یادداشت/محمدمهدی تقوی
تاکتیک های رهبر انقلاب، آمریکا را وادار به درخواست مذاکره کرد
از خواسته های رهبر حکیم انقلاب درباره رابطه ایران - آمریکا این بوده است که تماس از سوی مقامات آمریکا باشد. خواست دیگر حضرت معظم له نیز این بوده که اگر روزی جمهوری اسلامی خواسته آمریکایی ها برای مذاکره را پذیرفت، این پذیرش از روی زور نباشد.
درحالیکه برخی معتقدند تماس تلفنی اوباما با حجت الاسلام والمسلمین روحانی و پاسخ رئیس جمهور به این تلفن را باید فصل نوینی هم در ایران و هم در آمریکا محسوب کرد؛ اما به نظر نمی رسد آنچنان هم این موضوع تاثیرگذار باشد.
برخی با بررسی تاریخ تحولات سیاسی چنین تحلیل می کنند که از بسیاری جهات اکنون فصلی نو آغاز شده است. این ناظران عجول همواره این نکته را مدنظر دارند که روابط ایران آمریکا موضوعی مربوط به آینده است نه گذشته؛ در حالی که کسی که بیشترین لطمه را به ایران در ۳۳ سال اخیر وارد کرده آمریکا بوده و حتی اصلاً خود این کشور بود که روابط را بطور یک جانبه قطع کرد.
حمایت نظامی، تسلیحاتی، سیاسی و اطلاعاتی از رژیم بعث عراق، ورود مستقیم به جنگ در پی پیروزی های پیاپی ایران بر عراق و زدن نفتکش ها و قایق های ایرانی و سرنگون کردن هواپیمای غیرنظامی و مسافری ایران، تحریم های اقتصادی به قول خودشان فلج کننده و بزرگ ترین در طول تاریخ، تحریم دارویی که منجر به مرگ هزاران بیمار در کشور ظرف یکی دو سال اخیر شد و… جنایاتی نیست که مثلاً چند قرن پیش اتفاق افتاده باشد و از بیش از ۳ دهه پیش بدین سو رخ داده است و حافظه مردم ایران قوی تر از آن است که با یک مکالمه تلفنی آنها را فراموش کند.
ابتدا باید دید آمریکا با چه نیتی خواستار رفع مشکلات خود با ایران است. آیا طبق فرمایش حضرت امام خمینی آدم شده است یا هم چنان طبق فرموده حضرت آیت الله العظمی خامنه ای زیر دستکش مخملی اش دست چدنی است. آیا آمریکایی ها این بار قصد دارند رفتارهای خود را اصلاح می کنند یا اینکه با علم و عمد، راه گذشته را ادامه خواهند داد؟
به نظر نمی رسد آمریکایی که همواره تحت فشار لابی صهیونیستی است، از خود اختیاری داشته باشد و اینکه اوباما به روحانی یک چیز می گوید و به نتانیاهو عکس آن را، نشان دهنده آن است که این بار هم موضوع آنطور که برخی در داخل ذوق زده شده اند و در آسمان ها سیر می کنند، جدی نیست. در حقیقت اگر باراک اوباما و جان کری خود هم بخواهند نیز با یک سفر سران رژیم صهیونیستی و تهدید آنها بلافاصله زیر همه چیز می زنند و اصلا صحبت ها ۱۸۰ درجه متفاوت از آنی می شود که تنها چند روز قبل گفته بودند.
برای همان افراد ذوق زده دشوار نیست دیدن اینکه آمریکا و شخص اوباما اختیاری ندارند و اگر منافع ایالات متحده در ارتباط با ایران باشد ولی این موضوع بر منافع اسرائیل تاثیر سوء بگذارد که قطعاً می گذارد و این رژیم منزوی تر و ضعیف تر از اینی که هست می شود هیچ اتفاق خاصی نمی افتد.
اما به هر حال این موضوع را نیز نباید از نظر دور داشت که آمریکایی که بزرگ ترین آرزویش سرنگونی نظام اسلامی ایران بود امروز از تلویحاً از زبان رئیس جمهور خود اذعان می کند قادر به براندازی جمهوری اسلامی نیست.
