ایران و ژنو ۲، پیروز بلامنازع میدان
تعیین شرط آمریکا برای شرکت ایران در مذاکرات ژنو۲ درست مثل آن است که متهمین دادگاه نورنبرگ برای متفقین در پایان جنگ دوم جهانی شرط تعیین می کردند.
به گزارش افکارنیوز ، مذاکرات ژنو ۲ با هدف یافتن راه حل سیاسی برای بحران ۲.۵ ساله سوریه یکی از مهمترین سرفصل اخبار بین المللی طی یک ماه گذشته بوده و با این حال هنوز هم برگزاری یا عدم برگزاری آن در هاله ای از ابهام است و کسی به درستی نمی داند این مذاکرات در چه سطحی و با حضور چه کسانی برگزار خواهد شد؟
تقریبا واضح است که بزرگترین جنگ افروزان عرصه سوریه یعنی سلفی هایی نظیر داعش و النصره نه در این اجلاس و نه در هیچ فرایند سیاسی دیگری مشارکت نخواهند کرد. تنها زبانی که این جماعت می فهمند زبان زور و سرکوب است که البته ارتش سوریه نیز طی ماه های اخیر طعم قدرت زبان گلوله خود را بر پیشانی «فاتحان جهاد نکاح» و «بازندگان میدان جنگ» چشانده است.
سلفی ها به کنار، شورای ملی مخالفان سوریه و گروهک موسوم به شورای ملی احتمالا گروه هایی هستند که قصد شرکت در ژنو ۲ را دارند. هر چند که از هم اکنون نتیجه ای را که مدنظر دارند به صراحت اعلام کرده اند. این جماعت تروریست، دولت انتقالی سوریه را بدون حضور بشار اسد در نظر دارند و در بیانیه لندن به صراحت به آن اشاره کرده اند.
این بیانیه دو تناقض جدی را در ذات خود دارد، اول اینکه با چنین پیش شرطی عملا تشکیل ژنو ۲ با حضور دولت سوریه بی معناست چون روشن است که دولت بشار به چنین پیش فرضی تن نخواهد داد. دوم اینکه ژنو ۱ تصریحی به عدم مشارکت عناصر دولت فعلی سوریه در دولت انتقالی نداشت با چنین پیش فرضی عملا ژنو ۲ با نقض ژنو ۱ آغاز خواهد شد.
در همین شرایطی غربی ها از حضور مشروط ایران در ژنو ۲ سخن می گویند و وزارت خارجه ایالات متحده به صراحت گفته است که تنها در صورت پذیرش ژنو۱ ایران می تواند در ژنو ۲ حاضر شود. در خصوص این شرایط بد نیست به موارد ذیل اشاره شود:
الف- همانطور که سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان تصریح کرده است، ایران هیچ شرطی را برای حضور در ژنو ۲ نمی پذیرد.
ب- از کی تا به حال مرسوم شده است که طرف بازنده جنگ برای طرف برنده یا متحدینش پیش شرط تعیین کند؟ حرف مقامات وزارت امور خارجه آمریکا درست مثل آن است که متهمین دادگاه نورنبرگ برای متفقین در پایان جنگ دوم جهانی شرط تعیین می کردند.
ج- آمریکا در شرایطی از پذیرش ژنو ۱ سخن می گوید که خود بزرگترین ناقض آن است. ژنو ۱ به راه حل سیاسی تاکید داشت حال آنکه واشنگتن هر چه می توانست بر طبل جنگ در سوریه کوبید. نه تنها شورشیان سوریه را به انواع تسلیحات مجهز کرد بلکه خود نیز طرح جنگ با سوریه را برای تصویب به کنگره فرستاده و ناوهای جنگی خود را در مدیترانه آماده نبرد کرد.
د- نظرسنجی های پنهان و نیمه پنهان طرف غربی حتما تاکنون به این نتیجه رسیده اند که اکثر مردم سوریه دولت فعلی را به تروریست هایی که مسئول ویرانی کشورشان هستند ترجیح می دهند. چه بسیار کسانی که معارض محسوب می شدند اما امروز راضی نیستند این تروریست ها بر سوریه حکومت کنند.
ه- اسد تاکید کرده که دلیلی برای عدم شرکت در انتخابات ۲۰۱۴ نمی بینند و طرف غربی- عربی هم اگر مطمئن است که او در یک انتخابات منصفانه رای نمی آورد دلیلی ندارد که از هم اکنون سخن از سوریه بدون بشار اسد بزند. این تصمیمی است که مردم سوریه باید بگیرند نه تروریست ها و متحدین منطقه ای و بین المللی آنها.
و- طرفی که احتیاج مبرم به موفقیت ژنو ۲ دارد طرف غربی- عربی است نه محور مقاومت. مقاومت در یک روند تدریجی در حال بازپس گیری بخش های تحت کنترل تروریست ها است. ما می دانیم سرنوشت سوریه چه می شود و نیازمند آن نیستیم که در ژنو ۲ آن را تعیین کنیم.
ز- ایالات متحده و متحدانش در ژنو ۲ باید تعهد دهند که دست از حمایت تروریست ها برمی کشند. در غیر این صورت سوریه روی آرامش به خود نخواهد دید. اساسا تا ندادن چنین تعهدی ژنو ۲ به نتیجه نمی رسد.
ح- در صورت حصول توافق در ژنو ۲ باید چاره ای مشترک برای اخراج تروریست های سلفی از سوریه اندیشیده شود. این تروریست ها برای تمام سوری ها مشکل سازند. حتی گروه های سوری مخالف دولت این کشور.
