آیت‌الله بهجت: چله گناه نکردن بگیرید/ میزنه قلبم داره میاد دوباره باز بوی محرم

به گزارش لرستان خبر، صدای قدم‌های ماه عزای اشرف اولاد آدم به گوش می‌رسد، ماه سفره ماتم حضرت اباعبدالله(ع)؛ پس هر کسی که خود را نوکر و ارادتمند به ایشان می‌داند، باید روحا و جسما محیای ورود به ماه ماتم آن حضرت کند.

برای این آمادگی باید مقدماتی فراهم شود. اولین آن، معرفت به محرم و صاحب محرم است. باید به تفکر و مطالعه بیشتر در این زمینه‌ها پرداخت، تا به واسطه اندیشیدن در معارف عاشورا و حضرت سید‌الشهدا(ع) و شهدای کربلا و نیز بهره‌مندی از کتب معتبر بزرگان و علما، کسب معرفت نمود. تا وقتی که این معرفت وجود نداشته باشد، آدمی خود را آنچنان که در شأن محرم و صاحب آن است آماده نمی‌کند.

چه باید کرد؟

۱- مداقه و مطالعه و تفکر بیشتر در مقام و منزلت حضرت ابا عبدالله(ع) و شهدای کربلا.

۲- تفکر و مطالعه در زمینه اهداف، رسالت ها و پیامدهای عاشورا و درس های جاویدان آن.

۳- برداشتن ختم روزانه زیارت عاشورا (تا روز عاشورا هر روز زیارت عاشورا را بخوانیم و در مضامین بلند آن تفکر و مداقه کنیم).

۴- دعا و توسل به اهلبیت(ع) در مورد عنایت ویژه ایشان در عزاداری کردن خالصانه، با معرفت و مناسب شأن اهلبیت(ع).

۵- مراقبت اعضا و جوارح و بلکه روح و قلب از آلوده نشدن به گناهان و حتی مکروهات.

• چرا که تمام اعضا و جوارح آدمی باید عزادار شود و همانطور که برای یک مهمانی مهم خود را از آلودگی ها پاک می کنیم برای ورود به محرم نیز باید روح و جسم خود را از آلودگی گناهان پاک کنیم. زبانی که می خواهد نام و مصیبت و منقبت آن حضرت بر آن جاری شود باید از آلودگی ناسزا گویی و دروغ و غیبت و تهمت و ... پاک باشد.

• حنجره ای که می خواهد به ذکر مصائب آن حضرت بپردازد باید از آهنگ های لغو حرف‌های بیهوده پاک باشد. دستی که می‌خواهد سینه بزند باید از اعمال حرام دور باشد. پایی که می‌خواهد وارد مجلس والا مقام آن حضرت شود باید از راه های حرام و ناشایست دور باشد. صد البته که خود اهل‌بیت(ع) نیز وقتی کسی همت به ترک گناه کند و از ایشان کمک بخواهد، به او کمک می‌کنند. این از جسم و اما روح که مرتبه ای بالاتر دارد. پس باید قلب و روح خود را برای محرم آماده کرد و آن را از حب گناه، ریا، حسادت، کینه و دیگر ناخالصی‌ها پاک کرد.

اما در این میان، عده‌ای نیز آماده می‌شوند تا طبق سنت هر ساله در برپایی هیئات و تکایا و دسته‌های عزاداری قدم بردارند و به نوبه خودشان، سهمی در اوج گیری این شور عظیم داشته باشند.

می زنه قلبم، داره میاد دوباره باز بوی محرم...

دلی که سینه زن هر شب محرم شد

صدای هر تپشش ذکر یا حسینَم شد

به یاد غربت یک لحظة تو این گونه

بساط گریة هر روز من فرا هم شد

شبی که در دل من خیمه زد غم از هر سو

دلم حسینیة بغض و آه و ماتم شد

فدای زلف پریشان تو که بر نیزه

برای قافله سالاری تو پرچم شد

فرشته مثل رقیه سیاه می پوشد

حسین ! سایة تو از سر همه کم شد

همیشه هر شب جمعه امید دارم که

دوباره زائر شش گوشة تو خواهم شد

قسم به عشق که رنگ حسین می گیرد

دلی که سینه زن هر شب محرم شد

*****

چند روزیست دلم خسته زعالم شده است

طالب روضه و شور و دم و ماتم شده است

اشک از دیده فشانید الا یا عشاق

موسم روضه ی غم ، اشک دمادم شده است

شیعیان اشک نه ، خون در غم آقا ریزید

خون دو چشم فلک از نوحه ی این غم شده است

ماه اگر روبه کمان می رود از نیمه ی حج

زیر بار غم ارباب قدش خم شده است

بارها روح خدا ، پیر خمینی(ره) فرمود:

زنده اسلام از این ماه محرّم شده است

*****

من که با تربت تو کام لبم باز شده

اصل این نوکریم از ازل آغاز شده

مادرم درس غلامی تو ام می آموخت

اولین پیرهن مشکی من را می دوخت

خاطرم هست مرا مجلس روضه می برد

خاطرم هست مرا دست ابالفضل سپرد...

*****

 آقا سلام برغزل اشک ماتمت

بر مسجد و حسینیه و روضه و دمت

چندی گذشت در غم هجران اشک تو

پرمی کشید دل به هوای محرّمت

آقا سلام ماه محرّم شروع شد

آمد بهار زخم دل ما و مرهمت

خون می شود دل همه عالم زه قصه ی

آن لحظه های آخر و گودال و آن غمت

در بین روضه غم دل من را گرفته بود

وقتی رسید روضه به انگشت و خاتمت

ما بین این همه غم و اشک وفراق وداغ

ای زینب آمدم که شوم یار و همدمت

زینب چه قدر شکل جوان مادرت شدی

با صورت کبود و همان قامت خمت

*****

ما را مجیر و اجرنا که عوض نکرد              دلتنگ گریه‌های محرم شده دلم