اتفاقی جالب در نقل و انتقالات این فصل پرسپولیس
پرسپولیس هم مثل استقلال به پارکینگی از مهاجمان تبدیل شده با این تفاوت که استقلال تقریبا در هر بخش از پست های هجومی توازن را برقرار کرده ولی پرسپولیس این مساله را لحاظ نکرده است
به گزارش افکارنیوز ، فرزاد حاتمی پرسپولیسی شد، صدای سیدصالحی درآمد، یک منلع نزدیک به او نوشت: «یا جای او اینجاست، یا جای من» ، منتقدان بشکن زدن را شروع کردند که چه سوژه تازه ای و خلاصه اینکه حاشیه ها از پشت پرسپولیس سرک کشیدند و آفتابی شدند. این انتقال را می توان از زوایای مختلفی بررسی کرد؛ فقط باید خودمان را جای آدم های دیگر بگذاریم و بعد احساسمان را بیان کنیم. بگذریم از تحلیل هایی که می گفتند به تلافی جذب اولادی توسط استقلال، باشگاه پرسپولیس سراغ حاتمی رفته است.
سید مهدی سیدصالحی نخستین معترض پرسپولیس است که در تیم های تراکتورسازی و سپاهان همین مساله را تجربه کرده است. او حتما می داند که از بین آنها، یکی در سیستم علی دایی جا خواهد داشت و دیگری به نیمکت تبعید می شود.
قطعا حاتمی برای نیمکت نشینی به پرسپولیس نیامده است چون مدت ها در فولاد تماشای بازی ها را از روی نیمکت تجربه کرده بود و به همین دلیل سرانجام رضایتنامه گرفت تا در سال منتهی به جام جهانی، دوباره به اردوی تیم ملی دعوت شود.
این انتقال باعث شد که سیدصالحی حالا ساز جدایی بزند و به سپاهان چراغ سبز نشان دهد اما بر سر راه انتقال او، علی دایی ایستاده و پایش را در یک کفش کرده که سید صالحی و حاتمی را با هم می خواهد ولی برای سیدصالحی باتجربه، این اتفاق، بدترین اتفاق است چون می داند دایی عاشق سیستم ۱-۳-۲-۴ است و در این مدل از بازی، فقط یک مهاجم نوک به زمین می رود و خطر از دست دادن جام جهانی برای او بسیار است.
سیدصالحی این روزها تلاش می کند که رضایتنامه اش را برای سفر به اصفهان از باشگاه بگیرد و تا حدود زیادی رویانیان را متقاعد کرده است اما دایی کوتاه بیا نیست. سپاهانی ها حاضرند محمد غلامی را با سیدصالحی معاوضه کنند اما پرسپولیس می خواهد پول رضایتنامه غلامی را صادر کند و این مهاجم را هم به خدمت بگیرد تا جمع «مهاجمان نوک» جمع شود چون به این سیاهه می توان نام عباس زاده و شاکری را هم اضافه کرد که در ابتدای لیگ توسط دایی جذب شدند اما دایی چندان به آنها مجال بازی نداده است. عباس زاده که تنها ۷۷ دقیقه بازی کرده و شاکری هم ۵۰ دقیقه به میدان رفته است. عباس زاده همان مهاجمی است که از نساجی به پرسپولیس آمد و عنوان آقای گلی را با ۱۸ گل در گروه خود یدک می کشید؛ درست مثل شاکری هم که با ۱۱ گل آقای گل گروه دیگر بود اما الان می توانند عنوان بهترین تماشاگر فصل را از آن خود کنند.
دایی - آقای گل جهان - تا امروز مهاجمی در پرسپولیس نساخته که در حد و اندازه های این تیم بازی کند. او می تواند به جای خریدهایی که هزینه های سنگینی را به باشگاه تحمیل کرده، سراغ همین جوان ها برود اما انگار سرمربی پرسپولیس هدفی جز قهرمانی ندارد و برای رسیدن به هدف، از هیچ ریخت و پاشی مضایقه نمی کند. البته این تنها ایراد مربیگری علی دایی نیست بلکه مشکل اینجاست که در سیستم
۱-۳-۲-۴، او از دو بال کناری و یک هافبک هجومی استفاده خواهد کرد اما در این پست ها هم ترافیک سنگینی به وجود آورده است؛ هادی نوروزی، پیام صادقیان، محمدرضا خلعتبری و غلامرضا رضایی که این آخری عطای کار با دایی را به لقایش ترجیح داد و از پرسپولیس فرار کرد.
البته هادی نوروزی هم در حال مذاکره با نفت است تا به تیم یحیی برود و او هم از وضعیت فعلی راضی نیست. البته اگر نوروزی برود و محمد غلامی جذب شود، حسابی بالانس پرسپولیس در فاز هجومی به هم می ریزد چون تعداد مهاجمان نوک به عدد چهار می رسد درحالی که فقط یکی از آنها بازی می کند ولی در ۳ پست پشت مهاجم نوک، پیام صادقیان، محمدرضا خلعتبری و محسن مسلمان تقریبا بی رقیب هستند.
با این تفاسیر، پرسپولیس هم مثل استقلال به پارکینگی از مهاجمان تبدیل شده با این تفاوت که استقلال تقریبا در هر بخش از پست های هجومی توازن را برقرار کرده و با توجه به سیستم بازی اش بازیکن گرفته ولی پرسپولیس این مساله را لحاظ نکرده است.
