«‫پشت صحنه»؛روایتی از معضلات جنسی درجامعه‬/ چرا مسئله جنسی؟

به گزارش لرستان خبر، اخیرا مستندی با نام پشت صحنه که در واقع مستندی است درباره حیات جنسی در جامعه ایران شروع به اکران کرده است . هرچند هر کاری دارای نقاط قوط و ضعف می باشد اما می توان این مستند را یکی از بهترین و جدی ترین کارهای سینمایی دانست که در حوزه مسائل جنسی در ایران کار شده است.

 

مستندی که تلاش کرده به تعدادی از موضوعات مربوط به مسائل جنسی در ایران با دیده صداقت و بدون بزرگ نمایی های بی مورد بنگرد و با نقدی از درون تلاش در بهبود جامعه خویش کند و همه این ویژگیها باعث تمایز این مستند از برخی رقیبان خود شده است.

 

 

هر چند این مستند با وجود سختی ذاتی موضوع، در پردازش دارای نقاط فنی ممتاز و فرم مناسبی است اما قصد داریم در نوشته ای کوتاه به برخی نکات مفهومی که در این مستند به آنها اشاره شده است بپردازیم. لازم به یاد آوریست که هر چند این مستند یقینا قابلیت نمایش برای همه رده های سنی و همه گروه ها را ندارد ولی می تواند بستری مناسب برای بحث و گفتگو در مراکز علمی و دینی باشد.

 

 

مستند با مقدمه ای کوتاه اما بسیار مهم وارد متن اصلی فیلم می شود. مقدمه ای که شاید بتوان آن را یکی از اساسی ترین نکات نظری این فیلم دانست و آن ورود پیش از پیش سکس در جامعه و نقش آفرینی آن حتی در سیاست است .کارگردان بعد از مقایسه آمار جستجوی نام دکتر ظریف با نام یکی از ستاره های پرنو در یک سال اخیر، و نشان دادن مصاحبه هایی فوق العاده از گردهمایی طرفداران کاندیداهای ریاست جمهوری در سال 88، با گفتن متنی با این مضمون که (( عده ای می گویند همه چیز سیاسی شده اما شاید درستش این باشد که همه چیز جنسی شده))به این مسئله اشاره می کند .

 

 

موضوعی که برخی متفکرین در داخل و خارج به آن اشاره کرده و حتی گاهی با اصطلاحاتی مانند پورنوکراسی و(( SEXUALIZED SOCIETY ))جامعه جنسی شده، از آن نام برده بودند. و آن سیطره هوی و هوس و شهوات جنسی بر سیاست و نظام کنترل جامعه و مطالبه گری این امور در اجتماعاتی است که به شدت تحت تاثیر رسانه و نظام سوداگر سرمایه داری شهوانی و جنسی شده است . در واقع ادامه فیلم شاید توضیح و علت یابی این مطلب باشد که چگونه این مساله در جامعه ایجاد شده است .

 

 

 

فیلم در ادامه در حین نشان دادن برخی از مصاحبه ها و تصاویر که نشان دهنده بحران های جنسی موجود در جامعه است، دوگروه عمده را مورد خطاب قرار می دهد. ابتدا خانواده ها و سپس دولت . از خانواده ها درباره آگاهی از نیاز جنسی و تلاش برای رفع این نیاز طبیعی فرزندانشان می پرسد و در واقع آنها را با این سوال رو به رو می سازد که آیا به فکر تامین نیاز فرزند خود به صورت منطقی و شرعی هستید؟ و یا او را رها کرده تا خودش گلیم خود را با بی تجربگی و نا آگاهی از این ورطه خطرناک به تنهایی بیرون بکشد؟ که البته جوابها نیز بسیار قابل توجه و تحلیل است. سپس دولت را زیر سوال می برد که چرا فکری برای این حق تاهل انسانها در جامعه نکرده است و به جای حل مشکلات جنسی از مبدا تلاش دارد تا هزینه ها را صرف امور کم بهره و بی مصرف نماید.

 

 

در فیلم به موضوعاتی مانند خود ارضایی ، روابط جنسی در دوستی های قبل از ازدواج ، عقد موقت ، نگاههای متفاوت دو جنس به این دوستی ها، فیلم های پورنو و مطالب دیگری پرداخته می شود اما می توان یکی از نکات درخشان این فیلم را در نقد روانشناسان و مشاوران خانواده غرب زده دید که چگونه با مشاوره های غلط برای این آسیب ها بستری فراهم می کنند. مشاورانی که برخی از آنها چهره های شناخته شده ای هستند و حتی دارای مقامات و پستهای دولتی .

 

 

 

فیلم در ادامه با نشان دادن زندگی ای ساده و موفق و امکان سالم و شاداب زیستن در واقع نوید امکان رهایی از وضع موجود را می دهد و تنها به نشان دادن یک چهره سیاه از جامعه بسنده نمی کند و در همین جاست که یکی از نقاط مثبت دیگر فیلم شکل می گیرد و آن امید پیروزی بر این وضعیت و دادن راه حل است. راه حلی که فقط از دولت مطالبه نمی شود و روی سخن با خود مردم دارد تا با تلاش و تغییر نگرش خویش بتوانند بر این اوضاع بحرانی پیروز شوند.

 

و در آخر با بیانی استعاری و غیرمسقیم در غالب نشان دادن سرگرمی های مدرن و مقایسه آن با اشکال آن در گذشته، تلنگری به مخاطب خود زده و از او می خواهد که عمیق تر به زندگی خود بنگرد و نگذارد فرصت های ارزشمند حیاتش از دست رفته و جای آن را تباهی و ناآرامی پر کند.

 

به هر حال این فیلم از جنبه های مختلف قابل نقد و بررسی است و امید است اکران آن، فتح بابی باشد برای بحثهایی جدی تر درباره این نیاز حیاتی و اساسی انسان. تا شاید مردم و مسئولان هردو از این سر زیر برف کردن دست بردارند و درجهت تامین این نیاز به صورت شرعی و منطقی بکوشند تا بیش از این جامعه آسیب نبیند.