«نی‌گا» حال و روز خوبی ندارد/مناطقی که مدیریت واحد می‌خواهند

به گزارش لرستان خبر، محمد هادی رستمی: انسان ها مدت های طولانیست که با طبیعت انس گرفته اند، نیازهای خود را چه مادی و چه عاطفی از طبیعت می گیرند، ولی هر چه زمان می گذرد این سیر روند یک طرفه به خود می گیرد و عقده ای سر گشاده می شود و به جان طبیعت، این موهبت الهی می افتد و کار را به آنجا می رساند که در قبال ارضا خود تیشه بر ریشه طبیعت می زند.

طبیعت کشور ایران دارای اکوسیستمی منحصر به فرد است که در کمتر کشوری در دنیا یافت می شود و جای شکر گذاری دارد و ما ایرانیان با آن سابقه تاریخی کهن از همان دوران قدیم با طبیعت انس گرفته ایم و این را می توان از حجاری بر جای مانده بر سر غارها و تخته سنگ ها فهمید، ولی با کمال تاسف هر چه که می گذرد استفاده های نادرست از طبیعت بیشتر و بیشتر شده و باعث تخریب زیستگاه های جانوری و گیاهی می شود که دودش به چشم خودمان می رود...

دره «نی گا» یا «نگار»، نام منطقه ای بکر در پایتخت طبیعت ایران، شهرستان دورود واقع در استان لرستان است، این دره همانند سایر مناطق طبیعی دارای زیبایی های شگفت انگیزی است، «نی گا» در لغت به معنای محل «نی» است، در امتداد دریاچه «گهر»، رودخانه ای به نام «سفید آب» وجود دارد که پس از طی کردن چند کیلومتر به دره ای نیمه صخره ای با عرضی در حدود ۵۰۰ متر می رسد، این دره که رودخانه «سفیدآب» در کف آن در جریان است به دره «نی گا» معروف است که فقط با پای پیاده قابل عبور است.

در طول این مسیر درخت های میوه خودرو بسیاری از قبیل گردو، بادام، توت، انجیر، سیب و... روییده اند و جلوه خاصی به این مسیر بخشیده اند، دره «نی گا» انشعابی از آب دریاچه گهر است که برای عبور از آن باید بارها و بارها از آب رودخانه عبور کرد، البته شایان ذکر است که آب این دره از چند رودخانه فرعی مانند «دره خرس» و «رُل» نیز تشکیل شده است، این دره تحت حفاظت سازمان محیط زیست است.

و اما متاسفانه این میراث زیبای خدادادی حال و روز خوبی ندارد و دست خوش دست اندازی انسان های نا آگاه به محیط زیست شده و این دره زیبا پر از زباله هایی شده که انسان های بی مسئولیت در همان شهرهای  خود انجام می دهند و اصلا" به فکر آینده این طبیعت زیبا که باید برای فرزندانشان به یادگار بماند نیستند.

اما از همه بدتر نبود مدیریت واحد برای حفاظت از این طبیعت بکر است که متاسفانه بین محیط زیست و گردشگری و ..... دست به دست می شود، البته نباید زحمات محیط بانان را نادیده گرفت اما آیا محیط زیست با دست خالی می تواند جلوی این کار زشت بعضی از انسانهای نا آگاه را بگیرد؟ قطعا نه و این در حالیست که بودجه لازم را به اداره میراث فرهنگی می دهند و محیط زیست عملا دستش خالی است که بتواند هر روز کار پاکسازی این مناطق و دیگر جاها را انجام دهد و ایندر حالیست که در دریاچه گهر نیز همین مشکل را داریم.

راهکار این مسئله مدیریت واحد است که اولا ورود گردشگر را به صورت استاندارد یعنی با تعداد نفر مشخص و و زمان ماندگاری افراد تعیین شود و از ورود بیش از حد منطقه جلوگیری شود، دوما، جلوگیری از ورود مواد شوینده و کم کردن کنسوروهای غذایی که راهش استفاده از غذای های محلی انند گوشت، مرغ و عذاهای محلی افراد بومی است، برخود قاطع مراجع قضایی با شهروندان بی مسئولیتی که باعث تخریب طبیعت می شوند و از همه مهمتر  مدیریت واحد برای حفاظت از این مناطق بکر طبیعی است که متاسفانه نبود همین مدیریت نتیجه اش آشفتگی مناطق طبیعی زیبای لرستان است.

محیط زیست که کار خطیر حفاظت را بر عهده دارد دست خالی از بودجه است و از طرفی میراث فرهنگی که باید گردشگری را توسعه دهد این مهم را فراموش کرده و باید با همکاری محیط زیست اکوتوریسم با تعریف استاندارش ایجا شود و طبیعت گرد حرفه ای وارد این مناطق شوند تا طبیعت بکر زیبای ایران از گزند آلودگی به دور باشد، «پس پیش به سوی مدیریت واحد برای مناطق طبیعی و حفاظت شده»...

انتهای پیام/

منبع: محیط زیست لرستان