سرمربی اسپانیایی تیم ملی فوتسال می گوید در صورتی که فوتسال ایران راه درست خودش را طی کند تا چهار سال دیگر می تواند در فینال تمام تورنمنت های بین اللملی باشد و به جایگاه دوم جهان صعود کند. او همچنین در گفتگوی متفاوتش با مهر می گوید به شدت تحت تاثیر حرم امام رضا در مشهد قرار گرفته و لحظات نابی را تجربه کرده است.

به گزارش افکارنیوز ، " خسوس کاندلاس" قبل از شروع مسابقات جام جهانی فوتسال تایلند و توسط عباس ترابیان به عنوان مربی به کادر فنی تیم ملی اضافه شد تا در کنار علی صانعی تیم را برای رقابت های جام جهانی آماده کند. با این حال بعد از کناره گیری علی صانعی از تیم ملی، خسوس با نظر سیدرضا افتخاری سرپرست کمیته فوتسال که خودش جایگزین عباس ترابیان شده بود به عنوان سرمربی جدید تیم ملی معرفی شد. هرچند انتخاب خسوس انتقادات زیادی را در میان کارشناسان داخلی در پی داشت ولی او بدون توجه به این انتقادات تیم ملی را بدون سر و صدا به تورنمنت چین و مسابقات آسیایی داخل سالن برد و به قهرمانی رسید.

قهرمانی تیم ملی در مسابقات آسیایی، کمیته فوتسال را مجاب کرد تا قرارداد خسوس کاندلاس را تمدید کند و تا این مربی کارش را برای آماده سازی تیم برای مسابقات گرندپری برزیل آغاز کند. خسوس بعد از یکسال و چند روز حضورش در ایران نقاط ضعف و تهدیدهای فوتسال را به خوبی شناخته و تمام تمرکزش را برای برطرف کردن آنها گذاشته است.

" پروفسور فوتسال" در گفتگوی مفصل بامهر می گوید تیم ملی تا یکسال دیگر می تواند به یک هویت و دورنمای خوب دست پیدا کند و صرفنظر از بودن یا نبودنش در تیم ملی، در صورتی که فوتسال راه درست خودش را طی کند ایران می تواند چهار سال دیگر در فینال مسابقات بین المللی باشد. او همچنین از تجربه زندگی اش در ایران می گوید؛ زندگی ای که به شدت تحت تاثیر شهر مشهد و حرم امام رضا (ع) قرار گرفته. سرمربی اسپانیایی تیم ملی فوتسال که ارتباط خوبی با" ایگر کاسیاس" دارد، همچنین می گوید با" کارلوس کی روش" درباره مسائل مختلف فوتبال ایران و همچنین تیم رئال مادرید گفتگو می کند. متن کامل صحبت های خسوس که با کمک کمال سیف، مترجم وی انجام شده به شرح زیر است:

* حدود یکسال و چند روز از حضور شما در تیم ملی فوتسال ایران می گذرد. ابتدا به عنوان مربی و سپس با سمت سرمربیگری به کارتان در تیم ملی ادامه دادید. در این مدت فوتسال ایران را چطور ارزیابی کرده اید؟

بالاترین هزینه ای که به فدراسیون فوتبال وارد کردم همان چهار ماه اول فعالیتم بود، آن هم برای شناخت فوتسال ایران. من در این مدت با تیم ملی به جام جهانی رفتم و ایران را در این مسابقات دیدم. همان موقع متوجه شدم که چه توقعات بالایی از فوتسال در ایران وجود دارد. در این مدت زمانی، ضعف، قوت، تهدید و فرصت های فوتسال ایران را شناخته ام. فوتسال ورزشی است که به مسائل اقتصادی وابسته است. اگر بخواهید یک بازیکن حرفه ای باشد، باید حرفه ای با او برخورد کرد. خود بازیکن هم باید علاوه بر استراحت و تمرین مدام، از خودش مراقبت کند. در ایران لیگ برتر فوتسال شش ماه طول می کشد، که البته این یک فرصت خوب برای تیم ملی است چون می توان در این مدت برنامه ریزی کرد و تقویم خوبی برای آماده سازی داشت.

البته لیگ امسال تحت تاثیر مسائل اقتصادی قرار گرفته است و این مسئله تاثیرات منفی زیادی روی فوتسال گذاشته است. الان با توجه به وضع موجود، باشگاه ها و افراد حاضر در آن احساس افراد حرفه ای را ندارند. از طرف دیگر تیم ملی به مسابقات بین المللی نیاز دارد. ما در شش ماه گذشته این فرصت را داشتیم که یک تقویم خوب برای تیم ملی بچینیم و اردوهای خوبی برای تورنمنت چین و مسابقات آسیایی داخل سالن داشتیم. البته این را هم در نظر گرفتیم که مسابقات گرندپری برزیل داخل لیگ برگزار می شود و به همین خاطر می دانستیم که نمی شود اردوها را راحت برگزار کرد. ما باید مراقب لیگ هم می بودیم.

* نقاط ضعف و قوت فوتسال ایران از نظر فنی در چه مسائلی دیده می شود؟
-
بازیکن ایرانی واقعا کیفیت و مهارت خوبی دارد. این ما را به این می رساند که بازیکن ایرانی در طول مسابقه می تواند صاحب توپ باشد. با این حال در طول مسابقه کمتر تیمی دیده می شود که رو به جلو دفاع کند. کمتر تیمی در ایران دیده می شود که در جریان بازی به بازی پنج نفره روی بیاورد. همیشه بازی با پنج بازیکن با محدودیت دیده می شود و تمام فوتسال را در تکنیک فردی بازیکن خلاصه می کنند. بازیکن ایرانی به نوبه خودش خطرناک است ولی او بیشتر روی مهارتهایش خطرناک است تا اینکه از این خطرناک بودنش برای بازیکنان کناری اش استفاده کند؛ این همان چیزی است که به آن خطرناک بودن در بازی بدون توپ گفته می شود. ما دنبال این هستیم که این قدم ها را برداریم و بهتر شویم.

* چقدر در جا انداختن این برنامه موفق بوده اید؟
_
تمام آنچه که گفتم فرصت هایی است که داریم در آن بهتر می شویم. بازیکن ایرانی مهمترین چیز یعنی مهارت فردی را دارد؛ پس ما حالا باید دفاعی داشته باشیم که بدون توپ  حمله کند. باید عنان بازی را دست خودمان بگیریم. به همین دلیل می خواهیم خودمان موقعیت های برتری را رهبری کنیم. این موقعیت ها هم روی پاور پلی (بازی پنج نفره) ایجاد می شود.

* نبودن پنج بازیکن گیتی پسند در اردوهای اخیر و غیبت آنها چقدر شما و اجرای برنامه هایتان را برای مسابقات گرندپری تحت تاثیر قرار داده است؟
-
نبودن بازیکنان گیتی پسند برایم ناخوشایند است. این مسئله باعث اتلاف وقت ما شد. البته ما در تیم ملی دنبال این نیستیم که بهترین بازیکنان را بیاوریم بلکه دنبال این هستیم که بهترین ترکیب را به تیم ملی بیاوریم. ما در اردوهای گذشته روی بازیکنان از نظر زمانی سرمایه گذاری کردیم که در نهایت آنها را از دست دادیم. الان صحبت این نیست که فلان بازیکن به تیم ملی بیاید چون هیچ بازیکنی غیر قابل جایگزینی نیست با این حال ما از نبودن بازیکنان گیتی پسند لطمه خوردیم چون وقتی را که در اردوهای قبلی برای آنها گذاشته بودیم، از دست دادیم. ما چند بازیکن جوان دیگر از جمله مریدی را که قبلا با آنها کار کرده بودیم، به تیم ملی دعوت کردیم. امیدوارم برنامه هایمان یادشان مانده باشد.

* در حال حاضر مهمترین دغدغه شما برای حضور در مسابقات گرندپری چیست؟
-
مهمترین دغدغه، جنبه های روحی و روانی است. ما باید بازیکنان را برای این مسابقات از نظر روانی آماده کنیم چون تعدادی از آنها تجربه کافی ندارند. دوستان ما باید بفهمند که می توانیم در برزیل هر نتیجه مثبتی را کسب کنیم.

