گردشگری؛ گنج عظیم لرستان برای پیشرفت که خاک می خورد

به گزارش لرستان خبر، استان لرستان یکی از 3 استان برتر کشور که دارای پتانسیل‌ها و استعدادهای بالقوه و بالفعل گردشگری و توریستی بسیاری جهت جذب توریسم و توسعه صنعت گردشگری است.

وجود پل‌های تاریخی، غارهای چندین هزار ساله، جاذبه زیست محیطی نظیر آبشارها، دشت‌ها، سراب‌ها و... همچنین وجود ابنیه و معماری سنتی، قلعه‌ها و تپه‌ها، پایگاه دوران پارینه سنگی، پایگاه مفرغ جهان و ...همگی دلیلی بر این مدعا است. این در حالی است که صنعت گردشگری در لرستان می‌تواند راه‌گشای بسیاری از بن‌بست‌های اقتصادی این استان و حتی کشور باشد که البته در مقایسه با سایر پتانسیل‌های اقتصادی در اولویت بالاتری قرار دارد که متأسفانه توجه بسیار کمی به آن می‌شود.

اما عوامل مختلفی از جمله سوء مدیریت، نبود امکانات کافی، کمبود سرمایه لازم و عدم حمایت از سرمایه‌گذار و همچنین نبودن بستر لازم جهت پیشرفت کارخانجات و صنعت باعث شده تا این صنعت نتواند در رقابت با شهرها و استان‌های همجوار سربلند از میدان بیرون بیاید.

گزارش‌های موجود حاکی از این مطلب هستند که ما شاهد ورشکستگی بسیاری از صنایع و کارخانجات استان خصوصاً در شهر خرم‌آباد بوده‌ایم، که این خود نشان از عدم مدیریت و برنامه‌ریزی در راستای را‌ه‌اندازی صنایعی که نه تنها به اقتصاد استان کمک نکرده بلکه باعث اتلاف وقت و انرژی نیز شده است. و اما نکته حائز اهمیت حلقه مفقوده عرصه توسعه و رونق اقتصاد لرستان یعنی صنعت گردشگری است که خود می‌تواند مولد بسیار قوی برای پیشرفت اقتصادی استان باشد.

برای مثال: همه ساله در ایام تعطیلات عید نوروز شاهد حضور گردشگران زیادی در سرتاسر استان هستیم که عمدتا جهت بازدید از قلعه فلک‌الافلاک به استان سفر می‌کنند .

نکته قابل توجه اینجاست که این درآمدهای حاصل از صنعت گردشگری جزء درآمدهای مستقیم این صنعت است. و درآمدهای غیر مستقیم زیادی همراه با اشتغال‌زایی مستقیم و غیر‌مستقیم به همراه خواهد داشت. این تنها مربوط به زمانی است که استان ما از منابع گردشگری بالقوه و دست نخورده خود بهره ببرد.

حال این را در نظر بگیرید چنانچه مسؤولان با سرمایه‌گذاری و توجه کافی به این صنعت نخواهند پا پیش بگذارند شاهد چه بازخورد اقتصادی در زمینه اشتغال‌زایی در مقایسه با سایر منابع اقتصادی خواهیم بود. اما متأسفانه نه تنها شاهد پیشرفت صنعت گردشگری در استان نیستیم بلکه کم‌توجهی و عدم رسیدگی مسؤولان به این مقوله باعث شده است تا همه ساله درصد عمده‌ای از آثار باستانی و منابع طبیعی توریستی استان از بین برود.

به عنوان مثال شهرستان ازنا دارای 3 هزار اثر تاریخی مربوط به 8 هزار سال گذشته و 2 هزار سال قبل میلاد و تپه‌های باستانی و آثار تاریخی منحصر به فردی است که تعدادی از آن‌ها نیز به ثبت رسیده اما به دلیل نبود زیر‌ساخت‌های لازم از جمله هتل، امکانات راه‌سازی مناسب، فرودگاه و.... نتوانسته‌ایم از این موهبت الهی بهترین بهره را ببریم. و همچنین شاهد خبرهای در رابطه با از بین رفتن سنگ نگارهای غار چند هزار ساله میرملاس بوده‌ایم در زمانی که (کلاه کرکی) خراسان شمالی ثبت جهانی می‌شود.

غارهای چند هزار ساله خرم‌آباد اصطبل احشام می‌شود، و از طرفی چشممان به جمال پل مرمت شده شاپوری روشن می‌شود که به هیئت یک سازه قرن 21 درآمده است، حال باید دید آیا وقت آن نرسیده است که به جای چانه‌زنی مسؤولان بر سر راه‌اندازی کارخانجات پرهزینه و تعطیل شده فکری به حال منابع طبیعی و بالقوه خدادادی توریستی استان که تاکنون درآمدی بیشتر از صنایع دیگر با کمترین هزینه به ما عرضه داشته بنماییم؟        

انتهای پیام/