استقلال برنده دربی ۷۸ معرفی شد!
باشگاه استقلال در بیانیه ای تاکید کرد که آبی پوشان برنده دربی ۷۸ شدند.
به گزارش افکارنیوز ، منتقدند، انتقاد می کنند، چون ماشینی در عصر جدید که تنها و تنها کارش را انجام می دهد، بدون توجه به رویدادها، بدون در نظر گرفتن اتفاق ها! باشگاه استقلال اما با بیش از ۶۰ سال سابقه و با مدیر و مربی با بیش از یک دهه فعالیت می داند چه می خواهد و برای نیل به مقصود – مقصودی شریف و عزیز – چه می کند.
ماشین انتقاد می گوید چرا استقلال تدافعی بازی کرد؟
پرسشی است مفهوم و معلوم.
از نظر ماشین انتقاد عصر جدید، استقلال و تیم امیر مدافع بوده اند!
پاسخ ما پرسشی دیگر است:
کدام تیم سراپا حمله بود که استقلالش مدافع شود؟
استقلال هدف دارد، هدفگذاری دارد.
استقلال نان جمع آوری امتیازاتش را پیش از دربی و با وجود هزاران سختی در لیگ آسیا، لیگ برتر و جام حذفی را می خورد.
برنده، ریسک نمی کند. استقلال چهار امتیاز از رقیب جلو است، پیش از دربی تمامی بازی ها هم مساوی می شود تا استقلال محکم در تخت سلطنت لیگ نشسته باشد، آیا باید ریسک کرد؟ مثل یک آماتور؟ مثل یک غیرحرفه ای؟ مثل یک جوان ناپخته و خام؟ مثل یک تازه کار؟
استقلال مدافع نبود، اما بدون گروی لازم در دفاع هم جلو نرفت تا صدارتش را به دیگران تعارف نزند.
تیم های امیر قلعه نویی شهره اند به تهاجم! به بازی های سیال و شناور! بهترین خط حمله ها متعلق به امیر بود. حتی آمارش و آوازه اش به دنیا هم سرکشی کرده و به بارسلونا هم میل کرده است.
دربی، اما نقطه ای بود حساس و پر از ریسک.
امیر حرفه ای عمل کرد، سرمربی استقلال ریسک را به حداقل رساند، او نه بچه است، نه تازه کار! هیچکسی هم تخت صدارتش در لیگ را که به سختی به چنگ آورده دو دستی تعارف نمی کند! برایش می جنگد، با طرح، با برنامه!
برنامه محور بودن اصالت استقلال است، اینجا چیزی به دست اتفاقات سپرده نمی شود و برای هر روز و هر ساعت برنامه وجود دارد و برنامه استقلال این بود: جلوگیری از تهدید سلطنتش در لیگ!
استقلال بازی را برد، نه اینکه گل هایش رقیب را عقب زده باشد، نه بلکه برنامه محور بودنش رقیب را در فاصله ۴ امتیازی نگه داشت. آرامش استقلال را پیش از دربی می توانستی لمس کنی، آنجا که دکتر فتح الله زاده امیر را در آغوش گرفته بود و به ژنرال آبی ها می گفت که برنامه ات را اجرا کن و نگران هیچ چیز نباشد در هر حالتی ما همه پشت سر تو هستیم.
استرس، هیجان و از خودبیخود شدن در اردوی استقلال جایی نداشت. هدف نباختن بود و البته سرفرصت بردن!
به قول امیر، استقلال دو هدف داشت که به یکی از آنها دست پیدا کرد.
با این وجود ما هنوز نفهمیده ایم که در دربی کدام تیم سراپا حمله بود که استقلال سراپا مدافع باشد؟
یک فرصت رقیب داشت که رحمتی آن را دفع کرد و یک فرصت عمران زاده در نیمه اول که ضربه سرش به پشت دروازه رفت!
یک حمله در پاسخ به یک حمله! این آیا یعنی دفاع محض؟ آیا منتقدان امیر قلعه نویی نمی خواهند ماشین عصر جدید خود را به روزرسانی کنند و طرحی نو دراندازند؟ امیر شایسته تحسین است. او برنامه محور است نه یک هیجان زده بی قرار!
به پیش از دربی رجوع می کنیم! هجمه ای شروع شد برای تحریم آندرانیک تیموریان، همان سامورایی ریش قرمزی که همه جای زمین بود و رقیب را فلج کرد.
پس از بازی می توانستی بفهمی که چرا اینقدر روی او حساسیت وجود داشت و تحملش چرا آنقدر سخت بوده است.
