گرد فراموشی به سنت‌های لرستان رسید؛
جشن‌های عروسی که دست سنت را در حنا میگذارند
مردم لرستان از دیرباز جشن عروسی را با ویژگی‌های خاص آئینی منطقه برگزار و از این مراسم به‌عنوان یک خاطره بسیار شیرین و به یاد ماندنی یاد می‌کنند.
به گزارش لرستان خبر، لرستان با آدب و رسومی چند هزار ساله، یکی از استانهایی است که در تمام جنبههای اجتماعی و فرهنگی دارای سنت هایی غنی و اصیل است.
یکی از این آداب و رسوم برپایی جشن عروسی است که آداب خاص مردم لرستان در اجرای این جشن، چنان جذابیتی را ایجاد کرده است که نه تنها مردم لرستان بلکه افراد غیر بومی دیگری را نیز مجذوب خود کرده است.
مردم لرستان از دیرباز جشن عروسی را با ویژگی‌های خاص آئینی منطقه برگزار و از این مراسم به‌عنوان یک خاطره بسیار شیرین و به یاد ماندنی یاد می‌کنند.
آئینی که آمیخته با باورهای دینی و فرهنگی استان است و مردم آن را سنت حسنه ای برای گشایش زندگی می دانند.
جشنی که در گذشته ساده و به دور از هرگونه تشریفات و هزینه های سنگین برگزار میشد و دو جوان با همراهی خانوادهها، زندگی جدید خود را آغاز می‌کردند.
اما متاسفانه اکنون از آن همه بزم و شادی و اجرای مراسمات سنتی تنها برگزاری جشن‌های را شاهد هستیم که رنگ و لعاب خود را از دست داده و جای خود را به فرهنگی بیگانه داده است.
جشن هایی که دیگر حال و هوای گذشته را ندارد و تالارهای مجلل شهری، برگزاری رسم جهاز بینی از طرف اقدام داماد و جایگزین شدن شیوه برگزاری مدرن عروسی به جای حفظ آداب سنتی تنها چیزی است که از فرهنگ اصیل سور در لرستان باقی مانده است.
نفوذ فرهنگ بیگانه در برگزاری این جشن‌های عروسی تا جایی پیش رفته است که اکنون بسیاری از عروس و داماد های امروزی آن حجب و حیایی که نوع عروسان و نو دامادان در مراسم خود داشتند را ندارند و جشن عروسی خود را به خیابان‌ها می‌کشند و عروس با تکان دادن دسته گل شروع به پایکوبی میکند. جشنی که هیچ تشابهی با فرهنگ بومی این استان ندارد!
از طرفی متاسفانه نوع پوشش عروس نیز به گونه ای است که توجه هر بیننده را به خود جلب می کند و فیلمبردار مراسم نیز که گویی محرم عروس است او را در این بین تشویق می کند.
پخش کلیپی با عنوان پشت صحنه فیلم عروسی نیز برنامه جدیدی است که از سوی برخی از فیلمبرداران در سالن های عروسی اجرا می شود فیلمی که در آن متاسفانه بسیاری از شئونات اسلامی رعایت نمی شود و افراد دعوت شده به جشن به تماشای آن می نشینند.
به راست چه رویدادی در حال رخ دادن است که آن شال، ستره، اسب،زین، سروده های قدیمی، ساز و سرنا به یکباره فراموش شده اند و اکنون شاهد جشن هایی هستیم که کوچکترین ارتباطی با آداب مردم این دیار ندارد؟
متولیان فرهنگی برای حفظ سنت های اصیل چه اقداماتی را انجام داده اند؟ آیا نمی شود با برنامه ریزی و یا تقبل بخشی از هزینه عروسی برای اشتیاق جوانان به برگزاری جشن عروسی به صورت سنتی اقدامی مناسب را انجام داد؟
چه حمایتی از گروه های موسیقی سنتی در این جشن ها صورت گرفته است؟
آیا در این استان که مناطق و بکر و زیبای بسیاری دارد، جای خالی مکانهایی برای برگزاری جشن‌های عروسی به‌صورت سنتی به جای تالارهای عروسی آن هم با هزینه‌های هنگفت، حس نمی‌شود؟
منبع: منار
