هر ۲۰۰ ایرانی یک نفر مبتلا به هپاتیت C
رییس شبکه هپاتیت کشور با انتقاد از قطع بودجه های پیشگیری از بارداری و پیشگیری از رفتارهای پرخطر و نگرانی بابت افزایش بیماری های جنسی از ابتلا حداکثر یک نفر در هر ۲۰۰ ایرانی، به بیماری هپاتیت C خبر داد.
به گزارش افکارنیوز، سید موید علویان در نشست خبری کنگره تازه های درمان هپاتیت C، با انتقاد از قطع بودجه های پیشگیری از بارداری و پیشگیری از رفتارهای پرخطر و نگرانی بابت افزایش بیماری های جنسی از ابتلا حداکثر یک نفر در هر ۲۰۰ ایرانی، به بیماری هپاتیت C خبر داد و اظهار داشت: شبکه هپاتیت کشور یکی از شبکه های علمی و مورد تائید وزارت بهداشت است که به صورت مجازی فعالیت های علمی، تشخیصی، درمانی و پژوهشی در زمینه
هپاتیت ویروسی را در سطح کشور هماهنگ می کند.
وی با بیان اینکه تا قبل از سال ۱۹۹۰، این بیماری در دنیا شناخته نشده بود، ادامه داد: از حدود سال ۱۳۷۵ این ویروس شناخته شد. در آن زمان مهم ترین راه انتقال این بیماری از راه خون بود و از آنجا که این ویروس شناخته نشده بود، خون های اهدایی از این نظر غربالگری نمی شدند. اما از سال ۱۳۷۵ با شناسایی ویروس، خون های اهدایی نیز غربالگری می شوند و راه انتقال این بیماری دیگر از راه خون نیست.
رییس شبکه هپاتیت کشور با هشدار نسبت به اینکه هپاتیت C علامتی در بیمار ایجاد نمی کند، گفت: به همین دلیل ممکن است فرد تا مراحل آخر بیماری شناسایی نشود. به این منظور باید جامعه آموزش های لازم را دریافت کرده و افراد بدانند که چه عواملی باعث انتقال و ابتلا به این ویروس می شوند. به همین دلیل شاید مهم ترین کاری که می توان در این زمینه انجام داد، بیماری فعال باشد و اینکه افراد پرخطر حتماً برای انجام آزمایش اقدام کنند.
علویان، شیوع هپاتیت C در جمعیت عادی کشور را زیر نیم درصد عنوان کرد و گفت: به این ترتیب یعنی از هر ۲۰۰ ایرانی، حداکثر یک نفر به هپاتیت C مبتلاست. شیوع این بیماری در کشورهای منطقه «امرو» بسیار بالاتر از ایران است. به عنوان مثال پاکستان از شیوع پنج درصدی و آذربایجان از شیوع بیش از پنج درصدی برخوردار است.
وی در عین حال شیوع هپاتیت C در جمعیت بیماران خاص یعنی بیماران مبتلا به هموفیلی، تالاسمی، دیالیزی و معتادان تزریقی را مورد اشاره قرار داد و افزود: شیوع این بیماری در دیالیزی ها زیر سه درصد است. همچنین ۱۰ سال گذشته شیوع این بیماری در بیماران هموفیلی بیش از ۵۰ درصد بود که اکنون به زیر ۲۰ درصد رسیده است. ۱۰ سال گذشته هپاتیت C در تالاسمی ها از شیوع ۳۰-۲۰ درصدی برخوردار بود که اکنون به زیر ۱۰ درصد رسیده است. بنابراین مشاهده می کنید که به دنبال اقدامات انجام شده، میزان شیوع این بیماری در بیماران خاص به شدت کاهش یافته است. در مجموع هپاتیت C بین ۷۰-۶۰ درصد قابل ریشه کنی است.
رییس هپاتیت کشور شایع ترین راه بروز هپاتیت C را اعتیاد تزریقی و رفتارهای پرخطر خواند و گفت: اجرای برنامه های کاهش آسیب در معتادان از جمله دادن سرنگ، استفاده از متادون به جای مصرف مواد مخدر تزریقی و همچنین ارائه وسایل پیشگیری به ویژه کاندوم در جهت کنترل رفتارهای پرخطر جنسی و کاهش بروز هپاتیت C در معتادان تزریقی بسیار موثر بوده است.
علویان تاکید کرد: ارائه کاندوم به افراد دارای رفتارهای پرخطر جنسی یک وظیفه بهداشتی است. هر چند هپاتیت C در معتادان تزریقی کمتر شده، اما هنوز حداقل ۳۰-۲۰ درصد معتادان تزریقی به این ویروس مبتلا هستند. درمان معتاد تزریقی با بیماری های خاصی نظیر دیالیزی ها، تالاسمی، هموفیلی و… متفاوت است. باید فرهنگ حمایت، پشتیبانی و درمان در جامعه جایگزین تنبیه، کتک زدن و به دریا ریختن معتاد شود.
وی سیاست های جدید جمعیتی را مورد اشاره قرار داد و گفت: بحث من بر روی افزایش یا کاهش جمعیت نیست. اما لازم است تاکید کنیم که یکسری از خدمات و امکانات که قبلاً به عنوان یکی از ابزارهای کنترل جمعیت از آن تعبیر می شد، هدف غایی آن مسائل جلوگیری از انتقال بیماری ها بوده است. ما نمی توانیم منکر رفتارهای پرخطر شویم. رفتار پرخطر با نصیحت حل نمی شود. باید به این منظور آموزش داد و امکانات ایجاد کرد.
علویان تاکید کرد: پیش از این بودجه هایی برای بهداشت باروری در نظر گرفته می شد و وزارت بهداشت میلیاردها تومان برای خرید کاندوم و آموزش مردم هزینه می کرد. این هزینه ها تنها برای کنترل جمعیت نبوده، بخش عمده آن بابت رفتارهای پرخطر بوده است. این در حالی است که اکنون این بودجه قطع شده است و خطر انتقال بیماری های ناشی از رفتارهای پرخطر جنسی جامعه را تهدید می کند. با حذف بودجه پیشگیری و کاندوم به بخش دیگری آسیب زده می شود و نگران افزایش بار بیماری های منتقله از طریق رفتارهای پرخطر هستیم.
وی در این باره افزود: مسوولان پاسخ دهند؛ اگر وسایل پیشگیری نباشد آیا بیماری های ناشی از رفتارهای پرخطر زیاد نمی شود؟ من این موضوع را به عنوان وظیفه علمی خود عنوان می کنم و بحثی روی مباحث جمعیتی ندارم.
علویان در ادامه به برگزاری کنگره تازه های درمان هپاتیت C که با مشارکت شبکه هپاتیت ایران و مراکز تحقیقاتی کشور در سوم بهمن ماه که در هتل هما برگزار می شود، اشاره کرد و گفت: زمانی میزان پاسخ به درمان در هپاتیت C زیر ۳۰ درصد بود و از اینترفرون به این منظور استفاده می شد. اما اکنون با داروهایی که استفاده می شود، میزان پاسخ به درمان به حدود ۷۰ درصد رسیده است. البته داروی جدیدی نیز اخیرا وارد بازار آمریکا شده است. هر چند که انتظار نمی رود داروهای جدید سریع در کشور تائید و وارد بازار شود. اما در مجموع با استفاده از داروهای جدیدتر، میزان پاسخ به درمان به بیش از ۹۰ درصد افزایش می یابد.
رییس هپاتیت کشور بیان کرد: آخرین دستورالعمل مربوط به تشخیص و درمان هپاتیت C مربوط به سال ۲۰۱۱ است که متخصصان مربوطه دور یکدیگر جمع شده اند و در این زمینه به اجماع رسیده اند. در کنگره سوم بهمن ماه درباره آخرین دستورالعمل تشخیص و درمان هپاتیت C به اجماع برسیم. در مجموع هدف آن است که خدمات در کل کشور یکسان ارائه شود و بیماران با یک پروتکل و دستورالعمل تحت درمان قرار گیرند.
وی افزود: در حال حاضر اکثر داروها و درمان این بیماری در کشور وجود دارد و خط اول درمان که استانداردها است توسط وزارت بهداشت ارائه می شود اما در مقابل خطوط درمان دیگری برای افراد مقاوم به درمان وجود دارد که هزینه بالایی را تامین می کند.
رئیس شبکه هپاتیت کشور گفت: طبق برنامه پیش بینی شده هدف شبکه هپاتیت کاهش ۵۰ درصدی بار بیماری در معتادان تزریقی به صفر رساندن بیماری هپاتیت C در بیماران خاص و عدم افزایش این بیماری در جمعیت کشور است.
علویان در مورد پوشش بیمه ای خدمات درمانی هپاتیت C خاطرنشان کرد: در خط اول درمان، همه بیمه ها پوشش مناسب دارند و بین ۵۰ تا ۶۰ درصد پاسخگو هستند اما در موارد بیماری عود کننده و مقاوم به درمان هزینه ها افزایش یافته و پوشش بیمه ها کم می شود.
وی با بیان اینکه تا قبل از سال ۱۹۹۰، این بیماری در دنیا شناخته نشده بود، ادامه داد: از حدود سال ۱۳۷۵ این ویروس شناخته شد. در آن زمان مهم ترین راه انتقال این بیماری از راه خون بود و از آنجا که این ویروس شناخته نشده بود، خون های اهدایی از این نظر غربالگری نمی شدند. اما از سال ۱۳۷۵ با شناسایی ویروس، خون های اهدایی نیز غربالگری می شوند و راه انتقال این بیماری دیگر از راه خون نیست.
رییس شبکه هپاتیت کشور با هشدار نسبت به اینکه هپاتیت C علامتی در بیمار ایجاد نمی کند، گفت: به همین دلیل ممکن است فرد تا مراحل آخر بیماری شناسایی نشود. به این منظور باید جامعه آموزش های لازم را دریافت کرده و افراد بدانند که چه عواملی باعث انتقال و ابتلا به این ویروس می شوند. به همین دلیل شاید مهم ترین کاری که می توان در این زمینه انجام داد، بیماری فعال باشد و اینکه افراد پرخطر حتماً برای انجام آزمایش اقدام کنند.
علویان، شیوع هپاتیت C در جمعیت عادی کشور را زیر نیم درصد عنوان کرد و گفت: به این ترتیب یعنی از هر ۲۰۰ ایرانی، حداکثر یک نفر به هپاتیت C مبتلاست. شیوع این بیماری در کشورهای منطقه «امرو» بسیار بالاتر از ایران است. به عنوان مثال پاکستان از شیوع پنج درصدی و آذربایجان از شیوع بیش از پنج درصدی برخوردار است.
وی در عین حال شیوع هپاتیت C در جمعیت بیماران خاص یعنی بیماران مبتلا به هموفیلی، تالاسمی، دیالیزی و معتادان تزریقی را مورد اشاره قرار داد و افزود: شیوع این بیماری در دیالیزی ها زیر سه درصد است. همچنین ۱۰ سال گذشته شیوع این بیماری در بیماران هموفیلی بیش از ۵۰ درصد بود که اکنون به زیر ۲۰ درصد رسیده است. ۱۰ سال گذشته هپاتیت C در تالاسمی ها از شیوع ۳۰-۲۰ درصدی برخوردار بود که اکنون به زیر ۱۰ درصد رسیده است. بنابراین مشاهده می کنید که به دنبال اقدامات انجام شده، میزان شیوع این بیماری در بیماران خاص به شدت کاهش یافته است. در مجموع هپاتیت C بین ۷۰-۶۰ درصد قابل ریشه کنی است.
رییس هپاتیت کشور شایع ترین راه بروز هپاتیت C را اعتیاد تزریقی و رفتارهای پرخطر خواند و گفت: اجرای برنامه های کاهش آسیب در معتادان از جمله دادن سرنگ، استفاده از متادون به جای مصرف مواد مخدر تزریقی و همچنین ارائه وسایل پیشگیری به ویژه کاندوم در جهت کنترل رفتارهای پرخطر جنسی و کاهش بروز هپاتیت C در معتادان تزریقی بسیار موثر بوده است.
علویان تاکید کرد: ارائه کاندوم به افراد دارای رفتارهای پرخطر جنسی یک وظیفه بهداشتی است. هر چند هپاتیت C در معتادان تزریقی کمتر شده، اما هنوز حداقل ۳۰-۲۰ درصد معتادان تزریقی به این ویروس مبتلا هستند. درمان معتاد تزریقی با بیماری های خاصی نظیر دیالیزی ها، تالاسمی، هموفیلی و… متفاوت است. باید فرهنگ حمایت، پشتیبانی و درمان در جامعه جایگزین تنبیه، کتک زدن و به دریا ریختن معتاد شود.
وی سیاست های جدید جمعیتی را مورد اشاره قرار داد و گفت: بحث من بر روی افزایش یا کاهش جمعیت نیست. اما لازم است تاکید کنیم که یکسری از خدمات و امکانات که قبلاً به عنوان یکی از ابزارهای کنترل جمعیت از آن تعبیر می شد، هدف غایی آن مسائل جلوگیری از انتقال بیماری ها بوده است. ما نمی توانیم منکر رفتارهای پرخطر شویم. رفتار پرخطر با نصیحت حل نمی شود. باید به این منظور آموزش داد و امکانات ایجاد کرد.
علویان تاکید کرد: پیش از این بودجه هایی برای بهداشت باروری در نظر گرفته می شد و وزارت بهداشت میلیاردها تومان برای خرید کاندوم و آموزش مردم هزینه می کرد. این هزینه ها تنها برای کنترل جمعیت نبوده، بخش عمده آن بابت رفتارهای پرخطر بوده است. این در حالی است که اکنون این بودجه قطع شده است و خطر انتقال بیماری های ناشی از رفتارهای پرخطر جنسی جامعه را تهدید می کند. با حذف بودجه پیشگیری و کاندوم به بخش دیگری آسیب زده می شود و نگران افزایش بار بیماری های منتقله از طریق رفتارهای پرخطر هستیم.
وی در این باره افزود: مسوولان پاسخ دهند؛ اگر وسایل پیشگیری نباشد آیا بیماری های ناشی از رفتارهای پرخطر زیاد نمی شود؟ من این موضوع را به عنوان وظیفه علمی خود عنوان می کنم و بحثی روی مباحث جمعیتی ندارم.
علویان در ادامه به برگزاری کنگره تازه های درمان هپاتیت C که با مشارکت شبکه هپاتیت ایران و مراکز تحقیقاتی کشور در سوم بهمن ماه که در هتل هما برگزار می شود، اشاره کرد و گفت: زمانی میزان پاسخ به درمان در هپاتیت C زیر ۳۰ درصد بود و از اینترفرون به این منظور استفاده می شد. اما اکنون با داروهایی که استفاده می شود، میزان پاسخ به درمان به حدود ۷۰ درصد رسیده است. البته داروی جدیدی نیز اخیرا وارد بازار آمریکا شده است. هر چند که انتظار نمی رود داروهای جدید سریع در کشور تائید و وارد بازار شود. اما در مجموع با استفاده از داروهای جدیدتر، میزان پاسخ به درمان به بیش از ۹۰ درصد افزایش می یابد.
رییس هپاتیت کشور بیان کرد: آخرین دستورالعمل مربوط به تشخیص و درمان هپاتیت C مربوط به سال ۲۰۱۱ است که متخصصان مربوطه دور یکدیگر جمع شده اند و در این زمینه به اجماع رسیده اند. در کنگره سوم بهمن ماه درباره آخرین دستورالعمل تشخیص و درمان هپاتیت C به اجماع برسیم. در مجموع هدف آن است که خدمات در کل کشور یکسان ارائه شود و بیماران با یک پروتکل و دستورالعمل تحت درمان قرار گیرند.
وی افزود: در حال حاضر اکثر داروها و درمان این بیماری در کشور وجود دارد و خط اول درمان که استانداردها است توسط وزارت بهداشت ارائه می شود اما در مقابل خطوط درمان دیگری برای افراد مقاوم به درمان وجود دارد که هزینه بالایی را تامین می کند.
رئیس شبکه هپاتیت کشور گفت: طبق برنامه پیش بینی شده هدف شبکه هپاتیت کاهش ۵۰ درصدی بار بیماری در معتادان تزریقی به صفر رساندن بیماری هپاتیت C در بیماران خاص و عدم افزایش این بیماری در جمعیت کشور است.
علویان در مورد پوشش بیمه ای خدمات درمانی هپاتیت C خاطرنشان کرد: در خط اول درمان، همه بیمه ها پوشش مناسب دارند و بین ۵۰ تا ۶۰ درصد پاسخگو هستند اما در موارد بیماری عود کننده و مقاوم به درمان هزینه ها افزایش یافته و پوشش بیمه ها کم می شود.