* هدف گذاری شما از مسابقات گرندپری چیست؟ نتیجه گیری صرف یا میدان دادن به جوانان و آبدیده کردن آنها؟
-
اولین هدف ما این است که مثل یک تیم فکر کنیم و مثل یک تیم بجنگیم؛ در واقع یکی برای همه، همه برای یکی. کار ما باید مبتنی بر وحدت و یکپارچگی باشد. ما سعی می کنیم کار تاکتیکی را جلو ببریم. سعی ما این است که در مسابقات گرندپری، حداقل به نیمه نهایی برسیم! ما باید در گروهمان ژاپن و آرژانتین را شکست بدهیم و مقابل برزیل هم دست و پا بسته نباشیم. در هر صورت تمام مسابقات برای ما حکم فینال دارد. در فاز اول هدف ما بردن آرژانتین است و فعلا هدف ما همین است.

* غیبت دروازه بان های اصلی تیم ملی نگرانتان نمی کند؟
-
ما در لیست اولیه پنج گلر داشتیم. نظری و صمیمی که مصدوم هستند. سپهر محمدی را هم که به خاطر باشگاه گیتی پسند در اختیار نداریم. با این حال عباسیان و نصیری نیا همیشه در اردوهای ما بوده اند. ما فکر نمی کردیم یکباره گلرهای اول، دوم و سوم ما دچار مشکل شوند. این مشکل باعث می شود در برابر استانداردهای دیگر منعطف باشیم. مسعود دانشور هم بازیکنی بود که قصد داشت به ژاپن برود ولی گر می رفت حضورش در تیم ملی سخت می شد. برای همین ترجیح داده شد که این بازیکن در این برهه به ژاپن نرود چون از قبل با تیم ملی بوده است و به کارمان می آمد.

* در مقطعی بعد از قهرمانی ایران در مسابقات فوتسال داخل سالن آسیا، صحبت از پیشنهاد سایر کشورها از جمله کویت به شما به میان آمد. این پیشنهادات به کجا رسید؟
-
اتفاقا کویت تا همین هفته قبل هم دنبال این قضیه بود که به پیشنهادشان پاسخ مثبت بدهم. علاوه بر کویت، از کشورهای دیگر هم پیشنهاد داشتم. من حتی می توانستم به اسپانیا برگردم و در شرکت خودم مشغول کار شوم ولی در این مدت هدفگذاری خوشبینانه ای داشته ام. ما این فرصت را داریم که با تیم هفتم دنیا نتایج خوبی بگیریم و پس از آن امیدوار شویم که فوتسال ایران به سمت حرفه ای شدن، بیشتر قدم بردارد. در ایران بازیکن مستعد زیاد است. اینجا انگیزه برای پیدا کردن و دیدن بازیکنان جدید زیاد است. من در واقع انگیزه های ورزشی را به انگیزه های مالی ترجیح دادم.

* به عنوان یک مربی اسپانیایی بگویید نگاهی که از بیرون به فوتسال ایران وجود دارد، چگونه است؟
-
در برزیل، پرتغال و اسپانیا فوتسال ایران را اینگونه می بینند که اگر ایران روی جنبه های تاکتیکی مسلط شود، می تواند همیشه یک پای فینال مسابقات جام جهانی باشد. این نگاهی است که مربیان بزرگ دنیا نسبت به فوتسال ایران دارند ولی متاسفانه مهمترین مشکل ایران کمبود بازی های بین المللی است. کشورهایی مثل اسپانیا و برزیل سالیانه بین ۱۲ تا ۱۶ بازی بین المللی دارند. خود یوفا دنبال این است که روزهایی را در نظر بگیرد تا تیم های اروپایی با هم بازی کنند. در آمریکای لاتین هم روزهایی هست که تیم ها مدام به مصاف هم بروند ولی ایران بین کشورهای مطرح دنیا جدا مانده است. هر قاره و منطقه استیل فوتسالی خاص خودش را دارد. اسپانیا، برزیل و روسیه تلاش می کنند در همه جای دنیا مسابقه تدارکاتی انجام بدهند چون برایشان مهم است جلوی استیل های مختلف بازی کنند. شما نگاه کنید چند هفته پیش آرژانتین به مصاف ژاپن رت تا در گرندپری به مشکل نخورد. تیم ملی ایران هم نیاز دارد تقویم جدی تری از بازی های تدارکاتی داشته باشد. مربیان داخلی هم در حال حاضر به این نتیجه رسیده اند.

* از آنجا که قرار شد خودتان سرمربی تیم امید ایران هم باشید، برای انتخاب دستیارتان به چه نتیجه ای رسیدید؟ با چند نفر در این باره مذاکره کرده اید؟
-
تیم امید یک تیم پایه به حساب می آید تا در صورتی که تیم بزرگسالان در کوتاه مدت به هدف خود نرسد، بتوان این خلاء را با بازیکنان امید پر کرد. امیدها آینده فوتسال هستند برای بهتر کردن اوضاع. این بچه ها می توانند راه حل های خوبی در مقاطع زمانی مختلف باشند. تیم ملی بزرگسالان و امید می تواند برای لیگ فوتسال الگو باشد و اگر از یک شیوه برخوردار باشند، قطعا به نفع تیم ملی خواهد بود. درباره انتخاب دستیارانم هم باید ببینیم چه کسانی آمادگی دارند این مسئولیت را قبول کنند. ما در شروع کار با محمدرضا حیدریان صحبت کردیم؛ پس از آن با علی صانعی و محمود خوراکچی هم صحبت شد. هر سه این افراد شرایط کار را دارند. بالاترین هدف من این است که وقتی از ایران رفتم پشت سرم نقطه روشنی در فوتسال کشورتان گذاشته باشم.

* مربیان تیم امید به پیشنهاد شما انتخاب می شوند و یا کمیته فوتسال آنها را انتخاب می کند؟ گویا کمیته فوتسال به انتخاب جورانیدرو اصرار داشت.
-
به هر حال این پیشنهاد دو طرفه است. درباره جوراندیرو هم یک پیشنهاد از طرف کمیته فوتسال مطرح شد ولی خودم فکر می کنم اگر یک دستیار ایرانی در تیم امید باشد، بهتر است. این نظر من است. شاید هم اشتباه باشد. حتی هاشم زاده (مربی تیم ملی) هم می تواند برای این کار مفید باشد. در هر حال هستند افرادی که برای این کار مفید باشند.

* تغییر مدام کادر فنی تیم ملی و جدایی سه نفر از این کادر هم از نکات عجیب دوره سرمربیگری شما بوده است. بخصوص جدایی مربی دروازه بان و برگزاری اردوها بدون این مربی.
- سئوال خوبی پرسیدی. با توجه به شرایطی که برای اعزام به برزیل داشتیم به این موضوع زیاد فکر کردیم. ما برای تعداد نفرات اعزامی به برزیل محدودیت داشتیم. قرار شد" برونو" که قبلا در لیگ ایران مربی دروازه بان بوده است در برزیل به ما کمک کند. او قبول کرد که یکسری از مسائل مربوط به هماهنگی را در برزیل برای ما انجام بدهد. او نقش حیاتی برای هماهنگی داشته و تمام مربوط به اسکان، محل تمرین و رفت و آمد را برای تیم ایران انجام داده است. مهمتر اینکه او تجربه کار کردن با گلرهای ایرانی را هم دارد. او اظهار تمایل کرد که در مسابقات گرندپری با ما همکاری کند که ما هم روی او حساب کردیم. البته بعد از مسابقات گرندپری ترجیح می دهم یک مربی ایرانی را به عنوان مربی دروازه بان ها انتخاب کنم. به همین خاطر برای ادامه کار روی امیر فراشی حساب باز کرده ام.

* یک مقدار از مسائل فنی فوتسال فاصله بگیریم. در یکسال اقامت تان در تهران چطور با ترافیک و هوای آلوده این شهر کنار آمده اید؟
-
محل کار و اسکان من وسط شهر نیست. از منزلم تا ورزشگاه آزادی و فدراسیون ترافیک سنگینی نیست. فقط این بار که با تاکسی به خبرگزاری شما آمدم در ترافیک گرفتار شدم (می خندد) .