زمانی مساله بحرانی جلوه می کند که در خط دفاع دست دایی خالی است و حالا که خانزاده هم از این تیم جدا شده، این نگرانی وجود دارد که اگر اتفاقی برای سیدجلال، محسن بنگر و رضا نورمحمدی بیفتد، چه بازیکنی می خواهد در قلب دفاع قرار بگیرد. موضوع اینجاست که در سیستم ۱-۳-۲-۴ با دفاع خطی، تمام پست ها تعریف مشخصی دارد اینطور نیست که هر کس اسمش مهاجم باشد، بتواند در تمام پست های حمله بازی کند.
سید مهدی سیدصالحی نخستین معترض پرسپولیس است که در تیم های تراکتورسازی و سپاهان همین مساله را تجربه کرده است. او حتما می داند که از بین آنها، یکی در سیستم علی دایی جا خواهد داشت و دیگری به نیمکت تبعید می شود.
قطعا حاتمی برای نیمکت نشینی به پرسپولیس نیامده است چون مدت ها در فولاد تماشای بازی ها را از روی نیمکت تجربه کرده بود و به همین دلیل سرانجام رضایتنامه گرفت تا در سال منتهی به جام جهانی، دوباره به اردوی تیم ملی دعوت شود.
این انتقال باعث شد که سیدصالحی حالا ساز جدایی بزند و به سپاهان چراغ سبز نشان دهد اما بر سر راه انتقال او، علی دایی ایستاده و پایش را در یک کفش کرده که سید صالحی و حاتمی را با هم می خواهد ولی برای سیدصالحی باتجربه، این اتفاق، بدترین اتفاق است چون می داند دایی عاشق سیستم ۱-۳-۲-۴ است و در این مدل از بازی، فقط یک مهاجم نوک به زمین می رود و خطر از دست دادن جام جهانی برای او بسیار است.
سیدصالحی این روزها تلاش می کند که رضایتنامه اش را برای سفر به اصفهان از باشگاه بگیرد و تا حدود زیادی رویانیان را متقاعد کرده است اما دایی کوتاه بیا نیست. سپاهانی ها حاضرند محمد غلامی را با سیدصالحی معاوضه کنند اما پرسپولیس می خواهد پول رضایتنامه غلامی را صادر کند و این مهاجم را هم به خدمت بگیرد تا جمع «مهاجمان نوک» جمع شود چون به این سیاهه می توان نام عباس زاده و شاکری را هم اضافه کرد که در ابتدای لیگ توسط دایی جذب شدند اما دایی چندان به آنها مجال بازی نداده است. عباس زاده که تنها ۷۷ دقیقه بازی کرده و شاکری هم ۵۰ دقیقه به میدان رفته است. عباس زاده همان مهاجمی است که از نساجی به پرسپولیس آمد و عنوان آقای گلی را با ۱۸ گل در گروه خود یدک می کشید؛ درست مثل شاکری هم که با ۱۱ گل آقای گل گروه دیگر بود اما الان می توانند عنوان بهترین تماشاگر فصل را از آن خود کنند.
دایی - آقای گل جهان - تا امروز مهاجمی در پرسپولیس نساخته که در حد و اندازه های این تیم بازی کند. او می تواند به جای خریدهایی که هزینه های سنگینی را به باشگاه تحمیل کرده، سراغ همین جوان ها برود اما انگار سرمربی پرسپولیس هدفی جز قهرمانی ندارد و برای رسیدن به هدف، از هیچ ریخت و پاشی مضایقه نمی کند. البته این تنها ایراد مربیگری علی دایی نیست بلکه مشکل اینجاست که در سیستم
۱-۳-۲-۴، او از دو بال کناری و یک هافبک هجومی استفاده خواهد کرد اما در این پست ها هم ترافیک سنگینی به وجود آورده است؛ هادی نوروزی، پیام صادقیان، محمدرضا خلعتبری و غلامرضا رضایی که این آخری عطای کار با دایی را به لقایش ترجیح داد و از پرسپولیس فرار کرد.
البته هادی نوروزی هم در حال مذاکره با نفت است تا به تیم یحیی برود و او هم از وضعیت فعلی راضی نیست. البته اگر نوروزی برود و محمد غلامی جذب شود، حسابی بالانس پرسپولیس در فاز هجومی به هم می ریزد چون تعداد مهاجمان نوک به عدد چهار می رسد درحالی که فقط یکی از آنها بازی می کند ولی در ۳ پست پشت مهاجم نوک، پیام صادقیان، محمدرضا خلعتبری و محسن مسلمان تقریبا بی رقیب هستند.
با این تفاسیر، پرسپولیس هم مثل استقلال به پارکینگی از مهاجمان تبدیل شده با این تفاوت که استقلال تقریبا در هر بخش از پست های هجومی توازن را برقرار کرده و با توجه به سیستم بازی اش بازیکن گرفته ولی پرسپولیس این مساله را لحاظ نکرده است.
زمانی مساله بحرانی جلوه می کند که در خط دفاع دست دایی خالی است و حالا که خانزاده هم از این تیم جدا شده، این نگرانی وجود دارد که اگر اتفاقی برای سیدجلال، محسن بنگر و رضا نورمحمدی بیفتد، چه بازیکنی می خواهد در قلب دفاع قرار بگیرد. موضوع اینجاست که در سیستم ۱-۳-۲-۴ با دفاع خطی، تمام پست ها تعریف مشخصی دارد اینطور نیست که هر کس اسمش مهاجم باشد، بتواند در تمام پست های حمله بازی کند.
