لرستان خبر گزارش می دهد؛

منطقه ضرون در 55 کیلومتری شهرستان کوهدشت قرار دارد. در این منطقه فقر و محرومیت در اعماق طبیعت بکر و وحشی این منطقه فرو رفته؛ تا حدی که از ساکنان این منطقه حتا چهل شبانه روز گرسنگی خود را میوه بلوط به صبح پیوند می دهند.

به گزارش لرستان خبر  به نقل از آسوبان؛ وارد منطقه که می شوی؛ جاده های پیچ در پیچ و صعب العبور تو را به یکی از محروم ترین مناطق لرستان می کشاند؛ محرومیتی که حتا آب را هم در تانکر نگهداری می کند و آب را به راحتی از گلوی مردم پایین نمی برد.

 

مشکلات کوهدشت

 

فقر و محرومیت در اعماق طبیعت بکر فرو رفته است

 

منطقه ضرون در 55 کیلومتری شهرستان کوهدشت قرار دارد. در این منطقه فقر و محرومیت در اعماق طبیعت بکر و وحشی این منطقه فرو رفته؛ تا حدی که از ساکنان این منطقه حتا چهل شبانه روز گرسنگی خود را میوه بلوط به صبح پیوند می دهند.

 

مشکلات کوهدشت 

 

در کنار فقر و محرومیت، ساکنان این منطقه از ابتدایی ترین امکانات زندگی مانند خطوط تلفن همراه و طرح هادی بی بهره هستند و تلاش هایشان برای ارتباط با شهر در صورت قطعی تلفن ثابت به بن بست می خورد.

 

بنا بر این گزارش، منطقه ضرون کوهستانی و صعب العبور بوده و حتا لندرور، تنها ماشین آبادی هم نمی تواند سنگلاخ ها را طی کند و به این گونه دردها و بیماری ها مردم در پشت زجرها برجا می ماند.

 

مشکلات کوهدشت 

 

همراهان همیشگی ضرون

 

عذرا شاهیوند، دهیار روستای علی حسین آباد و همسرش آقای سیدی بیش از هر کس دیگری درد و رنج و محرومیت منطقه را فهمیده  و بارها تلاش خود را برای کاهش محرومیت منطقه انجام داده اند.

 

مشکلات کوهدشت

 

زمستان رنج

زمستان سال 1392 است. با خانم دهیار برای تهیه گزارش از محرومیت ضرون به منطقه می رویم. جاده پُر از گِل خشک است. گل هایی که از باران چند روز پیش بر جای مانده است.

 

مشکلات کوهدشت

 

گِل ها شبیه تپه هایی کوچک است. پیکان، وسیله نقلیه مان به ضرون در تپه های کوچک گیر می کند و به نفس زدن می افتد. راننده به عقب می رود و پیکان از تپه های کوچک بیرون می آید.

 

تپه های کوچک که تمام می شود؛ پیچ های ممتد جاده و صعب العبوری آن آغاز می شود. این پیچ های خطرناک، محل وقوع تصادف هایی بوده است.

 

وارد منطقه می شویم و محرومیت مانند جوانه های خشکی از میان خانه ها و دیوارها صورت کودکان را سیاه کرده است؛ کودکانی که تنها آرزویشان یک مدرسه است تا آن ها در کانکس درس نخوانند.

 

مشکلات کوهدشت

 

در کنار ترک تحصیل دانش آموزانی که در ضرون آینده ساز نیستند؛ محرومیت های این منطقه به صورت سلسله وار منتشر می شود؛ گزارش هایی که می گوید دغدغه ی اصلی مردم جاده است تا بیمارها و دردهایشان به دلیل نبود یک راه ارتباطی به زخم های عمیق و خفه در گلو تبدیل نشود.

 

 

بهار رؤیا

 

حالا 6 اردیبهشت سال 1394 است. باز هم با خانم دهیار راهی منطقه می شویم. خانم دهیار از قبل گفته است که جاده ارتباطی ضرون در حال ساخت بوده و دیگر از صعب العبورهای خطرناک خبری نیست.

 

مشکلات کوهدشت

 

طبیعت سبز و زیبای منطقه ضرون با درخت های قامت کشیده و بلوط های ایستاده، راه را بر جاده باز می کند؛ جاده ای که حالا بیش تر آن شن ریزی شده و در دست ساخت است.

 

بلوط

 

جاده ی همواری که خبری از سنگلاخ ها ندارد و شن ریزی شده است؛ اهالی منطقه ضرون را خوشحال کرده است. آن ها در پوست خود نمی گنجند و از خبرنگار و پایگاه خبری برای انعکاس دردها و رنج هایشان صمیمانه سپاسگزاری می کنند.

 

مشکلات کوهدشت

مشکلات کوهدشت

 

اهالی اما می گویند تعمیر و احداث جاده به کندی پیش می رود. برای پیگیری وضعیت جاده و زمان بهره برداری آن به داریوش آزادبخت، ریاست اداره راه وشهرسازی کوهدشت مراجعه می کنم.

 

مشکلات کوهدشت

مشکلات کوهدشت

 

پاسخی که در راه است

مراجعه های مکرر من برای پاسخگویی اداره راه و شهرسازی کوهدشت راه به جایی نمی برد و  وی مرا به مراجعات بعدی و یک زمان مناسب تر برای پاسخگویی حواله می دهد تا در نهایت زمان بهره برداری از جاده باز هم دغدغه ی اصلی مردم منطقه ضرون باشد؛ مردمی که دلشان می خواهد بخشی از رؤیاها و محرومیت هایشان با احداث کامل جاده به واقعیت تبدیل شود.

انتهای پیام/

در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات