نیازی به فهرست کردن جنایات و بدخواهی های آمریکا در قبال مردم ایران نیست. دست کم هیچ ایرانی آزاده ای با هر طرز تفکری، حمایت همه جانبه آمریکا از صدام و کشتار ده ها هزار نفر از هم میهنانش را فراموش نمی کند.

به گزارش افکارنیوز ،   ۱۳آبان امسال و گرامیداشت روز ملی مبارزه با استکبار جهانی امسال رنگ و روی دیگری یافته است. بدون تردید نماد بارز استکبار جهانی رژیم ایالات متحده آمریکا است، آمریکایی که حافظه تاریخی مردم ایران در طول حداقل ۶۰ سال گذشته، هیچ تصویر مثبتی از آن در سابقه ذهنی خود ندارد. از دخالت مستقیم در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و بازگرداندن دیکتاتور به کشور و سرنگونی حکومت دکتر مصدق، تا تحمیل قانون نژادپرستانه کاپیتولاسیون و دفاع تمام قد از جنایات ضد مردمی محمدرضا پهلوی در سال های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، تا کارنامه سراسر تاریکی آمریکا در قبال انقلاب اسلامی مردم ایران، هیچ نقطه روشنی که جایی برای امیدواری به تغیر ماهیت ضد ایرانی رژیم ایالات متحده امریکا باشد، دیده نمی شود.

نیازی به فهرست کردن جنایات و بدخواهی های آمریکا در قبال مردم ایران نیست. دست کم هیچ ایرانی آزاده ای با هر طرز تفکری، حمایت همه جانبه آمریکا از صدام و کشتار ده ها هزار نفر از هم میهنانش را فراموش نمی کند. تحریم های ظالمانه و مشکلاتی که این روز ها مردم ایران با آن دست به گریبان هستند هم از آخرین صفحات این سیاهه بلند بالا است.

در طول سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، و مناسبت های پر شماری که مردم ایران برای حمایت از نظام و ارزش های خود به خیابان آمده یا در مراسمی شرکت کرده اند، مراسم روز ۱۳ آبان وضعیت متفاوتی داشته است. تبعید امام خمینی به خاطر مخالفت با رژیم امریکایی پهلوی، کشتار دانش آموزان به جرم تظاهرات علیه حکومت مورد حمایت آمریکا و تسخیر لانه جاسوسی امریکا در ۱۳ آبان ۵۸ سه مناسبت متفاوتی است که این روز را برای همیشه در خاطره تاریخی مردم ایران ماندگار کرده اند.

مراسم روز ۱۳ آبان در طول سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی مانند هر مناسبت دیگری در کنار حضور مردمی، از حمایت و پشتیبانی دولتی نیز برخوردار بوده است. این مهم اگرچه از نزدیکی ماهیت دولت و مردم در ایران سرچشمه می گیرد، اما همواره منتقدان ومخالفان نظام جمهوری اسلامی، مناسبت های اینچنینی را مراسمی دولتی خوانده اند و حتی در شرایطی که میلیون ها ایرانی در مراسمی مانند تظاهرات روز قدس یا راهپیمایی ۲۲ بهمن حضور می یابند، آن تبلیغات دولتی لقب داده اند.

آنگونه که از شواهد پیداست، و متأثر از شرایط حاکم بر فضای مذاکرات ایران و کشورهای غربی بر سر برنامه هسته ای صلح آمیز ایران، و به خصوص در پی مذاکرات هرچند کوتاه، اما مستقیم میان مقامات دولتی ایران و آمریکا، امسال، نه تنها نشانه ای از سوی مقامات رسمی دولتی در کشور برای یادآوری جنایات امریکا علیه مردم ایران به چشم نمی آید، که برخی حرکت ها از جمله پایین کشیدن تابلوهای تبلیغاتی با محوریت بی اعتمادی به امریکا و غیر قانونی خواندن نصب آن از طرف بعضی مقام های رسمی، جهتی مخالف حرکت سالانه ضد امریکایی مردم توسط دولت را نشان می دهد.

با این وجود، به جز اظهارات مردمی در محافل خصوصی و خانوادگی و فضای مجازی و رسانه ای، گسترش نماد هایی که ادامه بی اعتمادی مردم ایران به دولت امریکا را نشان می دهد، بیانگر آن است که بخش قابل توجهی از مردم، در این مسیر، مانند مسئولان دولتی فکر نمی کنند و برای گرامی داشت یوم الله ۱۳ آبان، روزی که امام خمینی آن را انقلابی بزرگ تر از انقلاب اول خواند، عزمشان را جزم کرده اند. از این رو به جرأت می توان ادعا کرد که ۱۳ آبان ۱۳۹۲ در میان همه مراسم روز های ۱۳ آبان هایی که برای یادآوری دشمنی آمریکا با مردم ایران برگزار شده، رنگ و روی دیگری دارد. ۱۳ آبان امسال شاید مردمی ترین ۱۳ آبان تاریخ انقلاب اسلامی باشد، مگر اینکه مسئولان دولتی اراده کنند که در اولین گام برای یک مراسم بزرگ ملی از مردم عقب نمانند.
در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات