و منافع حیاتی در اینجا همانی است که در معاهده NPT بصراحت آمده است.
جمهوری اسلامی ایران مانند تمامی کشورهایی که به این معاهده پیوسته اند، حقوقی دارد و تکالیفی و نمی توان و نباید از وزن حقوق ایران کاست و به وزن تکالیفش اضافه کرد.
دومین ویژگی بازی برد برد، همسنگی و همترازی آن چیزی است که به عنوان امتیاز می دهیم و آنچه در ازای آن می گیریم.
روشن است که آنچه جمهوری اسلامی ایران حاضر است بدهد امتیاز است نه منافع حیاتی خود! چرا که هیچ کشوری بر سر منافع حیاتی خود معامله نمی کند، ضمن این که امتیازات قابل معامله باید مشروط و محدود به زمان و شرایط معینی باشد؛ چراکه دولتمردان امروز نمی توانند بر سر امتیازاتی که به نسل های آینده این کشور نیز تعلق دارد، معامله کنند.
همزمانی نتیجه، سومین ویژگی بازی برد برد است؛ یعنی امتیازاتی که بده بستان می شود، باید همزمان اتفاق بیفتد.
نمی توان ایران را مکلف کرد امروز و نقد امتیازاتی را بدهد و امتیازات طرف مقابل به آینده موکول و به طور نسیه به ایران داده شود؛ بویژه این که طرف مقابل سابقه عهدشکنی هم داشته باشد.
اگر این سه ویژگی بدرستی و با دقت رعایت شود، می توان نتیجه این بازی را برد برد اعلام کرد و در غیر این صورت باید شاهد به یغما رفتن منافع و زیر پا گذاشته شدن عزت ملی خود باشیم، البته هیهات که چنین اتفاقی بیفتد!
درباره مذاکرات تیم جدید هسته ای کشورمان که نخستین دور آن هفته گذشته در ژنو آغاز شد، قضاوت زود است، چراکه اولا دور جدید مذاکرات در آغاز راه است و نباید انتظار معجزه داشته باشیم و ثانیا محتوای مذاکرات و بویژه طرح پیشنهادی ایران محرمانه اعلام شده است که اکنون از چون و چرا درباره آن پرهیز می کنیم، اما براساس آنچه از سوی نمایندگان رسمی دو طرف اعلام شد، باید بگوییم متاسفانه لحن نمایندگان ۱+۵ بویژه کشورهای غربی همچنان طلبکارانه، تحکم آمیز و از موضع بالاست و در چنین شرایطی نباید لحن نمایندگان تیم مذاکره کننده کشورمان انفعالی و از موضع پایین باشد.