* در بیشتر عکس هایی که از شما در اینترنت پیدا می شود، آرایش دیگری داشتید و بیشتر با سبیل دیده می شوید؟
-
(با خنده) خب لازم بود خودم را با ایران سازگار کنم! بعضی وقت ها ایرانی ها در خیابان از من آدرس می پرسند. آنها فکر می کنند من ایرانی هستم. این برایم جالب است و از آن خوشم می آید.

* در روزهایی که تیم ملی در اردو نیست، چه کسی برایتان آشپزی می کند؟
-
من یک رژیم غذایی خاص دارم و از چهار ماده غذایی استفاده می کنم. برنج، گاهی اوقات جوجه خالی، نان و پسته و خشکبار رژیم غذایی مرا تشکیل می دهند. من اهل سبزی، گوشت و سایر مواد غذایی نیستم!

* در این مدت به شهرهای مختلف ایران سفر کرده اید. کدام شهر به نظرتان جذاب تر آمده است؟
-
چیزی که بیشتر از همه برایم سورپرایز بود و دگرگونم کرد، مشهد و حرم امام هشتم شما بود. آنجا واقعا حال و هوای متفاوتی دارد. آن موقع لحظات شخصی خوبی را تجربه کردم. من در عکس این مکان را دیده بودم ولی عکس یک چیز متفاوت است. برای اولین بار بود که به این شدت تحت تاثیر قرار گرفتم. تبریز را هم یک شهر آزاد دیدم. بناهای تاریخی اصفهان هم واقعا سورپرایزم کرد. البته جاده قم - تهران هم برایم جالب است. شب ها آسمان این جاده واقعا دیدنی است. وقتی ساری و رشت هم می روید انگار وارد یک دنیای دیگر می شوید بس که این شهرها سبز است.

* ارتباط تان با مربیان خارجی سایر تیم های ملی مثل کارلوس کی روش و خولیو ولاسکو چطور است؟
-
بعضی وقت ها با آنها سر یک میز شام و ناهار خورده ام ولی بیشتر از کی روش دن گاسپار (مربی دروازه بان های تیم ملی) را می بینم. من کارهای مربی بدنساز تیم ملی (میکو) را هم دیده ام. او واقعا حرفه ای است. یکبار او را سر تمرین دیدم که اشکان دژآگه را ریکاوری می کرد. به نظرم او فرد کاری و کوشایی است.

* خیلی ها شما را با کی روش از این جهت مقایسه می کنند که رفتاری کاملا متفاوت با همدیگر دارید. با سرمربی تیم ملی فوتبال صحبت خاصی درباره مسائل فوتبال و فوتسال ایران داشته اید؟
- بابت مقایسه باید بگویم که من فقط کار خودم را می کنم و مسئول کارهای خودم هستم. طبیعی است که با کی روش در این خصوص صحبت هایی داشته ام چون هر دو خارجی هستیم ولی بیشتر صحبت هایمان درباره تیم رئال مادرید و مقطعی که کی روش سرمربی این تیم بود، بوده است. کی روش شروع خوبی با رئال مادرید داشت. انگار می خواست با این تیم رکورد بزند ولی از یک زمانی به بعد این تیم افت کرد و این مسئله از لحاظ کاری عواقبی هم برای وی داشت.

* از ستاره های فوتبال اسپانیا با چه کسانی در ارتباط هستید؟
-
چند نفر هستند که با هم در ارتباطیم از جمله" ایگر کاسیاس" دروازه بان رئال مادرید چون او خودش به فوتسال علاقه مند است. او حالا از نیمکت نشینی ناراحت است. به نظرم بیشتر مشکلش با مدیران باشگاه است نه با مربی. شاید هم اینطور نباشد. کاسیاس بازیکنی است که کیفیت کارش را به دنیا ثابت کرده است. به نظرم تصمیم نیمکت نشینی اش فنی نیست و بیشتر سیاسی است.