هجمه ای شروع شد برای چرخاندن فضا به ضرر استقلال، برای مظلوم نمایی! استقلال اما بیش از ۶۰ سال قدمت دارد و مدیرانش بیش از یک دهه مدیریت کرده اند و ریش سفیدش، فتح الله زاده اش منهای یک سال در تمام سال های مدیریتش جام برده است و رکورداری بی نظیر است.
تذکر بجای استقلال درمورد داوری ها فضا را صاف کرد، آندرانیک را هم به دربی رساند چون فضا از اتوبان یک طرفه خارج شد و اتوبانی دوطرفه شد.
بله استقلال برنامه محور است، تیم درجه دومی نیست که با فضاسازی رسانه ای بتوان کمرش را شکست و داور دربی اش را تحت تاثیر قرار داد.
اینجا همه چیز با برنامه است و انتقادها هم نقش همان ماشین عصر جدید را ایفا می کنند که بدون درنظر گرفتن شرایط، کار خود را انجام می دهند.
استقلال شایسته تحسین است، این باشگاه برنامه محور است نه یک هیجان زده بی قرار!
درخواست بازی زیبا حق همه از جمله منتقدین است، اما حفظ صدرنشینی با روش های فوتبالی و تقابل های فکری هم زیبا بود. استقلال کارش را زیبا انجام داد، دیگران بحث شان جداست.
استقلال از یک هفته قبل با ورود به فضای رسانه ای با بیانیه های درست برنامه ریزی داشت و سرمربی پرافتخار این تیم هم برای هر ثانیه جنگ نفس گیر برنامه ریزی کرده بود.
تیم ۶۷ جهان و سوم آسیا، تیم دو ستاره ای ایران که هر سال جام می برد باید در تمام نقاط، حرفه ای باشد و با برنامه، وگرنه هرگز موفق به خلق چنین رکوردها و افتخاراتی نخواهد شد.
ماشین انتقاد عصر جدید هم می تواند به کارش ادامه دهد، مهم اما برای باشگاه، هواداران استقلال هستند که می دانند و می دانستند که فوتبال حرفه ای تر از آن است که مردانش اسیر هیجانات کاذب شوند و به همین دلیل امروز اکثر آنها راضی هستند و قدم به قدم استقلال را تایید می کنند و به افتخاراتش هورا می کشند. ورود به موقع باشگاه استقلال پیش از دربی به فضای افکار عمومی هم موجب شد که داور با آرامش سوت بزند، هرچند در همان دقیقه هشت بازی می توانست گره بازی بازشود.
ماشین انتقاد می گوید چرا استقلال تدافعی بازی کرد؟
پرسشی است مفهوم و معلوم.
از نظر ماشین انتقاد عصر جدید، استقلال و تیم امیر مدافع بوده اند!
پاسخ ما پرسشی دیگر است:
کدام تیم سراپا حمله بود که استقلالش مدافع شود؟
استقلال هدف دارد، هدفگذاری دارد.
استقلال نان جمع آوری امتیازاتش را پیش از دربی و با وجود هزاران سختی در لیگ آسیا، لیگ برتر و جام حذفی را می خورد.
برنده، ریسک نمی کند. استقلال چهار امتیاز از رقیب جلو است، پیش از دربی تمامی بازی ها هم مساوی می شود تا استقلال محکم در تخت سلطنت لیگ نشسته باشد، آیا باید ریسک کرد؟ مثل یک آماتور؟ مثل یک غیرحرفه ای؟ مثل یک جوان ناپخته و خام؟ مثل یک تازه کار؟
استقلال مدافع نبود، اما بدون گروی لازم در دفاع هم جلو نرفت تا صدارتش را به دیگران تعارف نزند.
تیم های امیر قلعه نویی شهره اند به تهاجم! به بازی های سیال و شناور! بهترین خط حمله ها متعلق به امیر بود. حتی آمارش و آوازه اش به دنیا هم سرکشی کرده و به بارسلونا هم میل کرده است.
دربی، اما نقطه ای بود حساس و پر از ریسک.
امیر حرفه ای عمل کرد، سرمربی استقلال ریسک را به حداقل رساند، او نه بچه است، نه تازه کار! هیچکسی هم تخت صدارتش در لیگ را که به سختی به چنگ آورده دو دستی تعارف نمی کند! برایش می جنگد، با طرح، با برنامه!
