افسر سیا و حق السکوت های آل سعود
یک افسر سابق سازمان سیا بخشی از تطمیع های مالی آمریکا توسط رژیم آل سعود برای سرپوش گذاشتن به مفاسد این رژیم را بازگو کرد.
به گزارش افکارنیوز ، العالم رابرت بائر نویسنده کتاب خوابیدن با شیطان می گوید: هنگامی که شرکت کارلایل در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ خود را برای کنفرانس سالانه سرمایه گذاران در واشنگتن آماده می کرد، فقط در فاصله ۲/۵ مایلی جنوب هتل، پرواز شماره ۷۷ به ساختمان پنتاگون برخورد کرد.
در جلسه مذکور این افراد حضور داشتند؛ مسئولان ارشد شرکت «جیمز بیکر» ، «فرانک کارلوچی» وزیر مشاور دولت جرج بوش پدر، وزیر دفاع دوران رونالد ریگان و مشاور امنیت ملی دوره قبل از او، و برادر بن لادن به عنوان نماینده مجموعه بن لادن که صاحب یکی از بزرگترین شرکت های ساخت و ساز دنیا است.
شرکت «کارلایل» روابط قدیمی و سودآور با خانواده آل سعود داشت. در سال ۱۹۹۱ این شرکت زمینه خرید حدود ۶۰۰ میلیون دلار از سهام شرکت «سیتی کورپ» را برای «ولید بن طلال» فراهم کرد. ولید بن طلال برادر ملک فهد و ششمین فرد ثروتمند دنیا براساس مجله فوربس در سال ۲۰۰۱ است. دارایی های او به حدود ۲۰ میلیارد دلار می رسد.
بائر با بیان اینکه طیفی از وزرا و مقامات آمریکایی در عربستان حقوق (رشوه) می گیرند، می افزاید: شرکت کارلایل ثروت خود را از طریق خرید قراردادهای دفاعی کوچک و ارائه آن به شرکت های بزرگی مانند بویینگ، لوکهیدمارتین، و شرکت بین المللی «تی اردبلیو» (فروشنده اصلی سلاح به عربستان) به دست آورده است.
بزرگترین مصرف کننده سلاح آمریکا، عربستان سعودی است. این کشور دومین بازار جنگنده، موشک، تانک، خودروی زرهی و دیگر تسلیحات و خدمات نظامی آمریکا است. عربستان همچنین پس از ارتش آمریکا بزرگترین مصرف کننده خودروهای جنگی «برادلی» است.
عربستان از نظر بسیاری از طرفها، به عنوان مهمترین حامی خط تولید تسلیحات آمریکایی به شمار می آید. بازیگران اصلی واشنگتن پس از ترک پست های دولتی فوراً و به صورت مستقیم به دفتر استخدام «کارلایل» می روند.
از جمله این افراد جیمز بیکر، فرانک کارلوچی، کارلایل آرتور لویت رئیس سابق هیئت اوراق مالی و کمیته نقدینگی، ویلیام کنراد رئیس سابق کمیته ارتباطات در دوره دوم ریاست جمهوری بیل کلینتون و ریچارد درمان رئیس سابق دفتر کاخ سفید بودجه در دوران بوش و ریگان و همچنین معاون رئیس جمهور و وزیر خزانه داری هستند.
«جورج واکربوش» مشهورترین مشاور «کارلایل» ، چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا است. وی به دلیل فرماندهی جنگ خلیج فارس مورد توجه ثروتمندان سعودی و کویتی است. جرج بوش و «جان میجر» به نیابت از کارلایل به عربستان و کویت بسیار سفر کردند، و درهایی را به روی برخی سرمایه گذاران ثروتمند این دو کشور در دنیا گشودند.