به واقع از جنبه های مثبت تماس اوباما با رئیس جمهور این است که معلوم می شود آنها فروپاشی سیستم در ایران را از سرشان بیرون کرده اند چرا که دیگر درک کرده اند ایران را شخصیتی رهبری می کنند که به راحتی پیچیده ترین مناسبات را هم تنظیم می کنند. حضرت آیت الله العظمی خامنه ای به قدری مدبر، بصیر، سیاست ورز و باهوشند که با یک سخنرانی، حتی کسانی را که به ایران علاقه دارند ولی میانه ای با نظام آن ندارند را پای صندوق های رأی می کشانند تا اقتدار کشور افزایش یافته و دشمن خیال ضربه زدن به آن را از سر بیرون کند.
یکی از خواسته های رهبر حکیم انقلاب اسلامی درباره رابطه ایران آمریکا همواره این بوده است که تماس از سوی مقامات آمریکا و تغییر نیز از سوی آنها باشد. خواست دیگر حضرت معظم له نیز این بود که اگر روزی جمهوری اسلامی خواسته آمریکایی ها برای مذاکره را پذیرفت، این پذیرش از روی زور و زیر فشار نباشد. ایشان همواره فرموده اند تغییر «مناسب» از سوی مقابل آغاز شود سپس البته پاسخ مناسب را دریافت خواهند کرد.
رهبر بزرگوار انقلاب آنقدر به آمریکایی ها باج ندادند و در داخل نیز به توصیه های احساسی و غیرعقلانی برخی به اصطلاح سیاستمداران وقعی ننهادند تا آمریکا خود رأساً با نماینده ملت ایران تماس برقرار کند. با این تاکتیک سیاسی و هم چنین تاکتیک اخیر تجویزشده از سوی حضرت معظم له مبنی بر «نرمش قهرمانانه» ایران بدون آنکه احساس ضعف یا انفعال کرده یا آنکه بهراسد، با «مقاومت» مسیر را معکوس کرد و بدون آنکه از اصول خود ذره ای عقب نشینی کند، آمریکا را مجبور به تغییر کرد و آن را به اعتراف به اینکه توان تغییر نظام ایران را ندارد، وادار کرد.
رفتار رهبر عالی قدر انقلاب اسلامی در برابر تاکتیک تحریم و فشار آمریکا، طرف مقابل را مجبور کرد این موضوع را بپذیرد افزایش «فشارها، تهدیدها و تحدیدها» مطلقاً منجر به تغییر رفتار نظام اسلامی و دست برداشتن از آرمان ها و اصول و ارزش هایی که ۳۰۰ هزار شهید در راه آنها فدا شده و میلیون ها نفر داغدار شده اند، نخواهد شد و فقط جمهوری اسلامی را سرسخت تر، مصمم تر و مقاوم تر خواهد کرد.
برخی با بررسی تاریخ تحولات سیاسی چنین تحلیل می کنند که از بسیاری جهات اکنون فصلی نو آغاز شده است. این ناظران عجول همواره این نکته را مدنظر دارند که روابط ایران آمریکا موضوعی مربوط به آینده است نه گذشته؛ در حالی که کسی که بیشترین لطمه را به ایران در ۳۳ سال اخیر وارد کرده آمریکا بوده و حتی اصلاً خود این کشور بود که روابط را بطور یک جانبه قطع کرد.
حمایت نظامی، تسلیحاتی، سیاسی و اطلاعاتی از رژیم بعث عراق، ورود مستقیم به جنگ در پی پیروزی های پیاپی ایران بر عراق و زدن نفتکش ها و قایق های ایرانی و سرنگون کردن هواپیمای غیرنظامی و مسافری ایران، تحریم های اقتصادی به قول خودشان فلج کننده و بزرگ ترین در طول تاریخ، تحریم دارویی که منجر به مرگ هزاران بیمار در کشور ظرف یکی دو سال اخیر شد و… جنایاتی نیست که مثلاً چند قرن پیش اتفاق افتاده باشد و از بیش از ۳ دهه پیش بدین سو رخ داده است و حافظه مردم ایران قوی تر از آن است که با یک مکالمه تلفنی آنها را فراموش کند.