برنامه محور بودن اصالت استقلال است، اینجا چیزی به دست اتفاقات سپرده نمی شود و برای هر روز و هر ساعت برنامه وجود دارد و برنامه استقلال این بود: جلوگیری از تهدید سلطنتش در لیگ!
استقلال بازی را برد، نه اینکه گل هایش رقیب را عقب زده باشد، نه بلکه برنامه محور بودنش رقیب را در فاصله ۴ امتیازی نگه داشت. آرامش استقلال را پیش از دربی می توانستی لمس کنی، آنجا که دکتر فتح الله زاده امیر را در آغوش گرفته بود و به ژنرال آبی ها می گفت که برنامه ات را اجرا کن و نگران هیچ چیز نباشد در هر حالتی ما همه پشت سر تو هستیم.
استرس، هیجان و از خودبیخود شدن در اردوی استقلال جایی نداشت. هدف نباختن بود و البته سرفرصت بردن!
به قول امیر، استقلال دو هدف داشت که به یکی از آنها دست پیدا کرد.
با این وجود ما هنوز نفهمیده ایم که در دربی کدام تیم سراپا حمله بود که استقلال سراپا مدافع باشد؟
یک فرصت رقیب داشت که رحمتی آن را دفع کرد و یک فرصت عمران زاده در نیمه اول که ضربه سرش به پشت دروازه رفت!
یک حمله در پاسخ به یک حمله! این آیا یعنی دفاع محض؟ آیا منتقدان امیر قلعه نویی نمی خواهند ماشین عصر جدید خود را به روزرسانی کنند و طرحی نو دراندازند؟ امیر شایسته تحسین است. او برنامه محور است نه یک هیجان زده بی قرار!
به پیش از دربی رجوع می کنیم! هجمه ای شروع شد برای تحریم آندرانیک تیموریان، همان سامورایی ریش قرمزی که همه جای زمین بود و رقیب را فلج کرد.
پس از بازی می توانستی بفهمی که چرا اینقدر روی او حساسیت وجود داشت و تحملش چرا آنقدر سخت بوده است.
هجمه ای شروع شد برای چرخاندن فضا به ضرر استقلال، برای مظلوم نمایی! استقلال اما بیش از ۶۰ سال قدمت دارد و مدیرانش بیش از یک دهه مدیریت کرده اند و ریش سفیدش، فتح الله زاده اش منهای یک سال در تمام سال های مدیریتش جام برده است و رکورداری بی نظیر است.
تذکر بجای استقلال درمورد داوری ها فضا را صاف کرد، آندرانیک را هم به دربی رساند چون فضا از اتوبان یک طرفه خارج شد و اتوبانی دوطرفه شد.
بله استقلال برنامه محور است، تیم درجه دومی نیست که با فضاسازی رسانه ای بتوان کمرش را شکست و داور دربی اش را تحت تاثیر قرار داد.
اینجا همه چیز با برنامه است و انتقادها هم نقش همان ماشین عصر جدید را ایفا می کنند که بدون درنظر گرفتن شرایط، کار خود را انجام می دهند.
استقلال شایسته تحسین است، این باشگاه برنامه محور است نه یک هیجان زده بی قرار!
درخواست بازی زیبا حق همه از جمله منتقدین است، اما حفظ صدرنشینی با روش های فوتبالی و تقابل های فکری هم زیبا بود. استقلال کارش را زیبا انجام داد، دیگران بحث شان جداست.
استقلال از یک هفته قبل با ورود به فضای رسانه ای با بیانیه های درست برنامه ریزی داشت و سرمربی پرافتخار این تیم هم برای هر ثانیه جنگ نفس گیر برنامه ریزی کرده بود.
تیم ۶۷ جهان و سوم آسیا، تیم دو ستاره ای ایران که هر سال جام می برد باید در تمام نقاط، حرفه ای باشد و با برنامه، وگرنه هرگز موفق به خلق چنین رکوردها و افتخاراتی نخواهد شد.
ماشین انتقاد عصر جدید هم می تواند به کارش ادامه دهد، مهم اما برای باشگاه، هواداران استقلال هستند که می دانند و می دانستند که فوتبال حرفه ای تر از آن است که مردانش اسیر هیجانات کاذب شوند و به همین دلیل امروز اکثر آنها راضی هستند و قدم به قدم استقلال را تایید می کنند و به افتخاراتش هورا می کشند. ورود به موقع باشگاه استقلال پیش از دربی به فضای افکار عمومی هم موجب شد که داور با آرامش سوت بزند، هرچند در همان دقیقه هشت بازی می توانست گره بازی بازشود.