ایران قطعا به همان موضعی در ژنو ۲ تاکید می کند که از ابتدای بحران سوریه بر آن تاکید کرده است یعنی راه حل سوری- سوری مردم سویه باید درخصوص سرنوشت آن تصمیم بگیرند. اگر همه در ژنو ۲ به این نتیجه برسند و بالاخص ریاض و آنکارا پای خود را بیرون بکشند آرامش به سوریه بازمی گردد.
تقریبا واضح است که بزرگترین جنگ افروزان عرصه سوریه یعنی سلفی هایی نظیر داعش و النصره نه در این اجلاس و نه در هیچ فرایند سیاسی دیگری مشارکت نخواهند کرد. تنها زبانی که این جماعت می فهمند زبان زور و سرکوب است که البته ارتش سوریه نیز طی ماه های اخیر طعم قدرت زبان گلوله خود را بر پیشانی «فاتحان جهاد نکاح» و «بازندگان میدان جنگ» چشانده است.
سلفی ها به کنار، شورای ملی مخالفان سوریه و گروهک موسوم به شورای ملی احتمالا گروه هایی هستند که قصد شرکت در ژنو ۲ را دارند. هر چند که از هم اکنون نتیجه ای را که مدنظر دارند به صراحت اعلام کرده اند. این جماعت تروریست، دولت انتقالی سوریه را بدون حضور بشار اسد در نظر دارند و در بیانیه لندن به صراحت به آن اشاره کرده اند.
این بیانیه دو تناقض جدی را در ذات خود دارد، اول اینکه با چنین پیش شرطی عملا تشکیل ژنو ۲ با حضور دولت سوریه بی معناست چون روشن است که دولت بشار به چنین پیش فرضی تن نخواهد داد. دوم اینکه ژنو ۱ تصریحی به عدم مشارکت عناصر دولت فعلی سوریه در دولت انتقالی نداشت با چنین پیش فرضی عملا ژنو ۲ با نقض ژنو ۱ آغاز خواهد شد.
در همین شرایطی غربی ها از حضور مشروط ایران در ژنو ۲ سخن می گویند و وزارت خارجه ایالات متحده به صراحت گفته است که تنها در صورت پذیرش ژنو۱ ایران می تواند در ژنو ۲ حاضر شود. در خصوص این شرایط بد نیست به موارد ذیل اشاره شود:
الف- همانطور که سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان تصریح کرده است، ایران هیچ شرطی را برای حضور در ژنو ۲ نمی پذیرد.
ب- از کی تا به حال مرسوم شده است که طرف بازنده جنگ برای طرف برنده یا متحدینش پیش شرط تعیین کند؟ حرف مقامات وزارت امور خارجه آمریکا درست مثل آن است که متهمین دادگاه نورنبرگ برای متفقین در پایان جنگ دوم جهانی شرط تعیین می کردند.
ج- آمریکا در شرایطی از پذیرش ژنو ۱ سخن می گوید که خود بزرگترین ناقض آن است. ژنو ۱ به راه حل سیاسی تاکید داشت حال آنکه واشنگتن هر چه می توانست بر طبل جنگ در سوریه کوبید. نه تنها شورشیان سوریه را به انواع تسلیحات مجهز کرد بلکه خود نیز طرح جنگ با سوریه را برای تصویب به کنگره فرستاده و ناوهای جنگی خود را در مدیترانه آماده نبرد کرد.
د- نظرسنجی های پنهان و نیمه پنهان طرف غربی حتما تاکنون به این نتیجه رسیده اند که اکثر مردم سوریه دولت فعلی را به تروریست هایی که مسئول ویرانی کشورشان هستند ترجیح می دهند. چه بسیار کسانی که معارض محسوب می شدند اما امروز راضی نیستند این تروریست ها بر سوریه حکومت کنند.
ه- اسد تاکید کرده که دلیلی برای عدم شرکت در انتخابات ۲۰۱۴ نمی بینند و طرف غربی- عربی هم اگر مطمئن است که او در یک انتخابات منصفانه رای نمی آورد دلیلی ندارد که از هم اکنون سخن از سوریه بدون بشار اسد بزند. این تصمیمی است که مردم سوریه باید بگیرند نه تروریست ها و متحدین منطقه ای و بین المللی آنها.
و- طرفی که احتیاج مبرم به موفقیت ژنو ۲ دارد طرف غربی- عربی است نه محور مقاومت. مقاومت در یک روند تدریجی در حال بازپس گیری بخش های تحت کنترل تروریست ها است. ما می دانیم سرنوشت سوریه چه می شود و نیازمند آن نیستیم که در ژنو ۲ آن را تعیین کنیم.
ز- ایالات متحده و متحدانش در ژنو ۲ باید تعهد دهند که دست از حمایت تروریست ها برمی کشند. در غیر این صورت سوریه روی آرامش به خود نخواهد دید. اساسا تا ندادن چنین تعهدی ژنو ۲ به نتیجه نمی رسد.
ح- در صورت حصول توافق در ژنو ۲ باید چاره ای مشترک برای اخراج تروریست های سلفی از سوریه اندیشیده شود. این تروریست ها برای تمام سوری ها مشکل سازند. حتی گروه های سوری مخالف دولت این کشور.
ایران قطعا به همان موضعی در ژنو ۲ تاکید می کند که از ابتدای بحران سوریه بر آن تاکید کرده است یعنی راه حل سوری- سوری مردم سویه باید درخصوص سرنوشت آن تصمیم بگیرند. اگر همه در ژنو ۲ به این نتیجه برسند و بالاخص ریاض و آنکارا پای خود را بیرون بکشند آرامش به سوریه بازمی گردد.