خانواده بن لادن ۲ میلیارد دلار در کارلایل سرمایه گذاری کرد که دومین شریک صندوق این شرکت به شمار می آید. کارلایل و بن لادن در اکتبر ۲۰۰۱ یعنی حدود ۵ هفته پس از حمله به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون از یکدیگر جدا شدند. ولی حدود ۱۰ سعودی دیگر در این شرکت به عنوان سرمایه گذار باقی ماندند.
افسر عالی رتبه و سابق سیا با اسم بردن از کسانی چون کالین پاول و دیک چنی که پول های هنگفتی از سعودی ها دریافت کردند، تا به بهبود وجهه عربستان در آمریکا کمک کنند، ادامه می دهد: تقریباً همه شخصیت های مهم در واشنگتن که مسئولیتی را عهده دار بوده اند، حداقل در یکی از شرکت های مرتبط با عربستان سعودی همکاری کرده اند.
به صورت عملی هر قرارداری که با سعودی ها بسته شده است شفاف نبوده، و در توفان شن و نزدیک یکی از چاه هایی که پول از آنجا سرچشمه می گیرد، ناپدیده شده است.
در شرکت «تی آردبلیو» تا اواخر سال ۲۰۰۲ که توسط شرکت «نورثورب گرومان» خریداری شد، «رابرت گیتس» مدیر سابق «سی ای ای» و معاون وزیر خارجه اسبق و «مایکل آرامکست» سفیر سابق آمریکا در ژاپن و «کاندولیزا رایس» مشاور امنیت ملی آمریکا تشکیل شده بود و اعضای این شرکت سالها در اداره شرکت «شیورون» که در سال ۲۰۰۱ با «تکساکو» ادغام شد، همکاری داشتند. «شیور ون تکسالو» با شرکت ملی نفت سعودی «آرامکو» و «استارانترپرایز» و «موتیوا انترپرایز» همکاری داشت.
رابرت بائر خاطرنشان می کند: سعودی ها این درس را به آمریکایی ها دادند که دهانت را درباره عربستان ببند، تا برای تو کار و پست در یک دانشگاه می یابیم، یا خودرویی لکسوس و خانه ای بزرگ در جورج تاون به تو می دهیم. براساس گزارش واشنگتن پست، یکی از افراد نزدیک به شاهزاده بندربن سلطان سفیر سابق عربستان در آمریکا گفته وی مشغول رسیدگی به آن دسته از مسئولان آمریکایی است که به زندگی عادی خود بازگشته اند.
در جلسه مذکور این افراد حضور داشتند؛ مسئولان ارشد شرکت «جیمز بیکر» ، «فرانک کارلوچی» وزیر مشاور دولت جرج بوش پدر، وزیر دفاع دوران رونالد ریگان و مشاور امنیت ملی دوره قبل از او، و برادر بن لادن به عنوان نماینده مجموعه بن لادن که صاحب یکی از بزرگترین شرکت های ساخت و ساز دنیا است.
شرکت «کارلایل» روابط قدیمی و سودآور با خانواده آل سعود داشت. در سال ۱۹۹۱ این شرکت زمینه خرید حدود ۶۰۰ میلیون دلار از سهام شرکت «سیتی کورپ» را برای «ولید بن طلال» فراهم کرد. ولید بن طلال برادر ملک فهد و ششمین فرد ثروتمند دنیا براساس مجله فوربس در سال ۲۰۰۱ است. دارایی های او به حدود ۲۰ میلیارد دلار می رسد.
بائر با بیان اینکه طیفی از وزرا و مقامات آمریکایی در عربستان حقوق (رشوه) می گیرند، می افزاید: شرکت کارلایل ثروت خود را از طریق خرید قراردادهای دفاعی کوچک و ارائه آن به شرکت های بزرگی مانند بویینگ، لوکهیدمارتین، و شرکت بین المللی «تی اردبلیو» (فروشنده اصلی سلاح به عربستان) به دست آورده است.