ابتدا باید دید آمریکا با چه نیتی خواستار رفع مشکلات خود با ایران است. آیا طبق فرمایش حضرت امام خمینی آدم شده است یا هم چنان طبق فرموده حضرت آیت الله العظمی خامنه ای زیر دستکش مخملی اش دست چدنی است. آیا آمریکایی ها این بار قصد دارند رفتارهای خود را اصلاح می کنند یا اینکه با علم و عمد، راه گذشته را ادامه خواهند داد؟
به نظر نمی رسد آمریکایی که همواره تحت فشار لابی صهیونیستی است، از خود اختیاری داشته باشد و اینکه اوباما به روحانی یک چیز می گوید و به نتانیاهو عکس آن را، نشان دهنده آن است که این بار هم موضوع آنطور که برخی در داخل ذوق زده شده اند و در آسمان ها سیر می کنند، جدی نیست. در حقیقت اگر باراک اوباما و جان کری خود هم بخواهند نیز با یک سفر سران رژیم صهیونیستی و تهدید آنها بلافاصله زیر همه چیز می زنند و اصلا صحبت ها ۱۸۰ درجه متفاوت از آنی می شود که تنها چند روز قبل گفته بودند.
برای همان افراد ذوق زده دشوار نیست دیدن اینکه آمریکا و شخص اوباما اختیاری ندارند و اگر منافع ایالات متحده در ارتباط با ایران باشد ولی این موضوع بر منافع اسرائیل تاثیر سوء بگذارد که قطعاً می گذارد و این رژیم منزوی تر و ضعیف تر از اینی که هست می شود هیچ اتفاق خاصی نمی افتد.
اما به هر حال این موضوع را نیز نباید از نظر دور داشت که آمریکایی که بزرگ ترین آرزویش سرنگونی نظام اسلامی ایران بود امروز از تلویحاً از زبان رئیس جمهور خود اذعان می کند قادر به براندازی جمهوری اسلامی نیست.
به واقع از جنبه های مثبت تماس اوباما با رئیس جمهور این است که معلوم می شود آنها فروپاشی سیستم در ایران را از سرشان بیرون کرده اند چرا که دیگر درک کرده اند ایران را شخصیتی رهبری می کنند که به راحتی پیچیده ترین مناسبات را هم تنظیم می کنند. حضرت آیت الله العظمی خامنه ای به قدری مدبر، بصیر، سیاست ورز و باهوشند که با یک سخنرانی، حتی کسانی را که به ایران علاقه دارند ولی میانه ای با نظام آن ندارند را پای صندوق های رأی می کشانند تا اقتدار کشور افزایش یافته و دشمن خیال ضربه زدن به آن را از سر بیرون کند.
یکی از خواسته های رهبر حکیم انقلاب اسلامی درباره رابطه ایران آمریکا همواره این بوده است که تماس از سوی مقامات آمریکا و تغییر نیز از سوی آنها باشد. خواست دیگر حضرت معظم له نیز این بود که اگر روزی جمهوری اسلامی خواسته آمریکایی ها برای مذاکره را پذیرفت، این پذیرش از روی زور و زیر فشار نباشد. ایشان همواره فرموده اند تغییر «مناسب» از سوی مقابل آغاز شود سپس البته پاسخ مناسب را دریافت خواهند کرد.
رهبر بزرگوار انقلاب آنقدر به آمریکایی ها باج ندادند و در داخل نیز به توصیه های احساسی و غیرعقلانی برخی به اصطلاح سیاستمداران وقعی ننهادند تا آمریکا خود رأساً با نماینده ملت ایران تماس برقرار کند. با این تاکتیک سیاسی و هم چنین تاکتیک اخیر تجویزشده از سوی حضرت معظم له مبنی بر «نرمش قهرمانانه» ایران بدون آنکه احساس ضعف یا انفعال کرده یا آنکه بهراسد، با «مقاومت» مسیر را معکوس کرد و بدون آنکه از اصول خود ذره ای عقب نشینی کند، آمریکا را مجبور به تغییر کرد و آن را به اعتراف به اینکه توان تغییر نظام ایران را ندارد، وادار کرد.
رفتار رهبر عالی قدر انقلاب اسلامی در برابر تاکتیک تحریم و فشار آمریکا، طرف مقابل را مجبور کرد این موضوع را بپذیرد افزایش «فشارها، تهدیدها و تحدیدها» مطلقاً منجر به تغییر رفتار نظام اسلامی و دست برداشتن از آرمان ها و اصول و ارزش هایی که ۳۰۰ هزار شهید در راه آنها فدا شده و میلیون ها نفر داغدار شده اند، نخواهد شد و فقط جمهوری اسلامی را سرسخت تر، مصمم تر و مقاوم تر خواهد کرد.
