زبیر کسی بود که حضرت زهرا(س) به امیرالمومنین فرمودند اگر توان انجام وصایای مرا نداری به زبیر بگویم

به گزارش لرستان خبر، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی، رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در جلسه درس اخلاق خود که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد، با اشاره به حوادث ناگوار بعد از رحلت پیامبراکرم(ص) و روی کار آمدن خلفا، اظهار داشت: رسم بدی که در آن زمان باب شده بود خلیفه کشی بود و مردم بعد از گذراندن دوران زندگی خود با سه خلیفه سراغ امیرالمؤمنین(ع) آمدند.

 وی ادامه داد: مردم مثل مور و ملخ دور حضرت علی(ع) ریختند و نهج البلاغه هم در این باره تعبیرات عجیبی دارد که شارحان نهج البلاغه هم در تفسیر این عبارات با اختلافاتی روبه رو هستند؛ حضرت علی(ع) می فرماید: آن چنان مردم برای وادار کردن من به خلافت دور من ریختند که نزدیک بود حسن و حسین(ع) زیر دست و پا بمانند و لباس و عبای من نیز پاره شد.

رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به مخالفت های زود هنگام مردم با حضرت پس از بیعت با ایشان، ابراز داشت: خیلی عجیب است همین مردمی که چند روز قبل با این هجوم آوردن با حضرت علی(ع) بیعت کردند الان به روی او شمشیر کشیده اند و قصد کشتن او را دارند، بنابراین باید فلسفه این امر مشخص شود.

وی افزود: به عنوان نمونه یکی از افرادی که در برابر حضرت علی(ع) قرار گرفت، بیعت خود را شکست و جنگ جمل را به راه انداخت زبیر بن عوام است؛ زبیر کسی است که پیامبر(ص) برای شمشیر او دعا کرد، کسی است که در شورای سقیفه حاضر نشد، بزرگ خاندان بنی هاشم بود و آن قدر منزلت داشت که حضرت زهرا(س) به امیرالمؤمنین(ع) فرمودند اگر تو توان انجام وصایای مرا نداری به زبیر بگویم، حال چه می شود که کار او به این جا کشیده می شود.

آیت الله مصباح یزدی به جنبه دیگر عجیب بودن این قضایا یعنی قبح شکستن بیعت در نزد عرب اشاره کرد و گفت: بیعت حتی در نزد عرب جاهلی هم از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده است و خلف بیعت از بدترین کارها شمرده می شد؛ اما حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرماید طلحه، زبیر و عایشه بیعت خود را شکستند و به ناکثین معروف شدند و از طرف دیگر همه این افراد از مسلمانان و حتی حافظ قرآن بودند.

وی با بیان این که جواب به این ابهام را خود حضرت علی(ع) در نهج البلاغه گفته اند، تصریح کرد: حضرت می فرماید اینهایی که پیمان خود را شکستند گویا این آیه قرآن را نشنیده اند«تِلکَ الدّارُ الآخِرَةُ نَجعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدونَ عُلُوًّا فِی الأَرضِ وَلا فَسادًا وَالعاقِبَةُ لِلمُتَّقینَ» یعنی سعادت اخروی از آن کسانی است که در دنیا دنبال برتری طلبی نباشند، بعد در ادامه حضرت می فرماید بله آنها این آیه را شنیده و به آن توجه هم کرده اند ولی دنیا در نظر آنها زینت داده شده است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در پایان عنوان کرد: اگر مال و مقام دنیا در نظر انسان جلوه پیدا کند کلام خدا و پیامبرش کنار گذاشته می شود و می توان ریشه تمام انحرافات و جنایات را از زمان بعد از رحلت پیامبر تا امروز دلبستگی به زخارف دنیوی دانست. منبع: رجا