بزرگترین مصرف کننده سلاح آمریکا، عربستان سعودی است. این کشور دومین بازار جنگنده، موشک، تانک، خودروی زرهی و دیگر تسلیحات و خدمات نظامی آمریکا است. عربستان همچنین پس از ارتش آمریکا بزرگترین مصرف کننده خودروهای جنگی «برادلی» است.
عربستان از نظر بسیاری از طرفها، به عنوان مهمترین حامی خط تولید تسلیحات آمریکایی به شمار می آید. بازیگران اصلی واشنگتن پس از ترک پست های دولتی فوراً و به صورت مستقیم به دفتر استخدام «کارلایل» می روند.
از جمله این افراد جیمز بیکر، فرانک کارلوچی، کارلایل آرتور لویت رئیس سابق هیئت اوراق مالی و کمیته نقدینگی، ویلیام کنراد رئیس سابق کمیته ارتباطات در دوره دوم ریاست جمهوری بیل کلینتون و ریچارد درمان رئیس سابق دفتر کاخ سفید بودجه در دوران بوش و ریگان و همچنین معاون رئیس جمهور و وزیر خزانه داری هستند.
«جورج واکربوش» مشهورترین مشاور «کارلایل» ، چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا است. وی به دلیل فرماندهی جنگ خلیج فارس مورد توجه ثروتمندان سعودی و کویتی است. جرج بوش و «جان میجر» به نیابت از کارلایل به عربستان و کویت بسیار سفر کردند، و درهایی را به روی برخی سرمایه گذاران ثروتمند این دو کشور در دنیا گشودند.
خانواده بن لادن ۲ میلیارد دلار در کارلایل سرمایه گذاری کرد که دومین شریک صندوق این شرکت به شمار می آید. کارلایل و بن لادن در اکتبر ۲۰۰۱ یعنی حدود ۵ هفته پس از حمله به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون از یکدیگر جدا شدند. ولی حدود ۱۰ سعودی دیگر در این شرکت به عنوان سرمایه گذار باقی ماندند.
افسر عالی رتبه و سابق سیا با اسم بردن از کسانی چون کالین پاول و دیک چنی که پول های هنگفتی از سعودی ها دریافت کردند، تا به بهبود وجهه عربستان در آمریکا کمک کنند، ادامه می دهد: تقریباً همه شخصیت های مهم در واشنگتن که مسئولیتی را عهده دار بوده اند، حداقل در یکی از شرکت های مرتبط با عربستان سعودی همکاری کرده اند.
به صورت عملی هر قرارداری که با سعودی ها بسته شده است شفاف نبوده، و در توفان شن و نزدیک یکی از چاه هایی که پول از آنجا سرچشمه می گیرد، ناپدیده شده است.
در شرکت «تی آردبلیو» تا اواخر سال ۲۰۰۲ که توسط شرکت «نورثورب گرومان» خریداری شد، «رابرت گیتس» مدیر سابق «سی ای ای» و معاون وزیر خارجه اسبق و «مایکل آرامکست» سفیر سابق آمریکا در ژاپن و «کاندولیزا رایس» مشاور امنیت ملی آمریکا تشکیل شده بود و اعضای این شرکت سالها در اداره شرکت «شیورون» که در سال ۲۰۰۱ با «تکساکو» ادغام شد، همکاری داشتند. «شیور ون تکسالو» با شرکت ملی نفت سعودی «آرامکو» و «استارانترپرایز» و «موتیوا انترپرایز» همکاری داشت.
رابرت بائر خاطرنشان می کند: سعودی ها این درس را به آمریکایی ها دادند که دهانت را درباره عربستان ببند، تا برای تو کار و پست در یک دانشگاه می یابیم، یا خودرویی لکسوس و خانه ای بزرگ در جورج تاون به تو می دهیم. براساس گزارش واشنگتن پست، یکی از افراد نزدیک به شاهزاده بندربن سلطان سفیر سابق عربستان در آمریکا گفته وی مشغول رسیدگی به آن دسته از مسئولان آمریکایی است که به زندگی عادی خود بازگشته اند.