* اوقات فراغت تان در تهران چطور سپری می شود؟ این اوقات برایتان ملال آور نیست؟
-
سعی می کنم روزی دو ساعت ورزش کنم. به هر حال بازیکنان هم به مربی خود نگاه می کنند که چه فرمی دارد. دو ساعت هم ویدئوهای فوتسال می بینم. دو ساعت به مطالعه می گذرد و دو ساعت دیگر هم در اینترنت چرخ می زنم و می بینم بقیه چه کار می کنند! اگر وقت باشد سعی می کنم دقایقی قدم بزنم؛ با خانواده ام صحبت کنم و یا گاهی هم برای انجام کارهای اداری به فدراسیون بروم.

* روزنامه ها و سایت های ایرانی را هم می خوانید؟
-
متاسفانه مترجمی که با خود دارم خیلی بد است. منظورم" گوگل ترنسلیت" است. (می خندد) من گاهی جملاتی را به گوگل می دهم تا بفهمم چه چیزهایی نوشته شده است. این یک مقدار وقتم را می گیرد. بعضی وقتها هم چیزهایی به زبان اسپانیایی درباره فوتسال ایران پیدا می کنم.

* دلتان برای بازگشت به اسپانیا و کار اصلی خودتان تنگ نمی شود؟
-
فوتسال عشق من است. بچه که بودم پدرم اصرار داشت وقتی بزرگ می شوم یک کار شرکتی داشته باشم. حالا در کنار فوتسال در اسپانیا در یک شرکت مشغول کارم ولی آن شغلم است و فوتسال تمام عشق و علاقه زندگی ام.

* تا حالا وسوسه نشده اید به فوتبال خیابانی و محلی سری بزنید و بازیکنان ایرانی را آنجا نگاه کنید؟
-
جایی که من زندگی می کنم خیابان ها عمودی است و چنین چیزی ندیده ام! (می خندد) ولی وقتی از شهران تا ورزشگاه آزادی پیاده می روم در راه یک پارکی هست که چند زمین بازی دارد و من بچه ها را آنجا می بینم که بازی می کنند. همانطور که گفتم یکی از دلایلی که ایران هستم این است که کشورتان استعدادهای زیادی دارد. هرچند باشگاه ها خیلی مشکل دارند و هنوز این رشته آنطور که باید حرفه ای نیست.

* چند ماه پیش رضا افتخاری (سرپرست کمیته فوتسال) می گفت تیم ملی ایران می تواند جزو چهار و حتی دو تیم برتر دنیا باشد. برای رسیدن به این هدف چقدر زمان می خواهید؟
- این به بازیکنان ایرانی بستگی دارد. هر بازیکن به زمان های خاصی نیاز دارد که به بالندگی برسد. یک بازیکن به فرصت کمتری نیاز دارد و برای بازیکن دیگر باید زمان بیشتری صرف کرد. برای این موضوع بازیکن باید باور کند تغییر ذهن فوتسالی اش به نفع اوست. در طول مسابقات ذهن بازیکن باید با یک رقیب جدی که خود بازیکن است بجنگد چون اکثر تصمیمات از ناخودآگاه بیرون می آید. با این تفاسیر فکر می کنم تیم ملی در سال سال آینده می تواند نمای اولیه مناسب و یک هویت مشخص داشته باشد. چه من باشم و چه نباشم، اگر در فوتسال درست کار کنید می توانید تا چهار سال دیگر جزو دو تیم برتر دنیا شوید. البته می دانید رسیدن به نیمه نهایی و قرار گرفتن بین چهار تیم شرایط را به گونه ای عوض می کند و خیلی چیزها به شرایط روحی و روانی بر می گردد. شما در آن مرحله از چند خان عبور کرده اید و از آن به بعد ممکن است هر اتفاقی رخ بدهد.

* در انتها، اولین چیزی که بعد از شنیدن کلمات زیر به ذهنتان می رسد را بگویید:
 عباس ترابیان:
مدیر بزرگ
سیدرضا افتخاری: فردی که به فوتسال آرامش را برگرداند
گیتی پسند: تیم بزرگی که فرصتی خوبی را از دست داد و دارد خودش را بازسازی می کند
فوتسال ایران: هیجان آور
حسین شمس: فردی که باید در فوتسال به او احترام گذاشت
علی صانعی: مربی و انسان بزرگ
بارسلونا: بهترین تیم فوتبال دنیا در شش سال گذشته و البته دشمن ما (می خندد)

در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات